Pierwszy fanfik, jaki zdarzyło mi się przeczytać. Przeczołgała mnie ta historia emocjonalnie.

Pierwszy fanfik, jaki zdarzyło mi się przeczytać. Przeczołgała mnie ta historia emocjonalnie.

Musze przyznać , że ksiazka pochłonęla mnie bez reszty . To jest to ,czego brakowało w ostatniej części . I nie , nie mam na myśli tak przedstawionego brutalnie świata oraz opisów , ale bardziej złożoności i dojrzałości bohaterów . Bo umówmy się , pomimo tego,że w książkach Rwoling Potter i reszta są już dużymi nastolatkami , ich dojrzałośc wcale taka nie jest - jest na poziomie trzymania za rączkę.Nie ma tam odczuwania pożądania , burzy hormonów itd. . Oraz sam opis wojny . Tak jak by w originale trwała ona z miesiąc raptem , tutaj natomiast mamy faktycznie ,bardziej zbliżone realiom skutki (poza oczywista magią :) . Bardzo mocno rozbudowany wątek , coś czego brakowało u Rowling . A ostatni rodział wygladał juz groteskowo. Fanfik przeczytałam w 2 dni , również w pracy - mam 34 lata. I uważam,że jest bardzo dobry , mocno rozbudowany świat oraz emocje bohaterów . Tutaj każdy jest JAKIŚ ,

Musze przyznać , że ksiazka pochłonęla mnie bez reszty . To jest to ,czego brakowało w ostatniej części . I nie , nie mam na myśli tak przedstawionego brutalnie świata oraz opisów , ale bardziej złożoności i dojrzałości bohaterów . Bo umówmy się , pomimo tego,że w książkach Rwoling Potter i reszta są już dużymi nastolatkami , ich dojrzałośc wcale taka nie jest - jest na...

Na pewno Autorce udało się na bazie istniejącego już uniwersum HP wykreować nową jakość. Znane uniwersum pozostaje takie same, a jednocześnie kilka odcieni mroczniejsze. To samo z bohaterami. Autorka całkiem umiejętnie wykorzystała istniejących bohaterów i jednocześnie przy zachowaniu ich osobowości ukazała nowe aspekty. Harry jest dalej idealistyczny i odważny, oddany sprawie, ale naiwny, Ron jest tępawym ale wiernym przyjacielem, Hermiona wciąż jest racjonalna i metodyczna, ale trochę wyrachowana i cyniczna, a Malfoy to dawny psychopatyczny Malfoy, ale z mocno tragicznym rysem. Tutaj dawni bohaterowie są dalej sobą, ale nie tak jednoznaczni, o wiele bardziej skomplikowani. To akurat było super.

Podobały mi się ich trudne wybory, konflikt między idealizmem Pottera a pragmatyzmem i Realpolitik Hermiony też był ciekawy i świeży.

Książka zaczyna się świetnie, mocno i sam początek jest wręczy hipnotyzujący. Potem wracamy do okresu sprzed wojny (wspomnienia Hermiony) które stanowią zasadniczy trzon książki. I powieść mocno siada. Prawdę mówiąc myślałam, że sczeznę: tak długie i rozwlekłe to było.

Romans między Hermiona a Malfoyem toczył się wg schematu: H wpada w tarapaty, więc D ja ratuje sam wpadając w tarapaty. Na co H ratuje D wpadając w jeszcze gorsze tarapaty. D widząc w jakie tarapaty wpadła H rzuca się jej na ratunek… i tak dalej ad nauseam.

W rozdziale 64 pojawia się komentarz: Niewątpliwie istnieją jeszcze niezbadane głębiny potencjalnej nędzy i niedoli między nami (rozdz. 64). Sama prawda. Poziom dramatyzmu ich relacji jest oszałamiający, oboje przez ogromne cierpienia musieli przejść dla siebie nawzajem, z miłości do siebie. I tak przez prawie 900 stron. Było to męczące i ostatecznie potwornie nudne.

Książka sporo zyskałaby, gdyby była krótsza. Jest w niej zdecydowanie i potencjał i napięcie ale wszystko siada przy takim stopniu rozwleczenia, powtarzalności i przegadania.

Na pewno Autorce udało się na bazie istniejącego już uniwersum HP wykreować nową jakość. Znane uniwersum pozostaje takie same, a jednocześnie kilka odcieni mroczniejsze. To samo z bohaterami. Autorka całkiem umiejętnie wykorzystała istniejących bohaterów i jednocześnie przy zachowaniu ich osobowości ukazała nowe aspekty. Harry jest dalej idealistyczny i odważny, oddany...

Gdzie mogę znaleźć tą pozycje? Niestety nie ma jej w żadnych księgarniach.

Gdzie mogę znaleźć tą pozycje? Niestety nie ma jej w żadnych księgarniach.

