#WyzwanieLC2024 na kwiecień: Przeczytam książkę, która przeniesie mnie w inne miejsce.

Lamour jest architektem, mieszka w Chicago. Nie może się otrząsnąć po śmierci męża, ale gdy dowiaduje się o nim czegoś od swej przyjaciółki postanawia wyjechać do Włoch i powspominać czasy z nieżyjącym już ojcem oraz znaleźć dlaczego zginął na morzu.

Gdy już była to nie widać było, żeby dążyła do tego, żeby wiedzieć jak i dlaczego zginął. Przed końcem książki jakby przypomniała sobie bardziej o tym.

Z początku zaczęło się ciekawie. Dzięki krótkim rozdziałom czytało się szybko. W książce jest sporo opisów jedzenia oraz zwrotów i zdań włoskich.
To było moja pierwsza książka autorki, dam szansę jeszcze jakiejś jej innej książce.

#WyzwanieLC2024 na kwiecień: Przeczytam książkę, która przeniesie mnie w inne miejsce.

Lamour jest architektem, mieszka w Chicago. Nie może się otrząsnąć po śmierci męża, ale gdy dowiaduje się o nim czegoś od swej przyjaciółki postanawia wyjechać do Włoch i powspominać czasy z nieżyjącym już ojcem oraz znaleźć dlaczego zginął na morzu.

Gdy już była to nie widać było, żeby...

Jak na książkę pani Adler to raczej przeciętna. Fabuła rozwleczona, rozwiązanie zaś zagadki z przeszłości, odkrycie tajemnicy śmierci ojca głównej bohaterki powierzchowne. Sama bohaterka mało wyrazista, przygaszona. Jedynie opisy Rzymu i innych miejscowości dodają tej książce atrakcyjności. Czytałam lepsze pozycje Elizabeth Adler.

Jak na książkę pani Adler to raczej przeciętna. Fabuła rozwleczona, rozwiązanie zaś zagadki z przeszłości, odkrycie tajemnicy śmierci ojca głównej bohaterki powierzchowne. Sama bohaterka mało wyrazista, przygaszona. Jedynie opisy Rzymu i innych miejscowości dodają tej książce atrakcyjności. Czytałam lepsze pozycje Elizabeth Adler.

Szkoda czasu. Są ambitniejsze lektury

Szkoda czasu. Są ambitniejsze lektury

Zgrabnie napisany romans, czyta sie lekko i przyjemnie, niezly styl pisarski, atmosfera Wloch, ktora uwielbiam, ale zapewne za dwa tygodnie zapomne, o czym czytalam. Przyjemna rozrywka.

Zgrabnie napisany romans, czyta sie lekko i przyjemnie, niezly styl pisarski, atmosfera Wloch, ktora uwielbiam, ale zapewne za dwa tygodnie zapomne, o czym czytalam. Przyjemna rozrywka.

Bardzo ciekawa książka, nie umiałam przestać jej czytać, życie głównej bohaterki było przedstawione ciekawie i tajemniczo. Nie ma w tej opowieści zbędnych dodatkowych opisów, wszystko konkretnie i na temat, naprawdę polecam!

Bardzo ciekawa książka, nie umiałam przestać jej czytać, życie głównej bohaterki było przedstawione ciekawie i tajemniczo. Nie ma w tej opowieści zbędnych dodatkowych opisów, wszystko konkretnie i na temat, naprawdę polecam!

Typowe kobiece czytadło o miłości, ale nie tylko o miłości kobiety i mężczyzny, lecz także córki i ojca. Smaczku opowieści nadaje głęboko skrywana tajemnica rodzinna i odrobina sensacji. A w tle piękne włoskie krajobrazy, pachnące kolorowe ogrody i smakowite potrawy. Całkiem przyjemna lektura na pochmurny, zimny wieczór.

Typowe kobiece czytadło o miłości, ale nie tylko o miłości kobiety i mężczyzny, lecz także córki i ojca. Smaczku opowieści nadaje głęboko skrywana tajemnica rodzinna i odrobina sensacji. A w tle piękne włoskie krajobrazy, pachnące kolorowe ogrody i smakowite potrawy. Całkiem przyjemna lektura na pochmurny, zimny wieczór.

Lubię powieści pani Adler, za jej styl pisania, za tajemnice rodzinne z przeszłości, za subtelny romans i odrobinę sensacji.
To wszystko a nawet więcej można znaleźć w powieści "Dom na wybrzeżu".
Bo są tu jeszcze zapierające dech opisy włoskiego wybrzeża.
Bohaterka wyrusza w sentymentalna podróż do Włoch, do domu swojego dzieciństwa, bo po latach chce poznać prawdę o śmierci swojego ojca.
A nieoczekiwanie znajduje miłość.
Znajduje też odpowiedz na dręczące ją pytania i wątpliwości, ale jest to prawda bardzo bolesna z która musi się pogodzić.
Nie jest to jakaś wybitna powieść, takie babskie czytadło, ale przeczytałam ją z dużą przyjemnością.

Lubię powieści pani Adler, za jej styl pisania, za tajemnice rodzinne z przeszłości, za subtelny romans i odrobinę sensacji.
To wszystko a nawet więcej można znaleźć w powieści "Dom na wybrzeżu".
Bo są tu jeszcze zapierające dech opisy włoskiego wybrzeża.
Bohaterka wyrusza w sentymentalna podróż do Włoch, do domu swojego dzieciństwa, bo po latach chce poznać prawdę o...

Bez rewelacji....na lato moze byc, szybko sie czyta, oczywiscie z Happy Endem;)

Bez rewelacji....na lato moze byc, szybko sie czyta, oczywiscie z Happy Endem;)

Lekka, łatwa i przyjemna , przeczytana w okamgnieniu, tak mogę powiedzieć. To w sumie bardziej literatura kobieca, ale myślę, że i mężczyźni mogliby znaleźć w niej coś dla siebie. Ciekawa historia, bohaterowie też niczego sobie, dobrze napisana. Warto.

Lekka, łatwa i przyjemna , przeczytana w okamgnieniu, tak mogę powiedzieć. To w sumie bardziej literatura kobieca, ale myślę, że i mężczyźni mogliby znaleźć w niej coś dla siebie. Ciekawa historia, bohaterowie też niczego sobie, dobrze napisana. Warto.

Rodzinna tajemnica, zdrada, szukanie szczęścia wśród przepięknych włoskich krajobrazów.

"Życie nie jest nam dane na zawsze.
To dar losu i musimy mądrze wykorzystać nasz czas. Od nas zależy, jak go spędzimy"
Mifune.

Rodzinna tajemnica, zdrada, szukanie szczęścia wśród przepięknych włoskich krajobrazów.

"Życie nie jest nam dane na zawsze.
To dar losu i musimy mądrze wykorzystać nasz czas. Od nas zależy, jak go spędzimy"
Mifune.