Nie kończąca się historia

Zaniżyłam ocenę za drugą połowę książki....
Pierwsza,to wiadomo,ta filmowa jeszcze dobrze pamiętana po tylu latach. Czytało się z przyjemnością i sentymentem,chociaż język jakiś taki drętwy się wydaje...
Ale druga już nie trafiła do mnie zupełnie ,jakieś takie z nagła życiowe i moralne, uniwersalne prawdy?? nieeee..... to jakby czytać już zupełnie co innego.

Zaniżyłam ocenę za drugą połowę książki....
Pierwsza,to wiadomo,ta filmowa jeszcze dobrze pamiętana po tylu latach. Czytało się z przyjemnością i sentymentem,chociaż język jakiś taki drętwy się wydaje...
Ale druga już nie trafiła do mnie zupełnie ,jakieś takie z nagła życiowe i moralne, uniwersalne prawdy?? nieeee..... to jakby czytać już zupełnie co innego.

Pokaż mimo to

Pamiętam tylko pierwszą część filmowej adaptacji, stąd druga połowa książki była dla mnie zaskoczeniem. W dalszym ciągu - dużo tu mądrości, wyobraźni i uniwersalnych życiowych prawd. Dobrze sobie odświeżyć w dorosłym życiu, a jeśli ktoś nie miał z tym uniwersum nigdy styczności, po prostu spotkać choć raz w życiu nieśmiałego chłopca, odważnego wojownika i perłowego smoka szczęścia.

Pamiętam tylko pierwszą część filmowej adaptacji, stąd druga połowa książki była dla mnie zaskoczeniem. W dalszym ciągu - dużo tu mądrości, wyobraźni i uniwersalnych życiowych prawd. Dobrze sobie odświeżyć w dorosłym życiu, a jeśli ktoś nie miał z tym uniwersum nigdy styczności, po prostu spotkać choć raz w życiu nieśmiałego chłopca, odważnego wojownika i perłowego smoka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rok 2020 zaskakuje mnie samą pod względem czytelniczym, i tutaj mamy powtórkę. Otóż ja dorosła kobieta z prawie 40-stką na karku, od zawsze omijałam książki fantasy szerokim, ale to bardzo szerokim łukiem - zakładając z góry, że absolutnie nie jest to gatunek dla mnie, żadne smoki, żadna magia i inne stwory mnie nie przekonają. Książkę kupiłam dzieciom z sentymentu do filmu - co ciekawe - ja nawet nie jestem w stanie stwierdzić na 100% czy oglądałam cały film. Wiem, że moja siostra go uwielbiała i pamiętam jak na nim płakała. Okazało się, że powieść jest niemieckiego autora, a ja potrzebowałam takiego do wyzwania czytelniczego, więc pomyślałam, może dam radę.... Rzadko doświadczam czegoś takiego, że chcę już zamknąć książkę i iść spać, ale mózg podpowiada "jeszcze jedna strona, jeszcze jedna...." a w tym przypadku dokładnie tak było.... Powieść świetna, ma w sobie tyle wartości, zdecydowanie widzę ją bardziej w kanonie lektur szkolnych, zamiast przenudnego Hobbita. Autor naprawdę wprowadził mnie w świat Fantazjany, zabieg wykorzystania dwóch kolorów czcionki na początku troszkę przeszkadzał, ale był pomocny i szybko się przyzwyczaiłam. Podobało mi się naprawdę, kto wie, może ja kiedyś przeczytam Harryego Pottera, do którego jestem z zasady uprzedzona ?

Rok 2020 zaskakuje mnie samą pod względem czytelniczym, i tutaj mamy powtórkę. Otóż ja dorosła kobieta z prawie 40-stką na karku, od zawsze omijałam książki fantasy szerokim, ale to bardzo szerokim łukiem - zakładając z góry, że absolutnie nie jest to gatunek dla mnie, żadne smoki, żadna magia i inne stwory mnie nie przekonają. Książkę kupiłam dzieciom z sentymentu do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moim pierwszym spotkaniem z tą opowieścią, i nie będę tu chyba zanadto oryginalny, była jej ekranizacja, czy być może w tym wypadku adaptacja filmowa, z 1984 roku. Była to historia młodego chłopca, wychowywanego samotnie przez ojca, prześladowanego przez swoich rówieśników. Przypadkowo wszedł on w posiadanie tajemniczej księgi, będącej bramą do krainy Fantazjany. Film ten po raz pierwszy, a przynajmniej tam mnie się wydaje, widziałem na początku lat 90-tych. Do tej pory jednak, mimo upływu czasu, jest on jednym z moich ulubionych. O tym, że obraz ten powstał na bazie książki, przyznam się szczerze, dowiedziałem się dopiero kilka lat temu. Ale dopiero teraz, prawie trzydzieści lat później, udało mi się sięgnąć po dzieło Michaela Ende, by przekonać się, że to co uważałem, za coś genialnego, może być jeszcze lepsze.

