Szczerze? Aż trudno uwierzyć, że to debiut kryminalny. Jestem pod wrażeniem, gratulacje dla Autora!

Adam Lebuda to dziennikarz, rozwodnik, który od jakiegoś czasu prowadzi bardzo nudne i monotonne życie. Nie cieszy go już praca, pisze raczej kiepskie artykuły. Gdy otrzymuje tajemniczą kopertę z zagadkową łamigłówką wszystko się zmieni. Po rozwiązaniu, okazuje się, że jest to adres, pod którym znajduje się ciało brutalnie zamordowanego mężczyzny. Od tego czasu życie Adama nabiera tempa zarówno jeśli chodzi o pracę ale także życie miłosne.

Bardzo podobały mi się rozdziały pisane z perspektywy Szklarza. Dzięki temu możemy poznać nieco lepiej umysł mordercy. Muszę przyznać, że jest to świetnie wykreowana postać. Mroczna i brutalna.

Cała akcja toczy się swoim tempem, bohaterowie całkiem wyraziści choć wątek dawnej miłości Adama i policjantki Ewy dla mnie zupełnie niepotrzebny. Dość infantylnie przedstawiony. Rozumiem jednak, że taki był zamysł żeby wszystko spójnie spiąć w całość. Śledztwo bardzo dobrze poprowadzone, masa ciekawych łamigłówek, które dodają fabule klimatu, a do tego świetne zakończenie. Kilka razy zmieniałam swój traf jeśli chodzi o to kto jest Szklarzem, a i tak zakończenie wgniotło mnie w fotel. Tego się nie spodziewałam! Po takim zakończeniu liczę, że to będzie seria książek.. albo przynajmniej trylogia. Zdecydowanie jest potencjał na kolejne części.

Bardzo Wam polecam. Dawno nie czytałam tak dobrego kryminału!

Szczerze? Aż trudno uwierzyć, że to debiut kryminalny. Jestem pod wrażeniem, gratulacje dla Autora!

Adam Lebuda to dziennikarz, rozwodnik, który od jakiegoś czasu prowadzi bardzo nudne i monotonne życie. Nie cieszy go już praca, pisze raczej kiepskie artykuły. Gdy otrzymuje tajemniczą kopertę z zagadkową łamigłówką wszystko się zmieni. Po rozwiązaniu, okazuje się, że jest...

🔥 Kilka dni temu na mojej relacji widzieliście zapowiedź recenzji i oto nadszedł ten dzień! 🔥
" Szklarz " to kryminalny debiut Pana Daniela- serdecznie gratuluję 🎉🎉🎉
Książka od pierwszej strony wciągnęła mnie w świat szklarza i zanim się obejrzałam był już tył okładki 😂
To chyba pierwszy kryminał, który tak niesamowicie mnie wciągnął! Adam Lebuda,dziennikarz, rozwodnik,wiedzie spokojne i nudne życie. Nagle nadarza się wielką okazja na artykuł, który wyzuje z butów czytelników! Adam dostaje tajemniczą kopertę z zagadką..która doprowadza go do miejsca zbrodni, ale nie byle jakiego.. krwawa rzeź jaka ukazuje się przed Adamem to prawdziwy smaczek dla gazety. Ale za jaką cenę? Czy Adamowi coś grozi? Dlaczego to on dostaje tajemnicze łamigłówki? Na choryzoncie pojawia się Ewa,jego miłość z dawnych lat i o dziwo kobieta jest policjantką,która prowadzi śledztwo z sprawie bestialskich morderstw, których jest coraz wiecej a zagadka goni zagadkę. Razem z komisarzem Radejem ścigają nieuchwytnego Szklarza, czy uda się go złapać? Kim jest SZKLARZ????
Jest KRWAWO..PRZERAŻAJĄCO..MROCZNIE i ZAGADKOWO...
Nie pamiętam,kiedy i czy kiedykolwiek czytałam tak dobry kryminał, zakrawający na horror /thriller psychologiczny...Jestem pod WIELKIM wrażeniem..
Akcja jest bardzo płynna,styl pisania dojrzały i dopracowany. Głównych postaci jest kilka,autor jednak najbardziej się skupia na Adamie. Nie wiem czy da się go lubić w 100% ,sprawia wrażenie pogubionego ,jednak daje z siebie wszystko by odnaleźć sprawcę. W książce jest baaardzo dużo opisów działania Szklarza,a to mi się podobało 😄
Krew tryskająca z każdego miejsca, odcinane uszy i nosy,zmasakrowane SZKŁEM kobiece krocza..odłamki szkła wystające z ciał..
Różne techniki znęcania się, krew,pot,łzy i mocz przerażonych ofiar...
Czy to za dużo?? Absolutnie nie! To szklarza kręci..daje mu euforię i satysfakcję a finałem zawsz jest śmierć..Autor zabiera nas nie tylko do świata zagadek i morderstw ale także pozwala nieco odkryć umysł i myśli psychopaty....

