Witaj Bracie, z dalekiego kraju, chciałem podzielić z Tobą piękną książką. Jej tytuł "My name is pilgrim". Napisał ją krakowski filozof. Wyruszył ze swojego domu, tak trzeba. Nie korzystał z alberg, gościnności, unikał ludzi, wygód, spał w namiocie. Mówi o sobie, że jest niewierzący, ale ja mu nie wierzę. Jakby zamienić słowo "INTENCJA" lub "DROGA" na słowa "MY LORD".... To nie jest reportaż z drogi, to kronika ducha, metafora życia, tego co najważniejsze, zmęczenia, wypalenia, cierpienia, spotkania z drugim, te istotne. Ucieczka od banalności, poszukiwanie sensu. Wiem czym jest Jakubowe wędrowanie. Niewielu umie o tym pisać. Kto raz przeszedł DROGĘ, do końca już na niej będzie. A imię jego PIELGRZYM.

Witaj Bracie, z dalekiego kraju, chciałem podzielić z Tobą piękną książką. Jej tytuł "My name is pilgrim". Napisał ją krakowski filozof. Wyruszył ze swojego domu, tak trzeba. Nie korzystał z alberg, gościnności, unikał ludzi, wygód, spał w namiocie. Mówi o sobie, że jest niewierzący, ale ja mu nie wierzę. Jakby zamienić słowo "INTENCJA" lub "DROGA" na słowa "MY LORD".......

Znaczenie filozoficznego pytania oraz brak ostatecznej odpowiedzi, a nade wszystko próba odnalezienia nowej składają się wspólnie na myśl przewodnią książki Sebastiana Kołodziejczyka. Pielgrzymka ukazana w reminiscencji spotkania z drugim człowiekiem stanowi dla autora inspirujący środek ukazania tego sensu. Dlatego surowej lekturze wspomnień, obok warstwy pokornej refleksji dotyczącej własnego życia, towarzyszy zaproszenie Czytelników do samodzielnego poszukiwania; niekoniecznie na szlaku wiodącym do Santiago de Compostela.

W swojej wędrówce Autor podejmuje dialog z różnymi ludźmi. To właśnie bogactwo kulturowe szlaku Świętego Jakuba sprawia, że jednostka może lepiej zrozumieć samą siebie. Sebastian Kołodziejczyk również oddaje się tej inspiracji. I chociaż zewnętrznie sytuuje się w świeckim wymiarze przeżywania pielgrzymki, tak w refleksji wewnętrznej nie ujmuje sobie pewnego doświadczenia duchowego, mającego znamiona mistycyzmu.

Książka inspiruje. Precyzyjnie ukazuje drobiazgowość spotkania z drugim człowiekiem. Z tego powodu będzie pozycją szczególnie interesującą dla tych, którzy charakter szlaku św. Jakuba dopiero zamierzają poznać, bądź poznali, ale zachcą przypomnieć sobie własne „Camino” w zapośredniczonym doświadczeniu Sebastiana Kołodziejczyka. Należy ogólnie stwierdzić, iż sens wędrówki zasadza się w sensie nieustającego poszukiwania odpowiedzi. Z tego powodu Autor stoi na stanowisku zdecydowanie przeważającym wśród pielgrzymów do Santiago de Compostela; podążanie „Drogą” wciąż trwa, a przebycie fizycznego dystansu odsłania wykraczający poza nią wymiar przeżywania egzystencjalnego.

Znaczenie filozoficznego pytania oraz brak ostatecznej odpowiedzi, a nade wszystko próba odnalezienia nowej składają się wspólnie na myśl przewodnią książki Sebastiana Kołodziejczyka. Pielgrzymka ukazana w reminiscencji spotkania z drugim człowiekiem stanowi dla autora inspirujący środek ukazania tego sensu. Dlatego surowej lekturze wspomnień, obok warstwy pokornej...