Poza nawiasem

aneta to kobieta niewidzialna. Bezdomna, uzależniona od alkoholu do perfekcji opanowała sposoby przetrwania na ulicy. Stroniąca od ludzi, niczym cień przemyka od jednego znanego sobie krakowskiego kąta, do drugiego. Pewnego razu staje się świadkiem dość dziwnego incydentu, który znacząco związany jest z jej przeszłością. W tym samym czasie pomocną rękę wyciąga do niej Kornelia, bezdomna wytrwale walcząca z nałogiem. Odtąd w towarzystwie czworonożnego przyjaciela Tolo oraz Kornelii, która udzieliła im miejsca w swoim mieszkaniu przeżywa życie w miarę spokojnie i w nie uwłaczających warunkach. Demony przeszłości jednak nie odpuszczają, a ukojenie przynosi jedynie alkohol.
Wymuszony przyjazd do rodzinnego Wrocławia to dla Żanety bolesny powrót do wspomnień, przed którymi długo uciekała i przez które wybrała życie kobiety niewidzialnej.
“Poza nawiasem” to książka trudna do przyporządkowania jednemu gatunkowi. Jest tu mocno rozwinięty wątek obyczajowy z elementami kryminalnymi.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=1012482000674585&set=a.530574228865367

aneta to kobieta niewidzialna. Bezdomna, uzależniona od alkoholu do perfekcji opanowała sposoby przetrwania na ulicy. Stroniąca od ludzi, niczym cień przemyka od jednego znanego sobie krakowskiego kąta, do drugiego. Pewnego razu staje się świadkiem dość dziwnego incydentu, który znacząco związany jest z jej przeszłością. W tym samym czasie pomocną rękę wyciąga do niej...

#opinia

"Poza nawiasem" Marzena Hryniszak - autorka

"Poza nawiasem" powieść Marzeny Hryniszak to moje pierwsze spotkanie z prozą autorki, spotkanie niezwykle udane i pełne emocji.
Historia Żanety, kobiety, która stoczyła się na samo dno ludzkiej egzystencji, wstrząsnęła mną. Żaneta wiedzie pozornie dobre życie. Bierze ślub z miłością swego życia. Ma cudowną córeczkę. Ma też dobrą pracę, ale ma apodyktycznych rodziców i matkę sprawującą kontrolę nad każdym krokiem dziewczyny.
Jak to się stało, że Żaneta wpadła w sidła uzależnienia od alkoholu, straciła pracę i stała się bezdomną kobietą poza nawiasem?
Co zobaczyła w upojeniu alkoholowym, nocując nad rzeką?
Czy to zdarzenie pomoże jej odzyskać swoją tożsamość i stawić czoło przeszłości?
Co zobaczy na cmentarzu, odwiedzając grób rodziców, którzy zginęli w wypadku?
Co jeszcze musi się wydarzyć, aby kobieta postanowiła zawalczyć o siebie i odbić się od dna? Czy to się jej uda?
Kto da jej wsparcie?
Na te pytania i wiele innych znajdziecie odpowiedź w książce.
Ta historia to obyczaj połączony z kryminałem, napisana pięknym językiem. Fabuła jest wielowątkowa i bardzo dynamiczna . Autorka zgrabnie połączyła w niej z sobą dwie przestrzenie czasowe: przeszłość i teraźniejszość.
Żaneta żyje z dnia na dzień. Żebrze na ulicy po to, aby zaspokoić swój głód alkoholowy i zagłuszyć wspomnienia.
Pisarka w tej książce pokazała w perfekcyjny sposób studium psychologiczne kobiety uzależnionej od alkoholu wraz z mechanizmami, które do tego doprowadziły. Poruszyła też problem depresji, zdrady, lojalności i złych wyborów. Jest też stek intryg i niedomówień. Nie brak też przyjaznej dłoni ludzkiej, ale także psiej łapy bezpańskiego psa, który jest największym przyjacielem Żanety. W tej historii pojawiają się też kłamstwa, które na szczęście nie doczekają spokojnej starości. Jest też miłość ta jedyna, która ma przetrwać wszystkie burze. Jest mądra miłość córki do matki, miłość, która jest bezwarunkowa i pozwoli dużo wybaczyć. Jest również rola rozmowy, wysłuchanie bez oceny i krytyki.
Pomimo bardzo trudnych tematów historia Żanety daje nadzieję, że na odnalezienie siebie nigdy nie jest za późno. Ważne jest, abyśmy na swej drodze spotkali odpowiednie osoby i nie bali się głośno mówić o swoim problemie.
W trakcie czytania tej książki pisarka zaskoczyła mnie niejednokrotnie nagłymi zwrotami akcji i pomysłami w kreowaniu losów jej bohaterów. Zmusiła mnie do refleksji i zastanowienia się nad problemem uzależnienia i bezdomności. To bardzo wartościowa książka. Polecam jej przeczytanie z całego serca. Zapewniam Was, że nie będzie to czas stracony.

