Okrutnik. Dziedzictwo krwi

Powieść fantasy osnuta na motywach mitologii słowiańskiej. Powieść ma potencjał, chociaż momentami brak spójności w fabule. Akcja jest dynamiczna i wciągająca. Chętnie sięgnę po dalszy ciąg.

Powieść fantasy osnuta na motywach mitologii słowiańskiej. Powieść ma potencjał, chociaż momentami brak spójności w fabule. Akcja jest dynamiczna i wciągająca. Chętnie sięgnę po dalszy ciąg.

Dziś w nocy skończyłam Okrutnika, świetna pozycja dla fanów Mitologi Słowiańskiej 🤩
Jak sama nazwa wskazuje nasz główny bohater należy do tych co muszą walczyć ze złem bez zająknięcia. Ma siłę niczym Berserk która pomaga mu w misji która mu powierzono . Wspaniale przedstawione stworzenia i odwieczna walka dobra ze złem , choć nie każdy demon jest tym niechcianym odrzutkiem. Bogowie mają plan ..czy wypali to musicie znaleźć odpowiedź sami. Bardzo ciekawa i ujmująca historia młodych ludzi którzy chciał nie chcial są wplątani w rzeczy które nie mieszczą się w normalnym rozumowaniu. Silne moce , magia i stworzenia nocy 🤩 i takie książki ja szanuje 👌

Dziś w nocy skończyłam Okrutnika, świetna pozycja dla fanów Mitologi Słowiańskiej 🤩
Jak sama nazwa wskazuje nasz główny bohater należy do tych co muszą walczyć ze złem bez zająknięcia. Ma siłę niczym Berserk która pomaga mu w misji która mu powierzono . Wspaniale przedstawione stworzenia i odwieczna walka dobra ze złem , choć nie każdy demon jest tym niechcianym odrzutkiem....

Trochę mi było smutno, trochę się przejmowałam, trochę stresowałam, a trochę śmiałam... Taki o to miks emocji w jednej książce 🙈 "Żyjecie w przekonaniu, że strzygi, wąpierze, topielcy i południce istnieją tylko w ludowych podaniach? To błąd! Te potępione dusze snują się po ziemi, uprzykrzając ludziom życie i czyhając na dogodny moment, by ich skrzywdzić. Jest jednak ktoś, kto może stanąć w obronie niewinnych i bezbronnych, zapewniając ochronę przed słowiańskimi demonami – Okrutnik, człowiek obdarzony przez bogów wielką odwagą, sprytem i intuicją, pozwalającą wytropić czyhające w kniei wrogie istoty." Bardzo mi się spodobała kreacja głównego bohatera. Stanisław zarazem jest silny i zdecydowany, jak również wrażliwy, czuły i niesamowicie związany ze swoją rodziną. W mojej opinii ciężko jest stworzyć bohatera, który dzieli te cechy. Zdecydowanie łatwiej byłoby stworzyć zimnego, nieczułego wojownika... A jednak Aleksandrze udało się pogodzić wszystkie te cechy, co w rezultacie dało nam faceta, którego nie da się nie polubić. Tak jak każdy z nas Stasiek płacze, popełnia błędy...

Natomiast co do Amelii no cóż... powiem to wprost - nie lubię jej, a jednocześnie się z nią utożsamiam (chyba tak nie powinno być😂). Dziewczyna jest trochę zbyt naiwna, zbyt łatwowierna, pozwala sobie kierować się uczuciami i żądzami. Jest niedojrzała i bardziej zachowuje się jak licealistka, a nie studentka drugiego roku weterynarii.

Najmocniejsza strona powieści to zdecydowanie niesamowity klimat, który momentami przywodził mi na myśl Wiedźmina jak również głęboko ukazana złożoność psychiki bohaterów. To nie jest zwykła opowieść fantasy, to również historia o sile miłości, która utracona może wypalić nieodwracalne piętno "Niszczę tych, którzy ranią osoby im najbliższe". To również opowieść o poszukiwaniu siebie i konieczności zrozumienia, że tylko my kierujemy naszym życiem i nadajemy mu sens. Nieważne jakiemu Panu przyjdzie Ci służyć Perunowi czy Welesowi - po każdej ze stron możesz być dobry bądź zły, to nadal zależy wyłącznie od Ciebie.


