Dlaczego ruchy rewolucyjne w Indiach i Nepalu powołują się na Mao Tse Tunga ? To przecież ojciec założyciel Chińskiej Republiki Ludowej. Indie ciągle mają z ChRL nierozstrzygnięty spór graniczny. Gdzie Krym, gdzie Rzym ?
Kogo w XXI wieku inspiruje jakiś gnom z prehistorii ? Czemu na sztandary nie wzięli Karola Marksa ? Jakby nie brał, poważanego do dzisiaj filozofa.
Takie pytanie nurtowało mnie za każdym razem, gdy czytając na temat sytuacji politycznej Indii natykałem się na wzmianki o Naksalitach. Rewolucjonistach z indyjskiej prowincji, którzy na swoje sztandary wzięli właśnie Mao i powszechnie nazywani są maoistami. Opanowali dużą część kraju a motywy ich działania są dosyć oczywiste, Indie to kraj ogromnych nierówności.
Czytając książkę „Imperium Boga Hanumana. Indie w trzech odsłonach” prof. Piotra Kłodkowskiego
trafiłem na proste wyjaśnienie. Chińska rewolucja Mao z 1949 roku miała chłopski rodowód, nie robotniczy jak ruchy europejskie. Marks odwoływał się przede wszystkim do klasy robotniczej a Mao do chłopów, bo taka była struktura ludności Chin. W indyjskim, czy nepalskim interiorze nie ma fabryk, nie ma więc robotników. Naksalici to partyzantka bezrolnych chłopów, a legenda Mao przetrwała w Azji podobnie jak legenda Che Guevary w Ameryce Łacińskiej.
Wiele, bardzo interesujących informacji. Nie jest to jednak książka dla początkujących miłośników Indii.

Dlaczego ruchy rewolucyjne w Indiach i Nepalu powołują się na Mao Tse Tunga ? To przecież ojciec założyciel Chińskiej Republiki Ludowej. Indie ciągle mają z ChRL nierozstrzygnięty spór graniczny. Gdzie Krym, gdzie Rzym ?
Kogo w XXI wieku inspiruje jakiś gnom z prehistorii ? Czemu na sztandary nie wzięli Karola Marksa ? Jakby nie brał, poważanego do dzisiaj filozofa.
Takie...