Bardzo wciągająca historia z komisarzem, inny zabójca, dalej te same „miłosne” problemy. Jak narazie moja ulubiona z całej tej serii. W końcu z takim zakończeniem na jakie czekałam….

Bardzo wciągająca historia z komisarzem, inny zabójca, dalej te same „miłosne” problemy. Jak narazie moja ulubiona z całej tej serii. W końcu z takim zakończeniem na jakie czekałam….

Polecam

Polecam

Lekki powiew świeżości w porównaniu do poprzedniej części.

Lekki powiew świeżości w porównaniu do poprzedniej części.

Porusza wyobraźnia która stara się analizować na przód co zrobi tym razem Forst a jednocześnie zawsze zaskakuje czytelnika

Porusza wyobraźnia która stara się analizować na przód co zrobi tym razem Forst a jednocześnie zawsze zaskakuje czytelnika

IG:ksiazki_wloczykija
Opowieść, która wciąga od pierwszych stron, porywając czytelnika w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki i tajemnic górskich szczytów. Remigiusz Mróz po raz kolejny udowadnia swoje mistrzostwo w konstruowaniu intrygujących kryminalnych fabuł, które nie tylko trzymają w napięciu, ale również stawiają pytania o naturę naszego istnienia i decyzji, które podejmujemy w życiu.

Akcja rozgrywa się w malowniczych Tatrach Zachodnich, gdzie zaginięcie młodej kobiety z Warszawy staje się punktem wyjścia dla głównego bohatera, Wiktora Forsta. Jego determinacja w odnalezieniu zaginionej i odtworzeniu jej śladów w przepaściach gór jest godna podziwu. Każdy krok, każda poszlaka prowadząca do rozwiązania sprawy nabiera znaczenia i głębi, ponieważ po drodze odkrywane są sekrety, które wstrząsają nie tylko bohaterami, ale i czytelnikiem.

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów tej książki są postacie. Autor w niezwykle precyzyjny sposób kreśli psychologiczne portrety głównych i drugoplanowych bohaterów, nadając im życie i głębię. Wiktora Forsta, jako detektywa o burzliwej przeszłości, ścigającego nie tylko zbrodnię, ale i własne demony, poznajemy przez pryzmat jego działań, myśli i emocji. To bohater z krwi i kości, który walczy nie tylko z przestępczością, ale i ze swoimi własnymi wątpliwościami i ograniczeniami.

Opowieść ta nie tylko trzyma w napięciu przez całą lekturę, ale również stawia pytania o naturę człowieka, moralność, oraz sens życia. Kryminalna intryga splata się tutaj z filozoficznymi refleksjami nad naszym istnieniem, czyniąc z tej książki coś więcej niż tylko standardowy thriller. Remigiusz Mróz w mistrzowski sposób porusza tematy takie jak odpowiedzialność, przebaczenie, czy wartość ludzkiego życia.

Dodatkowym atutem tej książki są opisy tatrzańskich krajobrazów, które przywołują przed oczami czytelnika obrazy niezwykłej piękności i potężnej majestatyczności górskiej przyrody. Te opisy stanowią nie tylko tło dla fabuły, ale i istotny element, który dodaje głębi i autentyczności opowieści.

"Przepaść" to książka, która wstrząsa emocjami, budzi refleksje i nie pozwala o sobie zapomnieć nawet po zakończeniu lektury. To nie tylko kryminalna historia, ale i filozoficzna podróż w głąb ludzkiej duszy i górskich przestrzeni. Bez wątpienia jest to jedno z najlepszych dzieł tego autora, które polecam każdemu miłośnikowi dobrego kryminału z dodatkiem głębokiej refleksji nad życiem i istnieniem.

IG:ksiazki_wloczykija
Opowieść, która wciąga od pierwszych stron, porywając czytelnika w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki i tajemnic górskich szczytów. Remigiusz Mróz po raz kolejny udowadnia swoje mistrzostwo w konstruowaniu intrygujących kryminalnych fabuł, które nie tylko trzymają w napięciu, ale również stawiają pytania o naturę naszego istnienia i decyzji, które...

Siódmy tom Forsta był zdecydowanie ciekawy , historia bestii z Giewontu zakończona ale przeszłość daje o sobie znać …
Historia mroczna i ciekawa jednocześnie . Podejrzewałam zupełnie inną postać za sprawcę .
Autor tym razem zapewnił mi dobre zakończenie na które czekałam już jakiś czas .
Tymczasem sięgam po tom ósmy i jak nabędzie ostatni w serii

Siódmy tom Forsta był zdecydowanie ciekawy , historia bestii z Giewontu zakończona ale przeszłość daje o sobie znać …
Historia mroczna i ciekawa jednocześnie . Podejrzewałam zupełnie inną postać za sprawcę .
Autor tym razem zapewnił mi dobre zakończenie na które czekałam już jakiś czas .
Tymczasem sięgam po tom ósmy i jak nabędzie ostatni w serii

Nie da się ukryć, że należę już do fanów Forsta. Ta część inna, może i lepsza, ciekawe zwroty akcji i pojawia się wątek władzy absolutnej podobnie jak u Chyłki. Forst jak kot, kilka żyć posiada... Olga jest jak krwiopijny komar - mega wkurzająca. Ale autor ostatnim zdaniem zmiękczył serducho śledzącym wątek miłosny.

Nie da się ukryć, że należę już do fanów Forsta. Ta część inna, może i lepsza, ciekawe zwroty akcji i pojawia się wątek władzy absolutnej podobnie jak u Chyłki. Forst jak kot, kilka żyć posiada... Olga jest jak krwiopijny komar - mega wkurzająca. Ale autor ostatnim zdaniem zmiękczył serducho śledzącym wątek miłosny.

Zdecydowanie najlepsza historia z Wiktorem Forstem. Bardzo polecam .

Zdecydowanie najlepsza historia z Wiktorem Forstem. Bardzo polecam .

Da się przeczytać, ale nie zachwyca. Jeśli chodzi i fabułę to przez większą część wszystkiego łatwo się można domyśleć. Najlepsze jest ostatnie 150 stron, ale wtedy z kolei dochodzi do tylu nieprawdopodobnych zdarzeń, że można z całą stanowczością uznać, iż co za dużo to niezdrowo. Reasumując książka raczej dla zagorzałych fanów serii.

Da się przeczytać, ale nie zachwyca. Jeśli chodzi i fabułę to przez większą część wszystkiego łatwo się można domyśleć. Najlepsze jest ostatnie 150 stron, ale wtedy z kolei dochodzi do tylu nieprawdopodobnych zdarzeń, że można z całą stanowczością uznać, iż co za dużo to niezdrowo. Reasumując książka raczej dla zagorzałych fanów serii.

Jak dla mnie najlepsza część. Dobrze jest odpocząć od Bestii z Giewontu i od monet. Choć można pewnych rzeczy łatwo się domyśleć to książkę czyta się bardzo szybko, wciąga od początku. Forst jak zwykle jest niezniszczalny, no ale przecież za to go lubimy? :) Polecam

Jak dla mnie najlepsza część. Dobrze jest odpocząć od Bestii z Giewontu i od monet. Choć można pewnych rzeczy łatwo się domyśleć to książkę czyta się bardzo szybko, wciąga od początku. Forst jak zwykle jest niezniszczalny, no ale przecież za to go lubimy? :) Polecam