🫧🫧🫧🫧🫧

Tutaj niema co dużo pisać rozpisywać piekny zbiór opowiadań napisany w czasie podróży po Ameryce .

Czy chcesz poznać Boga mieszkającego w kamparze ?
Lub poznać gadającego niedźwiedzia który za zdjęcia bierze 5 dolców?

W tych opowiadaniach właśnie możesz takie historie poznać.

🫧🫧🫧🫧🫧

@tomaszduszynski #łapaczsnów #tomaszduszyński

🫧🫧🫧🫧🫧

Tutaj niema co dużo pisać rozpisywać piekny zbiór opowiadań napisany w czasie podróży po Ameryce .

Czy chcesz poznać Boga mieszkającego w kamparze ?
Lub poznać gadającego niedźwiedzia który za zdjęcia bierze 5 dolców?

W tych opowiadaniach właśnie możesz takie historie poznać.

🫧🫧🫧🫧🫧

@tomaszduszynski #łapaczsnów #tomaszduszyński

Zacznę może od tego, że z opowiadaniami nigdy szczególnie nie było mi po drodze. No właśnie..
Ale kiedy tylko dowiedziałam się, że świetny autor kryminałów postanowił zaoferować coś innego swoim czytelnikom, od razu zapragnęłam przeczytać „Łapacza snów”.

Książka wbiła mnie w fotel.

W końcu „mam i ja” swój ulubiony zbiór opowiadań, który powstał podczas wyprawy Tomasza Duszyńskiego po zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. To nie są zwyczajne wspominki. Pisarz zabiera czytelnika w podróż w nieznane, w opowieści z pogranicza jawy i snów, które dotykają emocji i muskają delikatnie swoją przewrotnością. Mamy tu poetyckość bez zbędnego zadęcia i wydumania. Mamy prostotę i rozmowę z czytelnikiem, bo autor stawia na kontakt z odbiorcą treści w sposób niewymuszony, płynny i zaskakujący.

W przypadku „Łapacza snów” otrzymałam genialną, piękną i kompletną całość.
A ponadto Tomasz Duszyński serwuje czytelnikowi wiele wzruszeń, uśmiechu i momentów refleksji.

Napisać opowiadania, które niosą ze sobą głębszy wydźwięk, a czyta się je z przyjemnością, z rosnącym zainteresowaniem i dodatkowo każde ma niespodziewany finał jak w dobrym kryminale, to jest naprawdę sztuka! "Łapacza snów" cechuje prostota z mnogością znaczeń i możliwych interpretacji.

Załączona grafika przedstawia książkę, która odbija się w lustrze trzydrzwiowej szafy. To nawiązanie do drugiego opowiadania ze zbioru pt. „Szafa”.
Pierwsze opowiadanie było zapowiedzią, drugie zrobiło rewolucję, a każde kolejne nie zatrzymało moich zachwytów nad formą, pomysłowością i umiejętnością zabawy słowem, tych napisanych dobrym językiem zdań i całych fragmentów.

Smaczku całości dodają zamieszczone pod każdym opowiadaniem kody QR, które zderzają naszą wyobraźnię z realnymi obrazami; zdjęciami i filmami.

Opowiadania ocierają się o ten subtelny, uroczy absurd, który jest zarezerwowany tylko dla snów i przygód życia.
Serdecznie polecam!

Link do FB:
https://www.facebook.com/aniasztukaczytania/
Zapraszam:)

Zacznę może od tego, że z opowiadaniami nigdy szczególnie nie było mi po drodze. No właśnie..
Ale kiedy tylko dowiedziałam się, że świetny autor kryminałów postanowił zaoferować coś innego swoim czytelnikom, od razu zapragnęłam przeczytać „Łapacza snów”.

Książka wbiła mnie w fotel.

W końcu „mam i ja” swój ulubiony zbiór opowiadań, który powstał podczas wyprawy Tomasza...

