O miłości i innych demonach

Zachwycająca książka. Piękna literatura.

Zachwycająca książka. Piękna literatura.

Książka jest tak kapitalnie napisana, że ja po dwóch akapitach już byłem w innej czasoprzestrzeni. A że to rzecz stosunkowo krótka, przeczytałem za jednym zamachem.

Książka jest tak kapitalnie napisana, że ja po dwóch akapitach już byłem w innej czasoprzestrzeni. A że to rzecz stosunkowo krótka, przeczytałem za jednym zamachem.

Mam wrażenie, że przeczytałam spójną, dopracowaną do najmniejszego słowa historię. Każdy wątek poboczny ma swój sens, ale też początek i koniec, a przy tym nie przyćmiewa głównych bohaterów i ich historii. Jest to smutna opowieść, ale piękna idealnym stylem i spójnością, mimo że tak na prawdę nie wiemy, czy dziewczynka faktycznie była opętana czy tylko przerażona. Pewna doza niepewności i tajemniczości więc została, pozwalając czytelnikowi samemu dokończyć, dopowiedzieć tę historię, odebrać ją po swojemu.

Mam wrażenie, że przeczytałam spójną, dopracowaną do najmniejszego słowa historię. Każdy wątek poboczny ma swój sens, ale też początek i koniec, a przy tym nie przyćmiewa głównych bohaterów i ich historii. Jest to smutna opowieść, ale piękna idealnym stylem i spójnością, mimo że tak na prawdę nie wiemy, czy dziewczynka faktycznie była opętana czy tylko przerażona. Pewna...

Wróciłam po latach do Del amor y otros demonios – jak to pięknie brzmi po hiszpańsku, nieprawdaż? Powieść ma już ponad ćwierć wieku! Nie będę się rozpisywać na temat fabuły, bo w zbyt wielu recenzjach powiedziano już to, co sama o niej myślę. Krótko tylko zachęcę – mamy tu temat miłości potraktowany z nietypowej perspektywy. To przecież miłość szalona, a nawet i dziwaczna. Miłość, na której spełnienie czeka się zbyt długo. Nie jestem oryginalna...

Może zatem zwrócę uwagę na język, który jest wspaniały. A jaki mógłby u Marqueza być? – spytacie. Ale zerknijcie choć na piękne myśli mistrza: „Idee są niczyją własnością”, „rygoryzm przesądów” i „znalazł się po drugiej stronie strachu”. Plus te przewrotne sformułowania: „obdarować kogoś zatrutym prezentem” albo „dzielić z kimś rozkosze czystych idei”.

Nawet jeśli tematyka nie trafia w wasz gust, to warto przeczytać choćby właśnie z powodu języka. Polecam z całego serca. Daję dziesięć – dla książek mądrych, o których się myśli, które wracają. Gorąco polecam.

Wróciłam po latach do Del amor y otros demonios – jak to pięknie brzmi po hiszpańsku, nieprawdaż? Powieść ma już ponad ćwierć wieku! Nie będę się rozpisywać na temat fabuły, bo w zbyt wielu recenzjach powiedziano już to, co sama o niej myślę. Krótko tylko zachęcę – mamy tu temat miłości potraktowany z nietypowej perspektywy. To przecież miłość szalona, a nawet i dziwaczna....

Niech cie nie zwiedzie ta mała książeczka gdyż jest bardzo bogata w tresc. Przeczytasz o tym jak inteligencja walczy z ciemnota i zabobonami, o nieszczęśliwej miłości i bezbronności. Wstrząśnie tobą niesprawiedliwość i żal. Powieść jest genialna i na pewno szybko jej nie zapomnę . Polecam gorąco

Niech cie nie zwiedzie ta mała książeczka gdyż jest bardzo bogata w tresc. Przeczytasz o tym jak inteligencja walczy z ciemnota i zabobonami, o nieszczęśliwej miłości i bezbronności. Wstrząśnie tobą niesprawiedliwość i żal. Powieść jest genialna i na pewno szybko jej nie zapomnę . Polecam gorąco

Nie pytajcie, czytajcie! Błagam czytajcie! Arcydzieło, dosłownie, w przenośni, jakkolwiek, czytajcie!

Nie pytajcie, czytajcie! Błagam czytajcie! Arcydzieło, dosłownie, w przenośni, jakkolwiek, czytajcie!

