Autorka mogła pokusić się o pełnokrwisty horror, a tak wyszło nie wiadomo co; ni to kryminał, ni to thriller z irytującą bohaterką, takie byle co.

Autorka mogła pokusić się o pełnokrwisty horror, a tak wyszło nie wiadomo co; ni to kryminał, ni to thriller z irytującą bohaterką, takie byle co.

Akcja toczy się w dusznej, ciasnej i mrocznej atmosferze małej wsi pełnej tajemnic. Czytało się całkiem dobrze i gdzieś tam nawet momentami pojawił się dreszczyk grozy czy niepokoju, ale… trochę to wszystko naciągane i dziwne. Główna bohaterka zachowuje się trochę nieracjonalnie wg mnie, nocując w domu rodziny, której się boi. Jest w książce również parę innych nieracjonalnych zachowań i rzeczy, ale nie będę spojlerować za bardzo.
Poza tym sporo błędów, gdy na przykład Nadia staje się Marleną, a Piotr Kubą.
To było pierwsze moje spotkanie z piórem autorki, jedynie częściowo udane, ale myślę, że zapoznam się jeszcze z innymi jej książkami.

Akcja toczy się w dusznej, ciasnej i mrocznej atmosferze małej wsi pełnej tajemnic. Czytało się całkiem dobrze i gdzieś tam nawet momentami pojawił się dreszczyk grozy czy niepokoju, ale… trochę to wszystko naciągane i dziwne. Główna bohaterka zachowuje się trochę nieracjonalnie wg mnie, nocując w domu rodziny, której się boi. Jest w książce również parę innych...

Życie Mirki nie wygląda już tak, jak kiedyś. Zmuszona do powrotu w rodzinne strony wciąż wysłuchuje, że jest nie dość dobra we wszystkim. Przekora i chęć walki o siebie sprawia, że kobieta przyjmuje zlecenie od szefa i wyjeżdża do Trzcinic. Będzie musiała opisać lokum, w jakim przyjdzie jej mieszkać, aby zagwarantować właścicielowi dobrą recenzję.
Mazurskie strony skrywają jednak wiele tajemnic, które wciąż przyciągają do siebie pogromców mitów. To właśnie na grupkę trzech młodych ludzi, zajmujących się spirytystyką, natrafi Mirka. Początkowe opory odejdą w zapomnienie, kiedy kobietę zaintryguje historia Trzcinic. Za namową nowych znajomych podejmie wyzwanie i wyruszy
z nimi do lasu, aby rozwikłać zagadkę grobowca. Tylko jedno z nich powróci...

🤎🤎🤎🤎🖤🖤🖤🤎🤎🤎🤎

Mirka jest bohaterką, która działa wg własnych zasad. Choć pracuje dla kogoś, to bez trudu zauważymy, że robi to na swój sposób. Ma silny charakter i nie boi się wyrażać swojej opinii. Racjonalnie podchodzi do każdej kwestii, nie bojąc się również zaszaleć.

Resztę bohaterów poznajemy tylko ogólnie. Zostają nam przedstawieni, lecz autorka nie skupia na nich zbyt wiele uwagi.

Cała fabuła krąży wokół tajemnicy grobowca (😉). To jego obecność mnoży dziwne wydarzenia, które owocują niemiłym następstwami. Choć tamtejsza społeczność skrywa tajemnice, to jest ona pilnie strzeżona. Ten wątek wprowadza do powieści niewiadomą, która niesamowicie podsyca apetyt na książkę. Muszę przyznać, że sama dałam się nabrać. Byłam pewna, iż autorka pójdzie w kierunku fantastyki, za którą nie przepadam.

Zakończenie było strzałem w dziesiątkę. Nie zmieniłabym kompletnie niczego.

Bardzo spodobało mi się pióro autorki i jestem pewna, że jeszcze nie raz sięgnę po jej powieści.

Życie Mirki nie wygląda już tak, jak kiedyś. Zmuszona do powrotu w rodzinne strony wciąż wysłuchuje, że jest nie dość dobra we wszystkim. Przekora i chęć walki o siebie sprawia, że kobieta przyjmuje zlecenie od szefa i wyjeżdża do Trzcinic. Będzie musiała opisać lokum, w jakim przyjdzie jej mieszkać, aby zagwarantować właścicielowi dobrą recenzję.
Mazurskie strony skrywają...

