W jak morderstwo

Przyzwoity lekki kryminał na jesienne wieczory. Sięgnęłam głównie dlatego,że akcja toczy się w moim rodzinnym mieście, ale chyba zostanę z Magdą na następne tomy :)

Przyzwoity lekki kryminał na jesienne wieczory. Sięgnęłam głównie dlatego,że akcja toczy się w moim rodzinnym mieście, ale chyba zostanę z Magdą na następne tomy :)

Nazwisko jakiego autora lub autorki gości najczęściej na ustach Waszych domowników?

U mnie nie jest to ani Coben, ani King, nie są to również Mróz, Przydryga czy Starosta. Po naszych czterech kątach najczęściej grasuje Gacek, Katarzyna Gacek. Ta pełna ciepła i otwartości na drugiego człowieka, przepełniona doskonałym poczuciem humoru Pisarka jest absolutną idolką moich Córek, dla których seria “Supercepcja” jest tym, czym dla mnie były kiedyś książki Adama Bahdaja, czy pierwsze komiksy Marvela. Pani Kasia chwilami jest dla mnie jak najlepsza ciotka w rodzinie, o której wszyscy dobrze mówią, mówią niemal codziennie, tylko rzadko się widujemy, bo mieszka daleko.

Jeśli Wasze dzieci nie znają jeszcze “Supercepcji” - zaryzykujcie choć pierwszy tom, a być może odmienicie ich czytelnicze życie i dodacie do niego szczyptę magii i porcję pasji. Z kolei ja pragnę Was zachęcić do cyklu powieści kryminalnych z Magdaleną Borowską, który otwiera tytuł “W jak morderstwo”.

Główna bohaterka jest tym typem postaci, z którą czytelnik błyskawicznie łapie silną więź, poznaje jej charakter i osobowość, a przede wszystkim identyfikuje się z jej przeżyciami i dylematami. To po prostu osoba, którą każdy z nas w życiu spotkał, a być może chwilami nią był.

Cała intryga rozpoczyna się w chwili, kiedy Magda znajduje zwłoki zamordowanej kobiety, a ta ma na szyi dobrze jej znany wisior, który należał do zaginionej siedemnaście lat temu Weroniki - bliskiej przyjaciółki Magdy. Śledztwo trafia do rąk Jacka Sikory, męża Elki, z którą Magda również się przyjaźni. Dzięki ich bliskiej relacji bohaterka zostaje wtajemniczona w szczegóły śledztwa, którego tempa i przebiegu nie do końca akceptuje, postanawiając tym samym sprawdzić kilka wątków na własną rękę. Z biegiem czasu Magda odkrywa kluczowe dla przebiegu śledztwa fakty i łączy poszlaki, które w trakcie osobistego śledztwa zgromadziła. Wspólnie z Sikorą odkrywają, że motywy morderstwa tkwią w przeszłości i dotykają wielu prominentnych mieszkańców Podkowy Leśnej, w której tragedia się rozegrała. Finał tej historii jest zaskakujący, dynamiczny i zmyli większość z Was, co będzie nagrodą za poświęcony jej czas.

Warstwa kryminalna powieści przeplata się z elementami komedii, co dodaje jej pikanterii i charakteru, albowiem Autorka słynie z poczucia humoru i dystansu do otaczającej rzeczywistości. To jednak nie wszystko, co urzekło mnie w tej historii. Katarzyna Gacek serwuje nam na drugim planie bolesne sceny z życia głównej bohaterki. Poznajemy Magdę jako całkowicie podporządkowaną mężowi kurę domową, która przez lata pozbawiła samą siebie prawa do decydowania o czymkolwiek. Nie tracąc nic z kryminalnej przygody, jesteśmy jednocześnie świadkami wewnętrznych rozterek i przeżyć Magdy, a finalnie jej buntu i odważnej przemiany. Dorastające i buntujące się dzieci, mąż podejrzewany o zdradę i mamusia - sławna autorka kryminałów, dla której publika i audytorium są zawsze na pierwszym miejscu - to tylko przykłady obyczajowej odsłony “W jak morderstwo”.

