Najbardziej uwiodła mnie chyba postać Pana Kapitana, nudziarza. To irytujący typek, który stara się wszystko ustawić tak jak jemu się podoba i nagle dochodzi do wniosku, że wypadałoby się ożenić; chciałby siedzieć w ciepełku przy żonci, która mu będzie usługiwać. Czy mu się udało swoimi umizgami zjednać bogatą wdowę?

Inne opowiadanie "Bale na wsi" są obrazem zakłamania warstwy szlacheckiej i dowodem na to, że kobiety to jednak potrafią być wobec siebie wredne, zazdrosne, kłótliwe i nieustępliwe.

Warto sięgnąć do reszty opowiadań, bo są interesujące i nietendencyjne.
Sympatycznie się czytało, widać, że Dzierzkowskiemu musiało sprawiać frajdę to pisanie, a nie wyrzygiwał z bólami w przełyku kolejnych treści, jak to u niektórych autorów bywa.

Najbardziej uwiodła mnie chyba postać Pana Kapitana, nudziarza. To irytujący typek, który stara się wszystko ustawić tak jak jemu się podoba i nagle dochodzi do wniosku, że wypadałoby się ożenić; chciałby siedzieć w ciepełku przy żonci, która mu będzie usługiwać. Czy mu się udało swoimi umizgami zjednać bogatą wdowę?

Inne opowiadanie "Bale na wsi" są obrazem zakłamania...