Bardzo dobrze się czytało, super klimatyczna powieść obyczajowa. Plus za pomysł, gdzie jednym z miejsc akcji jest opuszczony budynek.

Bardzo dobrze się czytało, super klimatyczna powieść obyczajowa. Plus za pomysł, gdzie jednym z miejsc akcji jest opuszczony budynek.

treść może być, chociaż nic nowatorskiego. Zbyt rozwlekłe opisy, jak w lekturach :) mimo to wciąga i ciekawi.

treść może być, chociaż nic nowatorskiego. Zbyt rozwlekłe opisy, jak w lekturach :) mimo to wciąga i ciekawi.

Nie przepadam za powieściami obyczajowymi, ale ta skradła moje serce. Myślałam, że za tajemnicą dworu pojawiającego się w snach głównej bohaterki będzie stała jakaś błaha historia, jednak takiego zakończenia się nie spodziewałam! Były momenty wzruszeń (kilka razy czułam łzy w oczach, a rzadko kiedy płaczę przy książkach),nieraz czułam ciarki na plecach. Warto zwrócić też uwagę na styl pisania, który zawiera wiele przymiotników, co nie wszystkim się spodoba.
Książka bardzo mnie wciągnęła i z pewnością sięgnę po inne pozycje autorki.

Nie przepadam za powieściami obyczajowymi, ale ta skradła moje serce. Myślałam, że za tajemnicą dworu pojawiającego się w snach głównej bohaterki będzie stała jakaś błaha historia, jednak takiego zakończenia się nie spodziewałam! Były momenty wzruszeń (kilka razy czułam łzy w oczach, a rzadko kiedy płaczę przy książkach),nieraz czułam ciarki na plecach. Warto zwrócić też...

Słowa malowane barwami, zapachami i dźwiękami. Świetne opisy pobudziły moją wyobraźnię. Czytając tę książkę widziałam miejsca, w których znalazła się .... przypadkowo (?) Klaudia. Czułam zapachy kwiatów, słyszałam szum wiatru i odgłosy burzy. Niesamowita aura snująca się wokół starego dworu i tajemnica, którą chce rozwiązać młoda bohaterka, bardzo mnie wciągnęły.
Polecam tę , pełną wspaniałych poetyckich porównań i językowych perełek , historię.
Czytałam wcześniej "Nokturn" . Chętnie przeczytam też
"Pomiędzy wzgórzem a doliną" , bo lubię tajemnice, jakie rozgrywają się w starych pałacach.

Słowa malowane barwami, zapachami i dźwiękami. Świetne opisy pobudziły moją wyobraźnię. Czytając tę książkę widziałam miejsca, w których znalazła się .... przypadkowo (?) Klaudia. Czułam zapachy kwiatów, słyszałam szum wiatru i odgłosy burzy. Niesamowita aura snująca się wokół starego dworu i tajemnica, którą chce rozwiązać młoda bohaterka, bardzo mnie wciągnęły....

Rodzinne sekrety, ukrywane i strzeżone tajemnice, piękne opisy miejsc, sytuacji i rodzinnych powiązań, wątek romantyczny, dreszczyk emocji, napięcie i ciekawość co będzie na następnej stronie. Pierwsze spotkanie z twórczością Pani Kosiby a jakże udane. Z ogromną przyjemnością przeczytałam książkę autorki. I śmiało mogę polecić pozycję " Zagubiony ptak" wszystkim miłośnikom obyczajówek z romansem w tle. I chociaż zakończenie było przewidywalne to zupełnie mi to nie przeszkadzało. Lubię takie końcówki.Czyta się miło, lekko i przyjemnie. Nie wiadomo kiedy mija czas. Autorka ma lekkie pióro i dobry styl.

Rodzinne sekrety, ukrywane i strzeżone tajemnice, piękne opisy miejsc, sytuacji i rodzinnych powiązań, wątek romantyczny, dreszczyk emocji, napięcie i ciekawość co będzie na następnej stronie. Pierwsze spotkanie z twórczością Pani Kosiby a jakże udane. Z ogromną przyjemnością przeczytałam książkę autorki. I śmiało mogę polecić pozycję " Zagubiony ptak" wszystkim...

Jowitę Kosibę muszę pochwalić za iście malarskie umiejętności. Sposób, w jaki kreśli opisy miejsc i osób, przyprawia o ciarki na całym ciele. Zważywszy, że Zagubiony ptak jest mimo wszystko lekko mroczą i mocno niepokojącą historią, bo nigdy nie wiadomo, czy zza zagajnika, czy opuszczonej chatki nie wyskoczy jakaś zjawa. A może nie zjawa? Być może tuż nad polami unosi się mgła niespełnionej miłości? Cokolwiek by to nie było, warto sprawdzić to na własne oczy.