To opowiadanie jest naprawdę czymś, nie byłam totalnie przygotowana na to co przyniesie mi ta historia. Od bardzo dawna czytam fanfiction z uniwersum Harry’ego Potter’a i to z różnymi shipami. Rzadko jednak trafia się coś tak dobrego jak W kajdanach. Sam początek trochę mnie wynudził, ale wiedziałam że muszę poznać podstawy zanim pójdę dalej. Jednak gdy akcja się rozkręciła to zabierała czytelnika ze sobą w całości. Ilustracje były tym co pomagało jeszcze bardziej się wkręcić w całą tę historię. Bardzo żałuję, że nie mogłam przeczytać tego w formie tradycyjnej, wydrukowanej książki. To jak ci bohaterowie zostali wykreowani na podstawy tego opowiadania jest zrobione perfekcyjnie. Znam tylko jedno opowiadanie które mogłoby się z tym równać. Naprawdę chylę czoła za wykreowanie tak dobrego mrocznego i pełnego pasji opowiadania. W kajdanach to bezapelacyjnie jedna z najlepszych pozycji jakie mogłam przeczytać w tym roku.

To opowiadanie jest naprawdę czymś, nie byłam totalnie przygotowana na to co przyniesie mi ta historia. Od bardzo dawna czytam fanfiction z uniwersum Harry’ego Potter’a i to z różnymi shipami. Rzadko jednak trafia się coś tak dobrego jak W kajdanach. Sam początek trochę mnie wynudził, ale wiedziałam że muszę poznać podstawy zanim pójdę dalej. Jednak gdy akcja się rozkręciła...

Sięgnęłam po ten fanfik na fali popularności, którą po latach od publikacji rozpoczęła FantastykaNaLuzie. Z początku spodobało mi się, ale nie na tyle żeby nie przerwać czytania na inne tytuły. Po jakimś czasie wróciłam i od ok 200 str. poszło! Dosłownie nie mogłam się oderwać. Jak na historię napisaną przez fankę uniwersum, a nie "pisarza czystej krwi" jestem pod ogromnym wrażeniem jak dobrze się to czytało. Ponad 1tys. stron, które zapewnią nam wzruszenie, wstrząs i niepokój. Polecam nie tylko fanom serii Harrego Pottera, ale także mrocznej fantastyki, brutalnej i przytłaczającej.

Sięgnęłam po ten fanfik na fali popularności, którą po latach od publikacji rozpoczęła FantastykaNaLuzie. Z początku spodobało mi się, ale nie na tyle żeby nie przerwać czytania na inne tytuły. Po jakimś czasie wróciłam i od ok 200 str. poszło! Dosłownie nie mogłam się oderwać. Jak na historię napisaną przez fankę uniwersum, a nie "pisarza czystej krwi" jestem pod...

Moje zainteresowanie fanfiction, czyli opowiadaniami napisanymi przez fanów jakiegoś uniwersum, rozpoczęło się około dziesięciu lat temu i jak na okres 2013-2015, skupiało się przede wszystkim na historiach, w których główną rolę odgrywali sławni piosenkarze lub członkowie zespołów. Po pewnym czasie jednak poszłam w kompletnie inną stronę i tak zrodziła się moja miłość do Dramione, czyli połączenia w parę Hermiony Granger i Draco Malfoy’a.
“W kajdanach” SenLinYu to historia o wiele mroczniejsza i okrutna niż pierwowzór. Harry Potter nie żyje, a następstwami przegranej wojny jest szerzący się strach i program repopulacji czarodziejów, którym Voldemort próbuje odbudować, powoli wykrwawiający się, świat magii. Hermiona Granger zostaje złapana i wcielona do programu, a w jej umyśle tkwi tajemnica, którą chce odkryć sam Voldemort. Młoda kobieta zostaje zesłana do domu Wielkiego Łowcy, dopóki nie zostanie złamana, a jej sekrety nie ujrzą światła dziennego.
Na pewno muszę ostrzec, że te opowiadanie jest mroczne, zawiera sceny gwałtów i przemocy, zgony postaci i bardzo plastyczne opisy brutalności na polu bitwy.
Wśród polskich fanów shipu zapanowało spore poruszenie odnośnie tego opowiadania i chciałam sama przekonać się, czy pochlebne recenzje są obiektywne, czy raczej naznaczone faktem, iż na polskim “rynku” mało jest ciekawych opowiadań. Większość z nich czytałam kilkakrotnie, a “W kajdanach” okazało się strzałem w dziesiątkę. Sam pomysł na poprowadzenia fabuły, podzielenie opowiadania na trzy części i świetne tłumaczenie sprawiło, że całość pochłonęłam bardzo szybko i nie mogłam oderwać się od ekranu komputera. Tutaj nie mamy oczywistego wybuchu płomiennych uczuć, a bohaterowie nawiązują ze sobą głębsze relacje bardzo długo. Brak cukierkowatości to ogromny plus; charakter postaci jest ciekawy i brak w nim pewnych schematów, tak częstych dla Dramione.
Autorka stworzyła naprawdę ciekawą książkę, do której na pewno niejednokrotnie wrócę. Zakończenie nie było tak satysfakcjonujące, jakbym chciała, jednak zostało w idealny sposób dopasowane do samej historii.

