Książka całkiem fajna, wciągająca. Mam wrażenie, że autor nadużywa słowa "wszak"

Książka całkiem fajna, wciągająca. Mam wrażenie, że autor nadużywa słowa "wszak"

Po przeczytaniu "Srebrnej" byłem nią zachwycony. Intrygujący setting, mnogość postaci oraz sprawnie poprowadzona historia pełna zwrotów akcji przykuła moją uwagę i ze sporymi oczekiwaniami sięgnąłem po kontynuacji historii kilku dzielnych kobiet i ich męskich pomagierów. I nieco, trochę, ociupinkę się zawiodłem.
Mamy tu do czynienia z książką dobrą. Tylko i wyłącznie dobrą. Jest to spadek poziomu względem poprzedniczki. Większość elementów, które podobały mi się w pierwszym tomie, tutaj też jest obecna. Mamy konflikty zarówno na wielką i jak i lokalną skalę. Mamy zwroty akcji, będące zwieńczeniem dobrze rozplanowanej wielowątkowej fabuły. Główne postacie wciąż robią robotę w przykuciu mojej uwagi do kolejnych stron. Jedyne czego brakuje, to takiego tąpnięcia. Jakiegoś kluczowego momentu, który kompletnie zmieniałby dotychczasowe postrzeganie historii i mocno setupował kolejne wydarzenia. Jest to trochę pochodna tego, że w sumie przez całą książkę coś się dzieje. Nudy jest mało, bohaterowie raczej rozmawiają w ogniu walki a nie przy spokojnym posiłku. Czyta się sprawnie i przyjemnie.
Bohaterów mniej i bardziej dla fabuły ważnych jest tu tyle, że jakby każdy z nich miał milion złotych to mogliby pokryć koszty wyborów prezydenckich organizowanych przez Jacka Sasina. Ponownie główne skrzypce grają Siostry i ma to sens, gdyż są po prostu najciekawsze spośród zaprezentowanej przez autora ferajny. Srebrna ma problemy z tożsamością, Alabaster ma problemy z tożsamością, Kasztan ma problemy z... tożsamością, Czarna ma problemy z również z tożsamością. Hmmm... widać tu pewien wzór. Autorowi udało się jednak na tyle zróżnicować wątki każdej z pań, że czytając nie miałem wrażenia wtórności czy jedzenia odgrzewanego kotleta. W opozycji do raczej dość poważnych wątków Srebrnej czy Czarnej dostajemy także raczej komediową historię, którą można określić jako "Książę Złoty - Redemption". W teorii pasuje ona do reszty fabuły jak Łukasz Szumowski do określenia "dobry minister zdrowia", ale te momenty odprężenia całkiem dobrze komponowały się z walkami na śmierć i życie oraz starożytnymi wyspami. Bardzo też spodobało mi się że niektóre postaci poboczne dostały więcej czasu "antenowego" (Bursztyn ftw). Oczywiście mamy tu też brzydkiego rodzynka w postaci Ekru. Jak na postać dość ważną, która jest obecna na sporej ilości stron, jest żałośnie płaska. Ciężko nazwać ją zbędną, ale jest sporym minusem w porównaniu do pozostałych bohaterów.
Podsumowując, czuję się nieco rozczarowany "Złotą". Ale to wciąż książka lepsza niż jakieś 90% które czytałem. Fabuła pędzi jak polski deficyt budżetowy, każdy z głównych wątków jest na swój sposób unikalny i oferuje inną perspektywę na całość wydarzeń na kontynencie Unton. Autor sprawnie buduje też podstawy pod wydarzenia w kolejnych częściach serii. Jestem bardzo ciekaw jak dalej potoczą się losy bohaterów. Która z Sióstr przetrwa? Czy Ruda i Kasztan staną się jednością? Jak znaleźć szminkę, która trzyma się na ustach kilka dni? Nie mogę się doczekać momentu, kiedy poznam odpowiedzi na te pytania.

Po przeczytaniu "Srebrnej" byłem nią zachwycony. Intrygujący setting, mnogość postaci oraz sprawnie poprowadzona historia pełna zwrotów akcji przykuła moją uwagę i ze sporymi oczekiwaniami sięgnąłem po kontynuacji historii kilku dzielnych kobiet i ich męskich pomagierów. I nieco, trochę, ociupinkę się zawiodłem.
Mamy tu do czynienia z książką dobrą. Tylko i wyłącznie dobrą....