#opinia

"Poza nawiasem" Marzena Hryniszak - autorka

"Poza nawiasem" powieść Marzeny Hryniszak to moje pierwsze spotkanie z prozą autorki, spotkanie niezwykle udane i pełne emocji.
Historia Żanety, kobiety, która stoczyła się na samo dno ludzkiej egzystencji, wstrząsnęła mną. Żaneta wiedzie pozornie dobre życie. Bierze ślub z miłością swego życia. Ma cudowną...

Bardzo dobra powieść o upadku człowieka. Doskonale sportretowana główna bohaterka. Jestem pod wrażeniem.Poleciłem żonie, która przeczytała z zapartym tchem.

Polecam takżę innym czytelnikom przyjrzeć się tej historii i dać jej szansę, bo kolejny raz okazuje się, że polscy autorzy są na światowym poziomie.

Bardzo dobra powieść o upadku człowieka. Doskonale sportretowana główna bohaterka. Jestem pod wrażeniem.Poleciłem żonie, która przeczytała z zapartym tchem.

Polecam takżę innym czytelnikom przyjrzeć się tej historii i dać jej szansę, bo kolejny raz okazuje się, że polscy autorzy są na światowym poziomie.

Przypadkowe wypożyczenie tej książki z biblioteki publicznej zaskutkowało natychmiastowym zakupem. Bo to jest pozycja "must have" w biblioteczce. Czemu? Ponieważ pokazuje jak szybko przy "sprzyjających" warunkach można spaść na samo dno i jak trudno jest się od niego odbić. Ta książka to studium alkoholika z wątkiem obyczajowym i kryminalnym. I każdy z nich jest wciągający. Nikt kto nie mial do czynienia z taką osobą nie zrozumie co dzieje się w tym zniszczonym organizmie. Ta książka pomaga to pojąć. Przeżywałam i denerwowałam się każdym posunięciem głównej bohaterki, każdą jej błędną decyzją. Cierpiałam razem z nią i walczyłam razem z nią. To nie jest powieść lekka, łatwa i przyjemna. Młodzi powiedzieliby, że ta książka "ryje banię". I poniekąd tak jest. Tylko, że prócz tego otwiera oczy i umysł. Człowiek mijając na ulicy osobę bezdomną, brudną, często pijaną zaczyna się zastanawiać: jaka historia się kryje za tymi brudnymi łachmanami i jak wielu toksycznych ludzi się do tego przyczyniło. Bo nie ma dymu bez ognia. Polecam. Warto otworzyć oczy.

Przypadkowe wypożyczenie tej książki z biblioteki publicznej zaskutkowało natychmiastowym zakupem. Bo to jest pozycja "must have" w biblioteczce. Czemu? Ponieważ pokazuje jak szybko przy "sprzyjających" warunkach można spaść na samo dno i jak trudno jest się od niego odbić. Ta książka to studium alkoholika z wątkiem obyczajowym i kryminalnym. I każdy z nich jest wciągający....

