Perełka. Filmowa wersja też.
Bardzo polecam.

Perełka. Filmowa wersja też.
Bardzo polecam.

Wielowymiarowa to historia: alegoria "american dream", ukazująca konsekwencje materializmu i życzeniowego podejścia do życia; opowieść o nieuchronności śmierci i losowości tego, co nas spotyka; historia o przemijaniu, starzeniu się i perspektywie "nienadążania" za światem; a jednocześnie powieść sensacyjna, pełna morderstw, pościgów i brudnych interesów. Bardzo wciągająca lektura, wartka i świetnie napisana, a jednocześnie dostarczająca materiału do refleksji.

Wielowymiarowa to historia: alegoria "american dream", ukazująca konsekwencje materializmu i życzeniowego podejścia do życia; opowieść o nieuchronności śmierci i losowości tego, co nas spotyka; historia o przemijaniu, starzeniu się i perspektywie "nienadążania" za światem; a jednocześnie powieść sensacyjna, pełna morderstw, pościgów i brudnych interesów. Bardzo wciągająca...

Thriller pozbawiony przesadnie złożonych intryg, napisany w prosty, ale niezwykle piękny sposób.

Osobiście bawiłem się przednio i nie jest to moja ostatnia przygoda z twórczością McCarthy'ego.

Thriller pozbawiony przesadnie złożonych intryg, napisany w prosty, ale niezwykle piękny sposób.

Osobiście bawiłem się przednio i nie jest to moja ostatnia przygoda z twórczością McCarthy'ego.

Film widziałem... No, więcej niż raz. Przyszedł czas na książkę. Są momenty, gdzie książka jest lepsza. Ale np. wstawki szeryfa lepiej działały w filmie, tu trochę denerwowały.

Jest dobrze. Zdecydowanie lepsza niż Droga. Człowiek się wczuwa i lubi, albo nienawidzi, bohaterów. Jest klimat. Nie ma się czego przyczepić, ale też nie urywa.

Film widziałem... No, więcej niż raz. Przyszedł czas na książkę. Są momenty, gdzie książka jest lepsza. Ale np. wstawki szeryfa lepiej działały w filmie, tu trochę denerwowały.

Jest dobrze. Zdecydowanie lepsza niż Droga. Człowiek się wczuwa i lubi, albo nienawidzi, bohaterów. Jest klimat. Nie ma się czego przyczepić, ale też nie urywa.

Już dawno tak się nie męczyłam podczas czytania :(

Już dawno tak się nie męczyłam podczas czytania :(

Jest w moim czytaniu Cormaca McCarthy'ego nieco masochizmu. Jego „Droga” sponiewierała mnie, przeżuła i wypluła na bruk. Tkwiłem z nosem przyklejonym do ziemi przez lata, bojąc się nawet spojrzeć na kolejne wydania jego powieści. Aż wreszcie, cudem jakimś, za co dziękuję cudodawcy (chyba że to jednak autocierpiętnictwo nieuświadomione),w łapska moje trafiła książka o tytule prowokującym.
I jest z „Krajem” historia taka, że od pierwszej strony pędzi ona i barwi południk na czerwono, krwiście i brutalnie (moja „Drogowa” trauma wróciła na chwilę) po to, by nagle spowolnić i zająć się tym, co mądre, ważne i zupełnie nie płytkie. Akcja wędruje na plan drugi, o losach bohaterów dowiadujemy się z rozmów, a my dajemy się pochłonąć pięknu literatury. Jest w tym niezwykłość, prostota (bo przecież „prawda jest zawsze prosta”),która wywołała u mnie drżenie serducha. „Życia trzeba całego, żeby zobaczyć siebie takim, jakim jest się naprawdę” – i to także prawda oczywista. Ale McCarthy nie byłby sobą, gdyby nie dodał – „…a i wtedy można się pomylić”.
Trzeba więc żyć ciągle, nie na nowo, bo i tak ciągnie się za sobą to, co było. Powiało chłodem, prawda? A może jednak nie?
A zatem znów przeniknął mnie smutek, tyle że się pozbierałem. Bo można „Kraj” czytać jako sensację i bawić się przy tym świetnie, a można próbować podważyć paznokciem zdania i znaleźć ukryte pod czarną czcionką prawdziwe znaczenie słów. Polecam jedno i drugie. A trzecia książka Cormaca już na mojej zakupowej liście.

