Witajcie w Bellimarze, kraju, w którym żyli księżniczka Caeril i jej ukochany generał Lithion, a rządy sprawował król Carandael. Nad elfią krainą zgromadziły się czarne chmury, gdy nagle prawowity następca tronu, książę Einar, zostaje zamordowany. Podejrzenia padają na najemników z szykującej się do wojny z Bellimarem Ogravy. W tamtej chwili Caeril poprzysięgła zemstę i za wszelką cenę pragnie pomścić swojego brata. Napięcie rośnie, gdy zewsząd pojawiają się szpiedzy wrogiego królestwa. Księżniczka dostaje od swojego informatora list o niezwykłej dziewczynie, w której widzi ostatnią deskę ratunku dla swojego królestwa. Wyrusza w daleką podróż, aby się z nią spotkać. Tak poznaje Neithan.
Można by pomyśleć, że to kolejna banalna historia o elfach. Nic bardziej mylnego. Królestwo Cienia i Gwiezdnej krwi Rowan Janik to opowieść o poszukiwaniu: niektórzy próbują odnaleźć siebie, cząstkę swojej duszy, inni szukają swojej rodziny i miejsca na ziemi. Czasami w wyniku różnych decyzji kolejnych czeka odbudowanie swojego życia na nowo. Zwłaszcza po utracie osoby, którą kochało się ponad własne życie.
Gdy autor postanowił uśmiercić jednego z głównych bohaterów, było to tak dla mnie niespodziewane, że aż nie mogłam tego do końca darować, ponieważ bardzo związałam się z tą postacią. To wydarzenie zostało moim zdaniem potraktowane zbyt pobieżnie, a notabene był to jeden z ważniejszych zwrotów akcji w całej historii. A między szukającym zemsty kochankiem a morderczynią powstaje silna więź, której nie rozumie żadna ze stron. Na początku ta nić sympatii wydawała mi się absurdalna, ale w dalszym ciągu fabuły zaczęłam się domyślać, o co chodzi i zrozumiałam zamysł autorki.
Bohaterowie powieści to postacie z krwi i kości. Narracja prowadzona jest z kilku perspektyw, co pozwala nam poznawać punkt widzenia kluczowych bohaterów i wczuć się w ich emocje. Autorka wykreowała bardzo silne postacie kobiece, które w całej powieści grają pierwsze skrzypce. To właśnie one snują intrygi, walczą, są gotowe do poświęceń, i podejmują trudne decyzje. Granica między dobrem a złem jest cienka. Każdy z bohaterów zakłada maskę. Okazuje się, że nawet ktoś uznawany za najgorszego zwyrodnialca i mordercę, kocha swoją rodzinę i jest w stanie ich chronić za wszelką cenę. A to co widzimy na zewnątrz, nie zawsze jest takie, jakie mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Neithan jest taka młoda, a zdążyła już przeżyć naprawdę wiele. Moc, której nie potrafi okiełznać, jest dla niej ciężarem i sprowadza na nią same kłopoty. Dodatkowo dziewczynę dręczą wyrzuty sumienia, odczuwa ból i cierpienie, ponieważ nie jest w stanie zaakceptować swojego losu. To postać tragiczna, która chciałaby zaznać normalności, kochać i być kochaną.
Dużo w tej powieści magii, która nie jest ani dobra, ani zła. Istnieje ona od zarania dziejów i daje jej adeptom niewyobrażalną siłę, wspiera w czasie walki i potrafi leczyć najgorsze rany. Wszystko jednak ma swoją cenę, bo nieumiejętnie i bez umiaru użytkowana, potrafi działać destrukcyjnie zarówno dla samego adepta, jak i dla otoczenia. Kluczem jest nauka jej kontrolowania, co nie przychodzi z łatwością. Zwłaszcza gdy jest się posiadaczem mocy dwóch potężnych rodów.
Sceny batalistyczne są napisane w sposób dynamiczny, nie nużą, a wręcz przeciwnie – czytelnik w wypiekami na twarzy czyta słowo po słowie i zanurza się w bitewnym szale wraz z wojownikami. Aczkolwiek scena, w której dziewczyna za pomocą potężnej magii pokonuje kilkutysięczną armię, jest dla mnie zbyt abstrakcyjna.
W świecie stworzonym przez Rowan Janik legendy o pradawnych bogach są wciąż żywe. Autorka w sposób zrozumiały i dokładny opisuje zasady działania magicznego świata, tworzy mit o królestwach, które zostały podzielone przez konflikt boskiego rodzeństwa. Nie ma żadnych luk, tok fabularny jest prowadzony w sposób konsekwentny i spójny. Czasem sam tekst nabiera cech onirycznych, zwłaszcza gdy bohaterowie miewają wizje i rozmawiają z samymi bogami. Wszyscy są zdumieni, gdy okazuje się, że starożytna kraina Valun, uważana za zniszczoną, jednak istnieje i znajduje się w niej cząstka duszy Neithan!
Powieść ma otwarte zakończenie. W ostatnim akcie wszyscy zdejmują maski. Najlepszy przyjaciel to zdrajca a wróg staje się przyjacielem i sprzymierzeńcem. Neithan ostatecznie opuściła świat żywych, ale myślę, że nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa. Czuję, że Tari unquale wróci i w kontynuacji historii namiesza w życiu naszych bohaterów. Czekam na drugi tom, a Was zachęcam do sięgnięcia po tę magiczną opowieść.

Witajcie w Bellimarze, kraju, w którym żyli księżniczka Caeril i jej ukochany generał Lithion, a rządy sprawował król Carandael. Nad elfią krainą zgromadziły się czarne chmury, gdy nagle prawowity następca tronu, książę Einar, zostaje zamordowany. Podejrzenia padają na najemników z szykującej się do wojny z Bellimarem Ogravy. W tamtej chwili Caeril poprzysięgła zemstę i za...