Dzieki ksiazce odkrylam, ze przede mna duzo pracy - zmiana nastawienia, polubienie bledow i wystawianie sie na nieznane. No ale, wszystko czego pragniemy jest za granica strachu.

Poza tym czytalam na przyspieszeniu, bo:
- za duzo odniesien do matematyki
- za malo odniesien do moich zainteresowan
- za duzo historii.

Dzieki ksiazce odkrylam, ze przede mna duzo pracy - zmiana nastawienia, polubienie bledow i wystawianie sie na nieznane. No ale, wszystko czego pragniemy jest za granica strachu.

Poza tym czytalam na przyspieszeniu, bo:
- za duzo odniesien do matematyki
- za malo odniesien do moich zainteresowan
- za duzo historii.

-Częste odniesienia do innych książek autorki oraz jej kursów/obozów.
-Bardzo powtarzalna.
-Niezbyt odkrywcza dla osób zainteresowanych choć minimalnie.
-Dużo przykładów z życia autorki.

+Obalenie mitu mózgu humanistycznego itp.
+Neuropatyczność mózgu pozwala rozwijać go bez ograniczenia.
+Inteligencja jest płynna i punktacja IQ nic nie znaczy.
+Mózg rozwija się tylko przy pracy/błędach, a nie przy odtwarzaniu wiedzy.

Książka w czasie wydania 2019 mogłaby być odkrywcza, dziś przy nawet nikłym zainteresowaniem tematu nic nowego nie wnosi.

-Częste odniesienia do innych książek autorki oraz jej kursów/obozów.
-Bardzo powtarzalna.
-Niezbyt odkrywcza dla osób zainteresowanych choć minimalnie.
-Dużo przykładów z życia autorki.

+Obalenie mitu mózgu humanistycznego itp.
+Neuropatyczność mózgu pozwala rozwijać go bez ograniczenia.
+Inteligencja jest płynna i punktacja IQ nic nie znaczy.
+Mózg rozwija się tylko przy...

O ile pierwsze pięćdziesiąt stron książki było dla mnie przełomowe i doznałam jakiegoś olśnienia, o tyle dalsza część ma kilka poważnych problemów.

Książka staje się niestety nudna, ponieważ wszystkie przykłady brzmią prawie identycznie: osoba nie wierząca w swoje możliwości i zdolności matematyczne po kursie matematyki i/lub obozie czy rozmowie, poprawia swoje wyniki w bardzo krótkim czasie, wiele z przedstawionych osób osiąga liczne sukcesy, a nawet zostaje czynnymi naukowcami w tej dziedzinie.

Mniej więcej od połowy czułam się, jakbym stale oglądała zapętloną reklamę jednego cudownego produktu z telezakupów. Swoją drogą, szkoda, że książka opiera się wyłącznie na matematyce. Rozumiem, że najwięcej uczniów ma problem właśnie z nią, ale tutaj wchodzi też elastyczność mózgu i nastawienie na naukę różnych rzeczy za pomocą różnych metod - o czym autorka bardzo chętnie mówi (niby w kontekście wszystkich przedmiotów, ale nie ukrywajmy, że matematyka jednak odgrywa tutaj pierwsze skrzypce).

Liczyłam, że książka zahaczy o inne przedmioty oraz metody efektywnej nauki. Fajnie by było również posłuchać innych punktów widzenia w tym temacie. Nie wiedząc nic o tej książce, myślałam, że to właśnie tak będzie wyglądać: autorka przedstawi autorytety z różnych dziedzin, które opowiedzą o skutecznej nauce.

Trzy gwiazdki daję za początkowe olśnienie. Neuroplastyczność stanowi też fajną ciekawostkę, którą można się pochwalić albo przywołać - np. w debacie tematycznej.

O ile pierwsze pięćdziesiąt stron książki było dla mnie przełomowe i doznałam jakiegoś olśnienia, o tyle dalsza część ma kilka poważnych problemów.

Książka staje się niestety nudna, ponieważ wszystkie przykłady brzmią prawie identycznie: osoba nie wierząca w swoje możliwości i zdolności matematyczne po kursie matematyki i/lub obozie czy rozmowie, poprawia swoje wyniki w...

Nie ocenia się książek po okładce... no jasne, przynajmniej, nie powinniśmy.
Moje wrażenie okładki - ech, kolejny poradnik. No dobra...

Co faktycznie książka zawiera?
Książka z kategorii zmieniających życie, jeśli nie naszych, to naszych dzieci. Absolutnie powinna być obowiązkowa dla nauczycieli i pedagogów!
Klimat naukowo-edukacyjny, ale tak po prawdzie, to edukacja, którą możemy przełożyć na życie.