„Poza nawiasem” to trzecia powieść Marzeny Hryniszak. Lecz to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. To historia poruszająca, elektryzująca, zadająca wiele pytań, otwierająca oczy – jednym słowem – to książka godna polecenia. Co też czynię w tej recenzji. Zdecydowanie polecam Wam tę lekturę. Nie tylko ze względu na historię, lecz przede wszystkim płynące z niej przesłanie. Sięgnięcie po ten tytuł sprawi, że nie będziecie oceniać ludzi po pozorach, bo te są nie tyle, co krzywdzące, ale wypaczają nam prawdziwy obraz drugiego człowieka. Choć tak naprawdę ocenianie drugiego człowieka według mnie nie powinno mieć miejsca.

Marzena Hryniszak w najnowszej swej powieści ukazuje nam poruszającą historię Żanety – bezdomnej alkoholiczki, dla której każdy dzień jest taki sam – pozbawiony bezcelowości. Alkohol zniszczył w kobiecie sens życia. Pragnęła, tylko aby stać się niewidzialną dla świata. Świata, który nie zauważa człowieka zatopionego w kryzysie alkoholowym – wyklucza go ze swojego kręgu. Dlatego też historia Żanety, może być dla nas otwarciem się na zrozumienie sytuacji ludzi, którym alkohol zrujnował życie. Myślę, że „Poza nawiasem” jest swojego rodzaju apelem Marzeny Hryniszak na otwarcie się każdego człowieka, na ludzi z problemem alkoholowym oraz dotkniętych bezdomnością.

Jednego dnia Żaneta stając się świadkiem pewnych wydarzeń, zostaje wplątana w kryminalny wątek. Teraz już nie tylko musi zmierzyć się ze swoją przeszłością. Ogromnym wsparciem dla kobiety okazuje się pomoc Kornelii, która była kiedyś bezdomna. Jej empatia, zrozumienie sytuacji Żanety zasługuje nie tylko na uznanie, lecz może być dla nas wzorem do naśladowania. To również pokazuje nam, że przeżycie na własnej skórze złych doświadczeń znacznie bardziej uwrażliwia nas na życiowe dramaty drugiego człowieka.

„Poza nawiasem” to historia o kobiecie wykluczonej, porzuconej, wyrzuconej poza nawias. To obraz kobiety dotkniętej problemem alkoholowym. To również historia, która może być dla nas akumulatorem do zmian, do walki o siebie, naszych bliskich, którzy potrzebują wsparcia. Bez wątpienia najnowsza książka Marzeny Hryniszak, to poruszające spojrzenie na bezdomność, alkoholizm, problemy społeczne, przed którymi nie można uciekać, lecz którym warto stawiać czoła. Ważne w tym jest to, aby ludzi bezdomnych, dotkniętych problemem alkoholowym nie wyrzucać poza nawias społeczeństwa.

„Poza nawiasem” to powieść, której nie sposób zapisać w jednym gatunku literackim. Powieść obyczajowa, kryminał… to nie ma większego znaczenia. Siłą tej książki jest jej historia, płynące z niej przesłanie, które otwiera oczy na problemy, wobec których często się zamykamy, odwracamy twarz, uważając ludzi takich jak Żaneta za straconych. To świadczy, że to my zatraciliśmy w sobie „człowieczeństwo” a książka Marzeny Hryniszak jest, pukaniem do naszego sumienia, naszej wrażliwości.

„Poza nawiasem” to trzecia powieść Marzeny Hryniszak. Lecz to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. To historia poruszająca, elektryzująca, zadająca wiele pytań, otwierająca oczy – jednym słowem – to książka godna polecenia. Co też czynię w tej recenzji. Zdecydowanie polecam Wam tę lekturę. Nie tylko ze względu na historię, lecz przede wszystkim płynące z niej...