Jowitę Kosibę muszę pochwalić za iście malarskie umiejętności. Sposób, w jaki kreśli opisy miejsc i osób, przyprawia o ciarki na całym ciele. Zważywszy, że Zagubiony ptak jest mimo wszystko lekko mroczą i mocno niepokojącą historią, bo nigdy nie wiadomo, czy zza zagajnika, czy opuszczonej chatki nie wyskoczy jakaś zjawa. A może nie zjawa? Być może tuż nad polami unosi się...

,,Zagubiony ptak" to powieść obyczajowa dla tych, którzy lubią klimat starych dworów, rodzinnych sekretów, pilnie strzeżonych tajemnic... Jak wiele może zmienić w życiu Klaudii jeden wyjazd służbowy? To przeznaczenie, a może magia snów? Czy bohaterka odnajdzie to, czego szuka? Polecam gorąco!

,,Zagubiony ptak" to powieść obyczajowa dla tych, którzy lubią klimat starych dworów, rodzinnych sekretów, pilnie strzeżonych tajemnic... Jak wiele może zmienić w życiu Klaudii jeden wyjazd służbowy? To przeznaczenie, a może magia snów? Czy bohaterka odnajdzie to, czego szuka? Polecam gorąco!

Autor: Jowita Kosiba Tytuł: Zagubiony ptak. W snach Klaudii, dwudziestodziewięcioletniej absolwentki wydziału sztuk pięknych, regularnie pojawia się stary dwór, otoczony umarłym ogrodem. Dziewczyna nie przywiązuje większej wagi do tych iluzorycznych wizji do dnia, w którym zobaczy ów dwór na jawie. Zaintrygowana, postanawia wszcząć prywatne śledztwo na temat jego przeszłości. Badając historię tego opuszczonego i nieprzyjaznego miejsca, zanurza się w głąb innej historii, znacznie mroczniejszej, która powiedzie ją do odkrycia szokującej prawdy o najbliższych jej osobach i o sobie samej. Jak potoczy się ta historia? Jestem w całkowitym szoku tej lektury. Pióro autorki jest przyjemne, dlatego czytało mi się ją szybko. Bardzo podoba mi się czcionka, która pozwala lepiej czytać. Okładka jest piękna i jeszcze bardziej zachęciła mnie do
zaglądnięcia
do książki. Fabuła jest prowadzona idealnie, a prawda jest nie do odkrycia. Przywiązałam się do bohaterki, chociaż w pewnych momentach byłam zdenerwowana przez nią. Mam w sobie mnóstwo emocji związanych z lekturą. Polecam bardzo Ocena 10/10.

Autor: Jowita Kosiba Tytuł: Zagubiony ptak. W snach Klaudii, dwudziestodziewięcioletniej absolwentki wydziału sztuk pięknych, regularnie pojawia się stary dwór, otoczony umarłym ogrodem. Dziewczyna nie przywiązuje większej wagi do tych iluzorycznych wizji do dnia, w którym zobaczy ów dwór na jawie. Zaintrygowana, postanawia wszcząć prywatne śledztwo na temat jego...

Klaudia pracuje jako handlarka dzieł sztuki, jest też artystką nękaną przez senne koszmary, w których pojawia się tajemniczy dom. Podczas jednej z służbowych podróży kobieta odkrywa, że budynek z jej snów na prawdę istnieje. Od tej pory w życiu Klaudii zaczynają dziać się dziwne rzeczy, a jej losy splatają się z losami lokatorów domu.Czy to możliwe, żeby zbrodnia z przed lat nadla była żywa, a jej cienie odbijały się na murach domu?Jeśli chodzi o pomysł na książkę to uważam, że był bardzo dobry, gorzej z wykonaniem. Nie byłam w stanie zatracić się w lekturze, chociaż historia była interesująca. Nie podobało mi się, że przez ważne wątki autorka galopowała, a zatrzymywała się przy jakiś drobnostkach. Są też dziwne zwroty i zachowania niektórych postaci. Moją uwagę przykuła mała pięciolatka, która użyła zwrotu "Jestem ci dozgonnie wdzięczna". Jakie dziecko mówi coś takiego?!
Jeszcze to stereotypowe podejście do wsi 😠 Pani autorko mieszkam na wsi i mogę Panią zapewnić... nie jemy w kółko ziemniaków ze śmietaną i nie wstajemy o piątej. Książka stylem przypomniałam mi dzieła Nory Roberts. Romans z wplecionym wątkiem tajemnicy z przeszłości z paranomalnymi wstawkami. Po "Zagubionym ptaku" spodziewałam się czegoś innego 😕 Według mnie lektura miała duży potencjał, który został zmarnowany.

