To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

Książka „Październikowe Dziecko” to drugi tom cyklu „Imperium Grozy” i warto podkreślić, że to lepsza pozycja niż poprzednia część serii. Historia ponownie nie zachwyca oryginalnością, ale wydaje się bardziej przy ziemną (główny wątek/wątki fabularne dotyczą kwestii społeczno-politycznych) tematyka walki mistycznych sił dobra i zła również się pojawia, jak to w powieściach fantasy, ale nie są to zagadnienia mocno eksponowane, co osobiście uważam za plus. Głównym bohaterem omawianej książki wydaje się być Bragi Ragnarsson (jak dla mnie, to dobra postać) oczywiście poza wspomnianym członkiem gildii najemników w książce pojawia się inne postacie znane z poprzedniego tomu. Wydaje mi się, że losy bohaterów zostały lepiej przedstawione. Zakończenie jest jak dla mnie dziwne… wiele kwestii rozwiązywane jest na kilku stronach. Mam wrażenie, że autor lubi w końcowych fragmentach książki wprowadzać dużą liczbę nowych informacji, które mają wymusić na czytelniku nieco inne spojrzenie na zaprezentowane wcześniej wydarzenia. Wspomniany manewr nie wychodzi najlepiej autorowi, no albo mi osobiście nie pasuje takie rozwiązanie.

Książka „Październikowe Dziecko” to drugi tom cyklu „Imperium Grozy” i warto podkreślić, że to lepsza pozycja niż poprzednia część serii. Historia ponownie nie zachwyca oryginalnością, ale wydaje się bardziej przy ziemną (główny wątek/wątki fabularne dotyczą kwestii społeczno-politycznych) tematyka walki mistycznych sił dobra i zła również się pojawia, jak to w powieściach...

Druga część Imperium Grozy jest znacznie lepsza od poprzedniczki, może dlatego, że większość wydarzeń to działania wojenne, a Bragi Ragnarson staje się głównym bohaterem. Mimo to wciąż nie jest to lektura najwyższej próby i wciąż mam mieszane uczucia względem tej serii.

Druga część Imperium Grozy jest znacznie lepsza od poprzedniczki, może dlatego, że większość wydarzeń to działania wojenne, a Bragi Ragnarson staje się głównym bohaterem. Mimo to wciąż nie jest to lektura najwyższej próby i wciąż mam mieszane uczucia względem tej serii.

Drugi tom jak dotąd najbardziej przypadł mi do gustu,. Polecam.

Drugi tom jak dotąd najbardziej przypadł mi do gustu,. Polecam.

Trochę bardziej wciągająca niż pierwszy tom, ale nadal nic specjalnego. Polecam ze względu na ciąg dalszy.

Trochę bardziej wciągająca niż pierwszy tom, ale nadal nic specjalnego. Polecam ze względu na ciąg dalszy.

7,5 Dużo lepiej niż pierwsza część.

7,5 Dużo lepiej niż pierwsza część.