Najmocniejszą stroną tej historii jest bezdomna Żaneta, ponieważ rzadko autorzy obsadzają bezdomnych w rolach głównych. Oczywiście dowiadujemy się jak do tego doszło, co od razu rozbudza emocje i powoduje, że trzymamy kciuki za "ofiarę".

Jest trochę kryminału, jest dramatyzm, niezłe tempo oraz brak zbędnych opisów, sprawiło, że słuchałem (14 godz. 11 min.) tego z zainteresowaniem.
Jedynym mankamentem, było zbyt happy endowe zakończenie, ale to rzecz gustu.

Najmocniejszą stroną tej historii jest bezdomna Żaneta, ponieważ rzadko autorzy obsadzają bezdomnych w rolach głównych. Oczywiście dowiadujemy się jak do tego doszło, co od razu rozbudza emocje i powoduje, że trzymamy kciuki za "ofiarę".

Jest trochę kryminału, jest dramatyzm, niezłe tempo oraz brak zbędnych opisów, sprawiło, że słuchałem (14 godz. 11 min.) tego z...

Książka wywarła na mnie duże wrażenie.... Historia przedstawiona w bardzo interesujący sposób. Poznajemy bezdomną alkoholiczkę Żanetę a potem stopniowo dowiadujemy się kim była w przeszłości i co doprowadziło ją na ulicę.... Książka trzyma w napięciu i nie ma w niej nudy. Bardzo nieoczywiste i ciekawe zakończenie...... Porusza ważne tematy jak miłość (w różnym jej odcieniu),zdradę, lojalność.... Po przeczytaniu odczułam smutek....że to koniec.... Bardzo podobał mi się wątek walki o siebie, no cóż z różnym skutkiem... Polecam serdecznie, każdemu, kto jeszcze nie czytał :)

Książka wywarła na mnie duże wrażenie.... Historia przedstawiona w bardzo interesujący sposób. Poznajemy bezdomną alkoholiczkę Żanetę a potem stopniowo dowiadujemy się kim była w przeszłości i co doprowadziło ją na ulicę.... Książka trzyma w napięciu i nie ma w niej nudy. Bardzo nieoczywiste i ciekawe zakończenie...... Porusza ważne tematy jak miłość (w różnym jej...

Naprawdę wciągająca historia. Urzekła mnie ta powieść. Pani Marzena podjęła się nie lada wyzwania. Połączyła problem alkoholowy z dobą pandemii oraz uwikłała w tym wątek kryminalny. Po mojemu taki majstersztyk. Podoba mi się. Prawdziwy obraz, co robi alkohol z człowiekiem. Żaneta, młoda księżniczka z Wrocławia, ma wszytko, bogatych, ale apodyktycznych rodziców, nie jest jednak szczęśliwa. Nie ma możliwości być z chłopakiem, którego kocha, bo jest z biednego domu, nie należy do elity.

Co w tej książce takiego? Mówi o skutkach alkoholizmu, o depresji, jak przez jeden błąd można stracić wszystko, rodzinę, pracę i przyjaciół. Okrada z życia, z czegoś, czego nie da się przywrócić z powrotem.

Dodatkowo wplątany wątek kryminalny jak zazdrosny mąż, morderca (czyj? Tego nie powiem, lepiej samemu przeczytać). Także dobry przykład, że łajdactwo nigdy nie popłaca, winnych zawsze spotka zasłużona kara.
No i fakt, że miłość jest w stanie wszystko wybaczyć.

Wiem, to powieść, ale gdy pomyślę, ileż jest takich problemów, wynikających z nadużywającego używek rodzica lub rodziców. To ręce opadają. Czasy najnowsze, a dziwne, że jeszcze nikt nie znalazł skutecznego środka na uzależnienie od alkoholu.

Pani Marzenie dziękuję za tę powieść! Teraz pora szykować się na spotkanie autorskie...

