Czytelnicy którzy lubią powieść historyczną nie będą zawiedzeni, bardzo dobrze napisany kolejny z tomów, gorąco polecam, książka przeczytana w ramach czytelniczego wyzwania w roku 2023.

Czytelnicy którzy lubią powieść historyczną nie będą zawiedzeni, bardzo dobrze napisany kolejny z tomów, gorąco polecam, książka przeczytana w ramach czytelniczego wyzwania w roku 2023.

Czwarta część przygód Uhtreda z Brandemburga jakoś mnie nie porwała, a porównując do poprzednich stwierdzam, że jest trochę nudna. Początek jest niezły, umarli wstają z grobu, a nasz bohater ma niemałe rozterki moralne. Ciekawe jest jeszcze zdobycie Londynu, ale później już zupełnie nie porywa. Brakuje również swego rodzaju twista na koniec, który zachęciłby do szybkiego sięgnięcia po kolejny tom.

Czwarta część przygód Uhtreda z Brandemburga jakoś mnie nie porwała, a porównując do poprzednich stwierdzam, że jest trochę nudna. Początek jest niezły, umarli wstają z grobu, a nasz bohater ma niemałe rozterki moralne. Ciekawe jest jeszcze zdobycie Londynu, ale później już zupełnie nie porywa. Brakuje również swego rodzaju twista na koniec, który zachęciłby do szybkiego...

Jak cała ta seria, po prostu genialna.

Jak cała ta seria, po prostu genialna.

Pieśń miecza bardziej mi się podobała niż poprzedni tom. Było więcej zwrotów akcji może dlatego że odbiegała znacznie od prawdziwych wydarzeń.

Pieśń miecza bardziej mi się podobała niż poprzedni tom. Było więcej zwrotów akcji może dlatego że odbiegała znacznie od prawdziwych wydarzeń.

Pieśń miecza to kolejny, bardzo dobry rozdział w historii Uhtreda. Bohater ani na chwilę nie może odłożyć miecza na bok, bowiem ciągle czekają na niego nowi wrogowie, których musi pokonać. Widmo zbrojnych najazdów wikingów zdaje się nigdy nie kończyć, a do wybrzeży Anglii wciąż przybijają nowe smocze łodzie z wojownikami żądnymi łupów i krwi... Co więcej, tym razem Uhtred zostanie wystawiony na ogromną próbę, kiedy wikingowie zaproponują mu tron Mercji i tym samym uwolnienie się od Alfreda. Znając dobrze głównego bohatera łatwo się domyślić, jak zakończy się ta historia i jaką decyzję podejmie Uhtred. Niemniej jednak bohater ma chwilę zwątpienia, ale ostatecznie jego honor i zasady zwyciężają tę próbę.

Co ciekawe, jest to książka w dużej mierze będąca fikcją literacką, a nie opisującą rzeczywiste wydarzenia, o czym dowiadujemy się z posłowia autora. Nie jest to w mojej ocenie żadna wada, ponieważ w trakcie lektury wszystko układa się w spójną i logiczną całość. Całość bazuje oczywiście na historycznych wydarzeniach, ale na temat wielu z nich nie ma zbyt wielu pewnych informacji. Domyślam się, że gdyby autor trzymał się znanych faktów, to książka nie byłaby tak interesująca lub Cornwell i tak musiałby wymyślić jak mógł wyglądać przebieg niektórych wydarzeń.

Pieśń miecza przedstawia dalsze losy Uhtreda, który znów musi walczyć z wikingami, brać udział w oblężeniu i wykazywać się kunsztem wojennym, aby przeżyć. Bernard Cornwell jak zwykle nie zawodzi.

https://hrosskar.blogspot.com/2022/03/piesn-miecza-bernard-cornwell.html

Pieśń miecza to kolejny, bardzo dobry rozdział w historii Uhtreda. Bohater ani na chwilę nie może odłożyć miecza na bok, bowiem ciągle czekają na niego nowi wrogowie, których musi pokonać. Widmo zbrojnych najazdów wikingów zdaje się nigdy nie kończyć, a do wybrzeży Anglii wciąż przybijają nowe smocze łodzie z wojownikami żądnymi łupów i krwi... Co więcej, tym razem Uhtred...

Jeszcze jedna odsłona historii Anglii. Wartka akcja. Obok zajmującej historii głównego bohatera poznajemy prawdziwą historię Europy z X wieku. Chyba warto...

Jeszcze jedna odsłona historii Anglii. Wartka akcja. Obok zajmującej historii głównego bohatera poznajemy prawdziwą historię Europy z X wieku. Chyba warto...

