Walka jest nieunikniona - pytanie tylko, jaka jest cena za zwycięstwo. * Król kontra rebelianci. Książę kontra Zdrajczyni. Miłość kontra powinność. Piękne kłamstwa stają naprzeciw bolesnej prawdzie. Ostatnia walka nadciąga wielkim krokami, a Ryiah zmuszona jest dołożyć wszelkich starań i poświęcić dla sprawy więcej niż powinna, a i tak to może nie wystarczyć, aby jej bajka zakończyła się happy endem - wydaje się, jakby ta wojna dla Magini została rozstrzygnięta, zanim się zaczęła i na jej końcu zawsze czeka przegrana. * Ostatni tom serii "Czarny Mag" zwalił mnie z nóg i zyskał miano mojej drugiej (zaraz po "Pierwszym roku") ulubionej części. Podczas czytania miałam nieodparte wrażenie, że autorka zebrała wszytko, co najlepsze z poprzednich tomów i zmiksowała ze sobą tworząc oszałamiającą mieszankę wybuchową – mamy tu zarówno dynamiczne pojedynki, których nie brakowało w pierwszym i drugim tomie serii orz intrygi, którymi przepełniona była „Kandydatka”. * Jeśli chodzi o samą fabułę, to w większości spełniła moje oczekiwania i nie zostawiła mi dużego pola na narzekanie, ale... Kompletnie inaczej ma się jednak sprawa z samym, z którym moja wizja idealnego zakończenia była kompletnie rozbieżna. Czy to oznacza, że koniec mi się nie spodobała... * Nie - oznacza to tyle, że początku byłam zdziwiona i nie ukrywam poirytowana takim, a nie innym rozwiązaniem. Jednak po odłożeniu książki na półkę i odczekaniu chwili dostałam olśnienia: "Kurde! W sumie to na bardziej zaskakujący finał nie mogłam liczyć...” Patrząc na całą serię to nie dość, że skończyło się świetnie to jeszcze idealnie pasuje do wydarzeń i charakterów postaci. Tym sposobem ku własnemu zaskoczeniu uznałam, że takie zakończenie jest w 100% na miejscu i nawet pomimo tego, że daleka mu do mojego ideału musze przyznać, że jest więcej niż niezłe. * Jeśli chodzi o inne sprawy to mamy walkę, magie, intrygi, romans, zdradę i wiele więcej - między innymi Darena, którego od pierwszej części na zmianę kocham i nienawidzę (tu nie było inaczej) oraz Ryiah, której upór i ognisty temperament budzą od początku mój podziw. Dzięki temu „Ostatnią walkę” pochłaniałam nie tylko w zawrotnym tempie, ale i z nieopisaną przyjemnością. * Książce podobnie, jak i całej serii daje 9/10. To była "Ostatnia walka", o której długo nie zapomnę – finał godny tej cudownej serii.