Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sokrates nie umiał czytać. Żył w czasach, kiedy Grecy przestali wierzyć w przekazy ustne i zaczęli różne rzeczy zapisywać. Sokrates był przeciwny, uważał, że kiedy człowiek zacznie pisać i czytać, nastapi regres myślenia, ludzkość straci zdolność zapamiętywania i jasnego rozumowania. Sam nigdy nic nie napisał, to Platon spisywał wszystkie wypowiedzi.

To jest Rejkiawik sprzed turystycznego boomu, pustawy i szary; niebawem Björk naniesie naród na mapę świata. To Rejkiawik sprzed rewolucji informatycznej, dwa lata po uruchomieniu pierwszych nici światowej sieci; w lepszych domach półki ozdabiają encyklopedie, a fakty jeszcze są faktami, nieatrakcyjnie oddzielonymi od poglądów. To Rejkiawik poetów, bimbrowników i odrzuconych czeków.

Ani ja, ani żadna inna osoba nie została stworzona do czytania i pisania. Jesteśmy stworzeni, by mówić i myśleć nowe myśli, rozwiązywać problemy, jesteśmy stworzeni by śpiewać i tańczyć i manualnie tworzyć piękne i przydatne rzeczy, jesteśmy też stworzeni do zabijania, nienawiści, miłości i wiary. Nie po to by czytać i pisać. Musimy przeprogramować nasz mózg, aby się tego nauczyć.

Życie jest lepkie, klei się do ciebie, zanim się zorientujesz. Musisz się szybko obracać, żeby cię nie unieruchomiło, łapać każdą nadarzającą się okazję.
Mimo to nie czuję żalu, teraz kiedy życie wokół mnie zastygło, siedzę w nim unieruchomiona niczym prehistoryczna mucha w kawałku bursztynu.