🔥 Kilka dni temu na mojej relacji widzieliście zapowiedź recenzji i oto nadszedł ten dzień! 🔥
" Szklarz " to kryminalny debiut Pana Daniela- serdecznie gratuluję 🎉🎉🎉
Książka od pierwszej strony wciągnęła mnie w świat szklarza i zanim się obejrzałam był już tył okładki 😂
To chyba pierwszy kryminał, który tak niesamowicie mnie wciągnął! Adam Lebuda,dziennikarz,...

POD PATRONATEM MEDIALNYM KSIĄŻKA ZAMIAST KWIATKA

Dziennikarza Adama Lebudę dopada proza życia. Jego małżeństwo nie przetrwało próby czasu, a co więcej mężczyzna przegrał batalię o opiekę nad synem. Od dawna nie napisał też nic na tyle angażującego, by zaspokoić wymagania szefa. Mężczyzna szuka tematu na kolejny artykuł, a właściwie ten znajduje się sam. Przed drzwiami mieszkania Adam odnajduje tajemniczą łamigłówkę, której rozwiązaniem okazuje się adres. Zaintrygowany postanawia pojechać we wskazane miejsce. Odkrywa tam okaleczone ciało, którego obrażenia wskazują, że ofiara była przed śmiercią torturowana. Adam postanawia wykonać kilka ujęć, by móc wykorzystać je w artykule. Chociaż zgłoszenia o odnalezieniu ciała dokonuje anonimowo, za sprawą opublikowanych zdjęć policja szybko trafia na jego ślad. Okazuje się, że jedną z osób prowadzących śledztwo jest Ewa, jego dawna niespełniona miłość.
Mimo starań policji sprawa stoi w miejscu do czasu, gdy w ręce Adama trafia kolejna łamigłówka. Brutalny morderca postanowił wykorzystać mężczyznę w roli informatora. Udział dziennikarza w śledztwie powoduje, że między nim a Ewą na nowo zaczyna rodzić się uczucie.
Autor zdecydował się wprowadzić czytelnika w wykreowany przez siebie świat, wykorzystując do tego dwie perspektywy. Dzięki temu momentami na dokonywane zbrodnie patrzymy oczami samego mordercy, poznając w ten sposób motywację jego działań.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo?fbid=937306851525434&set=a.530574235532033

POD PATRONATEM MEDIALNYM KSIĄŻKA ZAMIAST KWIATKA

Dziennikarza Adama Lebudę dopada proza życia. Jego małżeństwo nie przetrwało próby czasu, a co więcej mężczyzna przegrał batalię o opiekę nad synem. Od dawna nie napisał też nic na tyle angażującego, by zaspokoić wymagania szefa. Mężczyzna szuka tematu na kolejny artykuł, a właściwie ten znajduje się sam. Przed drzwiami...

Krwawy, zaskakujący kryminał z kilkoma minusami - tak w skrócie mogę opisać książkę Daniela Komorowskiego. Sama kreacja seryjnego mordercy, jego pragnienie krwi i strachu to dla mnie robota na piątkę z plusem. Policyjne śledztwo również zostało ciekawie poprowadzone, pełne zagadek, niedopowiedzeń i zwrotów akcji - tego potrzebowałam.

Największym atutem tej powieści jest kreacja seryjnego mordercy, znanego jako Szklarz. Jego pragnienie krwi oraz strachu ofiar sprawia, że czytelnik zostaje wciągnięty w mroczny świat zbrodni. Komorowski stworzył postać niezwykle sadystycznego i inteligentnego przestępcy, który potrafi zaskoczyć nawet doświadczonych detektywów - takich seryjniaków na kartach powieści uwielbiam. Kreacja pozostałych bohaterów pozostawia niestety trochę do życzenia. Adam Lebuda i jego dawna ukochana, Ewa Bielecka, momentami wydają się irytujący i infantylni. Mimo tego, że oboje byli już po trzydziestce, ich relacja zdawała się być, kolokwialnie mówiąc szczeniacka, brakowało mi komunikacji i dojrzałości.

