Lubicie powieści historyczne?

Kraków rok 1273. Z Wisły zostają wyłowione zwłoki brutalnie zabitego mężczyzny. Do odnalezienia sprawcy powołani zostają, brat Godfryd, który z doświadczenia jest inkwizytorem i dwóch rycerzy Jaksa oraz Lambert. Sprawa komplikuje się, kiedy zostają odnalezione kolejne zwłoki. Te są zwęglone, a sam denat dokonał żywota podczas odprawiania pogańskiego rytuału przy obrazie, którego ogień nie drasnął.

Jak na powieść historyczną, książka jest bardzo ciekawa. Wpleciono tutaj wątki fantastyczne jak strzygi, widziadła czy rytuały. Sama kwestia przeklętego obrazu, strachu jaki wzbudzał jest intrygująca. Czasy w jakich odbywa się akcja to wiek XIII gdzie dominuje bogobojność i chwalebność władcy. Najlepiej z czystej linii krwi, z dziada pradziada. Hierarchiczność jest dojmująca, możni ponad plebsem, kościół ponad zwykłymi mieszkańcami, a w tym wszystkim obraz władzy, gdzie w drodze po koronę nie ma skrupułów. Nie zabraknie też intryg, knowania czy potajemnych spotkań elit. Jedyne co mi przeszkadzało w tej książce to język. Bohaterowie zwracali się do siebie tak górnolotnym słownictwem jakby przemawiali przed tłumem lub odczytywali oficjalne dokumenty. Ogólnie rzecz biorąc jestem zadowolona z Pękniętej Korony a wam radzę przekonać się osobiście.

Lubicie powieści historyczne?

Kraków rok 1273. Z Wisły zostają wyłowione zwłoki brutalnie zabitego mężczyzny. Do odnalezienia sprawcy powołani zostają, brat Godfryd, który z doświadczenia jest inkwizytorem i dwóch rycerzy Jaksa oraz Lambert. Sprawa komplikuje się, kiedy zostają odnalezione kolejne zwłoki. Te są zwęglone, a sam denat dokonał żywota podczas odprawiania...

Do książki zachęciła mnie przepiękna okładka. Niestety jest to jedna z nielicznych pozytywnych rzeczy jakie mogę o niej powiedzieć.
Początek książki bardzo ciekawy. Taki trochę słabszy Sapkowski. Jednak cała początkowa ciekawa fabuła rozmywa się w politycznych knowaniach, które już niestety nie zostały przedstawione w tak ciekawy sposób.

Do książki zachęciła mnie przepiękna okładka. Niestety jest to jedna z nielicznych pozytywnych rzeczy jakie mogę o niej powiedzieć.
Początek książki bardzo ciekawy. Taki trochę słabszy Sapkowski. Jednak cała początkowa ciekawa fabuła rozmywa się w politycznych knowaniach, które już niestety nie zostały przedstawione w tak ciekawy sposób.

Kolejna książka z okresów Piastów, tym razem kryminał w czasach rozbicia dzielnicowego. Cxyta się szybko dużo akcji, pokazane jak sąsiad z sąsiadem walczą o władze. Ciężkie czasy gdy Polacy dla władzy wybijają się na w zajęć w imię polityki obcych narodów. Bohaterowie ciekawi choć nie wiadomo dlaczego rozwiązują zadania kryminalne. Dla mnie największym plusem tej książki jest okres w którym się dzieje.

Kolejna książka z okresów Piastów, tym razem kryminał w czasach rozbicia dzielnicowego. Cxyta się szybko dużo akcji, pokazane jak sąsiad z sąsiadem walczą o władze. Ciężkie czasy gdy Polacy dla władzy wybijają się na w zajęć w imię polityki obcych narodów. Bohaterowie ciekawi choć nie wiadomo dlaczego rozwiązują zadania kryminalne. Dla mnie największym plusem tej książki...

Rok 1273, w Krakowie zaczynają pojawiać się dziwne morderstwa. Brat Gotfryd, jako doświadczony inkwizytor, wraz z dwoma rycerzami, Jaksą z Małopolski oraz Lambertem z Myślenic, rozpoczynają śledztwo i szukają winowajcy tych przykrych zdarzeń. Z początku sytuacja wydaje się być błaha, ale z godziny na godzinę zaczyna robić się coraz gorzej. Czy podczas awanturniczej przygody będą mogli zaufać komuś, niż tylko sobie?

