Café Museum

lekturka o praskich dziwkach z wiednia opowiadających o niepodległości moraw

lekturka o praskich dziwkach z wiednia opowiadających o niepodległości moraw

Pokaż mimo to

Nie było łatwo znaleźć Cafe Museum za rozsądne pieniądze, książka to prawie biały kruk, ale w końcu mi się udało. Co prawda w formie audiobooka, do tego na płycie CD (gdzie ja posiałem discmana?) ale za to w interpretacji samego autora. Jestem fanem Roberta Makłowicza, dla mnie to symbol radości życia, dobrze pojętego hedonizmu i szczerego entuzjazmu, po prostu czuć, że facet robi to co kocha i jeszcze mu za to płacą, zresztą kto by nie lubił pojechać sobie w fajne miejsce i zjeść coś naprawdę dobrego, a następnie popić czymś mocniejszym na trawienie - oj tak Makłowiczowi równie daleko do ascezy, co mi do emerytury i bardzo dobrze (w każdym razie dla pana Roberta) - nasz kraj potrzebuje więcej takich Makłowiczów!.

Cafe Museum to właściwie przedłużenie programów podróżniczo - kulinarnych Roberta Makłowicza, tyle, że opowiedzianych jakby bardziej osobiście. Dziennikarz zabiera nas w podróż po dawnych Austro - Węgrach, dokładnie po wschodnich i południowo - wschodnich jego rubieżach i ze swadą znaną z telewizji, opowiada o swoich dwóch największych pasjach - sztuce kulinarnej i historii, oraz o tym, jak przez wieki wzajemnie na siebie wpływały, dowodząc sztuczności, niejako siłą narzuconych, dzisiejszych podziałów granicznych. Punktem wyjścia dla tych historii są najczęściej podróże autora, o których opowiada piękną polszczyzną, barwnie i z humorem( świetne anegdoty jak na przykład o świniobiciu na Węgrzech, po doświadczeniu, którego połowa z jego znajomych prawie przeszła na wegetarianizm, lub historia zakupu domu w Chorwacji, albo o wyjeździe na pierwsze targi wina w latach 90').

Właściwie jedyną wadą Cafe Museum jest to, że w wersji papierowej ma zaledwie 180 stron, w każdym razem, jak gdzieś znajdziecie tę książkę, obojętnie: w wersji papierowej czy audio, to bierzcie bez wahania, bo co raz ciężej ją znaleźć (może wznowią), a lektura przednia.

Nie było łatwo znaleźć Cafe Museum za rozsądne pieniądze, książka to prawie biały kruk, ale w końcu mi się udało. Co prawda w formie audiobooka, do tego na płycie CD (gdzie ja posiałem discmana?) ale za to w interpretacji samego autora. Jestem fanem Roberta Makłowicza, dla mnie to symbol radości życia, dobrze pojętego hedonizmu i szczerego entuzjazmu, po prostu czuć, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

100% Makłowicza w Makłowiczu.

100% Makłowicza w Makłowiczu.

Pokaż mimo to

Audiobook czytany przez p. Makłowicza to mistrzostwo świata.
Za to co najmniej 1 gwiazdka ekstra

Audiobook czytany przez p. Makłowicza to mistrzostwo świata.
Za to co najmniej 1 gwiazdka ekstra

Pokaż mimo to

Cóz to jest za ksiazka! W sumie - nie ma sie czemu dziwic. Przeciez to Maklowicz. Mialam to szczescie, ze od razu dopadlam audiobooka. A czyta autor, zatem...
Mistrzostwo narracji, mistrzostwo opowiadania. Na bazie cafe i burka (czy innych delicji) Robert Maklowicz opowiada historie Galicji. Chorwacji, Serbii, Bosni, Austrii, Wegier, Rumunii, Ukrainy i Polski. Przesluchalam ja juz dwa razy i zamierzam trzeci. Zamierzam rowniez nabyc wersje ksiazkowa, bo ilosc cytatow i wiedzy, ktora sie w ksiazce pojawia, sprawia, ze (chociaz studiowalam balkanistyke) ze czuje sie ... niedouczona. Jak zawsze zwykle przy Maklowiczu.

Cóz to jest za ksiazka! W sumie - nie ma sie czemu dziwic. Przeciez to Maklowicz. Mialam to szczescie, ze od razu dopadlam audiobooka. A czyta autor, zatem...
Mistrzostwo narracji, mistrzostwo opowiadania. Na bazie cafe i burka (czy innych delicji) Robert Maklowicz opowiada historie Galicji. Chorwacji, Serbii, Bosni, Austrii, Wegier, Rumunii, Ukrainy i Polski....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kanikuła.
Obca biblioteka.
Duża, wypasiona od klasyków po poradniki dla ogrodników. Od kompletnego Pratchetta po stare wydania McLeana.
I tak sobie chodziłem miedzy tym wszystkim, dotykałem, zaglądałem i nagle, nie wiem w sumie jak, może myślałem o kawie? - siedziałem z Makłowiczem w ręce.

Przez następne kilka dni rżałem jak koń, chichotałem jak małpa, chrumkałem jak świnka i ocierałem łzy od nadmiaru śmiechu. I na koniec zrobiłem się tak potwornie głodny, że waga po przyjeździe do domu pokazała +2 kg.

Ale do Makłowicza nie mam pretensji :)

Kanikuła.
Obca biblioteka.
Duża, wypasiona od klasyków po poradniki dla ogrodników. Od kompletnego Pratchetta po stare wydania McLeana.
I tak sobie chodziłem miedzy tym wszystkim, dotykałem, zaglądałem i nagle, nie wiem w sumie jak, może myślałem o kawie? - siedziałem z Makłowiczem w ręce.

Przez następne kilka dni rżałem jak koń, chichotałem jak małpa, chrumkałem jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

panu Robertowi z telewizji daję 12/10, dlatego może książce tylko 7

panu Robertowi z telewizji daję 12/10, dlatego może książce tylko 7

Pokaż mimo to

Tę książkę albo się pokocha, albo znienawidzi. 100 % Makłowicza w Makłowiczu. Kto lubi jego styl, będzie zachwycony. Kto nie lubi jego egocentryzmu i przechwalania się, to będzie zniesmaczony. Mi podobała się część kuchenna. Za dużo jednak powtórzeń, ciągłych odniesień do ilości wypitego alkoholu i życia, które płynie jedynie na poszukiwaniu przyjemności.

Tę książkę albo się pokocha, albo znienawidzi. 100 % Makłowicza w Makłowiczu. Kto lubi jego styl, będzie zachwycony. Kto nie lubi jego egocentryzmu i przechwalania się, to będzie zniesmaczony. Mi podobała się część kuchenna. Za dużo jednak powtórzeń, ciągłych odniesień do ilości wypitego alkoholu i życia, które płynie jedynie na poszukiwaniu przyjemności.

Pokaż mimo to

Czarująca, dowcipna książka. Bardzo lubię lekkość i gawędziarski styl autora.

Czarująca, dowcipna książka. Bardzo lubię lekkość i gawędziarski styl autora.

Pokaż mimo to

100% Makłowicza w Makłowiczu. Cudownym językiem o ciekawych sprawach.

100% Makłowicza w Makłowiczu. Cudownym językiem o ciekawych sprawach.

Pokaż mimo to