Polecam :)
Tę książkę głównie polecam osobom zmagającym się z atakami paniki, poczuciem bezsensu i beznadziei. Uważam, że książka powinna także trafić w ręce osób, których bliscy, bądź przyjaciele zmagają się z depresją lub stanami lękowymi :)

Polecam :)
Tę książkę głównie polecam osobom zmagającym się z atakami paniki, poczuciem bezsensu i beznadziei. Uważam, że książka powinna także trafić w ręce osób, których bliscy, bądź przyjaciele zmagają się z depresją lub stanami lękowymi :)

Ta książka ma jedną sporą zaletę - sprawia, że człowiek czuje się mniej samotny i mniej niezrozumiany walcząc z depresją i nerwicą. Zawiera też kilka całkiem niezłych rad, choć większość z nich to raczej truizmy, które sprawdzają się tylko u niektórych. Trudno też oprzeć się wrażeniu, że swoje zdrowienie autor zawdzięcza głównie ogromnemu wsparciu ze strony partnerki i to był główny czynnik polepszenia jego stanu...

Ta książka ma jedną sporą zaletę - sprawia, że człowiek czuje się mniej samotny i mniej niezrozumiany walcząc z depresją i nerwicą. Zawiera też kilka całkiem niezłych rad, choć większość z nich to raczej truizmy, które sprawdzają się tylko u niektórych. Trudno też oprzeć się wrażeniu, że swoje zdrowienie autor zawdzięcza głównie ogromnemu wsparciu ze strony partnerki i to...

Każda depresja jest inna. Każdy przeżywa ją inaczej - jeśli ją przeżywa, co nie każdemu jest dane. Jedyną częścią wspólną jest niemożliwy do opisania ból istnienia. Książka zawiera wiele cennych rad, ale też wiele sugestii zupełnie nieprzydatnych w innych rodzajach depresji. Ogólnie rzecz biorąc jest milion powodów aby ją przeczytać, ale dziesięć milionów, aby na niej nie poprzestać.

Każda depresja jest inna. Każdy przeżywa ją inaczej - jeśli ją przeżywa, co nie każdemu jest dane. Jedyną częścią wspólną jest niemożliwy do opisania ból istnienia. Książka zawiera wiele cennych rad, ale też wiele sugestii zupełnie nieprzydatnych w innych rodzajach depresji. Ogólnie rzecz biorąc jest milion powodów aby ją przeczytać, ale dziesięć milionów, aby na niej nie...

Nieporozumienie.

Nieporozumienie.

W książce autor dzieli się swoją historią zmagań z depresją i zaburzeniami lękowymi. Przeplatana jest ona tytułowymi powodami, aby pozostać przy życiu (w formie dosłownej i metaforycznej). To piękna lektura, po prostu. Cieszę się, że miałam możliwość czytać ją w oryginale.

Chociaż ten tytuł nie jest receptą na zdrowie, moim zdaniem, ma siłę, żeby pokazać, że szansa na lepsze życie jest warta walki i w efekcie odmienić życie niejednej osoby.

W książce autor dzieli się swoją historią zmagań z depresją i zaburzeniami lękowymi. Przeplatana jest ona tytułowymi powodami, aby pozostać przy życiu (w formie dosłownej i metaforycznej). To piękna lektura, po prostu. Cieszę się, że miałam możliwość czytać ją w oryginale.

Chociaż ten tytuł nie jest receptą na zdrowie, moim zdaniem, ma siłę, żeby pokazać, że szansa na...

Nie oceniam przez gwiazdki, bo uważam, że ta książka dla osób, które szukają relacji z podobnych doświadczeń, będzie szalenie ważna. Dla mnie to nietrafiony wybór i porzucam przed końcem.

Czyta się to super szybko z uwagi na króciutkie, maksymalnie chyba 5-stronicowe rozdziały. Ale nie sądzę, żebym ja osobiście coś z niej zapamiętała.

Nie oceniam przez gwiazdki, bo uważam, że ta książka dla osób, które szukają relacji z podobnych doświadczeń, będzie szalenie ważna. Dla mnie to nietrafiony wybór i porzucam przed końcem.

Czyta się to super szybko z uwagi na króciutkie, maksymalnie chyba 5-stronicowe rozdziały. Ale nie sądzę, żebym ja osobiście coś z niej zapamiętała.