W mojej ocenie pozycja obowiązkowa dla fanów gatunku.

Trochę mi było smutno, trochę się przejmowałam, trochę stresowałam, a trochę śmiałam... Taki o to miks emocji w jednej książce 🙈 "Żyjecie w przekonaniu, że strzygi, wąpierze, topielcy i południce istnieją tylko w ludowych podaniach? To błąd! Te potępione dusze snują się po ziemi, uprzykrzając ludziom życie i czyhając na dogodny moment, by ich skrzywdzić. Jest jednak ktoś,...

Okrutnik - człowiek, który ratuje niewinnych i bezbronnych ludzi przed potworami. Nastały złe czasy. Potwory coraz bardziej są odważne i wchodzą do świata ludzi. Co zrobi okrutnik? Czy sam sobie poradzi? Kto jest wrogiem a kto przyjacielem?

Książkę bardzo szybko przeczytałam. Oczekiwałam po przeczytanym opisie czegoś więcej. Jednak się zawiodłam na tej książce. Strzygi, wąpierze, topielcy i południce - brzmi fajnie. Jest to jeden z plusów tej książki. Opisy brutalności i okrucieństwa dodawały tej książce bardziej realności, jeśli w ogóle to możliwe.
Na początku bardzo ciężko było mi się wkręcić w świat przedstawiony, myślę, że głównie to przez to, że rozdziały zaczynały się od innego bohatera, którego z pozoru nic nie łączy z wcześniejszym.
Bohaterowie zostali nawet dobrze wykreowani. Stanisław - mieszkający na odludziu. Jest on odważny, silny i sprytny. Broni niewinnych i bezbronnych ludzi przed potworami. Amelia, która wiedzie normalne życie dopóki nie spotyka Stanisława. Bardzo szybko przyjmuje do wiadomości i istnieniu potworów. Dobrogniewa - wiła, która musi spełnić powierzone jej zadanie by odzyskać wolność. Pomysł na samą fabułę był dobry, jednak coś jakby się nie udało. Czasami musiałam przeczytać kilka razy zdanie by je w pełni zrozumieć. Dialogi zostały nawet naturalnie poprowadzone. Minusem jest, że źle mi się książkę trzymało przez jej format. Podsumowując potencjał jest, ale wykonanie niezbyt. 5/10

Okrutnik - człowiek, który ratuje niewinnych i bezbronnych ludzi przed potworami. Nastały złe czasy. Potwory coraz bardziej są odważne i wchodzą do świata ludzi. Co zrobi okrutnik? Czy sam sobie poradzi? Kto jest wrogiem a kto przyjacielem?

Książkę bardzo szybko przeczytałam. Oczekiwałam po przeczytanym opisie czegoś więcej. Jednak się zawiodłam na tej książce. Strzygi,...

Książka z którą mam olbrzymi problem. Pomysł - świetny, bohaterowie - dobrze zbudowani, czasem nawet się z nimi potrafiłam identyfikować choć momentami dziecinni aż do bólu, fabuła... Tu zaczyna się problem.
Fabuła jest okej, ale sposób w jaki jest napisana ta książka kwestionował moje zrozumienie nauczania języka polskiego. Opisy zamiast epickich są pełne patosu, niektóre zdania trzeba czytać po kilka razy by zrozumieć ich sens bo stylistyka jest tak słaba. Nie umiem zrozumieć jak ta książka (i jej kontynuacja którą również przeczytałam) mogły wyjść do druku w takim stanie.
Podziwiam autorkę za pomysł i cierpliwość do napisania dwóch tomów, ale ośmielę się zauważyć, że szanownej autorce przydałoby się przeczytać książkę "Magia słów" Joanny Wrycza-Bekier by następne części były lepsze warsztatowo, bo te są słabe jak rosół na skorupkach jajek. Jeśli lubisz dobrze poskładane zdania to niestety nie są to książki dla Ciebie.
Natomiast motywy słowiańskie są jak najbardziej ciekawie ujęte i stanowią niewątpliwy plus, tak samo jak okrucieństwo oraz bezrefleksyjność przedstawionego świata. Niestety wszystkie zalety tej książki/serii giną jak dla mnie w zderzeniu z warsztatem pisarskim autorki, stąd tak słaba ocena u mnie.

