Trzeci tom przygód goblina. Kto przetrwał dwa pierwsze tomy, niech łapie się za kolejny. Dwa pierwsze były do siebie podobne. Jig biegał po korytarzach i jaskiniach w Górze, przezywał różne przygody, aby na koniec stać się bohaterem. W trzeciej części na końcu też staje się jeszcze większym bohaterem, ale cała reszta jest totalnie zaskakująca. Jest znajomy schemat książki, w którym Jig nie chce, acz ląduje w centrum wydarzeń, z każdym krokiem wikła się w nie coraz bardziej, odbywa podróż, wygrywa i wraca. Jednak jak do tego dochodzi, bardzo mnie zaskoczyło. Nie tego się spodziewałam. W trzeciej części jest już tak zwana "totalna rozpierducha". Jest dużo ciekawiej. Równolegle toczą się dwie historie - Jiga i jego boga Tymalousa Ciemnogwiazdego. Wydarzenia, rozgrywające się na dwóch różnych płaszczyznach, coraz bardziej się do siebie zbliżają, żeby na koniec stać się całością. Na koniec czeka czytelnika też pewne niedopowiedzenie, które zostawia w głowie znak zapytania i nie pozwala zapomnieć o sobie, jeszcze chwilę po zakończeniu książki.
Nie będę więcej pisać, żeby nie zdradzić smaczków. Seria o Jigu nie jest może moją ulubiona i nie porwała mnie szczególnie, ale trzecia część to jest inna, lepsza jakość. Nie warto kończyć czytania na drugiej. To tak jakby ominąć deser :)

Trzeci tom przygód goblina. Kto przetrwał dwa pierwsze tomy, niech łapie się za kolejny. Dwa pierwsze były do siebie podobne. Jig biegał po korytarzach i jaskiniach w Górze, przezywał różne przygody, aby na koniec stać się bohaterem. W trzeciej części na końcu też staje się jeszcze większym bohaterem, ale cała reszta jest totalnie zaskakująca. Jest znajomy schemat książki,...

Godne zwieńczenie trylogii o Jigu Smokobójcy. Prawdziwy, bohater mimo woli, jak głosi opis książki. Choć zapiera się rękami i nogami przed kolejnymi wyzwaniami, trafia zawsze w sam środek zawieruchy. Raz za razem pakuje się w kłopoty, z których potrafi wyjść cało i niemal bez szwanku, co w przypadku goblinów jest przecież rzeczą niemal niemożliwą. Zasługa w tym oczywiście leży po stronie pomyślunku Jiga (kolejna goblińska niemożliwość!),trochę i ciut zwykłego farta i już zupełnie niezwykłego boga, który obrał sobie Jiga na swego czempiona. Tak, goblina. Tak, na czempiona. Wiem, wiem, ale na bezrybiu... Trzeba sobie w życiu jakoś radzić, nawet jako bóg, tym bardziej, że nie jest się jedyną boską istotą na świecie, a pozostali niebiańscy ziomkowie delikatnie mówiąc Ciebie nie lubią...
Prawdziwie epickie zakończenie, poprzedzone nie mniej epicką zawieruchą. Jeśli sądzicie, że w książce o goblinie to niemożliwe, przekonajcie się, że cuda istnieją na świecie.

Godne zwieńczenie trylogii o Jigu Smokobójcy. Prawdziwy, bohater mimo woli, jak głosi opis książki. Choć zapiera się rękami i nogami przed kolejnymi wyzwaniami, trafia zawsze w sam środek zawieruchy. Raz za razem pakuje się w kłopoty, z których potrafi wyjść cało i niemal bez szwanku, co w przypadku goblinów jest przecież rzeczą niemal niemożliwą. Zasługa w tym oczywiście...

Goblin Jig rusza na podbój świata zewnętrznego! I nie liczy się to, że wcale nie chce.. Jakie niechciane przygody tym razem mu się przytrafią?

Ten trzeci tom już wymęczyłam, mimo, że książka nie wymaga zbytniego wysiłku umysłowego. Na podróże w godzinach szczytu idealna, bo nawet jak bardziej się skupiałam na tym, że jakiś współtowarzysz podróży nie wie co to przestrzeń osobista, to wątku książki nie traciłam.

Goblin Jig rusza na podbój świata zewnętrznego! I nie liczy się to, że wcale nie chce.. Jakie niechciane przygody tym razem mu się przytrafią?

Ten trzeci tom już wymęczyłam, mimo, że książka nie wymaga zbytniego wysiłku umysłowego. Na podróże w godzinach szczytu idealna, bo nawet jak bardziej się skupiałam na tym, że jakiś współtowarzysz podróży nie wie co to przestrzeń...