Historia zawarta w powieści zaczyna się podobnie jak film. Bastian Baltazar Buks, będący głównym bohaterem, wchodzi w posiadanie księgi pt "Nie Kończąca Się Historia". Zaszywa się na strychu swojej szkoły i zaczyna czytać, rozpoczynając tym samym, a nie będąc o tym świadomym, przygodę swojego życia.

Podczas lektury, największym zaskoczeniem było dla mnie odkrycie, że w połowie książki, skończyła się fabuła znana mi z adaptacji filmowej. Zdziwiony stwierdziłem, że jednak coś chyba jest nie tak, bo przede mną jeszcze z pięć kilo czytania. Nie chcąc spojlerować wspomnę tylko, ze druga część książki przenosi nas całkowicie w świat Fantazjany, i jest o wiele dojrzalszą, zaryzykowałbym stwierdzenie mocno psychologiczną częścią, aniżeli typowo przygodowa część pierwsza. Scenariusz filmu "Niekończąca Się Opowieści II", próbował czerpać z drugiej części historii, ale niestety z bardzo kiepskim skutkiem.
Świat Fantazjany przedstawiony w powieści jest o wiele bardziej rozbudowany, niż ten ukazany na ekranie. Zwiedzamy miejsca których w filmie nie mieliśmy okazji zobaczyć. Jeżeli zaś chodzi o bohaterów to na pierwszy plan wysuwają się Bastian, Atreju oraz Fuchur, a przede wszystkim ich relacje, oraz zmiany jakie zachodzą w nich samych, podczas ich przygód.

Wypada mi również wspomnieć, że postacią która wywoływała u mnie ogromne przerażenie, wraz z odruchem chowania się za kanapę, był Gmork. W powieści jest on jeszcze bardziej przerażający, a powody które nim kierują są dużo lepiej nakreślone, niż te filmowe. Żal mam tylko do autora, że nie pozwolił bardziej rozwinąć mu skrzydeł, i pojawia się on niestety tylko w kilku scenach.
Należy również wspomnieć o świetnym zakończeniu, które spowodowało pojawienie się łez w moich oczach. Innego nie potrafię sobie wyobrazić.

Na koniec krótkie pytanie: czy aby na pewno jest to baśń dla dzieci ?? Gdyby skrócić tą historię o połowie, i zostawić tylko pierwszą cześć to na pewno tak. Natomiast patrząc na całość, a szczególnie na formułę drugiej części, to można się już nad tym zagadnieniem bardzo mocno zastanowić. Ale to zostawiam każdemu, kto przeczyta tą książkę, do własnego przemyślenia.

Podsumowując, ogromnie się cieszę, że w końcu sięgnąłem po tą powieść, żałuję natomiast, że dopiero tak późno. Z całego serducha polecam !!!

Moim pierwszym spotkaniem z tą opowieścią, i nie będę tu chyba zanadto oryginalny, była jej ekranizacja, czy być może w tym wypadku adaptacja filmowa, z 1984 roku. Była to historia młodego chłopca, wychowywanego samotnie przez ojca, prześladowanego przez swoich rówieśników. Przypadkowo wszedł on w posiadanie tajemniczej księgi, będącej bramą do krainy Fantazjany. Film ten...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Niekończąca się historia" to opowieść o przemianach. Zaczyna się niewinnie, można rzec wręcz trochę banalnie: Fantazjana jest typową krainą fantasy, w której zawiązuje się zwyczajowa fabuła z problemem zagłady krainy. Całą historię poznajemy punktu widzenia czytelnika, którym jest 10-letni Bastian. Te fragmenty czytało mi się znacznie lepiej. Komentarze chłopaka, który zachwyca się książką i ją przeżywa, są naprawdę urokliwe. W pewnym momencie książka wciąga go mocniej niż się tego spodziewał... Podobnie stało się ze mną. Jest to ten rodzaj książek, który jak czytasz, to zapominasz o całym świecie i burczysz na ludzi, którzy próbują Cię wrócić do rzeczywistości. Bardzo, ale to bardzo podobało mi się jak Bastian szedł po mrocznej ścieżce, jak się zatracał coraz bardziej. Chętnie przeczytałabym coś podobnego z punktu widzenia Aterju. Czułam się trochę jakbym czytała Władcę Pierścieni z punktu widzenia Saurona w wersji dziecięcej. To właśnie przemiany głównego bohatera były najbardziej fascynujące. Zakończenie jest ciut zbyt cukierkowe dla mnie, ale rozumiem to, w końcu jest to literatura dziecięca, nie można dzieciakom traumy zaserwować. Dużo osób w swoich opiniach odnosi się do filmu - nie oglądałam i bardzo żałuję, że przedstawia (zgodnie z tym co czytałam), tylko część książki, bo uważam, że powieść podobnie jak bohater zmienia się na lepsze wraz z upływem stron.
PS Mnie się tam podoba ten kolorowy druk. Czekałam z niecierpliwością na czerwoną czcionkę.
PS2 Muszę zareklamować książkę, bo jednak mi się skończyła.

