IMOGEN, OCZYWIŚCIE
Becky Albertalli

Widząc nazwisko osoby autorskiej od razu przypomniał mi się tytuł książki "Twój Simon", którą przeczytałam dawno temu, a która była ciekawa i w jakimś stopniu pouczająca. Dlatego mając okazję zapoznać się z kolejną historią Albertalli, nie wahałam się licząc na kolejną intrygującą historię. Moje wysokie oczekiwania wobec tytułu "Imogen, oczywiście" ugruntowała również lektura notki biograficznej osoby autorskiej, w której wspomniano o współpracy z Adamem Silvera, co miało zagwarantować morze piękna i emocji. Czy moje dobre przeczucia co do książki się ziściły? Zapraszam na kilka słów recenzji.

"Imogen, oczywiście" to jedna z tych książek, która ciekawi, intryguje, wciąga od razu i pochłania bez reszty  - aż nie ma się ochoty od niej odrywać. Myślę, że lwią część takiego efektu zapewnia świetny styl wypowiedzi, idealnie dostosowany do treści i bohaterów język, który szczególnie wyróżnia się w partii dialogowej - naturalnie brzmiący, chociaż podejrzewam, że nieco stylizowany na młodzieżowy żargon. Ciekawy efekt zapewnia również wplecienie w treść telefonicznych czatów - w końcu młodzież traktuje je jako najczęściej podejmowaną formę rozmowy, jako nieodzowny element codzienności i w tej opowieści też taką rolę spełniały. I jeszcze humor - większości bohaterom poczucia humoru nie brak, większości...

"Imogen, oczywiście" to nie tylko ciekawy styl, absorbująca opowieść, ale przede wszystkim istotny społecznie przekaz, ważna problematyka, tematyka którą warto poruszać. Najprościej byłoby mi nazwac tę książkę tęczową pod każdym jednym względem. I chociaż tematy tutaj poruszane są istotne, ważne, to przez większą część książki  miałam wobec niej bardzo mieszane uczucia, czułam zgrzyt za zgrzytem, wyraźnie wychwytywałam jakąś sprzeczność się w niej kryjącą. Nieustannie też odnosiłam wrażenie, że wszystko tutaj jest wyolbrzymione, przejaskrawione, przerysowane: poglądy, interpretacje codziennych sytuacji, postrzeganie rzeczywistości.

Dopiero pod koniec powieści uświadomiłam sobie najistotniejszą kwestię - wszystko to, o czym pisałam powyżej wydawało się takim wskutek postawy jednej z bohaterek. Gretchen, bo to ją mam na myśli, jest osobą toksyczną, a już na pewno toksyczną dla miotającej się w swojej głowie i rzeczywistości Imogen. Sama tytułowa bohaterka okazała się wrażliwą, przyjazną i wartościową dziewczyną, której niespodziewanie przyszło się zmierzyć z sytuacjami, na które nie była przygotowana, a które w zasadzie istotnie wpłynęły na jej życie. I znów muszę to podkreślić - zarówno opowieść, jak i powieściowa sytuacja Imogen byłyby znacznie mniej przejaskrawionymi, gdyby nie toksyczność Gretchen.
.
Poprzez postawę i poglądy tej dziewczyny czułam się źle, nie na miejscu czytając tę historię  - jakbym nie miała prawa jej poznawać, ze względu na swoją orientację. Ogromnie poruszyła mnie sytuacja Imogen, potrafiłam sobie wyobrazić, jak bardzo jest jej trudno, jak się waha, analizuje wszystko - w końcu to wszystko dotyczyło istotnej kwestii jej życia. I znów, w to poszukiwanie siebie, swojego miejsca, swoją toksynę sączy wszechwiedzącą Gretchen, zarzucając Imogen utajoną homof0bię. Cała powieść byłaby wspaniała, bowiem porusza tematy, z którymi wiele wiele osób się zmaga i może mogłoby odnaleźć się na jej kartach. Tymczasem stała się przytłaczająca, o jakimś roszczeniowym charakterze wskutek toksyczności jednej osoby.
.
Na szczęście nie wszystko zostało "skażone"  wspomnianą toksycznością i mogłam zaobserwować piękne przykłady postaw rodzicielskiej, siostrzanej, przyjacielskiej. Osoba autorska opisuje również relacje panujące w społeczności queer0wej, które warto naśladować, które przepełnione są pozytywnymi emocjami, dostarczają radości, stanowią źródło oparcia, są autentyczne, naturalne. Naprawdę żałuję, że na mój odbiór tej lektury największy wpływ miała postawa Gretchen.
.
"Imogen, oczywiście" to intrygująca i wzbudzająca silne emocje opowieść, w której poruszane są ważne i istotne tematy. To powieść dla każdej osoby - niezależnie od orientacji - bowiem uwrażliwia na pewne kwestie, daje sposobność do poczynienia refleksji, a i poczucie humoru też jest warte podkreślenia.
.
#książki #imogenoczywiście #beckyalbertalli

IMOGEN, OCZYWIŚCIE
Becky Albertalli

Widząc nazwisko osoby autorskiej od razu przypomniał mi się tytuł książki "Twój Simon", którą przeczytałam dawno temu, a która była ciekawa i w jakimś stopniu pouczająca. Dlatego mając okazję zapoznać się z kolejną historią Albertalli, nie wahałam się licząc na kolejną intrygującą historię. Moje wysokie oczekiwania wobec tytułu...

Bez kozery powiem - poziom "Heartstoppera". Rewelacja w literaturze YA.

Bez kozery powiem - poziom "Heartstoppera". Rewelacja w literaturze YA.