Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawy zbiór. Niektóre opowiadania bardzo słabe. Ale większość daje radę. A kilka jest wybitnych. Warto.

Ciekawy zbiór. Niektóre opowiadania bardzo słabe. Ale większość daje radę. A kilka jest wybitnych. Warto.

Ciekawa pozycja. Długo była u mnie na liście do przeczytania. Wiele ciekawostek, i w zasadzie tylko ciekawostek. Bo książka krótka, a o każdym zagadnieniu można by napisać osobną, a i to pewnie niejedną. Może w tym jest jej czar. Nie ma za dużo szczegółów czy naukowego żargonu, autor po prostu stara się czytelnika zaciekawić naturą. A także tym, jak pomysły z natury można przenieść na coś użytecznego człowiekowi.

Trochę mnie zdenerwowało, że kilka razy przywołane są różne zagadnienia z fizyki. W zasadzie tylko wymienione z nazwy. Zakładając chyba, że każdy musi je znać. Natomiast drukarka 3D opisana jest dość szczegółowo. Ale może się czepiam.

Polecam, bo mało jest tego typu pozycji. Czyta się szybko, człowieka interesują opisywane zagadnienia i ma ochotę dowiedzieć się więcej.

Ciekawa pozycja. Długo była u mnie na liście do przeczytania. Wiele ciekawostek, i w zasadzie tylko ciekawostek. Bo książka krótka, a o każdym zagadnieniu można by napisać osobną, a i to pewnie niejedną. Może w tym jest jej czar. Nie ma za dużo szczegółów czy naukowego żargonu, autor po pr...

Rozwiń Zwiń

Ktoś polecał w necie, a że była „za darmo”… Nie warto, nawet za darmo. Chyba, że już absolutnie nie ma nic do czytania. Nie wiem dla kogo są pisane takie książki, ale zdecydowanie nie dla mnie.

Zero napięcia, zero emocji. Fabuła to praktycznie sam dialog (albo monolog w głowie „cyborga”). Nie jest może źle napisana, ale tak jakby na odwal. Zdecydowanie cykl umarł dla mnie na pierwszej części.

Ktoś polecał w necie, a że była „za darmo”… Nie warto, nawet za darmo. Chyba, że już absolutnie nie ma nic do czytania. Nie wiem dla kogo są pisane takie książki, ale zdecydowanie nie dla mnie.

Zero napięcia, zero emocji. Fabuła to praktycznie sam dialog (albo monolog w głowie „cyborga”)....

Rozwiń Zwiń

Film widziałem... No, więcej niż raz. Przyszedł czas na książkę. Są momenty, gdzie książka jest lepsza. Ale np. wstawki szeryfa lepiej działały w filmie, tu trochę denerwowały.

Jest dobrze. Zdecydowanie lepsza niż Droga. Człowiek się wczuwa i lubi, albo nienawidzi, bohaterów. Jest klimat. Nie ma się czego przyczepić, ale też nie urywa.

Film widziałem... No, więcej niż raz. Przyszedł czas na książkę. Są momenty, gdzie książka jest lepsza. Ale np. wstawki szeryfa lepiej działały w filmie, tu trochę denerwowały.

Jest dobrze. Zdecydowanie lepsza niż Droga. Człowiek się wczuwa i lubi, albo nienawidzi, bohaterów. Jest klimat....

Rozwiń Zwiń

Dobra, nie tak jak "Bad Blood", ale czyta się. Może trochę za dużo jest historii rodu Sacklerów, a za mało o ich nadużyciach, ale solidna. Ogólnie nic nowego, "nam bogatym wszystko wolno" i "bogaci nie idą do więzienia", tak można streścić sprawę. Ale warto przeczytać, bo o zwyrodnieniach należy pamiętać.

Dobra, nie tak jak "Bad Blood", ale czyta się. Może trochę za dużo jest historii rodu Sacklerów, a za mało o ich nadużyciach, ale solidna. Ogólnie nic nowego, "nam bogatym wszystko wolno" i "bogaci nie idą do więzienia", tak można streścić sprawę. Ale warto pr...

Rozwiń Zwiń

Leżała u mnie na półce już od jakiegoś czasu, trzeba się było w końcu dowiedzieć co tak ciekawiło zabójcę Lennona, i niedoszłego zabójce Reagana. Przeczytałem i wciąż nie wiem. Bo książka jest przeciętna. Dobrze napisana i ma momenty, że człowiek się nawet trochę wczuje. Ale większość nuży, a to krótka pozycja.

Główny bohater jest denerwującym, rozpieszczonym dzieciakiem, który o wszystkich mówi "old", nawet o swojej młodszej siostrze. Ciekawe jak sobie z tym tłumacz poradził, bo polskie "stary" to chyba nie całkiem to. Nadużywa też "hot" i "killed me". Denerwował mnie strasznie. Ja teraz jestem stary, ale nie wydaje mi się, że nawet jako nastolatek bym tą postać zaakceptował.

Jak ktoś chce koniecznie zaliczyć klasyka, to można. Ale jest wiele zdecydowanie lepszych książek.

Leżała u mnie na półce już od jakiegoś czasu, trzeba się było w końcu dowiedzieć co tak ciekawiło zabójcę Lennona, i niedoszłego zabójce Reagana. Przeczytałem i wciąż nie wiem. Bo książka jest przeciętna. Dobrze napisana i ma momenty, że człowiek się nawet trochę wczuje. Ale większość nuży...

Rozwiń Zwiń

Czasami lubię sobie poczytać humanistyczne "pitolenie o Chopinie". Książki w stylu "przeczytałem x książek, wyciągnąłem takie oto wnioski". Wnioski które obali kolejny humanista, który przeczytał y książek, gdzie y > x. Taka to już "nauka", gdzie mówią ci co masz czytać i co masz myśleć o tym co przeczytałeś.

Książka pewnie wzbudzi zachwyt w każdym kto uwielbia moc cytatów i popisywanie się oczytaniem. Większa część tak wygląda. Ale jest też trochę przemyśleń, a nawet kilka trafnych. Pozycja krótka, ale w sumie można by z niej zrobić góra pięć stron treści.

Warto jednak przeczytać chociażby po to, żeby się dowiedzieć, że są jeszcze lewicowcy, którzy widzą słabość lewicy. Autor widzi to doskonale, chociaż sam też nie ma pomysłu jak to rozwiązać. Chyba, że ktoś przyjmuje ogólne rady typu potrzebujemy tego i tamtego, bez pomysłu jak to osiągnąć, ani nawet czym to dokładnie jest, jako rozwiązania. Niemniej jest to trafna analiza lewicy, która miota się bez celu i nie ma nic do zaoferowania ludziom, którzy myślą logicznie. Dlatego właśnie skrajna prawica, która jest obrzydliwa światopoglądowo, ale ma przynajmniej jakiś pomysł na ekonomię, wygrywa z lewicą, która chce dać wszystkim po równo, tylko nie ma pomysłu z czego.

Czasami lubię sobie poczytać humanistyczne "pitolenie o Chopinie". Książki w stylu "przeczytałem x książek, wyciągnąłem takie oto wnioski". Wnioski które obali kolejny humanista, który przeczytał y książek, gdzie y > x. Taka to już "nauka", gdzie mówią ci c...

Rozwiń Zwiń