"Niekończąca się historia" to opowieść o przemianach. Zaczyna się niewinnie, można rzec wręcz trochę banalnie: Fantazjana jest typową krainą fantasy, w której zawiązuje się zwyczajowa fabuła z problemem zagłady krainy. Całą historię poznajemy punktu widzenia czytelnika, którym jest 10-letni Bastian. Te fragmenty czytało mi się znacznie lepiej. Komentarze chłopaka, który...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na początku widziałem film z kilka razy aż nagle gdzieś zobaczyłem, że jest też książka. Film przedstawia gdzieś połowę tekstu - tą bardziej dziecięcą. Druga połowa książki to już trochę mroczniejsze tony. Czyta się lekko.

Na początku widziałem film z kilka razy aż nagle gdzieś zobaczyłem, że jest też książka. Film przedstawia gdzieś połowę tekstu - tą bardziej dziecięcą. Druga połowa książki to już trochę mroczniejsze tony. Czyta się lekko.

Pokaż mimo to

Wspaniały pomysł❤wspaniałe fantasy💙 zaczarowana książka... dosłownie...
Zaczarowała także i mnie💚

Jakze cudownie było powrócić do przepięknej krainy Fantazjany, do Atreju, Bastiana i zapomnieć chociaż na chwilę o problemach. Poczuć znowu dziecięcą radość ze spełniających się najskrytszych marzeń i pragnień...
Nie było mnie w Fantazjanie ok 25 lat🙂

Pierwszy raz dopiero przeczytałam tą opowieść. Bardzo umyliła mi ona czas i zadziała jak kojący balsam na serce, ktory jest nam tak potrzebny w obecnych, trudnych czasach.

Ekranizacja, którą widziałam w wieku 10 lat tylko jeden jedyny raz w życiu, a którą sobie dzisiaj odświeżylam od razu po przeczytaniu książki, również była niesamowita, przepiękna, chociaż bardzo dużo wątków zostało poucinane lub pozmieniane. Wtedy nie znając książki nie miałam o tym pojęcia i byłam tylko kilkuletnią dziewczynką. Wiele pięknych i bardzo ważnych dla fabuły miejsc nie były w ogóle pokazane na filmie. ( wątek kamiennego lwa- Kolorowej Śmierci itp) Jednakze do filmu, bez względu na to, czy był, czy nie był idealną ekranizacją i mial wiele mankamentów czuje ogromny sentyment, bo kojarzy mi się ze wspaniałą piosenką Neverending Story, oraz klimatem moich wakacji z domem pełnym ludzi u mojej ukochanej babci na wsi i z zapachem ciasta, bieganiem po łąkach i pełnym placem zwierząt🙂 w te same wakacje poznalam zresztą też Kroniki Narni oraz Fantaghiro. Magiczne dziecięce lata...

Książka ta byla o wiele bardziej głęboka, poruszajaca, barwna bogatsza w zdarzenia i w... uczucia. Film tego nie oddał, ale nie o filmie tu mowa🙂
Szkoda, że nie przeczytałam jej wtedy 20-kilka lat temu...
Jednaże ta opowieść, ten Smoczek, ta Dziecięca Cesarzowa jest moim skarbem ukrytym na dnie serca i nadal czuję ogromny sentyment do niego i do moich czasów dzieciństwa, które bezpowrotnie minęły.

Dzięki tej opowieści czułam błogi nastrój i spokój, który jest teraz tak wszystkim nam potrzebny...

Ale wracając do książki...
Świat rzeczywisty przeplata się tu ze światem fantazji... oba te światy wspaniale się ze sobą przenikają...

A to wszystko za sprawą zaczarowanej książki, która staje się dla głównego bohatera bramą do innego, pełnego magii świata. 

Opowieść baśniowa, czarujaca, wzruszająca, pełna dobra, nadziei ... ale i smutku, strachu (Artaks, Nicość, Xayida, Gmork)... no i w drugiej części Bastian kiedy zjawia się Fantazjanie... niestety zaczyna się zmieniać...

Ale dobro i tak zawsze zwycięży...

