“Simon oraz inni homo sapiens” to chyba pierwsza książka young adult o tematyce LGBTQ+ jaką przeczytałem i zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie. Miała w sobie tyle ciepła i uroku, co w tej tematyce było do tej pory rzadkością. W większości przypadków w jakich spotykałem się z motywami tęczowymi w popkulturze, skupiano się na problemach z tą społecznością, jakie problemy tworzą albo stanowiły element komiczny. Tamta książka pokazała, że można inaczej, że coming out nie musi być przyjęty źle przez rodzinę i przyjaciół i że może prowadzić do szczęśliwego zakończenia.
Bardzo się ucieszyłem, że będę mógł znów wrócić do tego świata. “Love, Creekwood” to według autorki tom 3.5, z czym jest to 2. tom, w którym Simon znów pojawia się jako jeden z głównych bohaterów. Tomy drugi i trzeci opowiadają historię innych ludzi z tzw. “Simonverse”. Niestety, nie doczekaliśmy się jeszcze polskiego wydania “Love, Creekwood”, więc postanowiliśmy zamówić przez internet wydanie w oryginale. Może w przyszłości jakieś wydawnictwo zdecyduje się na przekład tej książki.
Fabuła tej pozycji skupia się wokół czwórki bohaterów znanych z poprzednich tomów: Simona, Brama, Leah oraz Abby. Są to dwie homoseksualne pary, które pochodzą z jednego miasteczka, tytułowego Creekwood, i należą do jednej paczki przyjaciół. Historia koncentruje się na związkach tych dwóch par, które wkraczają na inny etap relacji podczas studiów. Simon i Bram bardzo się kochają, ale wybrali uczelnie w innych częściach kraju, przez co borykają się z problemami związku na odległość. Leah i Abby natomiast zamieszkały w jednym pokoju w akademiku, więc muszą się nauczyć żyć razem pod jednym dachem, jednocześnie martwią się o swoich przyjaciół, dla których ten etap życia jest zauważalnie trudny na poziomie emocjonalnym.
Autorka zdecydowała się tutaj na powieść, a raczej nowelkę, epistolarną. Jest to nawiązanie do początków znajomości Simona i Brama, znanych nam z pierwszego tomu, gdzie chłopcy pisali ze sobą mailowo. Różnicą jest to, że “Simon oraz inni…” tylko zawierała elementy epistolarne. Przyznam, że całkowite przejście na tą formę nie do końca przypadło mi do gustu. O ile jest w tym dużo uroku i romantyzmu, to ciężej jest podążać za historią, bo czytelnicy doświadczają tylko fragmentów wydarzeń. Wiemy o tym, co postaci planują zrobić lub jakie przeszłe wydarzenia relacjonują, ale często jest tak, że autorka poprzestaje na opisie planów jakie bohaterowie mają na przyszłość przez co nie wiemy, czy te plany się udało zrealizować. Miałem przez to duży niedosyt i poczucie chaosu. Trochę jakbym oglądał co drugi odcinek serialu, albo wręcz tylko zapowiedzi co wydarzy się w kolejnych odcinkach i przypomnienia co wydarzyło się w poprzednich.
Jeśli chodzi o postaci, to widać ich rozwój na tle kolejnych tomów i mocniej uwypuklone są różnice między nimi. Dzięki temu są bardziej prawdziwe i czytelnik może poczuć do nich sympatię. Simon to chłopak dość chaotyczny, spontaniczny i emocjonalny. Bram jest bardziej poukładany i stonowany, ale wciąż pełen uroku i ciepła. Leah jest cyniczna, twardo stąpająca po ziemi i lubiąca kontrolę, ale też lojalna i troskliwa. Natomiast Abby to szalona romantyczka, której wszędzie pełno. Trudno tych postaci nie polubić.
Przyznam, że trochę się rozczarowałem tą książką. Po pierwsze, jak już wspomniałem, nie do końca trafiła do mnie jej forma. Czułem, że tracę elementy historii, które mogłyby być dla mnie cenne. Powrót do tego świata dał mi dużo radości, ale też rozczarowania, bo liczyłem na znacznie więcej. Dodatkowo, przyznam, że mojej lekturze towarzyszył także smutek i poczucie straty. Miłość Simona i Brama wydaje się tak czysta i idealna, że człowiek jej po prostu zazdrości. Dodatkowo, ze względu na mój strach przed coming outem, poznałem czym jest związek romantyczny dosyć późno, a książki takie jak ta pokazują mi ile straciłem żyjąc w ukryciu, gdy inni przeżywali swoje pierwsze miłości już w latach nastoletnich. Miłość nastoletnia jest inna, bardziej szalona. Świadomość, że czegoś takiego się nie miało i już raczej mieć nie będzie jest po prostu przygnębiająca.
Cieszę się za to, że teraz świat otwiera się na społeczność LGBTQ+ i daje się jej członkom możliwość normalnego i szczęśliwego życia. Kolejne pokolenia mogą zobaczyć w popkulturze już nie tylko to, że coming out jest trudny i może wiązać się z wieloma przykrościami, ale że potrafi też mieć on miejsce w przyjaznej atmosferze i dać poczucie wyzwolenia, czystego szczęścia z bycia sobą i kochania bez ograniczeń.
Podsumowując, polecam tą książkę fanom serii “Simonverse”, bo ubogaca ona postaci, a także pozwala poznać ich dalsze losy. Natomiast przestrzegam, by nie mieć wobec niej zbyt dużych oczekiwań, bo jest króciutka i w sumie niewiele się dzieje.

“Simon oraz inni homo sapiens” to chyba pierwsza książka young adult o tematyce LGBTQ+ jaką przeczytałem i zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie. Miała w sobie tyle ciepła i uroku, co w tej tematyce było do tej pory rzadkością. W większości przypadków w jakich spotykałem się z motywami tęczowymi w popkulturze, skupiano się na problemach z tą społecznością, jakie problemy...