Zdecydowanie, warto, i to nie chodzi już o matematykę! :)

Nie ocenia się książek po okładce... no jasne, przynajmniej, nie powinniśmy.
Moje wrażenie okładki - ech, kolejny poradnik. No dobra...

Co faktycznie książka zawiera?
Książka z kategorii zmieniających życie, jeśli nie naszych, to naszych dzieci. Absolutnie powinna być obowiązkowa dla nauczycieli i pedagogów!
Klimat naukowo-edukacyjny, ale tak po prawdzie, to edukacja,...

Warto przeczytać, a szczególnie polecam nauczycielom dowolnego przedmiotu.

Cytat:

„Nie da się żyć bez ponoszenia porażek w jakiejś dziedzinie, chyba że żyje się tak ostrożnie, jakby się w ogóle nie żyło – co z kolei stanowi porażkę na całej linii.”



„Nie ma sensu rozważać, co by było gdyby...
Co się stało, to się nie odstanie. Pozostaje jedynie się z tym pogodzić. Życie jest dużo prostsze i o wiele radośniejsze, kiedy patrzysz na to, co możesz zrobić, a nie na to, czego nie jesteś w stanie.”

Warto przeczytać, a szczególnie polecam nauczycielom dowolnego przedmiotu.

Cytat:

„Nie da się żyć bez ponoszenia porażek w jakiejś dziedzinie, chyba że żyje się tak ostrożnie, jakby się w ogóle nie żyło – co z kolei stanowi porażkę na całej linii.”



„Nie ma sensu rozważać, co by było gdyby...
Co się stało, to się nie odstanie. Pozostaje jedynie się z tym pogodzić....

O wielu elementach z tych, poruszanych przez autorkę, już myślałem i wiele z nich dostrzegłem. Natomiast pomogła mi ta pozycja z uporządkowaniem tych przemyśleń. Zawiera źródła, na których opiera argumenty i badania, dowodzące prawdziwości tezy o neuroplastyczności mózgu. Autorka, mimo braku konsultacji ze specjalistami, zdaje się mieć doświadczenie w poruszanych przez siebie tematach.

Nie podobało mi się natomiast wielokrotne usiłowanie przekierowania uwagi odbiorcy na temat "problemów" równouprawnienia i rasizmu - nie o tym miała być ta książka. Inne minusy to zbytnie przeciąganie tematów tam, gdzie nie było to potrzebne. Uważam, że publikacja mogłaby być o 60% chudsza i nie straciłaby na jakości. Brakowało mi natomiast jakichś praktycznych ćwiczeń, które pomogłyby w rozwoju mózgu, ale książka ma zachęcić do odbycia kursu i szkolenia na reklamowanej tam stronie autorki, więc rozumiem motywację.

O wielu elementach z tych, poruszanych przez autorkę, już myślałem i wiele z nich dostrzegłem. Natomiast pomogła mi ta pozycja z uporządkowaniem tych przemyśleń. Zawiera źródła, na których opiera argumenty i badania, dowodzące prawdziwości tezy o neuroplastyczności mózgu. Autorka, mimo braku konsultacji ze specjalistami, zdaje się mieć doświadczenie w poruszanych przez...

Umysł bez granic zaciekawił mnie od chwili, gdy na stronie wydawnictwa zobaczyłam jego zapowiedź. To książka, która zapowiadała całkowitą zmianę mojego podejścia do sposobu uczenia się, do tego, jak działa mój mózg. Ogólnie miała rozwalić system, rozbić mój dotychczasowy światopogląd i całkowicie, o równe 180 stopni, odwrócić moje myślenie. Czy jej się udało?

Tak. Zdecydowanie tak. I choć wiele stron można sobie darować, bo są w zasadzie wg mnie takim lekkim „laniem wody”, to jednak brnąc przez notatki autorki, można wyłuskać pomiędzy wersami coś naprawdę istotnego.

Co mnie przekonało najbardziej? Mistrzowską tezą, bezapelacyjnym numerem jeden jest tutaj rozdział o popełnianiu błędów.

Ba! Wiem dokładnie, o czym autorka wspomina: za każdym razem, gdy uświadamiam sobie, że popełniłam błąd, mam wrażenie, że mój mózg pracuje na zwiększonych obrotach. Jeśli podaję prawidłową odpowiedź, to on może odpoczywać. To już umiem, więc po co się wysilać? I to mnie przekonało najbardziej.

Zawsze powtarzam, że poradnik okazuje się dla mnie dobry, gdy choć jedno jego zdanie zmienia wiele w moim życiu. Tu znalazłam cały rozdział, który zaprogramował mnie na inne tory. Doceniam. Naprawdę doceniam.