Mirka wyjeżdża na Mazury, by pisać artykuły promujące ośrodek wypoczynkowy. Poznaje tam grupę studentów,którzy próbują odkryć tajemnicę starego grobowca. Pewnego wieczoru nowi znajomi zabierają dziewczynę na mroczna wycieczkę z której wraca tylko ona. Nic nie pamięta, a współtowarzysze zniknęli. Mirka chce jak najszybciej odkryć, jaka prawda kryje się za tym miejscem.
Moim zdaniem jest to wciągająca historia. Bardzo fajnie opisane zostały pradawne historię grobowca i wydarzenia, które miały miejsce w tej wsi. Główna bohaterka trochę kojarzy mi się z taką osobą samolubną, która patrzy na innych z góry, uważa się za lepszą. Choć potem trochę zmieniłam o niej zdanie. Chyba było to spowodowane tym, iż dziewczyna nie znając ludzi trzymała ich na dystans.
Bardzo podobała mi się okładka, a konkretnie oczy kobiety. Gdy się na nie patrzy, jest takie wrażenie jakby one patrzyły też na Ciebie. Trochę przerażające, ale mega realistyczne.

Mirka wyjeżdża na Mazury, by pisać artykuły promujące ośrodek wypoczynkowy. Poznaje tam grupę studentów,którzy próbują odkryć tajemnicę starego grobowca. Pewnego wieczoru nowi znajomi zabierają dziewczynę na mroczna wycieczkę z której wraca tylko ona. Nic nie pamięta, a współtowarzysze zniknęli. Mirka chce jak najszybciej odkryć, jaka prawda kryje się za tym miejscem.
Moim...

Pyskówka, pijaństwo, zdrady, obleśne studenckie wybryki, małomiasteczkowa mentalność 30 z 50 latkiem i co jeszcze? Dalej podobno jeszcze gorzej. Tak niektórzy piszą i pewno mają rację. Co za miernota.

Pyskówka, pijaństwo, zdrady, obleśne studenckie wybryki, małomiasteczkowa mentalność 30 z 50 latkiem i co jeszcze? Dalej podobno jeszcze gorzej. Tak niektórzy piszą i pewno mają rację. Co za miernota.

#współpracareklamowa

"Od ognia piekielnego" Paulina Cedlerska
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Premiera: 12.o7.2o23

Miroslawa Ambroziak od niedawna pracowała w redakcji jako dziennikarka. Została wysłana w delegację aby napisać materiał reklamowy ośrodka, którego właściciele są intratnym reklamodawcą gazety w której pracuje..

Podczas zwiedzania okolicy, spotyka Kubę. Mężczyzna opowiada jej o grobowcu, który jest przyczyną wielu nieszczęść. Początkowo opowieść wydaje się jej wiejską legendom, jednak widziała w niej również potencjał dziennikarski. Mirka decyduje się wraz z Kubą i jego znajomymi wybrać do grobowca. Jednak gdy wraca nie jest w stanie przypomnieć sobie co zaszło w lesie i gdzie są jej nowi znajomi.

Co wydarzyło się w lesie? Dlaczego Mirka nic nie pamięta? I dlaczego wróciła sama?

"Od ognia piekielnego" to niesamowicie wciągająca historia. Już pierwsze strony mnie zainteresowały i byłam ciekawa co wydarzy się dalej. Jednak gdy Mirka dotarła do ośrodka, którego reklamę miała zrobić, już nie mogłam się oderwać od czytanej treści. Opowieść o grobowcu wywoływała cierki na mojej skórze. Ale to co wydarzyło się podczas jej wyprawy do lasu było intrygujące.

Sama postać głównej bohaterki nie przypadła mi do gustu.Niegdyś pewna siebie specjalistka od PR-u teraz zwykła dziennikarka jednej z gazet. Mimo to zadzierała nosa i na wszystkich patrzy z góry. Nie polubiłam jej, naszczeście nie zmniejszyło to mojej przyjemności z czytania tej książki.