Klaudia pracuje jako handlarka dzieł sztuki, jest też artystką nękaną przez senne koszmary, w których pojawia się tajemniczy dom. Podczas jednej z służbowych podróży kobieta odkrywa, że budynek z jej snów na prawdę istnieje. Od tej pory w życiu Klaudii zaczynają dziać się dziwne rzeczy, a jej losy splatają się z losami lokatorów domu.Czy to możliwe, żeby zbrodnia z przed...

Wierzycie w przeznaczenie, w magię snów? Czy zdarzyło się wam sprawdzać znaczenie snów czy występującego w nim symbolu?
Czy głęboko ukryte w naszej podświadomości wspomnienia mogą przyciągać nas do miejsc, których nie znamy?
Jestem zachwycona powieścią Jowita Kosiby "Zagubiony ptak". To naprawdę pasjonująca powieść obyczajowa z elementami romansu, zagadką z przeszłości i rodzinną tragedią w tle, której świadkami są mury starego, opuszczonego dworu.
29letnia Klaudia, to kobieta z pasją. W pełni oddana swojemu hobby (malarstwu),które wbrew negatywnej opinii jej " Rodzicielki" stało się również jej sposobem na życie.
Klaudia czuje się osamotniona, praca przynosi coraz mniej satysfakcji, nie angażuje jej w pełni. Czuje się sfrustrowana i potrzebuje zmiany.
Każda z dawnych znajomych Klaudii założyła już rodzinę, matka nie rozumie jej miłości do sztuki i do zawodu jaki wykonuje. Według niej jest to tylko fanaberia. Próbuje tłamsić zapędy córki, co skutkuje częstymi kłótniami , wyprowadzką Klaudii i rzadkimi odwiedzinami matki.
Dodatkowo od pewnego czasu naszą główną bohaterkę prześladują mroczne, przerażające sny, gdzie głównym motywem jest stary, niszczejący dwór, który w jakiś nieopisany sposób zaczyna ją fascynować ale i przerażać.
Dziwnym zbiegiem okoliczności wracając od klientki w pewien deszczowy, popołudniowy dzień, samochód odmawia posłuszeństwa.
Prosi o pomoc mieszkańców pobliskiej wsi...Jeszcze nie wie, że niedługo jej obrazy ze snów, staną się rzeczywistością.

Klaudia postanawia rozpocząć swoje małe, prywatne śledztwo i odkryć prawdę, co łączy ją z tym miejscem, jaka historia kryje się za murami tego niegdyś pięknego dworu. Wszystko wskazuje na to, że w obrębie domiszcza władają jakieś siły nadprzyrodzone, duchy przeszłości, które nie zaznały spokoju po śmierci, zostawiając tutaj na ziemi niewyjaśnione sprawy.
"Badając historię tego opuszczonego i nieprzyjaznego miejsca, zanurza się w głąb innej historii, znacznie mroczniejszej, która powiedzie ją do odkrycia szokującej prawdy o najbliższych jej osobach i o sobie samej".
W powieści wydarzenia toczą się swoim tempem, wszystko jest spójne i realistyczne.
Fabuła w pełni mnie zaangażowała, do tego stopnia, że z ogromnym zaciekawieniem i niecierpliwością czytałam kolejne rozdziały.
Bohaterowie klarowni, ciekawie wykreowani.
Z chęcią poznawałam ich słabości i siłę, a także tęsknoty i skrywane pragnienia.
W książce pojawia się również wątek miłosny, niespecjalnie zaskakujący w swej formule, aczkolwiek w stu procentach pasujący do tej historii.

Zagubiony ptak to historia pełną tajemnic, pasjonujaca, przyciągająca do siebie niczym magnes.
Autorka całkowicie uwiodła mnie klimatem powieści, kreacja bohaterów, cudownymi opisami niegdyś tętniącego życiem dworu/teraz mrocznego opuszczonego, przytłaczającego miejsca.
Moje gusta czytelnicze i oczekiwania wobec książki w pełni zostały zaspokojone.

Wierzycie w przeznaczenie, w magię snów? Czy zdarzyło się wam sprawdzać znaczenie snów czy występującego w nim symbolu?
Czy głęboko ukryte w naszej podświadomości wspomnienia mogą przyciągać nas do miejsc, których nie znamy?
Jestem zachwycona powieścią Jowita Kosiby "Zagubiony ptak". To naprawdę pasjonująca powieść obyczajowa z elementami romansu, zagadką z przeszłości i...