Ta książka, to nie jest jakaś cudowna tabletka szczęścia, po przeczytaniu której to już tylko słońce, tęcza, i nieustającą radość i szczęście.
Żadna przeczytana książki, nie ma takiej mocy.
Ta osobista historia autora, to nie recepta, porusza, wzrusza, ale co najważniejsze daje nadzieję, że da się, że pomimo tego, że głowę rozsadza strach, i kotłujące myśli, da się żyć.
Wciąż tak wielu ludzi, wyśmiewa, kpi, i żartuje z depresji. "Nie przesadzaj", "weź się w garść", "ogarnij się", "inni mają gorzej", "na co ty możesz narzekać", "a czego ty się możesz bać".
Ciemność się pojawia z nienacka, i ciągnie w mrok, demonów z którymi się walczy, nie widać, można się nawet uśmiechać. Ilu ludzi zabrała depresja, którzy wydawałoby się mieli wszystko.
Ta książka pokazuje, jak wyłapywanie i cieszenie się z małych rzeczy pomaga, gdy świat przygniata, a lęk obezwładnia.
I oczywiście to nie jest tak, że gdy będziesz się cieszyć z drobiazgów, to już załatwi się wszystko, i kłopoty znikną. Nie.
Każdy inaczej odczuwa ból, smutek, lęki, rady zawarte w książce nie pomogą każdemu.
Nie ma w niej przepisu, tylko sposoby autora, które mu pomogły w najgorszych momentach życia, i chociaż choroba nie zniknęła, wie jak sobie radzić. Warto ją przeczytać, nawet jeśli problem bezpośrednio nie dotyczy, ale po to by zrozumieć co czuje chorujący człowiek, tym bardziej teraz, w czasie pandemii, w obliczu kolejnego lockdownu, gdy depresja zbiera żniwo, brak stabilności, poczucia bezpieczeństwa a pojawia się strach o życie i zdrowie. Pokazuje jak wsparcie bliskich, kochających osób jest kluczowe. Nie oceniaj, nie osądzaj, bądź.

Ta książka, to nie jest jakaś cudowna tabletka szczęścia, po przeczytaniu której to już tylko słońce, tęcza, i nieustającą radość i szczęście.
Żadna przeczytana książki, nie ma takiej mocy.
Ta osobista historia autora, to nie recepta, porusza, wzrusza, ale co najważniejsze daje nadzieję, że da się, że pomimo tego, że głowę rozsadza strach, i kotłujące myśli, da się...

To książka kupiona na wakacjach, zupełnie przypadkowo. Jednocześnie trafiła do mnie w najbardziej odpowiednim momencie. Autor opisuje swoje zmagania z depresją. Jak dla mnie to najbardziej autentyczny i intymny zapis spośród wszystkich, które dotychczas czytałam. Książka jest zapisana luźnym językiem i utrzymana w lekkim tonie. Czasem znajdziemy w niej pełne zdania, a czasem urwane myśli. Jej treść mocno ze mną rezonuje. Przypomniała mi własną depresję i dołek tak głęboki, że trudno oddech złapać. Gorąco polecam, by zrozumieć, co czuje chorujący człowiek. Depresja może spotkać Ciebie, Twojego partnera, rodzica, dziecko czy przyjaciela. Warto ją poznać.

To książka kupiona na wakacjach, zupełnie przypadkowo. Jednocześnie trafiła do mnie w najbardziej odpowiednim momencie. Autor opisuje swoje zmagania z depresją. Jak dla mnie to najbardziej autentyczny i intymny zapis spośród wszystkich, które dotychczas czytałam. Książka jest zapisana luźnym językiem i utrzymana w lekkim tonie. Czasem znajdziemy w niej pełne zdania, a...

Z perspektywy osób, które nie wiedzą, czym jest depresja - dzięki tej książce łatwo to sobie zobrazujesz.

Z perspektywy osoby z depresją - chwyć po narzędzia, które mogą Ci pomóc, bo już wiesz, czym depresja jest.

Z perspektywy osób, które nie wiedzą, czym jest depresja - dzięki tej książce łatwo to sobie zobrazujesz.

Z perspektywy osoby z depresją - chwyć po narzędzia, które mogą Ci pomóc, bo już wiesz, czym depresja jest.

"Depresja sama w sobie nie jest kłamstwem. To najbardziej realne doświadczenie w moim życiu. Mimo że jest niewidoczna. Innym ludziom wydaje się, że to przecież nic wielkiego. Chodzisz z płonącą głową, ale nikt tych płomieni nie widzi. Skoro depresja jest w dużej mierze niewidoczna i tajemnicza, łatwo ją piętnować, a takie piętno jest szczególnie okrutne dla chorego, bo wpływa na myśli, a depresja jest właśnie chorobą myśli."

Ekstremalne i krańcowe przeżycia często wiążą się z banałem. Banalnymi słowami, spostrzeżeniami. Są takie sytuacje i wydarzenia, w których wyrafinowane metafory, nadmiernie literacki język tylko przytłacza i przesłania związane z nimi emocje.

"Napisałem tę książkę, ponieważ oklepane frazesy są zawsze najprawdziwsze."

Mattt Haig ma w tej chwili czterdzieści sześć lat. Kilka lat temu opublikował książkę, w której wspomina okres depresji i lęków, jakiej doświadczył gdy miał dwadzieścia kilka lat – "Dość dobre powody, aby pozostać przy życiu".

Pierwsza część tej książki, to wspomnienia z najczarniejszego okresu w jego życiu.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/dosc-dobre-powody-aby-pozostac-przy-zyciu/

"Depresja sama w sobie nie jest kłamstwem. To najbardziej realne doświadczenie w moim życiu. Mimo że jest niewidoczna. Innym ludziom wydaje się, że to przecież nic wielkiego. Chodzisz z płonącą głową, ale nikt tych płomieni nie widzi. Skoro depresja jest w dużej mierze niewidoczna i tajemnicza, łatwo ją piętnować, a takie piętno jest szczególnie okrutne dla chorego, bo...