Tomasz Duszyński - dziennikarz, pisarz, scenarzysta gier komputerowych, nagradzany autor powieści kryminalnych oraz organizator Strzelińskiego Festiwalu Literatury, tym razem zabiera Nas w podróż do USA gdzie spędził swoje ostatnie wakacje z rodziną.
Znałam twórczość autora dzięki serii Glatz, którą wszystkim polecam i zawsze były to kryminały, a tu nagle opowiadania i trzeba było się przekonać czy książka będzie tak dobra jak inne. Nie przepadam za opowiadaniami, bo zawsze mi się wydaje, że nie można przekazać treści, sensu w tak krótkiej formie. Jednak tu mnie spotkało bardzo miłe zaskoczenie.
Książka zawiera 23 opowiadania, które są podróżą z Los Angeles – Las Vegas – parki narodowe – San Francisco i powrót do Las Angeles. Każde opowiadanie ma swój motyw raz jest to miejsce, raz przedmiot czy osoba spotkana po drodze. Po każdym opowiadaniu mamy opis autora co go zainspirowało do napisania tego opowiadania, oraz kod QR, który przenosi Nas bezpośrednio w to miejsce i można zobaczyć autorskie zdjęcia wykonane podczas zwiedzania.
Możemy spotkać zwykłych amerykanów i ich pracę, pasje jak również znane osobistości z telewizji takie jak Rick ze znanego lombardu (lubię ten program, a opowiadanie „Życie z tektury” jedno z moich ulubionych). Do tego opisy ciągle się zmieniającego krajobrazu czy niezwykłej architektury.
Styl pisania opowiadań jest fenomenalny, czytało się błyskawicznie, aż nieraz było szkoda, że to już koniec opowiadania. Raz mamy dobry humor, za chwilę kompletny absurd, a gdzie nie gdzie znajdzie się nawet groteska. Niby każde opowiadanie jest inne, ale ma się wrażenie, że jedno wynika z drugiego i aż szkoda. Jak przeczytałam ostatnie to trochę żałowałam, że to już koniec przygody.
Dodatkowo urzekła mnie sama okładka w nietypowym kolorze w dodatku z łapaczem snów (mam nawet taki nad łóżkiem),która od razu przyciąga wzrok i zaprasza, żeby wziąć ją w swoje ręce i zanurzyć się w przyjemnej podróży.
Była to jedyna i niepowtarzalna podróż i mam nadzieje, że z następnej wyprawy również powstanie taka książka bo z już teraz w ciemno chętnie ją przeczytam.

Tomasz Duszyński - dziennikarz, pisarz, scenarzysta gier komputerowych, nagradzany autor powieści kryminalnych oraz organizator Strzelińskiego Festiwalu Literatury, tym razem zabiera Nas w podróż do USA gdzie spędził swoje ostatnie wakacje z rodziną.
Znałam twórczość autora dzięki serii Glatz, którą wszystkim polecam i zawsze były to kryminały, a tu nagle opowiadania i...

Kiedy tylko zobaczyłam okładkę, wiedziałam, że koniecznie muszę przeczytać tę książkę. Ten piękny fiolet i motyw właśnie łapacza snów od razu przyciąga wzrok, a gdy do tego dodamy nazwisko autora możemy być pewni, iż czeka nas świetna lektura.

To zbiór 23 opowiadań, które powstały podczas podróży Tomasza Duszyńskiego po zachodnim wybrzeżu USA - od Los Angeles, przez Las Vegas, po San Francisco i z powrotem. Każde z nich opatrzone zostało komentarzem pisarza o okolicznościach, w jakich narodził się pomysł na niego oraz kodem QR, który przenosi nas na stronę ze zdjęciami czy filmami relacjonującymi odbytą wycieczkę oraz pasującymi do danej historii. Możemy dzięki temu lepiej wczuć się w klimat czytanej opowieści.

Autor znakomicie oddaje mentalność oraz różnorodność mieszkańców Stanów Zjednoczonych lub zróżnicowanie krajobrazów tamtego regionu. Przywołuje także znane postacie, filmy czy książki, nie pomijając przy tym charakterystycznych dla danych miast budynków czy innych elementów. Będziemy mogli więc poobcować zarówno z kulturą jak i architekturą. Odwiedzimy Hollywood, Neverland, Golden Gate, Alcatraz, hotele, sklepy, kasyna czy jedyny w swoim rodzaju lombard znany szeszemu gronu z telewizyjnego programu (od siebie dodam, że opowiadanie, w którym się pojawił, czyli "Życie z tektury", trafiło na listę moich ulubionych 😉).