Katarzyna Gacek ma pióro tak lekkie, że przez jej powieść po prostu się płynie. Fabuła jest logiczna, wciągająca i podążająca za czytelnikiem w przerwach od lektury. Jedyne, czego nie wiem, to ile wspólnego ma Autorka ze wspomnianą pisarką, którą poznajemy na kartach powieści. Kiedyś Ją o to zapytam…

Nazwisko jakiego autora lub autorki gości najczęściej na ustach Waszych domowników?

U mnie nie jest to ani Coben, ani King, nie są to również Mróz, Przydryga czy Starosta. Po naszych czterech kątach najczęściej grasuje Gacek, Katarzyna Gacek. Ta pełna ciepła i otwartości na drugiego człowieka, przepełniona doskonałym poczuciem humoru Pisarka jest absolutną idolką moich...

Najpierw film, a dopiero potem książka. Wiem, że brzmi to trochę absurdalnie i wiele osób się ze mną nie zgodzi, a nawet zaraz napiszą, co za herezję tu głoszę, ale ostatnie moje doświadczenia pozwoliły mi nieco inaczej spojrzeć na aspekt ekranizacji. Niejednokrotnie luźno powiązanych z oryginałem. Dlatego też cieszę się i to przeogromnie, że historia, o której dzisiaj opowiem została mi najpierw przedstawiona na wielkim ekranie, a dopiero potem w formie książki. Dzięki czemu przy jednej i drugiej wersji bawiłem się bardzo dobrze, a nie doszukiwałem się drażniących mnie niezgodności jak to było chociażby w przypadku serii o Harrym Potterze. Dlatego też po wielu uwagach mojej narzeczonej postanowiłem sięgnąć po powieść Katarzyny Gacek „W jak morderstwo”.

Magda jest matką, żoną zakochanego w sobie bubka, którego od pierwszych minut już nie lubiłem oraz stuprocentową kurą domową lubującą się w kryminałach. Nie bez powodu. Jej dość nudne życie zmienia się w dniu, gdy odkrywa ciało zamordowanej młodej dziewczyny. Od teraz razem, a czasami i na przekór Komisarzowi Jackowi Sikorze postanawia rozwikłać nie tylko tę zagadkę, ale również to, co się wydarzyło przed laty.

Wiem, że opis fabuły jest identyczny jak w przypadku recenzji filmu, ale tym razem całość jest dużo bardziej rozbudowana, znajdziemy tu o wiele więcej wątków, które niejednokrotnie zazębiają się z sobą. Niby takie drobne prawie kosmetyczne zmiany, a jednak pozycja ta ma dużo więcej do zaoferowania niż ekranizacja. Całość jest bardziej płynna, ciekawa, momentami zabawna, ale nie nazwałbym tego pełnokrwistą komedią kryminalną. Głównie dlatego, że najbardziej zabawna jest rzeczywistość. Sceny, które mogły pojawić się w życiu wielu czytelników. Nie są to specjalnie spreparowane gagi, przypominające te pojawiające się „Śmiechu warte” o ile ktoś pamięta jeszcze ten program. To taki pradziadek Tik Toka. Sama bohaterka to kobieta, jakich wiele. W pełni zdominowana przez męża, która jedyne, czego pragnie to rozwijać się zawodowo. Nie wiem jak wy, ale ja mogę wymienić kilka takich oddanych matek zapominających o swoim szczęściu i spełnieniu.

Pozostałe postacie też wyglądają jak wyciągnięte z naszej rzeczywistości. Na pewno mijamy je, na co dzień nawet o tym nie wiedząc albo, co lepiej mamy podobne osoby wśród znajomych albo przyjaciół. Nie zrozumcie mnie źle to na serio nic złego. Tak jak lubię książki tylko liźnięte fantastyką to tutaj to samo jest z wątkiem kryminalnym. Staje się on dodatkiem do całości, a nie głównym tematem. Teraz to dopiero dziwnie zabrzmiało. Liczycie na ciekawą książkę kryminalną, a ja wyskakuje z takim tekstem. Chce żeby wszystko było jasne. Dużo uwagi jest tu poświęcone Magdzie i jej życiu, bo w końcu to ona musi sobie poradzić ze stratą przyjaciółki, a wszystkie tajemnice, które wyjdą na światło dzienne pozwolą jej inaczej spojrzeć na to, co przeżyła.

