Tytuł, który zapada w pamięć, okładka, która zapada w pamięć, i nietypowy opis, który również zapada w pamięć. To sprawiło, że miałam wysokie oczekiwania co do lektury, i jak się okazało, nie zawiodłam się.

Dlaczego się nie zawiodłam? Oczywiście, przez słowo "oczywiście"! A tak na serio, podobało mi się to, że już na początku mogłam zrozumieć zamysł tytułu. Zawsze cieszę się, gdy tytuły mają swoje uzasadnienie w książce.

Tekst jest nietypowy, pisany bogatym słownictwem, pełen zabawnych gier słownych, takich jak "heteropotam", ale przede wszystkim nie obrażający żadnej grupy. Pomimo tych zabawnych gier słownych, nie wyczułam żadnej formy obrażania. Powiedziałabym, że jest to pozycja, która ma na celu wspieranie każdej grupy queerowej.

Mam wrażenie, że książka momentami dobrze ukazuje życie, które nie jest przeidealizowane. Pomaga w tym krótka wzmianka o codziennych czynnościach, które każdy z nas mógłby wykonać. Na przykład złapanie Edith na zdjęciu, jak głaszcze osiołka obok znaku "prosimy nie głaskać osiołków".

Była nawet wzmianka o Casey McQuiston, autorce "Red, White & Royal Blue". W skrócie, jest to historia mówiąca o odkrywaniu siebie. Natomiast Imogen jest postacią pochodzącą dosłownie z comfort book, której nie da się nie lubić. I Tessa!

Tytuł, który zapada w pamięć, okładka, która zapada w pamięć, i nietypowy opis, który również zapada w pamięć. To sprawiło, że miałam wysokie oczekiwania co do lektury, i jak się okazało, nie zawiodłam się.

Dlaczego się nie zawiodłam? Oczywiście, przez słowo "oczywiście"! A tak na serio, podobało mi się to, że już na początku mogłam zrozumieć zamysł tytułu. Zawsze cieszę...