Styl twórcy okazał się kolejny raz fenomenalny - przewrotny, zabawny, czasem ocierający się o groteskę, a nawet przekraczający granice absurdu. Od razu pragnę wyprowadzić z błędu tych, którzy sądzą, że w tak krótkiej formie, nie można przekazać treści, sensu lub ważnego przesłania. To udało się pisarzowi wyśmienicie. Opowiastki te wyróżniają się mnogością gatunków, w jakich zostały napisane, ale dla mnie zdecydowanie należy zaliczyć to na plus, gdyż wśród nich każdy z pewnością znajdzie coś dla siebie ☺️

Antologię pochłania się błyskawicznie, z prędkością myśliwców F-16. Wszystkie opowiadania mają w sobie "to coś", co sprawia, że chce się więcej i więcej, a gdy zbiór nieuchronnie zmierza do swego kresu, czytelnik czuje lekkie rozczarowanie... że to już koniec tej fascynującej przygody...

Gratuluję Panu Tomaszowi wyobraźni, kreatywności oraz ogromnego poczucia humoru. To po prostu niesamowite, jak z pozoru zwykłe miejsca, osoby bądź przedmioty potrafiły zainspirować pisarza. Ubawiłam się świetnie oraz miło spędziłam czas przy tej pozycji. Mam nadzieję, iż jeszcze kiedyś będę miała okazję odbyć podobną podróż i sięgnąć po kolejny taki zestaw w jego wykonaniu.

Kiedy tylko zobaczyłam okładkę, wiedziałam, że koniecznie muszę przeczytać tę książkę. Ten piękny fiolet i motyw właśnie łapacza snów od razu przyciąga wzrok, a gdy do tego dodamy nazwisko autora możemy być pewni, iż czeka nas świetna lektura.

To zbiór 23 opowiadań, które powstały podczas podróży Tomasza Duszyńskiego po zachodnim wybrzeżu USA - od Los Angeles, przez Las...

Sięgnęłam z ciekawości. Uwielbiam opowiadania. Nie jest łatwo pisać krótkie formy, które zapadną w pamięć. Tomaszowi Duszyńskiemu doskonale się to udaje. Opowiadania pisane są amerykańskim familiarnym stylem. Każde z nich jest inne, w nieco innej konwencji, z nieco innym pomysłem. Opowiadają o lękach, nadziejach, emocjach i o ludziach przede wszystkim. Zaskoczenie roku, bardzo pozytywne zaskoczenie roku!

Sięgnęłam z ciekawości. Uwielbiam opowiadania. Nie jest łatwo pisać krótkie formy, które zapadną w pamięć. Tomaszowi Duszyńskiemu doskonale się to udaje. Opowiadania pisane są amerykańskim familiarnym stylem. Każde z nich jest inne, w nieco innej konwencji, z nieco innym pomysłem. Opowiadają o lękach, nadziejach, emocjach i o ludziach przede wszystkim. Zaskoczenie roku,...

Nie spodziewałem się, że Tomasz Duszyński potrafi pisać w tym stylu. Bardzo dobre i równe opowiadania, z kilkoma, które pozostają dłużej w pamięci. Szafa, Amerykański sen, Dwa świty dla Lorny i kowbojki to perełki. Autor napisał te opowiadania zainspirowany swoją podróżą po Stanach Zjednoczonych. Inspiracje dla opowiadań były rożne, czasem zaskakujące, jak choćby Syren pływający w zatoce San Francisco. Wyobraźnia Tomasza Duszyńskiego pobudza wyobraźnię czytelników. Warto przeczytać. Na końcu opowiadań ciekawostka - kilka zdań o autora o inspiracji opowiadania i kod QR z odnośnikiem do strony ze zdjęciami będącymi ilustracją opowiadania. Jak dla mnie, autor śmiało może w prozę. Jest przystępna i napisana bardzo dobrym językiem. Chcę więcej!

Nie spodziewałem się, że Tomasz Duszyński potrafi pisać w tym stylu. Bardzo dobre i równe opowiadania, z kilkoma, które pozostają dłużej w pamięci. Szafa, Amerykański sen, Dwa świty dla Lorny i kowbojki to perełki. Autor napisał te opowiadania zainspirowany swoją podróżą po Stanach Zjednoczonych. Inspiracje dla opowiadań były rożne, czasem zaskakujące, jak choćby Syren...