Mógł być psychologiczny dramat rodzinny a wyszła telenowela. Na dodatek dość nudna z powtórzeniami, które jak rozumiem, były zabiegiem artystycznym majacym nadawac przemyśleniom autentyczności.
Ja niestety bohaterom (i historii) nie uwierzyłam. W sumie począwszy od córki wstydzącej się ojca ze słoikami. Może i redaktorom z warszawskiej gazety w 2020 wstydzenie się słoików wydaje się wiarygodne. W środowisku studentów lat 2000 nie było żadnym obciachem. W sumie, za głupie uznane byłoby śmianie się że słoików. Sztuczne zjawisko wykreowane wiele lat później przez media. Nie wiem czy wierzyć w takim razie w odczucia co do wydarzeń z PRL-u, w przemyślenia emeryta, w stosunku rodzinne. Niestety, wszystko wydaje się właśnie płytką kalką.

Mógł być psychologiczny dramat rodzinny a wyszła telenowela. Na dodatek dość nudna z powtórzeniami, które jak rozumiem, były zabiegiem artystycznym majacym nadawac przemyśleniom autentyczności.
Ja niestety bohaterom (i historii) nie uwierzyłam. W sumie począwszy od córki wstydzącej się ojca ze słoikami. Może i redaktorom z warszawskiej gazety w 2020 wstydzenie się słoików...

"Niepamięć" opowieść o rodzinie jakich wiele. O rodzinie, w której pewne sytuacje się przed wieloma laty przemilczało dla "wzajemnego dobra", ale przyszedł czas na zmierzenie się z tajemnicami z przeszłości...

Akcja powieści obejmuje zaledwie dwie doby. Paweł i Weronika są rodzeństwem i na weekend wybierają się do swych rodziców, mieszkających w pewnym małym mieście w Polsce. Z uwagi na sporą odległość tego miejsca od Warszawy, w której żyją i pracują na co dzień nieczęsto odwiedzają swych rodzicieli. Po powrocie w strony, w których się wychowali, do tego samego blokowiska, w którym niewiele się tak naprawdę przez długie lata zmieniło, są wdzięczni losowi, za to że nie muszą już tu funkcjonować. Z perspektywy czasu dochodzą do wniosku, że trudno byłoby im teraz zaakceptować na nowo i oswoić to miejsce. Tu czas się jakby zatrzymał, tylko w obliczach ich rodziców widać, że mimo wszystko upływa i to bardzo szybko. Ich wzajemne relacje rodzinne dla obserwatora, jakim jest czytelnik zdają się być trudne, wyzbyte empatii, jakiejkolwiek bliskości i uczuć. Jest też wiele rzeczy, o których sobie do tej pory nie powiedzieli, a chyba mają w tej chwili już wszystkiego dość. Decydują się przerwać milczenie, wyjaśnić pewne sytuacje sprzed lat. Milczenie, które z całą pewnością zmieni życie każdego z nich już na zawsze i w sposób znaczny odbijanie się na ich psychice. Bo prawda czasami potrafi być bardzo bolesna... Do pewnych spraw trzeba też dojrzeć. Bohaterowie tej opowieści właśnie osiągnęli taki stan.

"Niepamięć" to sentymentalna historia pełna nostalgii, przedstawiająca trudne relacje rodzinne. Jej bohaterzy tak naprawdę mierzą się w niej wyłącznie ze swoją wstydliwą przeszłością, która intryguje i fascynuje czytelnika z każdą stroną coraz bardziej. Fabuła tu jest bardzo prosta i choć zdaje się być oczywista to nie traci na swej atrakcyjności, dzięki poprowadzeniu jej w sposób subtelny i przemyślany. Banalna w konstrukcji, ale głęboka w wyrazie proza. Polecam.

"Niepamięć" opowieść o rodzinie jakich wiele. O rodzinie, w której pewne sytuacje się przed wieloma laty przemilczało dla "wzajemnego dobra", ale przyszedł czas na zmierzenie się z tajemnicami z przeszłości...

Akcja powieści obejmuje zaledwie dwie doby. Paweł i Weronika są rodzeństwem i na weekend wybierają się do swych rodziców, mieszkających w pewnym małym mieście w...

Historia rodziny - rodzice i dwójka dorosłych dzieci, którzy spotykają się w domu rodzinnym.
Oni - mieszkający w małej miejscowości w małym mieszkaniu w kontrze do swoich dzieci - wykształconych, żyjących w dużym mieście, mających pieniądze.
Przyjazd córki i syna wywołuje falę wspomnień - a co za tym idzie - sporo nieporozumień i pretensji. Od samego początku przesiąkamy duszną atmosferą, wyczuwa się zdenerwowanie, niezrozumienia i to, że każdy jest tu za karę.

Nesterowicz świetnie diagnozuje rodzinne niedopowiedzenia. Te same historie wybrzmiewają przez pryzmat różnych stron, co daje pełniejszy obraz. Każdy z członków rodziny w tej rodzinie jest bardzo samotny - nie można tu wyłapać szczerej więzi. To trochę obraz obcych sobie ludzi, którzy zostali zamknięci pod jednym dachem.
W ich wspólnej przeszłości nic nie jest ze sobą wspólne - każdy odbiera ją po swojemu. Czasami różni się drobnostkami, a czasem to dwa różne światy.