Przepiekny barwny świat, wszystkie te stworki, piękne miejsca np Widmowe Miasto, Wędrująca Góra, Pustynia Barw, Srebrne Miasto, Widząca dłoń, Gwiezdny klasztor, Miasto Starych Cesarzy, Kopalnia obrazów i te Sfinksy... i te ich oczy...

To książka o książce w tle...
O tajemniczym antykwariacie...
Uwielbiam takie opowieści.

Zatopiona w lekturze czułam jakbym wraz z Bastianem, Atreju i Fuchurem przeżywała te wszystkie niesamowite i podniebne przygody.


Bardzo się cieszę, że mogłam spędzić cały weekend w magicznej krainie Fantazjanie🙂 Pokochałam drugi raz wszystkich bohaterow całym sercem.
Powieść idealnie się nadaje zarówno dla dzieci jak i dorosłych.

Po latach... o wiele więcej wynoszę z całego przesłania tej powieści...

Bardzo polecam na zrelaksowanie sie, cudowna pełna wartości, mądrości, nadziei, wiary w marzenia i siły, potęgi dobra❤❤❤

Zachwycająca podróż💛💚💙💜

Wspaniały pomysł❤wspaniałe fantasy💙 zaczarowana książka... dosłownie...
Zaczarowała także i mnie💚

Jakze cudownie było powrócić do przepięknej krainy Fantazjany, do Atreju, Bastiana i zapomnieć chociaż na chwilę o problemach. Poczuć znowu dziecięcą radość ze spełniających się najskrytszych marzeń i pragnień...
Nie było mnie w Fantazjanie ok 25 lat🙂

Pierwszy raz dopiero...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tak wiele pytań można odnaleźć czytając między wierszami tej książki. Choć Michael Ende przedstawia niektóre wartości klarownie, tak aby czytelnik nie musiał się ich domyśleć, to umiejętność i chęć odkrywania, przecież tak ważna dla każdego dziecka, pozwala dostrzec więcej.

Więcej na: https://elzbietarogalska.blogspot.com/2019/07/ksiazka-nie-konczaca-sie-historia.html

Tak wiele pytań można odnaleźć czytając między wierszami tej książki. Choć Michael Ende przedstawia niektóre wartości klarownie, tak aby czytelnik nie musiał się ich domyśleć, to umiejętność i chęć odkrywania, przecież tak ważna dla każdego dziecka, pozwala dostrzec więcej.

Więcej na: https://elzbietarogalska.blogspot.com/2019/07/ksiazka-nie-konczaca-sie-historia.html

Pokaż mimo to

W końcu przeczytałam książkę, na podstawie której powstał film ze znaną piosenką "Neverending story". Jakież było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że film jest oparty tylko na pierwszej części książki, a cała historia ma jeszcze dalszy, fascynujący ciąg, w dużej mierze opartej na przemianach, jakich doświadcza Bastian. To książka o dojrzewaniu do trudnej sytuacji, w jakiej znalazł się nasz młody bohater, oraz do akceptacji samego siebie. A równocześnie jest ona niebywale plastyczna - każdy szczegół Fantazjany ma swoje wytłumaczenie, każdy jest też dokładnie opisany pod względem wielkości, koloru i innych właściwości fizycznych. Polecam wszystkim fanom filmu, ale także, co może być dziwne, osobom zmagającym się z żałobą po bliskiej osobie.

W końcu przeczytałam książkę, na podstawie której powstał film ze znaną piosenką "Neverending story". Jakież było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że film jest oparty tylko na pierwszej części książki, a cała historia ma jeszcze dalszy, fascynujący ciąg, w dużej mierze opartej na przemianach, jakich doświadcza Bastian. To książka o dojrzewaniu do trudnej sytuacji, w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jako dziecko nie lubiłam filmu. Myślałam, że książka zmieni moje nastawienie do tej historii. Niestety, nie pokochałam. Fabuła napisana dobrze, klasyk fantastyki, dobre przesłanie, a jednak... Dla mnie ta historia jest zbyt melancholijna, a wręcz depresyjna. I pomimo zakończenia, mnie przepełnia smutek. Cieżko mi ją polecić. Chyba warto wyrobić sobie na jej temat własne zdanie.

Jako dziecko nie lubiłam filmu. Myślałam, że książka zmieni moje nastawienie do tej historii. Niestety, nie pokochałam. Fabuła napisana dobrze, klasyk fantastyki, dobre przesłanie, a jednak... Dla mnie ta historia jest zbyt melancholijna, a wręcz depresyjna. I pomimo zakończenia, mnie przepełnia smutek. Cieżko mi ją polecić. Chyba warto wyrobić sobie na jej temat własne zdanie.

Pokaż mimo to