Uthreda nie da się nie lubić. Arogancki, ale honorowy, żyjący swoimi zasadami, ale też popelniający czasami glupie decyzje... Bohater z krwi i kości. Do tego uwielbiam jego nastawienie do chrześcijaństwa i ciągle kpienie z jego dogmatów i sług bożych. Cudo. Pieść miecza jawi mi się jako jedna najlepszych części cyklu i to powinno wystarczyć. Nie ma co się rozpisywać szczegółowo na temat zawartości, bo kto czytał poprzednie tomy, ten wie, czego spodziewać się po tej książce. Jak dla mnie jest to esencja przygodowej powieści historycznej. Cornwell rządzi w tej tematyce.

Uthreda nie da się nie lubić. Arogancki, ale honorowy, żyjący swoimi zasadami, ale też popelniający czasami glupie decyzje... Bohater z krwi i kości. Do tego uwielbiam jego nastawienie do chrześcijaństwa i ciągle kpienie z jego dogmatów i sług bożych. Cudo. Pieść miecza jawi mi się jako jedna najlepszych części cyklu i to powinno wystarczyć. Nie ma co się rozpisywać...

Cornwell przegina!
Wcześniejsze tomy doceniałem przez klimat średniowiecznej Brytanii i opisy bitew, a nienawidziłem za głównego bohatera i ciągłe oskarżanie chrześcijaństwa o najgorsze. Zazwyczaj plusy i minusy były wyłażone, dzięki czemu otrzymywałem książę zasługującą na 5. Teraz jednak autor pokazał, że jest zwykłym narcyzem. Jak inaczej mam nazwać fakt, że w nocie historycznej informuje nas, że połowa historii jest przez niego wyssana z palca, że dla niego najważniejszym źródłem historycznym nie są zapiski kronikarzy, a własna intuicja. To ma być autor, którego się chwali za prawdę historyczną? Autor, który otrzymał od królowej brytyjskiej order?

Cornwell przegina!
Wcześniejsze tomy doceniałem przez klimat średniowiecznej Brytanii i opisy bitew, a nienawidziłem za głównego bohatera i ciągłe oskarżanie chrześcijaństwa o najgorsze. Zazwyczaj plusy i minusy były wyłażone, dzięki czemu otrzymywałem książę zasługującą na 5. Teraz jednak autor pokazał, że jest zwykłym narcyzem. Jak inaczej mam nazwać fakt, że w nocie...

Cornwell nie ma w zwyczaju pisać słabych książek. I tutaj nie zrywa ze swoim zwyczajem, bowiem "Pieść Miecza" to kolejna bardzo dobra książka w tej rozległej, bo aż trzynastotomowej serii.
Jeśli czytaliście poprzednie tomy, to pewnie nie zaskoczy was konstrukcja tego. Uthred jak zwykle chce ruszyć na północ i odzyskać swój rodzinny Bebbanburg, lecz ponownie pod wpływem różnych zbiegów okoliczności zmuszony jest on strzec królestwa Alfreda przed nieprzyjacielskimi wojskami. Stary dobry Uthred, pewne rzeczy jednak nigdy się nie zmieniają.
Bernard Cornwell jest mistrzem w swoim fachu więc ponownie prowadzi nas przez tę książkę w taki sposób, że ciężko się od niej oderwać. Jest krwawo, jest brutalnie i jest zabawnie, gdyż Uthred na tym etapie jest już bardzo mocno ukształtowaną personą, która kipi charyzmą i ma wyjątkowy talent, do ciętych ripost (które najczęściej kierowane są do kleryków).
Jeżeli czytaliście poprzednie tomy, to raczej nie muszę was zachęcać byście sięgnęli po ten. Ciągle jest świetnie. Bawcie się dobrze!
Jeżeli chcecie posłuchać chwilę o innej serii Bernarda Cornwella, to zapraszam na mój materiał o Trylogii Arturiańskiej. Miłego dnia!

Cornwell nie ma w zwyczaju pisać słabych książek. I tutaj nie zrywa ze swoim zwyczajem, bowiem "Pieść Miecza" to kolejna bardzo dobra książka w tej rozległej, bo aż trzynastotomowej serii.
Jeśli czytaliście poprzednie tomy, to pewnie nie zaskoczy was konstrukcja tego. Uthred jak zwykle chce ruszyć na północ i odzyskać swój rodzinny Bebbanburg, lecz ponownie pod wpływem...

Mega przygoda, z pełną parą.
Ciężko się oderwać.
Mógłbym odjąć z pół gwiazdki za spoilerowanie autora o przyszłości bohatera. Co nie zmienia faktu, iż jestem zauroczony serią.

Mega przygoda, z pełną parą.
Ciężko się oderwać.
Mógłbym odjąć z pół gwiazdki za spoilerowanie autora o przyszłości bohatera. Co nie zmienia faktu, iż jestem zauroczony serią.