To jest chyba największy spoiler, jaki do tej pory napisałem. Dlatego lepiej już będzie ja skończę na dzisiaj. „W jak morderstwo” to książka, od której trudno się oderwać, gdy już się ja zacznie. Napisana została bardzo przyjemnie i prosto. To taka lekka lektura do poduszki wieczorkiem. Niby nic zobowiązującego, ale już mnie ciekawią kolejne tomy.

Więcej recenzji na blogu: Link na profilu.

Najpierw film, a dopiero potem książka. Wiem, że brzmi to trochę absurdalnie i wiele osób się ze mną nie zgodzi, a nawet zaraz napiszą, co za herezję tu głoszę, ale ostatnie moje doświadczenia pozwoliły mi nieco inaczej spojrzeć na aspekt ekranizacji. Niejednokrotnie luźno powiązanych z oryginałem. Dlatego też cieszę się i to przeogromnie, że historia, o której dzisiaj...

21/52

21/52

Czy to kryminał albo thriller, hmmm raczej nie, to raczej lekki wątek kryminalny. Za mało tego, żebym stwierdziła, że to był kryminał.
Treść lekka, łatwo się czytało, choć czasami zdanie czytałam po kilka razy, żeby zrozumieć jego sens.
Mialam akurat w formie ebooka i tam ogrom błędów w postaci braku spacji.

Czy to kryminał albo thriller, hmmm raczej nie, to raczej lekki wątek kryminalny. Za mało tego, żebym stwierdziła, że to był kryminał.
Treść lekka, łatwo się czytało, choć czasami zdanie czytałam po kilka razy, żeby zrozumieć jego sens.
Mialam akurat w formie ebooka i tam ogrom błędów w postaci braku spacji.

Katarzyna Gacek
87/2021
"W jak morderstwo"
88/2021
"Zemsta ze skutkiem śmiertelnym"
Dwie świetne komedie kryminalne. Bardzo mi się podobały.
Na autorkę trafiłam, bo pojawiła się informacja, że na podstawie pierwszej w książek nakręcono film, który za miesiąc wchodzi do kin:
https://www.filmweb.pl/film/W+jak+morderstwo-2021-863289

Katarzyna Gacek
87/2021
"W jak morderstwo"
88/2021
"Zemsta ze skutkiem śmiertelnym"
Dwie świetne komedie kryminalne. Bardzo mi się podobały.
Na autorkę trafiłam, bo pojawiła się informacja, że na podstawie pierwszej w książek nakręcono film, który za miesiąc wchodzi do kin:
https://www.filmweb.pl/film/W+jak+morderstwo-2021-863289

Główna bohaterka to gospodyni domowa, która "wybija się na niepodległość". Odkrywa dowód na zdradę męża, wplątuje się w śledztwo dotyczące morderstwa, po kilku latach przerwy wraca do zawodu weterynarz. Magdalena Borowska nigdy dążyła do konfrontacji w życiu rodzinnym, miała swoje sposoby na małe zwycięstwa. Dlatego nie mówi mężowi o powrocie do pracy. Wiedzę o zdradzie też dusi w sobie. Znacznie lepiej spełnia się jako detektyw amator. Zwłaszcza, że ofiara miała na szyi wisiorek należący do Weroniki, zaginionej przed laty przyjaciółki Magdy. To jeszcze bardziej ja motywuje do odnalezienia mordercy. Liczy, że dzięki temu dowie się gdzie jest Weronika. Lekka, zabawna komedia kryminalna z wartka akcją. Choć bohaterka, ze swoimi dylematami jak się skonfrontować z niewiernym, bywa denerwująca.

Główna bohaterka to gospodyni domowa, która "wybija się na niepodległość". Odkrywa dowód na zdradę męża, wplątuje się w śledztwo dotyczące morderstwa, po kilku latach przerwy wraca do zawodu weterynarz. Magdalena Borowska nigdy dążyła do konfrontacji w życiu rodzinnym, miała swoje sposoby na małe zwycięstwa. Dlatego nie mówi mężowi o powrocie do pracy. Wiedzę o zdradzie też...

