Wichrowe wzgórza

Ależ to była gęsta i nasiąknięta ciężkimi emocjami literatura. Moje pierwsze zetknięcie z twórczością "sióstr Bronte" i choć dosyć trudno było mi się wgryźć w ten tekst, to finalnie stwierdzam że to jest dobrze i ciekawie napisane. Na pewno znakomicie udało się uchwycić emocje targające głównymi bohaterami - ogrom bólu, nienawiści, niezrozumienia. Lekturę utrudniały mi też skoki czasowe. Fakt że jest to opowieść rozciągnięta na wiele lat ale tym chętniej sięgnę po ten tekst w wersji e-bookowej czy papierowej w jakiś jesienny wieczór i przeczytam ponownie

Ależ to była gęsta i nasiąknięta ciężkimi emocjami literatura. Moje pierwsze zetknięcie z twórczością "sióstr Bronte" i choć dosyć trudno było mi się wgryźć w ten tekst, to finalnie stwierdzam że to jest dobrze i ciekawie napisane. Na pewno znakomicie udało się uchwycić emocje targające głównymi bohaterami - ogrom bólu, nienawiści, niezrozumienia. Lekturę utrudniały mi...

Emily Bronte doskonale wykreowała bohaterów, których nie sposób polubić oraz skonstruowała historię ponurą i przygnębiającą. Nienawiść, złość, gniew, zemsta takie uczucia towarzyszą zarówno postaciom z powieści, jak i czytelnikom, a przynajmniej ja odczuwałam ich emocje z całą pewnością. Książka mroczna, budząca pewnego rodzaju grozę i niepokój. Mimo iż historia mi się nie podobała, to nie mogłam się od nie oderwać. Autentycznie byłam zaangażowana i chciałam wiedzieć, jak się skończy. Czy do niej wrócę? Nie, na pewno. O takich złych emocjach, wręcz destrukcyjnych nie chcę czytać. Ale jeśli ktoś szuka czegoś w takich klimatach i chce poczuć gęstą, mroczną atmosferę angielskich wzgórz to polecam. Proszę sobie zostawić tę lekturę na październik lub listopad.

Emily Bronte doskonale wykreowała bohaterów, których nie sposób polubić oraz skonstruowała historię ponurą i przygnębiającą. Nienawiść, złość, gniew, zemsta takie uczucia towarzyszą zarówno postaciom z powieści, jak i czytelnikom, a przynajmniej ja odczuwałam ich emocje z całą pewnością. Książka mroczna, budząca pewnego rodzaju grozę i niepokój. Mimo iż historia mi się nie...

Przeczytałam ją całą. Przeczytałam od deski do deski, mimo iż miałam ochotę przynajmniej kilkadziesiąt razy rzucić nią w kąt, a później zapomnieć o fabule. Żadna książka nigdy nie wywołała we mnie tylu negatywnych emocji co właśnie ta. Żadnych bohaterów uprzednio mi znanych nie nienawidziłam tak mocno jak tych. Tam jest tyle nienawiści, smutku, agresji, bólu, toksyczności, mroczności i śmierci, że zaczęłam się obawiać o własny umysł. (Napomknę, że skończyłam ją czytać o drugiej w nocy). Dosłownie nie było ani jednej postaci, która nie zdenerwowałaby mnie chociaż raz. Nazwanie tej książki romansem wszech czasów jest błędne, dla mnie to obok romansu ani nie stało.

Przeczytałam ją całą. Przeczytałam od deski do deski, mimo iż miałam ochotę przynajmniej kilkadziesiąt razy rzucić nią w kąt, a później zapomnieć o fabule. Żadna książka nigdy nie wywołała we mnie tylu negatywnych emocji co właśnie ta. Żadnych bohaterów uprzednio mi znanych nie nienawidziłam tak mocno jak tych. Tam jest tyle nienawiści, smutku, agresji, bólu, toksyczności,...

opowieść o toksykach szkoda tylko, że kończy się jak na kobietę przystało

opowieść o toksykach szkoda tylko, że kończy się jak na kobietę przystało

Momentami trudno było mi ją czytać i miałam dość zmienne nastawienie i do bohaterów i do historii, ale i tak warto. Klasyka gatunku.

Momentami trudno było mi ją czytać i miałam dość zmienne nastawienie i do bohaterów i do historii, ale i tak warto. Klasyka gatunku.

Momentami ciężka i przytłaczająca historia ale bardzo wciągająca.

Momentami ciężka i przytłaczająca historia ale bardzo wciągająca.

Mój numer 1, i zdania nie zmienię uwielbiam w kązdym calu.

Mój numer 1, i zdania nie zmienię uwielbiam w kązdym calu.

6,5/10, tak dokładniej
Cóż. Początek był trudny, ale z czasem mnie wciągnęło. Pełno tu przemocy i toksyczności, aczkolwiek w takiej tajemniczej, wiktoriańskiej atmosferze. Może ten klimat przez to dałam nieświadomie tej historii szansę. Osobiście dziwię się, czemu ta powieść jest nazywana romansem wszechczasów. Więcej jest tu tego okrucieństwa i zemsty niż romantycznych uniesień itp. Nie wiem, czy do niej jeszcze wrócę.

6,5/10, tak dokładniej
Cóż. Początek był trudny, ale z czasem mnie wciągnęło. Pełno tu przemocy i toksyczności, aczkolwiek w takiej tajemniczej, wiktoriańskiej atmosferze. Może ten klimat przez to dałam nieświadomie tej historii szansę. Osobiście dziwię się, czemu ta powieść jest nazywana romansem wszechczasów. Więcej jest tu tego okrucieństwa i zemsty niż romantycznych...

Na początku ciężko było się połapać, ale z czasem było coraz lepiej. Książka ma w sobie dużo przemocy, agresji i toksyczności jednak koniec z końców wyciągnęłam się w historię. Kiedyś może do niej wrócę

Na początku ciężko było się połapać, ale z czasem było coraz lepiej. Książka ma w sobie dużo przemocy, agresji i toksyczności jednak koniec z końców wyciągnęłam się w historię. Kiedyś może do niej wrócę

Czuje, ze to dość trudna książka, trudna historia pełna nienawiści, żalu, przemocy.. nie wiem czy jeszcze raz bym do niej sięgnęła. Nieco mnie męczyła, trochę się dłużyła. Oceniam ją na 6, z niejasną niepewnością co do tej oceny.

Czuje, ze to dość trudna książka, trudna historia pełna nienawiści, żalu, przemocy.. nie wiem czy jeszcze raz bym do niej sięgnęła. Nieco mnie męczyła, trochę się dłużyła. Oceniam ją na 6, z niejasną niepewnością co do tej oceny.