To pierwsza przeczytana książka tej autorki. Podobała mi się. Jest inna od wszystkich co do tej pory przeczytałam. Co wyróżnia autorkę to że w traumie nie występują imiona, osobiście bardzo mi się podoba taki zabieg językowy. Jest to życiowa książka taka bez ściem wszystko jest bardzo realne, można odnaleźć siebie czy członków rodziny. Czyta się szybko. Polecam

To pierwsza przeczytana książka tej autorki. Podobała mi się. Jest inna od wszystkich co do tej pory przeczytałam. Co wyróżnia autorkę to że w traumie nie występują imiona, osobiście bardzo mi się podoba taki zabieg językowy. Jest to życiowa książka taka bez ściem wszystko jest bardzo realne, można odnaleźć siebie czy członków rodziny. Czyta się szybko. Polecam

Książka subtelna, bardzo kobieca, dla kobiet, dla wszystkich, którzy gustują w książkach napisanych przez życie. Książka emocjonalna, niosąca mnóstwo pytań i refleksji, która stawia zdecydowanie do pionu, ale też niesie nadzieję, że mimo wszystko warto walczyć o siebie, swoje marzenia, zdrowie, najbliższych, bo właśnie to nadaje sens, wszystkiemu! Polecam!

Więcej:
http://recenzje-agi-1.mozello.pl/aktualnosci/params/post/2317809/

Książka subtelna, bardzo kobieca, dla kobiet, dla wszystkich, którzy gustują w książkach napisanych przez życie. Książka emocjonalna, niosąca mnóstwo pytań i refleksji, która stawia zdecydowanie do pionu, ale też niesie nadzieję, że mimo wszystko warto walczyć o siebie, swoje marzenia, zdrowie, najbliższych, bo właśnie to nadaje sens, wszystkiemu!...

Czyta się to znośnie, ale nie można nie oprzeć się wrażeniu, że jest to książka - terapia, w którą autorka wrzuciła wszystkie swoje problemy z ludźmi, którzy ją otaczają. Całkowity brak autokrytycyzmu i wypominanie wad wszystkich (prawie) wokół. Tak książka nie daje absolutnie nic czytelnikowi, nie bawi, nie wzrusza, nieco irytuje. Brakuje jakiejś autorefleksji i jakiejkolwiek myśli, że może problem leży też w nas samych, a nie tylko we wszystkich dookoła.

Czyta się to znośnie, ale nie można nie oprzeć się wrażeniu, że jest to książka - terapia, w którą autorka wrzuciła wszystkie swoje problemy z ludźmi, którzy ją otaczają. Całkowity brak autokrytycyzmu i wypominanie wad wszystkich (prawie) wokół. Tak książka nie daje absolutnie nic czytelnikowi, nie bawi, nie wzrusza, nieco irytuje. Brakuje jakiejś autorefleksji i...

Ja się wzruszyłam w paru momentach. Książka pokazuje,że mimo,że życie nie rozpieszcza to można pozostać pozytywnie nastawionym człowiekiem. Ciesze się,że ja przeczytałam i wam też polecam.

Ja się wzruszyłam w paru momentach. Książka pokazuje,że mimo,że życie nie rozpieszcza to można pozostać pozytywnie nastawionym człowiekiem. Ciesze się,że ja przeczytałam i wam też polecam.