Bohaterem tej historii jest chłopiec o imieniu Pinin, który bardzo lubi spacerować. 🙂 Pewnego dnia udaje mu się dotrzeć do pięknego ogrodu na wzgórzu, w którym znajdują się drzewa, kolorowe kwiaty i zwierzęta, które spacerują po wysokiej trawie. Chłopiec widzi tam lwa, lisy, ptaki - wszystko w najróżniejszych barwach. Pinin spaceruje i nie może się nadziwić, jak wspaniale to wygląda, gdy nagle w ogrodzie pojawia się dziwna postać z workiem i gąbką, a chłopiec staje się świadkiem kradzieży kolorów. Obcy zbliża się do zwierząt, drzew, jeziora i dotykając ich swoją gąbką powoduje, że wszystkie kolory znikają wpadając do worka złodzieja. Wszystko wokół staje się szare. Nawet wulkan traci swój płomienny kolor. Pinin prosi o radę małpę - czy jest coś, co może zrobić, aby uratować to miejsce? Recenzja na blogu: https://mamaizabawa.blogspot.com/2022/08/zodziej-kolorow.html

Bohaterem tej historii jest chłopiec o imieniu Pinin, który bardzo lubi spacerować. 🙂 Pewnego dnia udaje mu się dotrzeć do pięknego ogrodu na wzgórzu, w którym znajdują się drzewa, kolorowe kwiaty i zwierzęta, które spacerują po wysokiej trawie. Chłopiec widzi tam lwa, lisy, ptaki - wszystko w najróżniejszych barwach. Pinin spaceruje i nie może się nadziwić, jak wspaniale...

Wyobraź sobie, że budzisz się rano, patrzysz przez okno i widzisz tylko szarość. Zniknęło błękitne niebo i soczysta zieleń traw. Nie ma barwnych kwiatów i wielokolorowych ptaków. Jest tylko szarość, zimna i przytłaczająca.
Co czujesz?
Mafra Gagliardi w swojej książce "Złodziej kolorów" opisuje przygodę chłopca imieniem Pinin, który odwiedza najpiękniejszy zakątek świata, pełen zwierząt i roślin w barwnych, jasnych kolorach, które cieszą oczy. Chłopiec delektuje się tym widokiem, zachwyca się pięknem, które go otacza.
Nagle powietrze zaczyna drżeć, a w ogrodzie pojawia się dziwny człowiek z workiem na plecach i gąbką w dłoni. Kiedy tylko nią czegoś dotknie, natychmiast znikają barwy. Ogród zostaje zaklęty. Worek przybysza puchnie od skradzionych barw. Co w tej sytuacji zrobi chłopiec? Czy zdoła przywrócić w ogrodzie dawne barwy i radość?
"Złodziej kolorów" to piękna opowieść o tym, że każdy ma prawo do szczęścia. Kiedy z naszego życia znikają barwy, a w sercu rozgości się szarość, warto poszukać źródła, które przywróci nam radości. Ona, podobnie jak barwy w ogrodzie, który odwiedził chłopiec, nadaje sens naszemu życiu.
Polecam Wam tę niezwykłą historię, którą zachwycająco zilustrował sam Štěpán Zavřel - czeski artysta, filmowiec, twórca książek dla dzieci, a także założyciel Międzynarodowej Szkoły Ilustracji w Sàrmede i twórca Międzynarodowej Wystawy Ilustracji Książki Dziecięcej. Całość na język rodzimy przełożyła Natalia Mętrak-Ruda.

Wyobraź sobie, że budzisz się rano, patrzysz przez okno i widzisz tylko szarość. Zniknęło błękitne niebo i soczysta zieleń traw. Nie ma barwnych kwiatów i wielokolorowych ptaków. Jest tylko szarość, zimna i przytłaczająca.
Co czujesz?
Mafra Gagliardi w swojej książce "Złodziej kolorów" opisuje przygodę chłopca imieniem Pinin, który odwiedza najpiękniejszy zakątek świata,...

Przepiękny ogród, pełen kolorów, życia i radości kusi całym swoim majestatem. Zaprasza do odwiedzenia go i podziwiania. Tak właśnie robi mały Pinin. Chłonie całe to piękno całym sobą. Zachwyca się świetlistymi barwami oraz niezwykłymi roślinami i zwierzętami. Nic jednak nie trwa wiecznie. Kolory nagle zaczynają znikać. Okazuje się, że odpowiedzialny jest za to posępny szary jegomość. Kradnie wspaniałe barwy i upycha je do swojego pękatego worka. Zostawia po sobie smutek.... Pinin musi zrobić wszystko, co w jego mocy, aby przywrócić porządek.

To już kolejna książka w ramach projektu "Ja, Europejczyk", którą mam okazję wam pokazać. Przybliża on polskiemu czytelnikowi literaturę dziecięcą z innych zakątków kontynentu. Uwrażliwia na różnorodność, pokazuje nowe oblicza piękna.

"Złodziej kolorów" to cudnej wprost urody opowieść o tym, że każdy z nas pragnie być szczęśliwym. Chce, aby w jego życiu zapanowały kolory, dlatego za wszelką cenę stara się je zdobyć. Mam jednak wrażenie, że ta historia ma wiele "twarzy". Jestem przekonana, że każdy mały i duży czytelnik wyciągnie z niej inne wnioski.

