Książka zawiera 44 wywiady z różnorodnymi postaciami. Konwencja rozmów, zgodnie z tytułem, utrzymana jest w kosmicznej metaforyce, co nadaje całości niezwykle oryginalny wydźwięk. Rozmówcy w szczery, nostalgiczny i poruszający sposób odpowiadają na zadane im egzystencjalne pytania.

Zwierzają się ze swoich tęsknot, pragnień, opisują swoją przyszłość, przeszłość i opowiadają co daje im największe szczęście. Oprócz tego padają pytania o wybranie nazwy konstelacji gwiazd, co rozmówca chciałby powiedzieć wszechświatowi, jak wyglądałaby jego planeta, o co poprosiłby spadająca gwiazdę oraz czym pachnie kosmos?

Odpowiedzi są niezwykle barwne, poetyckie i nietuzinkowe. Rozmówcy cieszą się z drobnych rzeczy i gestów, tęsknią za wolnością, wspominają swoją młodość, nawiązują do postaci i terminów z popkultury, a oprócz wrażliwości i nostalgii ich wypowiedziom towarzyszy także humor. Poruszają również aktualnie ważne i newralgiczne tematy takie jak: katastrofa klimatyczna, aborcja, marginalizowane społeczności (w tym LGBTQ+),cierpienie ludzi i zwierząt.

Każdy z wywiadów kończy się "czymś ekstra" - wierszem, piosenką, listą piosenek na kosmiczną podróż, zdjęciem lub grafiką.

Myślę,że nie będzie przesadą jeśli powiem,że każda z osób wypowiadających się w książce dzieli się z nami - czytelnikami - kawałkiem swojego wszechświata. Lektura tak oryginalnej książki bardzo mnie poruszyła i sprawiła też wiele radości.

Książka zawiera 44 wywiady z różnorodnymi postaciami. Konwencja rozmów, zgodnie z tytułem, utrzymana jest w kosmicznej metaforyce, co nadaje całości niezwykle oryginalny wydźwięk. Rozmówcy w szczery, nostalgiczny i poruszający sposób odpowiadają na zadane im egzystencjalne pytania.

Zwierzają się ze swoich tęsknot, pragnień, opisują swoją przyszłość, przeszłość i opowiadają...

Znacie może książki, w jakiś sposób podejmujące wątek kosmosu? Przyznam, że nie kojarzę za wiele takich lektur. Po chwili namysłu mogłabym jednak tutaj wskazać chociażby “Kosmoliski” autorstwa Marka Marcinowskiego oraz “Illuminae” napisane przez Amie Kaufman oraz Jay’a Kristoff’a. Dzięki uprzejmości Kingi Kurys, do tego grona mogę zaliczyć jeszcze jedną pozycję, którą jest “Mechanika międzyplanetarna”.

“Mechanika Międzyplanetarna to utrzymany w kosmicznej metaforyce projekt poruszający problematykę egzystencjalną i filozoficzną. Czy życie w przestrzeni pozaziemskiej jest łatwiejsze od życia na Ziemi i czy kosmos naprawdę pachnie jak spalone tosty i waniliowy shake? MM to zbiór wywiadów przeprowadzonych z 44 postaciami. Spójrz na Wszechświat z perspektywy odmiennych osobowości. Wszyscy jesteśmy częścią Mechaniki Międzyplanetarnej. Nocne niebo pełne jest cudów. Tworzysz konstelacje podczas gdy obce galaktyki kapią z Twoich ust. Mgławice tańczą po skórze a cząsteczki Słońca chowają się pod piegami spoczywającymi na Twoich ramionach. Gwiazdy gromadzą się pod Twoimi powiekami, wdychasz gwiezdny pył. Składasz się ze wszystkiego co piękne. Nosisz w sobie cały Wszechświat. Północ. Błyszcząca, wirująca dyskoteka. Czy to nie jest idealny moment, by zacząć wszystko od nowa?” *
*opis wydawcy

Przyznam, że na początku przeraziłam się ilością stron, które pokazał mi czytnik, jednak na szczęście okazało się, że książka jest lekka i przyjemna w odbiorze. Przyjmuje ona ciekawą formę pewnego rodzaju rozmów – wywiadów i niestety przez kilka pierwszych nie mogłam wczuć się w klimat. Na szczęście później ten problem minął i w pełni cieszyłam się lekturą.

Wśród przykładowych pytań które autorka zadała swoim rozmówcom były między innymi co daje im szczęście, kim są, a także jak wyglądałaby ich planeta, gdyby mogli takową mieć. Miło było poczytać ich odpowiedzi i muszę przyznać, że na kilku z planet mogłabym zamieszkać.

Nie żałuję czasu spędzonego z tą książką. Jeżeli ktoś lubi wywiady i w pewnym stopniu interesuje się kosmosem, albo ma też ochotę na coś z wątkiem filozoficznym, to polecam zapoznać się z “Mechaniką międzyplanetarną”.

Znacie może książki, w jakiś sposób podejmujące wątek kosmosu? Przyznam, że nie kojarzę za wiele takich lektur. Po chwili namysłu mogłabym jednak tutaj wskazać chociażby “Kosmoliski” autorstwa Marka Marcinowskiego oraz “Illuminae” napisane przez Amie Kaufman oraz Jay’a Kristoff’a. Dzięki uprzejmości Kingi Kurys, do tego grona mogę zaliczyć jeszcze jedną pozycję, którą jest...