Podoba mi się również teza, że każdy człowiek jest w stanie nauczyć się absolutnie wszystkiego, a stwierdzenia, którymi karmiona byłam od dzieciństwa, można sobie w kieszeń wsadzić.

Każdy rozdział niesie inną naukę, niestety większość treści odebrałam jako powielane lub po prostu niepotrzebne. Fajne są opowieści o różnych, spotykanych przez autorkę osobach, bo ludzki umysł lubi nauki przekazywane właśnie za pomocą opowieści. Jednak z tej, i tak już cienkiej książki, ja powycinałabym jeszcze to i owo, którego nawet nie pamiętam w tej chwili. Dla mnie to treści niepotrzebne.

A sam poradnik naprawdę polecam, jeśli chcecie doświadczyć nowego, zupełnie innego podejścia do nauki niż to, którego wszystkich nas uczono od najmłodszych lat. Takiego, które może Wam uzmysłowić, że dla nikogo na żadną naukę nigdy nie jest za późno i nie ma takiego człowieka, dla którego jakieś drzwi są zamknięte.

Więcej ciekawych, wartych uwagi poradników polecam na: www.piorkonabiurko.pl

Umysł bez granic zaciekawił mnie od chwili, gdy na stronie wydawnictwa zobaczyłam jego zapowiedź. To książka, która zapowiadała całkowitą zmianę mojego podejścia do sposobu uczenia się, do tego, jak działa mój mózg. Ogólnie miała rozwalić system, rozbić mój dotychczasowy światopogląd i całkowicie, o równe 180 stopni, odwrócić moje myślenie. Czy jej się udało?

Tak....

Umysł bez granic to jedna z lepszych książek, jakie udało mi się do tej pory przeczytać w kontekście neuronauki. Jo Boaler w przystępny sposób pokazuje niesamowite zdolności neuroplastyczności mózgu. Z tej bardzo krótkiej książki możemy się dowiedzieć, że nie ma czegoś takiego jak umysł ścisły czy humanistyczny, ktoś zdolny czy nie - nie, wszyscy mamy te same zdolności, każdy jest w stanie być geniuszem matematycznym; jednym zajmie to więcej czasu, innym mniej, ale z punktu widzenia możliwości mózgu KAŻDY może być geniuszem. Wymaga to jedynie PRACY, wiary w siebie, wytrwałości.
Drobne kompendium tej książki:
1. Za każdym razem, gdy się uczymy, mózg tworzy, wzmacnia albo łączy sieci neuronów. Musimy wykorzenić przekonanie o tym, że umiejętność uczenia się jest niezmienna, i przyjąć do wiadomości, że wszyscy znajdujemy się na drodze do rozwoju.
2. Popełnianie błędów i wytężona praca to najlepsze czynniki dla rozwoju mózgu.
3. Wraz ze zmianą przekonań, fizyczne zmiany zachodzą także w mózgu i ciele.
4. Drogi bodźców nerwowych oraz proces przyswajania wiedzy są najbardziej efektywne, kiedy podchodzimy do teorii wielowymiarowo.
5. Szybkość myślenia nie jest miarą zdolności. Najlepsze wyniki w nauce gwarantuje twórcze i elastyczne podejście zarówno do teorii, jak i do życia.
6. Kontakty z ludźmi oraz ideami wzmacniają rozwój sieci neuronów w mózgu i ułatwiają proces uczenia się.
Zmiana nastawienia wpływa nie tylko na sposób, w jaki myślimy o rzeczywistości, ale także na tę rzeczywistość.

Umysł bez granic to jedna z lepszych książek, jakie udało mi się do tej pory przeczytać w kontekście neuronauki. Jo Boaler w przystępny sposób pokazuje niesamowite zdolności neuroplastyczności mózgu. Z tej bardzo krótkiej książki możemy się dowiedzieć, że nie ma czegoś takiego jak umysł ścisły czy humanistyczny, ktoś zdolny czy nie - nie, wszyscy mamy te same zdolności,...

Dużo ogółów, mało konkretów.

Dużo ogółów, mało konkretów.

Książka, która niszczy wszelkie ograniczenia. Obowiązkowa pozycja dla każdego, pozwala obnażyć możliwości, jakie skrywa nasz mózg i uświadamia, że nie ma rzeczy niemożliwych, jest tylko ciężka praca.

Książka, która niszczy wszelkie ograniczenia. Obowiązkowa pozycja dla każdego, pozwala obnażyć możliwości, jakie skrywa nasz mózg i uświadamia, że nie ma rzeczy niemożliwych, jest tylko ciężka praca.