Książka z którą mam olbrzymi problem. Pomysł - świetny, bohaterowie - dobrze zbudowani, czasem nawet się z nimi potrafiłam identyfikować choć momentami dziecinni aż do bólu, fabuła... Tu zaczyna się problem.
Fabuła jest okej, ale sposób w jaki jest napisana ta książka kwestionował moje zrozumienie nauczania języka polskiego. Opisy zamiast epickich są pełne patosu, niektóre...

Stylistyczny nieład i braki językowe, które aż kłują w oczy. Lubię mitologię i fantastykę, ale temu “dziełu” duuużo brakuje.

Stylistyczny nieład i braki językowe, które aż kłują w oczy. Lubię mitologię i fantastykę, ale temu “dziełu” duuużo brakuje.

Długo męczyłam tą książkę a może ona mnie Odkładałam i wracałam cały czas licząc, że autor złapie wiatr w żagle a właściwie to pomysł! Czuję lekkie pióro,ale albo brak pomysłu albo brak umiejętności Wolę myśleć,że to pierwsze bo w lekkości pisania czuje potencjał tylko błagam dlaczego coraz więcej osób idzie na żywioł zamiast przemyśleć to co chcą napisać ? Byleby tylko było co wydać i sprzedać ?

Długo męczyłam tą książkę a może ona mnie Odkładałam i wracałam cały czas licząc, że autor złapie wiatr w żagle a właściwie to pomysł! Czuję lekkie pióro,ale albo brak pomysłu albo brak umiejętności Wolę myśleć,że to pierwsze bo w lekkości pisania czuje potencjał tylko błagam dlaczego coraz więcej osób idzie na żywioł zamiast przemyśleć to co chcą napisać ? Byleby tylko...

Fabuła bardzo ciekawa, natomiast uważam, że narracja powinna być prowadzona z perspektywy któregoś z bohaterów (najlepiej tytułowego okrutnika),a nie jest, co powoduje, że często na początku rozdziału czy paragrafu nie wiemy o kim mowa - autorka ma tendencje do częstego budowania zdań o podmiocie domyślnym. Mimo tego zamieszania książka napewno zainteresuje fanów tematyki słowiańskiej.

Fabuła bardzo ciekawa, natomiast uważam, że narracja powinna być prowadzona z perspektywy któregoś z bohaterów (najlepiej tytułowego okrutnika),a nie jest, co powoduje, że często na początku rozdziału czy paragrafu nie wiemy o kim mowa - autorka ma tendencje do częstego budowania zdań o podmiocie domyślnym. Mimo tego zamieszania książka napewno zainteresuje fanów tematyki...

Staram się nie porównywać jednej książki do drugiej, bo tak naprawdę każda książka, każda historia jest inna. Ale jakbym miała powiedzieć z czym mi się ta skojarzyła to wskazałabym serię "Kwiat paproci". I tak jak cykl Katarzyny Bereniki Miszczuk rozkochał mnie w polskich pisarzach, tak Okrutnik Aleksandry Rozmus mnie również nie zawiódł. Ta historia aż kipi słowiańskością, pogaństwem i dawną wiarą. Główna bohaterka wykreowana została tak, że czytelnik nie jest w stanie czuć do niej antypatii. Jestem na tak. A skoro jestem na tak, to znaczy, że zachęcam do lektury Okrutnika i chcę takich powieści więcej.

Staram się nie porównywać jednej książki do drugiej, bo tak naprawdę każda książka, każda historia jest inna. Ale jakbym miała powiedzieć z czym mi się ta skojarzyła to wskazałabym serię "Kwiat paproci". I tak jak cykl Katarzyny Bereniki Miszczuk rozkochał mnie w polskich pisarzach, tak Okrutnik Aleksandry Rozmus mnie również nie zawiódł. Ta historia aż kipi słowiańskością,...

Bardzo ciekawa książka. Jednak zakończenie trochę za szybko się rozwinęło. Koncept naprawdę ciekawy.

Bardzo ciekawa książka. Jednak zakończenie trochę za szybko się rozwinęło. Koncept naprawdę ciekawy.