Anna i Józef reprezentują pokolenie wychowane w czasach komunizmu, przechodzące transformację, próbujących odnaleźć się w nowej rzeczywistości, a jednocześnie utrzymać dawny stan rzeczy.
Weronika i Paweł to już inne spojrzenie na miniony czas - PRL nie jest już dla nich wspomnieniem, oni żyją tu i teraz. Ich warszawskie obycie i wpływ dużego miasta sprawiają, że zapomnieli o swoim małomiasteczkowym wychowaniu.

Szczerość i prawda - każdy z nich tego szuka, ale dla każdego znaczy to co innego. Ale czy uda nam się ich rozszyfrować na koniec powieści?

Zachęcam do przeczytania 😊
Inne spojrzenie na rodzinę i relacje, które przywołują niepamięć.

Historia rodziny - rodzice i dwójka dorosłych dzieci, którzy spotykają się w domu rodzinnym.
Oni - mieszkający w małej miejscowości w małym mieszkaniu w kontrze do swoich dzieci - wykształconych, żyjących w dużym mieście, mających pieniądze.
Przyjazd córki i syna wywołuje falę wspomnień - a co za tym idzie - sporo nieporozumień i pretensji. Od samego początku przesiąkamy...

Niestety , często występują w rodzinach niedopowiedzenia , tajemnice . Wszystko jest ok- do czasu aż skrywane tajemnice wyjdą na jaw i już nic nie jest takie jak było.

Niestety , często występują w rodzinach niedopowiedzenia , tajemnice . Wszystko jest ok- do czasu aż skrywane tajemnice wyjdą na jaw i już nic nie jest takie jak było.

Interesujacy obraz rodziny, w której zatrzymał się czas utrwalając małomiasteczkowość. To tło a główna oś powieści to współpraca z SB i manipulacje ludźmi. Może intryga mogłaby być utkana bardziej misternie, ale i tak można ją polecić .

Interesujacy obraz rodziny, w której zatrzymał się czas utrwalając małomiasteczkowość. To tło a główna oś powieści to współpraca z SB i manipulacje ludźmi. Może intryga mogłaby być utkana bardziej misternie, ale i tak można ją polecić .

Książka tym jak niedomówienia lub brak szczerości może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie w rodzinie... Głęboki przekaz jak dla mnie.
Polecam

Książka tym jak niedomówienia lub brak szczerości może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie w rodzinie... Głęboki przekaz jak dla mnie.
Polecam

Bardzo dobra, wypełniona emocjami proza, którą z przyjemnością obejrzałabym na deskach teatru. Jest tak kameralna, że wydaje mi się, że z łatwością można byłoby przenieść ją na scenę. Polecam!

Bardzo dobra, wypełniona emocjami proza, którą z przyjemnością obejrzałabym na deskach teatru. Jest tak kameralna, że wydaje mi się, że z łatwością można byłoby przenieść ją na scenę. Polecam!

Weronika, czterdziestolatka pracująca w Instytucie Pamięci Narodowej i jej brat Paweł, biznesmen jadą na weekend do rodziców. Jakieś miasto, blokowisko. Szara Polska, przewidywalna, znajoma, oswojona. Niedzielne rosołki i schabowe, znani sąsiedzi, wolny czas spędzany przez mężczyzn przy garażach.
Rodzice Józef i Anna. Oboje na emeryturze, żyjący codziennością, powtarzalnymi rytuałami. Józef skończył tylko szkołę podstawową, po wojsku przyjechał do miasta i został zatrudniony w fabryce...

(cd recenzji na fb)

https://www.facebook.com/KsiazkaZamiastKwiatka/photos/a.418885991470850/6566431376716250/

Weronika, czterdziestolatka pracująca w Instytucie Pamięci Narodowej i jej brat Paweł, biznesmen jadą na weekend do rodziców. Jakieś miasto, blokowisko. Szara Polska, przewidywalna, znajoma, oswojona. Niedzielne rosołki i schabowe, znani sąsiedzi, wolny czas spędzany przez mężczyzn przy garażach.
Rodzice Józef i Anna. Oboje na emeryturze, żyjący codziennością,...

Nie zainteresowała mnie ani fabuła ani bohaterowie.

Nie zainteresowała mnie ani fabuła ani bohaterowie.

Weronika i Paweł - siostra i brat jadą na weekend do rodzinnego domu. Ona, żeby wygarnąć ojcu, że żaden z niego prawy opozycjonista nie był, sama znalazła na niego akta w IPN, które teraz trzyma w drżącej dłoni. On, żeby w końcu powiedzieć, że się rozwodzi. Oboje dorośli po czterdziestce, ale i tak się boją, choć jeszcze nie wiedzą, że najgorsze przed nimi. W zderzeniu przeszłości z teraźniejszością lecą iskry, które boleśnie zmieniają ich wspomnienia.

Weronika i Paweł - siostra i brat jadą na weekend do rodzinnego domu. Ona, żeby wygarnąć ojcu, że żaden z niego prawy opozycjonista nie był, sama znalazła na niego akta w IPN, które teraz trzyma w drżącej dłoni. On, żeby w końcu powiedzieć, że się rozwodzi. Oboje dorośli po czterdziestce, ale i tak się boją, choć jeszcze nie wiedzą, że najgorsze przed nimi. W zderzeniu...