"Od ognia piekielnego" to fascynująca fabuła zawierająca zaskakujące zwroty akcji i niespodziewane zakończenie. Również wątki poboczne są interesująca i łączą się z akcja książki. Autorka ma bardzo przyjemny styl pisania. Rozdziały są krótkie, szybko się je czyta. Ja zachęcam was do sięgnięcia po tę książkę. A za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu.

#współpracareklamowa

"Od ognia piekielnego" Paulina Cedlerska
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Premiera: 12.o7.2o23

Miroslawa Ambroziak od niedawna pracowała w redakcji jako dziennikarka. Została wysłana w delegację aby napisać materiał reklamowy ośrodka, którego właściciele są intratnym reklamodawcą gazety w której pracuje..

Podczas zwiedzania okolicy, spotyka Kubę....

Często powtarzam, że po książki potrafię sięgać tylko i wyłącznie dlatego, że podoba mi się okładka, ale są również takie, które mnie nieco niepokojąca, a czasami nawet przerażają. Również tak macie? Bo właśnie ta "Od ognia piekielnego" jest dość specyficzna, ale stworzona tak, że te oczy i ogólnie twarz u mnie wywołują pewnego rodzaju dyskomfort... a jeśli to zapowiedź thrillera, kryminału, horroru, czy po prostu zła w powieści, to ja biorę w ciemno! A dopiero później się martwię czy było warto!

Wyobraźcie sobie czwórkę ludzi, którzy wchodzą do lasu, w nocy i wychodzi z niego tylko jedna osoba. Do tego ta osoba nie pamięta absolutnie nic. Mirka, bo tak ma na imię kobieta i jednocześnie nasza główna bohaterka, postanawia się dowiedzieć co właściwie się wtedy wydarzyło. Wszystko jest bardzo dziwne, a tak naprawdę we czwórkę weszli do tego lasu w poszukiwaniu grobowca, o którym usłyszeć można legendy w miejscowej wsi. Czy istnieją szanse na to, że Mirka sobie coś przypomni? A może jej umysł wypchnął złe wspomnienia? Dopóki nie znajdą się towarzysze, a gwarantuję, że nie jest to typowa opowieść o tym, że zostają tylko trupy w lesie i nie jest to typowy horror, w którym znajdują się jedynie rozerwane na strzępy zwłoki, to możemy się tylko zastanawiać co właściwie jest prawdą, a co urojeniem.

Brakowało mi ostatnio thrillera, ale takiego właśnie ocierającego się delikatnie o horror. Nie tylko psychologicznego, gdzie dużo dzieje się wokół ludzi, ale takiego, gdzie coś jest dziwne, niepokojące lub wręcz napawające strachem. I taki dostałam od Pauliny Cedlerskiej. Wręcz miałam ochotę wykrzyczeć, że kto wieczorem czy w nocy idzie do lasu, badać jakiś grobowiec i dlaczego nie można iść w dzień? To takie typowe dla naiwnych horrorów, owszem. Ale tym razem w tej opowieści kryje się coś więcej, coś mrocznego, przez co można się po lekturze bać wejść między drzewa i to nie tylko w nocy.

Mirka to osoba bardzo racjonalna i inteligentna, dlatego właśnie gdy zaczęła szukać odpowiedzi na pytania, jej kolejne kroki w śledztwie, które postanowiła prowadzić na własną rękę, momentami były zwyczajnie irytujące. Jak by już sam jej umysł płatał jej figle, a ona wręcz w to brnęła. Mam wrażenie, że do końca nie wiedziała co jest prawdziwe, co jej się uroiło i to ocierało się już o obłęd.

a propos zakończenia, to gwarantuję, że ciężko się domyślić co z takiej opowieści wyniknie, bo dla mnie było niemal oczywiste, że dostaniemy trzy trupy, ale na szczęście nie jest to książka aż tak oczywista. W pewnym momencie jeden z członków tej pomysłowej eskapady po prostu wychodzi z lasu!