Fabuła przeplata się ciekawie poprowadzoną akcją, nadmiarem dziwnych rozmyślań dziennikarza z opisami zbrodni Szklarza. Jest zaskakująco, momentami nudno, by za chwilę znowu coś się zadziało. "Szklarz" to nie tylko historia kryminalna, ale także głębokie studium ludzkiej psychiki, złożonej natury zła oraz napięcia między sprawiedliwością a zemstą. Moment kulminacyjny jest nie tylko emocjonujący, ale także pełen dramatyzmu i wewnętrznej walki bohaterów między życiem a śmiercią. A zakończenie... wow! Mistrzostwo! Miałam mnóstwo teorii, ale tej kompletnie nie brałam pod uwagę, autorowi udało się mnie zaskoczyć.

Największym minusem "Szklarza" jest według mnie nadmiar bezsensownych opisów czynności, jakie wykonywał dziennikarz. Mając wybór nad rozważaniami bohatera, co do wyboru dodatków kanapki, a krwawymi opisami zbrodni i zgłębianiem się w umyśle mordercy, to zdecydowanie wybiorę to drugie. Te fragmenty mogłyby zostać skrócone lub całkowicie pominięte, co poprawiłoby tempo narracji i sprawiło, że książka byłaby jeszcze bardziej wciągająca.

"Szklarz" Daniela Komorowskiego to poprawny kryminał, choć daleko mu do miana wybitnego dzieła. Ma niedociągnięcia, takie jak nadmiar opisów czy nieco irytujący bohaterowie, ale mimo wszystko warto sięgnąć po tę powieść dla mordercy, który jest nakreślony rewelacyjnie. Dla miłośników kryminałów "Szklarz" będzie prawdziwą gratką, a dla tych, którzy lubią się zastanawiać nad moralnością i psychologicznymi aspektami zła, ta książka otworzy nowe perspektywy. Zdecydowanie polecam sięgnąć po "Szklarza" i samemu wyrobić sobie opinię.

Krwawy, zaskakujący kryminał z kilkoma minusami - tak w skrócie mogę opisać książkę Daniela Komorowskiego. Sama kreacja seryjnego mordercy, jego pragnienie krwi i strachu to dla mnie robota na piątkę z plusem. Policyjne śledztwo również zostało ciekawie poprowadzone, pełne zagadek, niedopowiedzeń i zwrotów akcji - tego potrzebowałam.

Największym atutem tej powieści jest...

Jeśli lubisz podglądać (na kartach powieści, rzecz jasna ;)) takich… nazwijmy to „wyrafinowanych” morderców, to koniecznie zwróć uwagę na „Szklarza”.
Jest to niewątpliwie lektura dla tych, którzy uważają, że kryminał bez rozlewu krwi i zła ukazanego wprost, to nie kryminał. Jest tu bowiem gęsto i mrocznie. I choć takie mocne fragmenty, nie pojawiają się zbyt często i (co ważne) są umiejętnie wplatane w fabułę, to jednak skala okrucieństwa i bezwzględność oprawcy odciska swoje piętno nie tylko na wyobraźni, ale i na emocjach. Dla jednych to będzie zbyt wiele, a dla innych na duży plus. Albo na klikalność. Bo o tę chodzi czującemu presję znalezienia gorącego newsa, Lebudzie. Dziennikarz ten potrzebuje chwytliwego nagłówka do artykułu. I to najlepiej takiego, który wzbudzi zainteresowanie, żerując nie tylko na ludzkiej ciekawości, ale na najbardziej prymitywnych instynktach czytelników.
Tak więc podrzucona mu przez mordercę zagadka, której rozwikłaniem jest adres miejsca zbrodni, jest niczym najlepszy prezent, dla poszukującego sensacji dziennikarza. A to, co zastaje na miejscu zbrodni budzi w nim zarówno fascynacje i przeraża jednocześnie. Przeraża tym bardziej, że z jakiegoś powodu zabójca zostawił wskazówki jemu. Co oznacza, że nie tylko wie kim jest, zna jego adres, ale że przede wszystkim chce, by Lebuda brał w tym szaleństwie udział.
A ów powód jest, no właśnie, tu do końca nie wiem, czy zaskakujący czy oczywisty. Wprawiający czytelnika w konsternację, to na pewno. Prowokujący do analizy podsuwanych sprytnie przez autora tropów, a raczej zmyłek ;)
Prowadzony jest wyścig z czasem nie tylko na kartach powieści, ale i podczas przewracania ich w trakcie lektury. Angażująca zagadka i wartka akcja nie pozwalają bowiem oderwać się od tej historii.
A zastosowanie pierwszoosobowej narracji sprawia, że nie tylko widzimy wszystko wyraźniej, ale także odczuwamy mocniej. Nie da się nie podjąć rzuconego przez autora wyzwania. Tylko czy podejmując grę z kimś tak nieobliczalnym, jak Szklarz, z kimś, kto ewidentnie karmi się cudzym cierpieniem, możemy liczyć na jej bezbolesny koniec?
Polecam sprawdzić :)