Pewnie zdziwicie się dlaczego Gwiazdka wzięła się za taki gatunek. 🤣 Szczerze to też się sobie dziwię, ale chyba już mam powoli przesyt tych romansów i musiałam wziąć coś innego. Tak się złożyło, że natrafiłam na tą książkę przypadkiem (a może nie 😂) i pochłonęłam ją w dwa dni. Jest to inna historia, która wydaje się być bogata w krwawe zbrodnie, lecz dla mnie ona taka nie jest, mogłabym nawet rzec, iż mało było tych trupów. 😅

Z trójki głównych bohaterów, najbardziej polubiłam tutaj Jakse. Choć jest to człowiek, który alkoholu sobie nie żałuje, to jest w nim taka cząstka, która mnie urzekła. Jest to książka, która mnie bardzo zaciekawiła oraz czytało mi się ją bardzo dobrze. Widać, że jest dopracowana w każdym detalu. Podsumowując, uważam, iż katastrofy tu nie było 😂 i mogę śmiało stwierdzić, iż często chyba będę sięgać po ten gatunek. 😁 Polecam tą książkę tym, co lubią lub zastanawiają się sięgnąć po taki gatunek. 💜

Ocena: 9/10.

Rok 1273, w Krakowie zaczynają pojawiać się dziwne morderstwa. Brat Gotfryd, jako doświadczony inkwizytor, wraz z dwoma rycerzami, Jaksą z Małopolski oraz Lambertem z Myślenic, rozpoczynają śledztwo i szukają winowajcy tych przykrych zdarzeń. Z początku sytuacja wydaje się być błaha, ale z godziny na godzinę zaczyna robić się coraz gorzej. Czy podczas awanturniczej przygody...

Połączenie kryminału i etosu rycerskiego. Byłem sceptyczny, ale cholera! To działa!

Połączenie kryminału i etosu rycerskiego. Byłem sceptyczny, ale cholera! To działa!

Ostatnimi czasy miałam pecha do książek z gatunku ,,historyczne", bo ani ,,Oczy królowej", ani ,,Sekret Tatiany" nie wzbudziły we mnie zbyt pozytywnych emocji. Na szczęście, teraz się to zmieniło i tym razem miałam okazję przenieść się do średniowiecznej Polski, a właściwie Krakowa pod rządami Bolesława Wstydliwego.

Brat Gotfryd, znany inkwizytor, powraca ze śledztw we Francji i Italii do Krakowa, gdzie zostaje zamieszany w dochodzenie na temat śmierci mężczyzny, którego ciało zostało wyłonione z Wisły. Niespodziewanie dołącza do niego dwóch rycerzy - Jaksa i Lambert.

,,Pęknięta korona" przede wszystkim robi wrażenie klimatem. Od początku zostajemy powitani opisami krakowskich uliczek czy zwyczajów, które przenoszą nas do średniowiecza, podobnie jak stylizacja językowa, która oddaje nastrój dawnych czasów, ale nie utrudnia czytania i nie idzie w stronę braku poprawności językowej. Powieść jest krótka (szczerze mówiąc, po opisie i tematyce spodziewałam się grubasa ;)),ale na niewielkiej liczbie stron autorowi udało się zarysować postacie, wprowadzić ciekawostki związane z czasami panowania Bolesława Wstydliwego i jego staraniami o uczynienie następcą Leszka Czarnego, a także ukazać nam całość dawnego świata z perspektywy różnych warstw. Przyznam, że sam wątek kryminalny mnie nie zafascynował, nie zastanawiałam się, kto stoi za morderstwami, ale może to kwestia tego, że bardzo rzadko czytam kryminały i zapomniałam, na czym polegają zagadki. Jednak wątek tajemniczej sekty nawiązującej do czasów pogańskich mnie urzekł i wprowadził taki pradawny, słowiański klimat.

Ogromną zaletą są bohaterowie z Gotfrydem na czele. Zazwyczaj, gdy myślimy o inkwizytorach, wyobrażamy sobie ludzi okrutnych i brutalnych. Natomiast tutaj dostajemy kogoś surowego, nieunikającego oceniania ludzi, ale mimo wszystko honorowego i potrafiącego zdobyć się na współczucie. W epoce chwilami nadmiernego uwspółcześniania poglądów postaci z dawnych lat i dopasowywania ich do tego, co my chcemy widzieć, Grzegorz Wielgus spróbował odpowiedzieć na pytanie, co naprawdę mógł czuć średniowieczny inkwizytor, jak postrzegał swoją misję i miejsce w świecie. I jest to obraz, w który się wierzy, a sam Gotfryd intryguje i budzi zrozumienie, gdyż kieruje się prawdziwą wiarą, a nie własnymi celami. Równie ciekawy, choć mniej rozbudowany, jest dekadencki, doświadczony przez los Jaksa, który topi smutki w alkoholu, a obrazu dopełnia sprytny Lambert. Te osoby całkowicie różnią się od siebie, ale potrafią współpracować.