Podsumowując, jak na dreszczowiec, to całkiem dobra książka. Faktycznie można się nieźle najeść strachu i przy tym próbować rozwiązać zagadkę zaginięcia ludzi w lesie, ale mimo wszystko czegoś mi zabrakło i tym czymś chyba była główna bohaterka. Dla mnie nijaka, niepanująca nad własnymi myślami i odruchami, aczkolwiek rozumiem, że taki był zamysł autorki. To wszystko ma wyglądać dziwnie, niepokojąco, a Mirka wręcz tracić zmysły i ten zabieg się udał, a mimo to jej nie polubiłam. Natomiast atmosfera strachu na plus, a okładka jeszcze długo będzie mi stawać przed oczami jak tylko będę próbować wejść do jakiegokolwiek lasu...

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Skarpa Warszawska.

Często powtarzam, że po książki potrafię sięgać tylko i wyłącznie dlatego, że podoba mi się okładka, ale są również takie, które mnie nieco niepokojąca, a czasami nawet przerażają. Również tak macie? Bo właśnie ta "Od ognia piekielnego" jest dość specyficzna, ale stworzona tak, że te oczy i ogólnie twarz u mnie wywołują pewnego rodzaju dyskomfort... a jeśli to zapowiedź...

"Od ognia piekielnego" to mrożąca krew w żyłach powieść autorstwa Pauliny Cedlerskiej, która wciąga w wir tajemniczych wydarzeń i demonicznych legend.

Akcja rozgrywa się w malowniczych mazurskich Trzcinicach, gdzie Mirka przybywa służbowo, próbując uciec przed koszmarnym sekretem z przeszłości. Jednak ta ucieczka staje się pretekstem do jeszcze bardziej przerażających przeżyć, gdy Mirka poznaje grupę studentów zafascynowanych tajemniczym grobowcem otoczonym legendą.

Cedlerska zgrabnie miesza elementy demonologii i mitologii lokalnej, tworząc atmosferę grozy i niepewności. Główna bohaterka wraz z nowymi znajomymi wkraczają w mroczny las, a to, co się wydarza w jego cieniu, zostaje owiane tajemnicą. Co jest rzeczywistością, a co urojeniem? To pytanie towarzyszy przez całą powieść.

"Od ognia piekielnego" to lektura, która trzyma w napięciu, nie dając szansy na oderwanie się od historii. Paulina Cedlerska doskonale buduje atmosferę strachu i niepewności, a tajemniczy grobowiec staje się centralnym punktem, wokół którego rozgrywa się ta opowieść. Wraz z Mirka wędrujemy po ścieżkach demonów i legend, próbując rozwiązać zagadkę, która może kosztować ją wspomnienia i zdrowie psychiczne. "Od ognia piekielnego" to książka, która zapada w pamięć i zostawia wiele pytań bez odpowiedzi, co sprawia, że z pewnością będziemy długo rozmyślać o tajemniczych wydarzeniach w lasach Trzcinic.

Paulina Cedlerska w "Od ognia piekielnego" w mistrzowski sposób ukazuje zdolność ludzkiego umysłu do kreowania własnych koszmarów i połączenia ich z rzeczywistością. Główna bohaterka, Mirka, staje się nie tylko uczestniczką demonicznych wydarzeń, ale także ofiarą własnych wspomnień i obrazów, które zdają się mieć wpływ na jej psychikę.

Cedlerska buduje intrygujące postacie studentów, którzy wplątują Mirkę w śledztwo wokół grobowca, a ich obsesyjna fascynacja staje się kluczem do zrozumienia mrocznej historii miejscowości. Przenikające się motywy przeszłości i teraźniejszości sprawiają, że zaczynamy zastanawiać się, czy to, co wydaje się demoniczne, jest tylko odbiciem własnych lęków i traum.

Język autorki jest pełen napięcia i sugestywny, co sprawia, że trudno oderwać się od lektury. Dialogi są autentyczne, a opisy miejsc i wydarzeń pozostawiają wrażenie bycia w samym centrum akcji.