Jeśli lubisz podglądać (na kartach powieści, rzecz jasna ;)) takich… nazwijmy to „wyrafinowanych” morderców, to koniecznie zwróć uwagę na „Szklarza”.
Jest to niewątpliwie lektura dla tych, którzy uważają, że kryminał bez rozlewu krwi i zła ukazanego wprost, to nie kryminał. Jest tu bowiem gęsto i mrocznie. I choć takie mocne fragmenty, nie pojawiają się zbyt często i (co...

Adam Lebuda próbuje poukładać swoje życie i rozkręcić dziennikarską karierę. Z największą starannością wyszukuje tematów, które zapewnią mu dużo wyświetleń, a te z kolei są szybką drogą do premii. Pewnego dnia pod drzwiami znajduje tajemniczą łamigłówkę, która prowadzi go prosto...na miejsce zbrodni. Dziennikarz wykorzystuje temat na artykuł, ale nie wie jeszcze, że właśnie został wciągnięty w wir zbrodni szalonego mordercy. Adam rozpoczyna z początku własne śledztwo, a wszystkie tropy prowadzą do pewnej bestsellerowej książki. Czy uda mu się powstrzymać Szklarza?
 
To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Daniela Komorowskiego. Z ciekawości wygooglowałam sobie jego dorobek literacki i ogromne było me zdziwienie, kiedy zobaczyłam, że to jego pierwsza książka tego gatunku. Poszło wyśmienicie. Uwielbiam kryminały, które już od pierwszych stron gwarantują napięcie i wciągają w swoje sidła i tak właśnie było w tym przypadku. „Szklarz” to książka, która zagwarantuje Ci mnóstwo adrenaliny, zwroty akcji, skomplikowane śledztwo, do którego zaangażujesz się nie mniej niż bohaterowie i brutalne opisy tortur i zbrodni. Ogromny plus za rozdziały z perspektywy mordercy. Być może nie brzmi to „zdrowo”, ale wspaniale było poznać jego chore myśli. Te momenty wywoływały u mnie ciarki na całym ciele. Być może jest to powieść oparta na schematach- nie twierdzę, że nie, ale zupełnie mi to nie przeszkadzało, a całość okropnie mnie wciągnęła. Nie potrafiłam jej odłożyć przed poznaniem zakończenia. A skoro już o zakończeniu mowa...Musiałam przeczytać je dwa razy. Szok, szok i jeszcze raz szok. Spotkałam się już z takim motywem, ale ani przez moment, nie przypuszczałam, że autor zdecyduje się na takie rozwiązanie. Czy mi się to podobało? Jeszcze nie wiem. Póki co, nadal jestem w szoku. Podsumowując: polecam!

Adam Lebuda próbuje poukładać swoje życie i rozkręcić dziennikarską karierę. Z największą starannością wyszukuje tematów, które zapewnią mu dużo wyświetleń, a te z kolei są szybką drogą do premii. Pewnego dnia pod drzwiami znajduje tajemniczą łamigłówkę, która prowadzi go prosto...na miejsce zbrodni. Dziennikarz wykorzystuje temat na artykuł, ale nie wie jeszcze, że właśnie...

Zacznę od końca - zakończenie wgniata w fotel. Wszystko, co prowadzi do zakończenia, buduje klimat tak bardzo angażujący, że było mi ciężko przerwać czytanie, zwłaszcza od jakiejś połowy, chociaż książka od samego początku bardzo mocno trzyma w napięciu.
Rewelacyjna intryga. Bardzo dobry język. Morderca majstersztyk. Po prostu wow.

Zacznę od końca - zakończenie wgniata w fotel. Wszystko, co prowadzi do zakończenia, buduje klimat tak bardzo angażujący, że było mi ciężko przerwać czytanie, zwłaszcza od jakiejś połowy, chociaż książka od samego początku bardzo mocno trzyma w napięciu.
Rewelacyjna intryga. Bardzo dobry język. Morderca majstersztyk. Po prostu wow.