Poetyka przemieszana z fizjologią...

Tragiczna opowieść o losach dziewczynki, której inność skazała na śmierć za życia. Opowieść o ludzkiej podłości, zabobonach i obrzędach. Jest też o niespełnionej, tragicznej miłości.
Przerażająca i ponadczasowa.
Opowieść, która uwiodła mnie mnie od pierwszych stron, wyszukanym językiem traktuje o brzydocie i pięknie życia.

Poetyka przemieszana z fizjologią...

Tragiczna opowieść o losach dziewczynki, której inność skazała na śmierć za życia. Opowieść o ludzkiej podłości, zabobonach i obrzędach. Jest też o niespełnionej, tragicznej miłości.
Przerażająca i ponadczasowa.
Opowieść, która uwiodła mnie mnie od pierwszych stron, wyszukanym językiem traktuje o brzydocie i pięknie życia.

Książka jest bardzo krótka, jednak nie dodałabym tutaj ani jednej strony więcej. Zakończenie zaskakuje i cała historia urywa się w jednym momencie. Momentami wulgarna, ale bardziej mnie to zadziwiało i imponowało niż zniechęcało do lektury. Sam fakt, że główna, młoda bohaterka w całej książce odezwała się jedynie kilka razy. A cały świat dookoła kręci się tylko wokół niej.
Bardzo miło mi się czytało, teraz sięgam po inną książkę Marqueza, "Sto lat samotności".

Książka jest bardzo krótka, jednak nie dodałabym tutaj ani jednej strony więcej. Zakończenie zaskakuje i cała historia urywa się w jednym momencie. Momentami wulgarna, ale bardziej mnie to zadziwiało i imponowało niż zniechęcało do lektury. Sam fakt, że główna, młoda bohaterka w całej książce odezwała się jedynie kilka razy. A cały świat dookoła kręci się tylko wokół niej....

Genialna książka! Przeczytałem jednym tchem.

Genialna książka! Przeczytałem jednym tchem.

Kto nie zna twórczości Marqueza, dla tego lektura "O miłości..." może okazać się nie lada wyzwaniem, gdyż chociaż Autor po mistrzowski posługuje się słowem, tekst jego prozy wymaga zastanowienia i skupienia. Nie inaczej jest w przypadku tego tytułu. Chociaż książka liczy zaledwie 165 stron ilość nagromadzonych w niej emocji, sposób ich oddania i świat widziany oczami Marqueza sprawia, że treści które chce on przekazać zmuszają do myślenia. Marquez przenosi czytelnika w realia XVIII w. Ameryki Południowej, gdzie poznajemy historię Siervy Marii, córki bogatego markiza oraz jej miłości do Cayetano. Wszystko wydawać by się mogło historią, która nie raz pojawiała się na kartach powieści gdyby nie kilka drobnych niuansów. Pierwszym jest szokująca różnica wieku między oblubieńcami - dość tylko powiedzieć, że ona ma lat 12 a on 36, co też sprawiło, że Marquez musiał się po wydaniu powieści zmierzyć z zarzutami propagowania pedofilii, gdyż w istocie nie jest to jedynie miłość platoniczna. Drugi problem to fakt, że Cayetano jest księdzem, a jego wybranka umieszczona została w klasztorze z uwagi na posądzenie jej o kontakty w diabłem, a wręcz o czary. Ona jest zatem opętana, a on ma odprawić egzorcyzmy. Wreszcie trzecia kwestia, rozwarstwienie społeczne i ukazanie klasowości ówczesnej Ameryki Południowej. Jest zatem tajemniczo, momentami przejmująco, a momentami przerażająco. Z całą pewnością utworu ten nie przypadnie jednak wielu do serca, miłośnicy literatury iberoamerykańskiej będą jednak z pewnością pod wrażeniem, choć o zauroczeniu nie może tu być mowy.

Kto nie zna twórczości Marqueza, dla tego lektura "O miłości..." może okazać się nie lada wyzwaniem, gdyż chociaż Autor po mistrzowski posługuje się słowem, tekst jego prozy wymaga zastanowienia i skupienia. Nie inaczej jest w przypadku tego tytułu. Chociaż książka liczy zaledwie 165 stron ilość nagromadzonych w niej emocji, sposób ich oddania i świat widziany oczami...