Świetna kontynuacja nowo poznanej serii , od której nie sposób się oderwać. Pomimo wielowątkowości nie ma się problemu ze zrozumieniem fabuły, gdzie przy tego typu narracji mam często problem z gubieniem się i koniecznością powtórzenia ostatnich stron. Każdy wątek postaci równie ciekawy ,więc nie przelatuje się bezmyślnie stron , byle tylko dojść do kolejnego wątku z ulubioną postacią. Serdecznie polecam

Świetna kontynuacja nowo poznanej serii , od której nie sposób się oderwać. Pomimo wielowątkowości nie ma się problemu ze zrozumieniem fabuły, gdzie przy tego typu narracji mam często problem z gubieniem się i koniecznością powtórzenia ostatnich stron. Każdy wątek postaci równie ciekawy ,więc nie przelatuje się bezmyślnie stron , byle tylko dojść do kolejnego wątku z...

"Bo co z miłości, a nie z nienawiści, takiego piękna nawet nie wyśnisz"
Zacznę od prostego stwierdzenia : druga część w mojej opinii lepsza niż jedynka ! Gdybym mogła, dałabym pół gwiazdki wiecej 😁 A dlaczego ? Spieszę z wyjaśnieniem.
Po 1: postaci, których jest na prawdę sporo zaczynają się bardziej kreować i od tej części mam już swoich ulubieńców ! I wielkie dzięki za to, że są w książce tak ukazane jak uwielbiam : skrajne, nietuzinkowe, nieoczywiste ! No uwielbiam Czarną i zaczynam lubić Srebrną - chociaż ciężko było się do niej przekonać w pierwszej części 😁 Po 2 : opisy. Jest tego dużo i jest magicznie. Od mrocznych kopalni, Centralnych Czeluści, pełnych demonów do cudownych świetlistych pałaców i Niebiańskich krain. Każde miejsce jest urzekające i wyjątkowe ! Rzadko kiedy autorzy potrafią w taki sposób wykreować świat w który czytelnik po prostu wsiąka 😉 po 3: wszystko się klaruje ! Legenda... Legenda o Siostrach Krwi ... To na prawdę opowieść o miłości, cudownie uwikłanej pomiędzy przyjaźnie, ambicje i władze. No, ma to głębię jakąś, jakieś przesłanie. Nic nie jest tu przesłodzone, co po chwilę coś się dzieje. Na zimny honor, na mróz i lód.... I znowu na końcu nie mam zielonego pojęcia co będzie dalej i jak można ten cykl zakończyć tak żeby nie rozczarować nikogo z czytelników 😁
Czy są minusy ? Owszem: momentami człowiek nadal się gubi - trzeba się zatrzymać na chwilę bo nie wszystko tu jest podane na srebrnej tacy. Zaznaczę to o czym wspominałam podczas 1 części : jest zawiłość historii która niektórych ( jak mnie 😉) hipnotyzuje i przyciąga, ale czytelnika młodszego bądź takiego, który nie wymaga od książek wiele może zmęczyć. Nadal nie potrafię się wczuć w niektóre postaci, może dlatego nie żywię do niektórych żadnych głębszych odczuć.
Tymczasem... Zaczynam część trzecią 😁

"Bo co z miłości, a nie z nienawiści, takiego piękna nawet nie wyśnisz"
Zacznę od prostego stwierdzenia : druga część w mojej opinii lepsza niż jedynka ! Gdybym mogła, dałabym pół gwiazdki wiecej 😁 A dlaczego ? Spieszę z wyjaśnieniem.
Po 1: postaci, których jest na prawdę sporo zaczynają się bardziej kreować i od tej części mam już swoich ulubieńców ! I wielkie dzięki za...

W drugiej części Sióstr, pojawiają się nowe postacie. Czy będą równie żywiołowe i waleczne jak te, które już poznaliśmy? Najpewniej tak, bo świat w jakim przyszło im żyć, do przyjaznych nie należy.
Historie bohaterek z pierwszej części Sióstr rozwijają się prężnie i w różnych kierunkach. Ile są w stanie poświęcić dla władzy, ile dla miłości a ile dla przyjaźni? Humor i prostota, kontra polityczne knowania i megalomania. Jest więc wszystko, czego może życzyć sobie wymagający czytelnik. A że pojawiła się właśnie, następna część - Kasztan. Dalej będę się cieszył przygodami kolorowych Sióstr.

W drugiej części Sióstr, pojawiają się nowe postacie. Czy będą równie żywiołowe i waleczne jak te, które już poznaliśmy? Najpewniej tak, bo świat w jakim przyszło im żyć, do przyjaznych nie należy.
Historie bohaterek z pierwszej części Sióstr rozwijają się prężnie i w różnych kierunkach. Ile są w stanie poświęcić dla władzy, ile dla miłości a ile dla przyjaźni? Humor i...