Książka bardzo mi się podobała. Nasz Goblin wychodzi z czeluści korytarzy swojej góry, co nie bez podstaw budzi w nim uczucie niepokoju, żeby nie powiedzieć strachu. Wokół niego toczą się wojny Bogów i ludzi. Zmieniają się granice królestw i armii a on oczywiście jak zwykle bohater mimo woli chcąc nie chcąc zawsze znajduje się w centrum tego całego zamieszania. Próbując ocalić swoje wątłe życie okazuje się Goblinem znacznie mądrzejszym niż znaczna większość jego pobratymców. Pozwala mu to zjednać sobie przyjaciół i uratować wiele istnień przed pewną śmiercią. Zaznaczmy tutaj, że pod pojęciem "istnienia" mówimy również o Bogach a zwłaszcza o jednym prywatnym Bogu naszego małego Goblina.
Całą historię czyta się jak piękną baśń z naszych lat dziecięcych. Oprócz naiwnych prawd o tym co dobre i złe, nie zawiera jakichś dylematów dorosłości. Bohater słaby ale mądry, z głupimi ale dobrymi przyjaciółmi przeżywa przygody, z których nie wyszedłby nikt inny. Znajdziemy tu wszystko czego potrzebuje dobra opowieść. Przyjaźń pomiędzy osobnikami, którzy wydawać by się mogło nigdy się nie zaprzyjaźnią. Pomoc tam, gdzie nikt nie spodziewa się pomocy i ludzkie uczucia tam gdzie ludzi nie ma.
Miłe lekkie czytanie, które mogę polecić każdemu.

Książka bardzo mi się podobała. Nasz Goblin wychodzi z czeluści korytarzy swojej góry, co nie bez podstaw budzi w nim uczucie niepokoju, żeby nie powiedzieć strachu. Wokół niego toczą się wojny Bogów i ludzi. Zmieniają się granice królestw i armii a on oczywiście jak zwykle bohater mimo woli chcąc nie chcąc zawsze znajduje się w centrum tego całego zamieszania. Próbując...

I zwieńczenie trylogii przygód Jiga. I jak przystało na epicką sagę jest z wielkim przytupem.
Jeśli dwa pierwsze tomy czytelnikowi przypadły do gustu to i z trzeciego będzie zadowolony. Jeśli już przy drugim się męczył, to tutaj nie ma co zaglądać. Cały czas ten sam schemat, cały czas ten sam styl.

Ostatecznie całość w trzech tomach prezentuje się jako bardzo przyjemna, rozrywkowa i prześmiewcza lektura dla fanów różnych systemów RPG.
Chciałoby się powiedzieć, że dla graczy wręcz pozycja obowiązkowa, dla innych co najwyżej ciekawostka.

I zwieńczenie trylogii przygód Jiga. I jak przystało na epicką sagę jest z wielkim przytupem.
Jeśli dwa pierwsze tomy czytelnikowi przypadły do gustu to i z trzeciego będzie zadowolony. Jeśli już przy drugim się męczył, to tutaj nie ma co zaglądać. Cały czas ten sam schemat, cały czas ten sam styl.

Ostatecznie całość w trzech tomach prezentuje się jako bardzo przyjemna,...

Goblin to stworzenie brzydkie, groteskowe, złośliwe lub złe z natury. Te pochodzące z brytyjskich baśni i legend stworzenia często pojawiają się w kulturze masowej. Najczęściej w książkach z gatunku fantasy oraz grach komputerowych. Ale żeby od razu powstała o jednym z nich cała trylogia!!! A jednak. Oto przed Wami Zadanie, Droga oraz Wojna Goblina autorstwa Jima C. Hines’a.

Zagrajmy w grę RPG. Na początek musimy zebrać drużynę. Najważniejszy będzie w niej wojownik. Ten który będzie wszystkimi przewodził. Który będzie przedzierał się przez lawinę wrogów. Tylko dlaczego wybraliście rasę goblina!!! Lubicie grać na levelu „Hell”. Chyba, że macie skłonności masochistyczne, wtedy to zrozumiem. Poza tym co umie ten goblin? Przecież to życiowy nieudacznik. I co to za imię – Jig? No ale dobra, niech Wam będzie. Rzućmy go więc w wir takich wydarzeń, aby było co wspominać. A dziać się będzie – to mogę Wam obiecać.

Najpierw parszywy, paskudny gad – mowa oczywiście o goblinie, wraz z bandą „zwyrodnialców”, stanie naprzeciw smoka. To powinno ostudzić jego zapał. A gdyby udało mu się to przetrwać – niech robi questy poboczne. O nie zadba już przywódczyni goblinów. Może jednak nie przeżyje. Choć ten gatunek jest wytrwały. To może rzućmy go wraz z ogrem, oraz innymi „bohaterami”, aby pozbyli się wróżek. Jednak czy te będą stanowiły jakąś przeszkodę dla naszego „nieustraszonego” herosa? Jeśli nie to pójdźmy na całość – rozpętajmy wojnę i weźmy Jiga w niewolę. Może to ostudzi jego zapał do przygód. Choć trzeba dodać, że jednak bóg mu sprzyja. Co z tego, że zapomniany. Ważne, że pomaga. I jeszcze ten Ciapek. Nie – z tym już nie da się walczyć.