Jest w moim czytaniu Cormaca McCarthy'ego nieco masochizmu. Jego „Droga” sponiewierała mnie, przeżuła i wypluła na bruk. Tkwiłem z nosem przyklejonym do ziemi przez lata, bojąc się nawet spojrzeć na kolejne wydania jego powieści. Aż wreszcie, cudem jakimś, za co dziękuję cudodawcy (chyba że to jednak autocierpiętnictwo nieuświadomione),w łapska moje trafiła książka o...

Chciałem powiedzieć, że wszystkie dialogi w tej książce są niezwykle zgrabną szermierką słowną, ale właściwie to cała ta powieść jest szermierką - długą, bezlitosną i do upadłego.

Chciałem powiedzieć, że wszystkie dialogi w tej książce są niezwykle zgrabną szermierką słowną, ale właściwie to cała ta powieść jest szermierką - długą, bezlitosną i do upadłego.

To już trzecia książka McCarthy'ego, którą wyciągnęłam. Na pewno tym, co mnie przyciąga do tych książek jest tak sugestywne oddanie świata przedstawionego, że jest się w stanie przenieść w krajobraz prezentowany w opowieści. Tak jak "W mrok"przemierzasz niczym hobo zapomniane przez czas pustkowia środkowych Stanów więziony chęcią zaspokojenie jedynie podstawy ze swej piramidy potrzeb, a "Droga" jest wzorcowym przykładem tego "jak będzie po apokalipsie - poradnik dla graczy fabularnych w Neuroshime czy Fall Outa", tak "To nie jest kraj dla starych ludzi" przenosi czytelnika niemalże na dziki zachód, a raczej brutalnego pogranicza amerykańsko-meksykańskiego. Książka pisana z perspektywy podstarzałego szeryfa, któremu coraz ciężej dostosować się do zmieniającej się rzeczywistości może być uniwersalna i aktualna dzisiaj gdy technologia coraz bardziej mości sobie miejsce w ludzkim świecie. Wątek fabularny natomiast próbuje nam przekazać, że wybory, które dominujemy w życiu przypieczętowują nasze życie nieodwracalnie, napędzając kolejne wrzeciona zdarzeń i wywierając wpływ także na ludzi, z którymi jesteśmy związani. Dokonując jednej decyzji otwieramy określony scenariusz i nie ma już odwrotu. Wydaje mam się, że istnieje nadzieja, która może odwrócić los, jak ta moneta rzucona w górę i wskazująca orła bądź reszkę. Jednak Książa ukazuje też brutalną prawdę, że ta nadzieja umiera (albo jest zastrzelona) jako ostatnia.
Styl rzeczywiście jest szybki, konkretny, ale także bardzo obrazowy i sugestywny jakby książka miała być scenariuszem filmowym. Bracia Coen też zapewne to zauważyli, że mają przed sobą "gotowca" ;)

To już trzecia książka McCarthy'ego, którą wyciągnęłam. Na pewno tym, co mnie przyciąga do tych książek jest tak sugestywne oddanie świata przedstawionego, że jest się w stanie przenieść w krajobraz prezentowany w opowieści. Tak jak "W mrok"przemierzasz niczym hobo zapomniane przez czas pustkowia środkowych Stanów więziony chęcią zaspokojenie jedynie podstawy ze swej...

E-book

E-book

Książka, która czyta się jakby się oglądało dobry film. Historia, która nie może zakończyć się happy endem, ale trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Książka, która czyta się jakby się oglądało dobry film. Historia, która nie może zakończyć się happy endem, ale trzyma w napięciu do ostatniej strony.