Ogromnie podoba mi się zawarte w tekście stwierdzenie, że śmiech dziecka jest lekarstwem na całe zło. Jest czysty, nieskrępowany, pełen życia i pierwotnej radości. Rozjaśnia mroki i osładza trud. Dla niego można góry przenosić. Z perspektywy zakochanego w swoich dzieciach rodzica w pełni się z tym zgadzam.

Warto zwrócić uwagę również na rewelacyjne ilustracje. Te barwy, soczyste kolory przyciągają wzrok. Zachwycają prezentowaną wizją świata.

Moim zdaniem to książka wyjątkowa. Warto ją poznać

@biblioteka.malych.czytaczy

Przepiękny ogród, pełen kolorów, życia i radości kusi całym swoim majestatem. Zaprasza do odwiedzenia go i podziwiania. Tak właśnie robi mały Pinin. Chłonie całe to piękno całym sobą. Zachwyca się świetlistymi barwami oraz niezwykłymi roślinami i zwierzętami. Nic jednak nie trwa wiecznie. Kolory nagle zaczynają znikać. Okazuje się, że odpowiedzialny jest za to posępny szary...

Chłopiec o imieniu Pinin bardzo lubi spacerować. Pewnego dnia postanawia sprawdzić co jest za wzgórzami. Tak trafia do najpiękniejszego na świecie ogrodu.

Gdy zwiedza to tejemnicze i bajecznie kolorowe miejsce, zauważa dziwnego człowieczka, który na plecach niesie duży worek. Ów człowiek trzyma w rękach gąbkę, gdy dotyka nią jakiegoś przedmiotu wszystkie jego kolory znikają. Wędrują do worka.

Chłopiec zdaje sobie sprawę, że owa tajemniczą postać, to Złodziej kolorów. Zaczyna zastanawiać się co robić? O radę prosi mądrą małpkę. Dowiaduje się od niej, że tylko Ludzkie dziecko może zdjęć zaklęcie, ponieważ tylko ono może zrobić coś, czego mieszkańcy ogrodu nie potrafią.

Co będzie musiał zrobić Pinin? Czy kolory wrócą na swoje miejsca i do czego wg są one potrzebne zlodziejaszkowi?
Pczeczytaj - warto ☺️

Chłopiec o imieniu Pinin bardzo lubi spacerować. Pewnego dnia postanawia sprawdzić co jest za wzgórzami. Tak trafia do najpiękniejszego na świecie ogrodu.

Gdy zwiedza to tejemnicze i bajecznie kolorowe miejsce, zauważa dziwnego człowieczka, który na plecach niesie duży worek. Ów człowiek trzyma w rękach gąbkę, gdy dotyka nią jakiegoś przedmiotu wszystkie jego kolory...

Štepán Zavrel i Mafra Gagliardi stworzyli książkę niezwykłą. „Złodziej kolorów” od @tatarak to krótka historia o chłopcu imieniem Pinin, który spaceruje po niesamowicie pięknym ogrodzie. Jego niepokój wzbudzają jednak znikające z niego kolory.

Okazuje się, że winny zamieszaniu jest szary człowieczek, który pocierając gąbką jezioro czy pawi ogon, odbiera im kolory. Tylko worek, do którego je zbiera, pęcznieje. W ogrodzie jednak pojawia się szarość i smutek. Tylko Pinin może przywrócić kolory, „tylko ludzkie dziecko takie jak ty może zdjąć zaklęcie” - mówi chłopcu małpa. Przypadek sprawia, że Pinin zaczyna się śmiać. Pod wpływem jego radości kolory uciekają z worka i lądują całkowicie przypadkowo na zwierzętach i roślinach. Zapanować nad nimi może tylko szary człowiek.

Ta wzruszająca baśń ma piękne przesłanie. Śmiech dziecka może przegonić wszelki smutek. Szary smutny człowiek też potrzebuje przyjaciół i kolorów w swoim życiu, aby odnaleźć szczęście. Kradzież i działanie wbrew woli innych nigdy nie prowadzą do szczęśliwego zakończenia, zaklęcie zawsze zostanie złamane, a równowaga przywrócona.

Absolutnie cudowne są w tej książce ilustracje. Štepán Zavrel skończył Akademię Sztuk Pięknych i malowaniu poświęcił swoje życie. Osiadł we Włoszech w Sàrmede, gdzie jego freski zdobią wiele budynków, przez co miasteczko przypomina baśniową krainę. Artysta stworzył też Międzynrodową Szkołę Ilustracji, z którą współpracuje Józef Wilkoń czy Joanna Concejo.

Polecam Wam tę cudowną książkę, mnie zachwyciła. Jej piękne tłumaczenie przygotowała Natalia Mętrak-Ruda.

Štepán Zavrel i Mafra Gagliardi „Złodziej kolorów”, wyd. Tatarak
Wiek czytelników: 3+
Liczba stron: 32

Štepán Zavrel i Mafra Gagliardi stworzyli książkę niezwykłą. „Złodziej kolorów” od @tatarak to krótka historia o chłopcu imieniem Pinin, który spaceruje po niesamowicie pięknym ogrodzie. Jego niepokój wzbudzają jednak znikające z niego kolory.

Okazuje się, że winny zamieszaniu jest szary człowieczek, który pocierając gąbką jezioro czy pawi ogon, odbiera im kolory. Tylko...