Moje zainteresowanie fanfiction, czyli opowiadaniami napisanymi przez fanów jakiegoś uniwersum, rozpoczęło się około dziesięciu lat temu i jak na okres 2013-2015, skupiało się przede wszystkim na historiach, w których główną rolę odgrywali sławni piosenkarze lub członkowie zespołów. Po pewnym czasie jednak poszłam w kompletnie inną stronę i tak zrodziła się moja miłość do...

O wow, to było traumatyczne. To jak poprowadzona jest historia, wszystkie zwroty akcji, bohaterowie to obłęd! Czułam, że ta książka mnie zmięli ale nie wiedziałam, że aż tak. Ryczałam, bolało mnie serce, czasami nie mogłam oddychać. Jest bardzo mrocznie, jest niesprawiedliwie i bez nadzieji. Pokochałam postać Draco. To jak był złamany, jak się zmieniał ale na zawsze pozostał sobą.
Czasami opisy były za długie ale umówmy się - jest to fanfic bez obróbki redaktorskiej. Za to pomysły autorki genialne!

O wow, to było traumatyczne. To jak poprowadzona jest historia, wszystkie zwroty akcji, bohaterowie to obłęd! Czułam, że ta książka mnie zmięli ale nie wiedziałam, że aż tak. Ryczałam, bolało mnie serce, czasami nie mogłam oddychać. Jest bardzo mrocznie, jest niesprawiedliwie i bez nadzieji. Pokochałam postać Draco. To jak był złamany, jak się zmieniał ale na zawsze...

Chyba jeszcze żadna książka nie zrobiła ze mnie takiego wraku emocjonalnego... Ale było warto

Chyba jeszcze żadna książka nie zrobiła ze mnie takiego wraku emocjonalnego... Ale było warto

Nigdy wcześniej nie czytałam żadnego fanfika, przyznaję.
Nigdy też nie interesowałam się shipem Dramione. Aż niedawno w relacji u Fantastyki Na Luzie zobaczyłam "W kajdanach" SenLinYu. Sam opis mnie przyciągnął - potterowa rzeczywistość, w której to Voldemort wygrał wojnę. Nigdy nie wyobrażałam sobie takiego rozwiazania... Stwierdziłam - spróbuję, może będzie ciekawe. I wiecie co? Ta książka totalnie mnie zmiotła!

Od początku możecie przeczytać wiele ostrzeżeń względem treści, która naprawdę jest ciężka, pesymistyczna i pełna tak ogromnego bólu, że niekiedy musiałam odkładać ją na bok, by jakoś udobruchać zdruzgotane serce. Uwięzienie, gw@łty, tortury. Do tego cały przebieg historii, niesamowita perspektywa Hermiony, która jako jedyna wiedziała, że samymi dobrymi chęciami nie da się wygrać wojny. Ale nikt jej nie słuchał...

Opowieść podzielona jest na części, gdzie pierwsza i trzecia pokazują czas obecny, a druga przeszłość - i to właśnie ona daje nam dopełnienie, dzięki któremu całość nabiera zupełnie innych barw. Ciężko stwierdzić, która z nich jest bardziej tragiczna, bo w każdej są zdarzenia łamiące serce. Nawet zakończenie nie dało mi ukojenia. I powiem Wam, że jestem pełna podziwu dla wyobraźni autorki fanfika, która ze znanej wszystkim opowieści wytworzyła alternatywną rzeczywistość tak rozbudowaną i łączącą się niczym puzzle, od których nie można się oderwać.
Nagle stałam się fanką Dramione, ba! samego Draco, na którego już nigdy nie spojrzę tak samo.
Naprawdę nie spodziewałam się tylu emocji, które tak żywo się we mnie odcisnęły po jakimś tam fanfiku. No cóż, myliłam się.
I duże brawa dla tłumaczki!

Nigdy wcześniej nie czytałam żadnego fanfika, przyznaję.
Nigdy też nie interesowałam się shipem Dramione. Aż niedawno w relacji u Fantastyki Na Luzie zobaczyłam "W kajdanach" SenLinYu. Sam opis mnie przyciągnął - potterowa rzeczywistość, w której to Voldemort wygrał wojnę. Nigdy nie wyobrażałam sobie takiego rozwiazania... Stwierdziłam - spróbuję, może będzie ciekawe. I...