Daniel Komorowski to nazwisko znanego mi od lat autora fascynującej serii „Furia wikingów”, której osiem tomów pochłonęłam z niesłabnącym zachwytem. Gdy pojawił się sygnał o kryminalnym debiucie Autora nie tylko z ciekawością i radością przeczytałam go przedpremierowo, ale i z dumą objęłam patronatem medialnym. Bo co tu się działo! Po miesiącu od przeczytania nadal mam ciarki, gdy przywołuję w myślach „Szklarza” znajdującego przyjemność w brutalnych zbrodniach i wyraz szoku na twarzy na wspomnienie zakończenia. A pojawia się i uśmiech, bo Autor puszcza też oko do czytelnika, angażując go w swoją grę i pozwalając zadecydować o kontynuacji książki. Ale o tym napiszę na końcu.

"Śmierć jest jednym z najlepiej sprzedających się towarów"

Kto może przekonać się o tym najdobitniej, jeśli nie dziennikarz szukający gorącego tematu? Adamowi Lebudzie wegetującemu na życiowej mieliźnie podrzucona niespodziewanie zagadka, której rozwiązanie prowadzi go na miejsce zbrodni jest niczym makabryczny prezent znaleziony pod choinką. Rozdarty pomiędzy naturalnym ludzkim odruchem, by sprawcę jak najszybciej ujęto, a pragnieniem, by źródło jego sukcesu nie wyschło zbyt szybko nie zastanawia się zbytnio, dlaczego sprawca właśnie jego wybrał na medialny przekaźnik.

Dziennikarska natura każe mu jednak drążyć temat i mężczyzna znajduje niespodziewane powiązanie pomiędzy zbrodniami a zyskującą olbrzymią popularność książką, w której prócz zagadki, podobnej do tej, którą otrzymał, budzi ciekawość tajemniczy autor kryjący się pod pseudonimem D.D.K. Dokąd zawiedzie go podążanie za tropami?

Ależ to była historia! Wciągająca, zaskakująca, wielowątkowa, momentami brutalna i choć sporo kart zostało odkrytych, nadal nie do końca wyjaśniona! Ale mamy tu przede wszystkim dwóch pełnokrwistych i wielowymiarowych bohaterów, których myśli i emocje, a w przypadku Adama i skomplikowane życie osobiste możemy śledzić bez cenzury za sprawą narracji pierwszoosobowej. Mamy dynamiczną akcję, za którą podąża się z niesłabnącą ciekawością. Mamy w końcu sugestywne opisy zbrodni, które pozostają pod powiekami na długo po odłożeniu książki. I wszystko to spowite mrocznym klimatem Łodzi gdzie, cytując klasyka, „nawet bieganie psom szkodzi”.

Wisienką na torcie jest przygotowana przez Autora niespodzianka. I uwaga! To my, pod postem Autora na Instagramie lub Facebooku będziemy mogli zdecydować czy w pierwszej kolejności przeczytamy drugi tom z Adamem Lebudą, w którym nastąpi zapowiadane wyjaśnienie pozostałych wątków, czy też tę tajemniczą, związaną z fabułą książkę zatytułowaną "Uciekaj". Zaintrygowani? Ja bardzo. Ale by móc zdecydować poznajcie „Szklarza” i dajcie się wciągnąć w jego grę.

Daniel Komorowski to nazwisko znanego mi od lat autora fascynującej serii „Furia wikingów”, której osiem tomów pochłonęłam z niesłabnącym zachwytem. Gdy pojawił się sygnał o kryminalnym debiucie Autora nie tylko z ciekawością i radością przeczytałam go przedpremierowo, ale i z dumą objęłam patronatem medialnym. Bo co tu się działo! Po miesiącu od przeczytania nadal mam...

Świetna!

Świetna!

Kolejny w tym roku kryminał za mną i mogę powiedzieć, że czytało mi się go bardzo dobrze. Lubię mocne książki, a tytułowy "Szklarz" postarał się o mocne wrażenia. Jego morderstwa są bardzo brutalne i przedstawione obrazowo. Czuć ból jego ofiar, czuć ich cierpienie, słychać krzyki.
Szklarz to kawał skur... - to konkretna postać w kanonie nowych morderców.
Nie spodziewałam się zakończenia, jakie zaserwował autor, a to rzadko zdarza się w książkach. Ciężko mnie zaskoczyć, więc dodaję za to do oceny spory plus.
7+/10.

Kolejny w tym roku kryminał za mną i mogę powiedzieć, że czytało mi się go bardzo dobrze. Lubię mocne książki, a tytułowy "Szklarz" postarał się o mocne wrażenia. Jego morderstwa są bardzo brutalne i przedstawione obrazowo. Czuć ból jego ofiar, czuć ich cierpienie, słychać krzyki.
Szklarz to kawał skur... - to konkretna postać w kanonie nowych morderców.
Nie spodziewałam...