Jeśli lubicie średniowieczne, słowiańskie klimaty i chcecie naprawdę poczuć klimat dawnego Krakowa, to koniecznie sięgnijcie po ,,Pękniętą koronę". Może nie obraziłabym się za rozwinięcie wątków i w rezultacie więcej stron powieści, ale naprawdę dobrze mi się czytało i wiem, że nie poprzestanę na jednym tomie.


,,(…) najlepsze kłamstwa to takie, które wyrastają z prawdy i różnią się od niej zaledwie w kilku szczegółach. Wyrywanie takich chwastów z ludzkiego serca zawsze pozostawiało krwawiące rany."

Ostatnimi czasy miałam pecha do książek z gatunku ,,historyczne", bo ani ,,Oczy królowej", ani ,,Sekret Tatiany" nie wzbudziły we mnie zbyt pozytywnych emocji. Na szczęście, teraz się to zmieniło i tym razem miałam okazję przenieść się do średniowiecznej Polski, a właściwie Krakowa pod rządami Bolesława Wstydliwego.

Brat Gotfryd, znany inkwizytor, powraca ze śledztw we...

Ugrofiński ziemniak poleca.

Ugrofiński ziemniak poleca.

Średniowiecze, rozbicie dzielnicowe Polski. Kraków i okolice i panujący Bolesław Wstydliwy. W takich to czasach rozgrywa się akcja historycznego kryminału z wątkiem politycznym.

Mianowany rycerz Jaksa znajduje na brzegu Wisły nieżywego człowieka. Zwłoki są okaleczone, nie można rozpoznać któż zacz, ale odziane są w solidne, markowe ubrania, które wskazują, iż może to być szlachcic. Przy ciele znaleziona zostaje figura szachowa, która może być wskazówką.
Rycerz wraz ze swym kamratem Lambertem oraz dominikaninem, inkwizytorem Gotfrydem, postanawiają rozwikłać zagadkę tajemniczej śmierci nieznajomego.

Pęknięta korona nie jest długa, trzyma poziom przez cały czas, skupia naszą uwagę. Język nieco stylizowany na dawny, jednak czyta się płynnie. Miejscami ocieramy się o ciężki humor, co powoduje, że mimo tematu książki, lektura jest lekka. Intryga dobrze skrojona, brak rozwlekłości, nawet opis bitwy jest akuratny. To dobra pozycja również dla kogoś, kto niezbyt lubi historyczne powieści.
Bohaterowie też są dobrze oddani, choć najwyraźniejszą postacią jest Jaksa, a nie brat Gotfryd, o którym jest cykl. Być może wynika to z faktu, iż jest małomówny i dość mroczny, posępny, tajemniczy.

Mnie książka przypadła do gustu i chętnie sięgnę po kolejne części cyklu o bracie Gotfrydzie.

Średniowiecze, rozbicie dzielnicowe Polski. Kraków i okolice i panujący Bolesław Wstydliwy. W takich to czasach rozgrywa się akcja historycznego kryminału z wątkiem politycznym.

Mianowany rycerz Jaksa znajduje na brzegu Wisły nieżywego człowieka. Zwłoki są okaleczone, nie można rozpoznać któż zacz, ale odziane są w solidne, markowe ubrania, które wskazują, iż może to być...

Całkiem niezła książka, połączenie kryminały z fantasy, z elementami słowiańskimi, odbiór poprawia poczucie humoru i klimat.

Całkiem niezła książka, połączenie kryminały z fantasy, z elementami słowiańskimi, odbiór poprawia poczucie humoru i klimat.

Jest dobrze. Jest średniowiecze, jest intryga. Nie ma wytłumaczenia kim są oni, główni bohaterowie. Skąd przyszli, czemu robią to co robią i dokąd zmierzają. Cały czas nie mogłem się pozbyć wrażenia że czytam 3 lub 4 część cyklu.

Jest dobrze. Jest średniowiecze, jest intryga. Nie ma wytłumaczenia kim są oni, główni bohaterowie. Skąd przyszli, czemu robią to co robią i dokąd zmierzają. Cały czas nie mogłem się pozbyć wrażenia że czytam 3 lub 4 część cyklu.