Właściwie moja prawdziwa przygoda z czytaniem zaczęła się od tej książki, mam do niej ogromny sentyment. I uwielbiam ją. Opowiada ona historię Evie, która zostaje wysłana do internatu, który znajduje się daleko na wzgórzach, gdzie rosną dzikie wrzosy. Oporna Evie nie chce tam jechać, ale zostaje przekonana przez ojca i swoją ciężko chorą babcię, więc bierze walizkę, wsiada do pociągu i jedzie poznać nową szkołę. Niemal od razu pakuje się w kłopoty. Ma problemy z odszukaniem drogi po zmierzchu, a na dodatek natyka się na mało uprzejmego,a le niezwykle interesującego chłopaka, który znika bardzo szybko. Evie pakuje się w kłopoty już gdy przekracza próg szkoły. Dyrektorka traktuje ją mało pobłażliwie i wciąż wytyka jej, że jest tu wyłącznie ze względu na stypendium i, mimo wielkiego oburzenia (mojego też) w ramach wdzięczności, musi wykonywać drobne prace.
Evie jednak nie jest duchem, którego da się złamać. Zwłaszcza, gdy zaczyna w niezwykle przyjemny i niebezpieczny sposób spędzać noce, a nieznane duchy przeszłości i magii zaczynają ją nawiedzać. Kim właściwie jest Sebastian, który zawrócił jej w głowie? Tego można się dowiedzieć tylko czytając tą książkę. Polecam ;)

Właściwie moja prawdziwa przygoda z czytaniem zaczęła się od tej książki, mam do niej ogromny sentyment. I uwielbiam ją. Opowiada ona historię Evie, która zostaje wysłana do internatu, który znajduje się daleko na wzgórzach, gdzie rosną dzikie wrzosy. Oporna Evie nie chce tam jechać, ale zostaje przekonana przez ojca i swoją ciężko chorą babcię, więc bierze walizkę, wsiada...