Niewątpliwym atutem powieści jest także sama Mazurska sceneria, która dodaje jej specyficznego uroku i tajemniczości. To piękne i jednocześnie dzikie otoczenie staje się bohaterem samej opowieści, dodając jej głębi i autentyczności.

"Od ognia piekielnego" Pauliny Cedlerskiej to lektura obowiązkowa dla miłośników literatury grozy, którzy cenią sobie nie tylko wstrząsające wrażenia, ale także intrygujący i nieprzewidywalny fabularny układ. To powieść, która pozostawia wiele do rozważenia i pozwala zanurzyć się w mrocznym świecie ludzkich strachów i demonów, które czyhają w głębi lasu i naszej własnej psychiki.

"Od ognia piekielnego" to mrożąca krew w żyłach powieść autorstwa Pauliny Cedlerskiej, która wciąga w wir tajemniczych wydarzeń i demonicznych legend.

Akcja rozgrywa się w malowniczych mazurskich Trzcinicach, gdzie Mirka przybywa służbowo, próbując uciec przed koszmarnym sekretem z przeszłości. Jednak ta ucieczka staje się pretekstem do jeszcze bardziej przerażających...

Bardzo dobra książka, trzyma w napięciu

Bardzo dobra książka, trzyma w napięciu

“Najbardziej przerażające bestie tkwią w nas samych”.

Mirka pracuje jako dziennikarka. Jej kolejne zlecenie wiążę się z wyjazdem służbowym do mazurskich Trzcinic. Ma napisać cykl reklamowy o nowo otwartym ośrodku wypoczynkowym. Mirce ten wyjazd jest bardzo na rękę, kobieta ucieka przed koszmarami, które dręczą ją od lat. Na miejscu poznaje grupę studentów, młodzi ludzie próbują odkryć tajemnicę prastarego grobowca. Mirka ulega ich fascynacji, zostaje wciągnięta w wir demonicznych legend. Pewnego razu całą grupą wybierają się do lasu, z wyprawy wraca tylko Mirka. Co takiego stało się w głębi lasu? Gdzie podziali się studenci?

Zło czai się w głębi lasu…

Liczne, niespodziewane zwroty akcji intrygują. Fabuła zajmująco poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, niesie ogromne sprzeczne emocje, wzbudza niepokój i chwile wręcz namacalnego strachu. Dwie osie czasowe, przeszłość i teraźniejszość głównej bohaterki idealnie ze sobą współgrają. Ciekawie, a przy tym naturalnie ukazani bohaterowie, ich psychologiczne, jaskrawe portrety. Emocje, wewnętrzne rozterki, zagubienie, niemoc. Znajdują się w sytuacji nie do pozazdroszczenia, zostają zmuszenie do stawienia czoła swoim lękom i grzechom.

Rewelacyjnie skonstruowany thriller, niesie niepokój, niepewność i napięcie. Jeden wielki labirynt emocji, niedopowiedzeń i tajemnic. Ciemny, straszny las, niepokojący grobowiec, małomiasteczkowa specyficzna społeczność, zagadki, zawiłość ludzkich zachowań. Dawne dramaty uwierają, budzą się co jakiś czas, minione lata, wyrządzone zło, jedno zdarzenie, które zmieniło wszystko. Głęboko skrywana tajemnica, która od lat domaga się odkrycia. Złe moce, które prześladują, nie dają spokoju.

Mroczna, całkowicie przykuwają uwagę, przepełniona tajemnicami i lokalnymi legendami opowieść. Zaskakująca i nieprzewidywalna. Moje pierwsze, na pewno nie ostatnie spotkanie z twórczością Pani Pauliny. Zdecydowanie polecam!

https://tatiaszaaleksiej.pl/od-ognia-piekielnego/

“Najbardziej przerażające bestie tkwią w nas samych”.

Mirka pracuje jako dziennikarka. Jej kolejne zlecenie wiążę się z wyjazdem służbowym do mazurskich Trzcinic. Ma napisać cykl reklamowy o nowo otwartym ośrodku wypoczynkowym. Mirce ten wyjazd jest bardzo na rękę, kobieta ucieka przed koszmarami, które dręczą ją od lat. Na miejscu poznaje grupę studentów, młodzi ludzie...