Nie jest to zła książka, ale nie wiem, jaką jej wystawić ocenę, zatem daję średnią wyjściową, czyli 5 gwiazdek.
Jestem pewien, że jeżeli ludzkość zasiedli w przyszłości Marsa, to nie będzie to technicznie nawet w przybliżeniu tak wyglądało, jak wyobraża sobie autor. Nie będzie tam miliardów ludzi. Nie wierzę także w terraformację Marsa z wielu powodów. A najważniejszy z nich, to nieopłacalność i marnotrawstwo zasobów. Gdyby zresztą jakimś cudem taka transformacja była możliwa, to na krótki czas, bo przypominałoby to dmuchanie w dziurawy balon: utracono by niepotrzebnie duże ilości tlenu i wodoru uciekające w kosmos. Możliwe byłyby raczej podziemne habitaty, czy coś w tym rodzaju i oszczędne gospodarowanie zasobami. W dłuższej perspektywie możliwe byłoby wykorzystanie zasobów z pasa asteroid, a gdyby jakimś cudem ludzkość nie doprowadziła do samozagłady, to w perspektywie tysięcy lat być może możliwa byłaby eksploatacja jeszcze innych zasobów spoza Marsa.
Jeśli chodzi o niepokój autora i nieufność zarówno wobec polityków, jak i tworzących się olbrzymich korporacji, którą widać w opowiadanej historii, to podzielam ów pesymizm. Ludzka pazerność i łajdactwo zdaje się nie mieć granic.
W sumie książka chyba jednak warta polecenia.

Nie jest to zła książka, ale nie wiem, jaką jej wystawić ocenę, zatem daję średnią wyjściową, czyli 5 gwiazdek.
Jestem pewien, że jeżeli ludzkość zasiedli w przyszłości Marsa, to nie będzie to technicznie nawet w przybliżeniu tak wyglądało, jak wyobraża sobie autor. Nie będzie tam miliardów ludzi. Nie wierzę także w terraformację Marsa z wielu powodów. A najważniejszy z...