Trylogia goblina to farsa na heroicfantasy, gdzie przepis był prosty – wzięcie najbardziej znienawidzonej rasy, stworzenie bohatera, który boi się właściwie własnego cienia, i wrzucenie go w wir wydarzeń. A dalej niech się martwi sam. I trzeba przyznać, że taki przepis wypalił. Książka jest przesiąknięta humorem, czyta się ją lekko. W pewnym momencie człowiek zaczyna pałać szczerym uczuciem do tego pokracznego bohatera z przypadku.

Książki ukazały się na polskim rynku za sprawą wydawnictwa Fabryka Słów. Tekst jest przejrzysty, lektura nie męczy wzroku. Oko cieszą również okładki autorstwa Dominika Brońka.

Wszystkim, którzy lubią nietuzinkowe spojrzenie na heroicfantasy szczerze polecam lekturę. To tak jakby czytać Władcę Pierścieni z perspektywy Upiorów Pierścienia czy armii Saurona – tylko z dużą dozą humoru.

https://koszzksiazkami.pl/trylogia-goblin-recenzja/

Goblin to stworzenie brzydkie, groteskowe, złośliwe lub złe z natury. Te pochodzące z brytyjskich baśni i legend stworzenia często pojawiają się w kulturze masowej. Najczęściej w książkach z gatunku fantasy oraz grach komputerowych. Ale żeby od razu powstała o jednym z nich cała trylogia!!! A jednak. Oto przed Wami Zadanie, Droga oraz Wojna Goblina autorstwa Jima C....

Jig Smokobójca i Ciapek znowu w akcji - czyli jak ucywilizować goblina. Świetna, najlepsza ze wszystkich trzech części

Jig Smokobójca i Ciapek znowu w akcji - czyli jak ucywilizować goblina. Świetna, najlepsza ze wszystkich trzech części

Przeczytałam najpierw ostrożnie kawałek dostępny za friko. I wciągnęło mnie. Zaczęłam pożądać i musiałam przeczytać całą trylogię. Do dzisiaj do niektórych fragmentów wracam.
Zachęcam, zatopcie się w świat literacko upośledzanych dotychczas goblinów - przedstawianych jako krwiożercze potwory - zapoznajcie się ze stworzeniami, które mogą się zmienić. Warto.

Przeczytałam najpierw ostrożnie kawałek dostępny za friko. I wciągnęło mnie. Zaczęłam pożądać i musiałam przeczytać całą trylogię. Do dzisiaj do niektórych fragmentów wracam.
Zachęcam, zatopcie się w świat literacko upośledzanych dotychczas goblinów - przedstawianych jako krwiożercze potwory - zapoznajcie się ze stworzeniami, które mogą się zmienić. Warto.

Każdy bohater musi przetrwać najmniej trzy przygody nim będzie mógł odpocząć. Tak też jest w przypadku Jiga Smokobójcy, Pogromcy chochlików... tym razem Jig wybiera się na wojnę - na początku jako jeniec, później wraz z armią potworów przeciw ludziom, aby w końcu walczyć przeciwko "swoim", pomagając ludziom... w dodatku mając na karku wściekłą ogrzycę kierowaną przez Isę - wkurzoną, zdradzoną żonę TymalousaCiemnogwiazdego... no i jak zawsze z pomocą przychodzi niezawodny Ciapek...
Zakończenie cyklu o Jigu jest zdecydowanie poważniejsze niż poprzednie części... nie ma się jednak czego obawiać - dobra zabawa podczas czytania gwarantowana.

Każdy bohater musi przetrwać najmniej trzy przygody nim będzie mógł odpocząć. Tak też jest w przypadku Jiga Smokobójcy, Pogromcy chochlików... tym razem Jig wybiera się na wojnę - na początku jako jeniec, później wraz z armią potworów przeciw ludziom, aby w końcu walczyć przeciwko "swoim", pomagając ludziom... w dodatku mając na karku wściekłą ogrzycę kierowaną przez Isę -...

Zdecydowanie najlepsza część z całego cyklu. Bardziej złożona w tej generalnie lekkiej formie. Jig na dłużej wypełza na powierzchnię, akcja książki toczy się w różnych miejscach. Konsekwentnie goblin jest bohaterem z przypadku. Humor nie zawodzi.

Zdecydowanie najlepsza część z całego cyklu. Bardziej złożona w tej generalnie lekkiej formie. Jig na dłużej wypełza na powierzchnię, akcja książki toczy się w różnych miejscach. Konsekwentnie goblin jest bohaterem z przypadku. Humor nie zawodzi.