Tytułowi mali pomocnicy to wiejskie dzieci z biednych, chłopskich rodzin. To mali bohaterowie dnia codziennego, którzy pomagają rodzicom podczas ich choroby i nieobecności. Nierzadko mają przy tym zabawne perypetie.
W sześciu opowiadaniach poznajemy sześć różnych historii z morałem.
Stasiek i Kuba mają przypilnować gospodarstwo i nakarmić kury, a przy okazji uczą się odpowiedzialności i... gotowania jajek na twardo.
Wojtek, Maciek i Mela przy okazji polowania na zająca poznają, czym jest miłość do ziemi, przyrody i jak ważna jest najdrobniejsza nawet praca na wsi.
Bolek i Bronek to opowiadanie o przyjaźni, uczciwości, wzajemnym zaufaniu i... sposobach na obieranie ziemniaków.
Romek w swe dziesiąte urodziny podejmuje pierwsze dojrzałe, dorosłe wręcz decyzje, rozumiejąc, jak ważna jest rodzina, miłość do ojca i matki, i jak cenna jest praca w polu.
Bolek i Olek uciekają z domu, bo uciekają od odpowiedzialności. Bohaterowie zaczynają rozumieć, jak ważna jest nauka i postęp w gospodarce.
Ostatnie opowiadanie to losy Michała, który przejmuje rolę chorego ojca. Przezwycięża sam siebie. Z dziecka staje się gospodarzem.
Opowiadania są napisane bez propagandy, bez ideologii socjalistycznej. Ukazany jest tu etos trudnej pracy rolnika i wizerunek dawnej wsi polskiej.

Tytułowi mali pomocnicy to wiejskie dzieci z biednych, chłopskich rodzin. To mali bohaterowie dnia codziennego, którzy pomagają rodzicom podczas ich choroby i nieobecności. Nierzadko mają przy tym zabawne perypetie.
W sześciu opowiadaniach poznajemy sześć różnych historii z morałem.
Stasiek i Kuba mają przypilnować gospodarstwo i nakarmić kury, a przy okazji uczą się...