Podczas ostatniej wizyty w bibliotece w ręce wpadła mi najnowsza książka Justyna Kopińskiej Obłęd. O autorce trochę już słyszałam i byłam naprawdę ciekawa, jak wypadnie moje pierwsze spotkanie z jej twórczością. Opinie o jej wcześniejszych książkach są naprawdę dobre, co pozwalało mi wierzyć, że nie trafiłam na wyjątek od tej reguły.
Obłęd to sfabularyzowana opowieść o młodym dziennikarzu, który przypadkowo trafia na temat nadużyć w szpitalu psychiatrycznym. Żeby zweryfikować informacje, które trafiły w jego ręce postanawia wejść do zakładu jako pacjent po nieudanej próbie samobójczej.
Niestety, pierwsze rozczarowanie przyszło już po kilkunastu pierwszych stronach. Początek, mail jest naprawdę dobry, a odnoszę wrażenie, że im dalej, tym gorzej. Rozumiem, dlaczego Justyna Kopińska musiała zmienić reportaż na powieść, jednak tutaj jednak ten zabieg przyniósł jedynie minusy.
W powieści brakuje akcji, a cały tekst jest wyjątkowo suchy i bez wyrazu. Każdy wątek został odrobinę rozwinięty, a później odnoszę wrażenie, że autorka zaczynała kolejny, nie kończąc poprzedniego. Jakby chciała złapać zbyt wiele srok za ogon. Przez to książka nie wywołuje prawie żadnych emocji, dobrych czy złych.
Największy błąd to zakończenie, które było tak pokręcone i niezrozumiałe, że pomimo kilkukrotnego przeczytania, nadal nie wiem, co chciała nim osiągnąć autorka.
Całokształtu nie uratowała reputacja autorki, wysoka ocena poprzednich reportaży czy dobry początek powieści. Prawdopodobnie sięgnę jeszcze po którąś z książek Kopińskiej, ale będę podchodziła do niej z wielką dozą ostrożności.

Podczas ostatniej wizyty w bibliotece w ręce wpadła mi najnowsza książka Justyna Kopińskiej Obłęd. O autorce trochę już słyszałam i byłam naprawdę ciekawa, jak wypadnie moje pierwsze spotkanie z jej twórczością. Opinie o jej wcześniejszych książkach są naprawdę dobre, co pozwalało mi wierzyć, że nie trafiłam na wyjątek od tej reguły.
Obłęd to sfabularyzowana opowieść o...