Naprawdę wciągająca historia. Urzekła mnie ta powieść. Pani Marzena podjęła się nie lada wyzwania. Połączyła problem alkoholowy z dobą pandemii oraz uwikłała w tym wątek kryminalny. Po mojemu taki majstersztyk. Podoba mi się. Prawdziwy obraz, co robi alkohol z człowiekiem. Żaneta, młoda księżniczka z Wrocławia, ma wszytko, bogatych, ale apodyktycznych rodziców, nie jest...

„Poza nawiasem” to poruszająca opowieść, której bohaterką jest Żaneta Ravigne, kobieta wykluczona społecznie, bezdomna alkoholiczka, żyjąca na marginesie społeczeństwa. Czytając powieść, wchodzimy w świat ludzi niezauważonych, o których niewiele wiemy i których często ignorujemy, np. spacerując po mieście. Marzena Hryniszak poprzez historię Żanety snuje refleksje na temat kłamstwa, gry pozorów i drugiej szansy.

Pewnego dnia Żaneta staje się świadkiem zdarzenia, widzi, jak jakiś mężczyzna wrzuca wór do rzeki. Niestety poprzez swój stan, upojenia alkoholowego, nie jest pewna, czy to, co widziała, było rzeczywistością, czy tylko jawą. To zdarzenie staje się punktem wyjścia do zderzenia z rzeczywistością, której Żaneta starała się unikać.

Raczej przytępia zmysły. Wprawia się w stan, który pozwala jej nie myśleć, przetrwać, przeczekać kolejną dobę bez zastanawiania się nad czymkolwiek.

W trakcie lektury przemierzamy z Żanetą ulice Krakowa, widzimy, jak sięga niemal dna, a alkohol staje się dla niej ważniejszy niż posiłek. Pomocną dłoń wyciąga do niej inna bezdomna, na ulicy zwana Jarzyną. Jarzyna, a tak naprawdę Kornelia robi co może, aby odbić się od dna, dostała mieszkanie socjalne, pracę, walczy z alkoholizmem, … stara się wpłynąć na Żanetę i pchnąć ją, by w końcu zrobiła coś dobrego ze swoim życiem. Staje się dla niej oparciem i służy dobrą radą na tyle, na ile jest w stanie, żeby się otrząsnęła, bo musi być w życiu, coś, na czym jej zależy. Przy boku kobiety wiernie kroczy Tolo, bezpański pies...

Z całą recenzją zapoznacie się na blogu 👉 www.zaczytanyksiazkoholik.pl

„Poza nawiasem” to poruszająca opowieść, której bohaterką jest Żaneta Ravigne, kobieta wykluczona społecznie, bezdomna alkoholiczka, żyjąca na marginesie społeczeństwa. Czytając powieść, wchodzimy w świat ludzi niezauważonych, o których niewiele wiemy i których często ignorujemy, np. spacerując po mieście. Marzena Hryniszak poprzez historię Żanety snuje refleksje na temat...

Soczysty język, miły dla ucha (oka?) przyjemny - lubię taką elokwencję. Do tego dołącza się duża wrażliwość i wiedza autorki na temat różnych stanów świadomości oraz wiedza (praktyka?) na temat topografii polskich miast. Jeszcze wzruszenie duszy i wciągająca intryga.. Trochę spraw męsko-damskich i fantastyczna nieoczekiwana klamra fabuły. Zaraz po lekturze tej zamówiłem kolejną książkę Marzeny H. Będzie głośno - tak myślę....

Soczysty język, miły dla ucha (oka?) przyjemny - lubię taką elokwencję. Do tego dołącza się duża wrażliwość i wiedza autorki na temat różnych stanów świadomości oraz wiedza (praktyka?) na temat topografii polskich miast. Jeszcze wzruszenie duszy i wciągająca intryga.. Trochę spraw męsko-damskich i fantastyczna nieoczekiwana klamra fabuły. Zaraz po lekturze tej zamówiłem...