"W jak morderstwo" @gacekpisze to moje pierwsze spotkanie z autorką. I już wiem że nie ostatnie.⠀
Opis mówi że to kryminał ale moim zdaniem to jest bardziej komedia kryminalna/obyczajówka.⠀
Ciężko było mi się oderwać od książki chociaż ma ponad 400 stron.⠀
Ciekawa fabuła, obfitująca w zaskakujące zwroty akcji (Jest kilka zwrotów akcji, które wbiły mnie w fotel). Do końca nie byłam w stanie przewidzieć, kto zabił, a kto jest czysty jak łza. Świetny styl, duża dawka humoru. Książkę czytało się lekko i przyjemnie. Lekka i przyjemna lektura, Idealna na wieczór.⠀
„Nieszczęścia nie powinny przydarzać się w maju. Listopad proszę bardzo. Ewentualnie październik. Ale maj? Jak można schrzanić komuś najpiękniejszy miesiąc roku?”⠀
⠀

"W jak morderstwo" @gacekpisze to moje pierwsze spotkanie z autorką. I już wiem że nie ostatnie.⠀
Opis mówi że to kryminał ale moim zdaniem to jest bardziej komedia kryminalna/obyczajówka.⠀
Ciężko było mi się oderwać od książki chociaż ma ponad 400 stron.⠀
Ciekawa fabuła, obfitująca w zaskakujące zwroty akcji (Jest kilka zwrotów akcji, które wbiły mnie w fotel). Do końca...

Dobra książka, ciekawa intryga kryminalna i śledztwo.
Jak dla mnie, trochę za dużo humoru (ta szafa wciąż) i bohaterka nieco za bardzo męcząca z tym swoim wiecznym poczuciem winy. Inteligentna kobieta, a nie widzi oczywistych rzeczy :(. Ale rozumiem, że tłamszona przez lata mogła tak wyewoluować.
Natomiast nieprawdopodobne są co najmniej 2 rzeczy: spowiadanie się policji ze szczegółów śledztwa osobom postronnym (co z tego, że zaprzyjaźnionym i zaufanym) oraz to, że ten rzekomo kontrolujący mąż nie zorientował się przez 3 tygodnie działaniami Magdy. Widząc, że przynajmniej w gotowaniu się bardzo "opuściła".
Ale trzymam kciuki za Autorkę, jest naprawdę potencjał na fajny cykl.

Dobra książka, ciekawa intryga kryminalna i śledztwo.
Jak dla mnie, trochę za dużo humoru (ta szafa wciąż) i bohaterka nieco za bardzo męcząca z tym swoim wiecznym poczuciem winy. Inteligentna kobieta, a nie widzi oczywistych rzeczy :(. Ale rozumiem, że tłamszona przez lata mogła tak wyewoluować.
Natomiast nieprawdopodobne są co najmniej 2 rzeczy: spowiadanie się policji...

Powieść napisana bardzo przyjemnym stylem, miejscami jest nawet zabawna, a wątek kryminalny ciekawy i z dość zaskakującym zakończeniem. Dziwi mnie tylko poufałość policjanta z bohaterką. Czy naprawdę nie istnieje coś takiego jak tajemnica śledztwa? Za duży minus uważam rozwiązanie wątku osobistego. Zabrakło moim zdaniem dialogu i próby wypracowania kompromisu. Nie jestem zwolenniczką tak radykalnych rozwiązań, a mam wrażenie, że autorka je pochwala. Szkoda.

Powieść napisana bardzo przyjemnym stylem, miejscami jest nawet zabawna, a wątek kryminalny ciekawy i z dość zaskakującym zakończeniem. Dziwi mnie tylko poufałość policjanta z bohaterką. Czy naprawdę nie istnieje coś takiego jak tajemnica śledztwa? Za duży minus uważam rozwiązanie wątku osobistego. Zabrakło moim zdaniem dialogu i próby wypracowania kompromisu. Nie jestem...