Najnowsze artykuły
ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024
100
ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”
5
ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała Łuczyńskiego2
Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Polska nowela fantastyczna. Ja gorę Henryk Rzewuski
Opowiadania do tego zbioru wybrał Julian Tuwim, ale pochodzą z czasów o wiele wcześniejszych — najstarsi Autorzy tekstów żyli w osiemnastym wieku, najmłodszy zmarł grubo przed końcem dziewiętnastego. Opowiadania zróżnicowane — pochodzą wszak z różnych epok. Raczej fantasy, o SF nawet nie ma co mówić (obecnie trudno tak nazwać pomysł udania się na Księżyc balonem). Dość często pojawia się diabeł, jeśli nie osobiście, to przynajmniej w opowieści. Niekiedy teksty ciekawe, ale czasem musiałam się przedzierać przez rozmemłane westchnienia jakiegoś zakochanego młodzieńca. W jednym przypadku bohater zachowywał się tak głupio, że nie doczytałam do końca, niespecjalnie interesowały mnie przygody idioty, który słabo sobie radzi z liczeniem do stu (a czytać umiał, podobno nawet interesował się matematyką). Najbardziej spodobały mi się dwa opowiadania Jana Barszczewskiego — jedno nawet oparte na interesującym pomyśle, który i dzisiaj mógłby znaleźć uznanie. Nieco więcej tutaj: http://finklaczyta.blogspot.com/2017/03/ja-gore-stara-antologia-fantastyczna.htmlWybór nowel i obrazków Józef Dzierzkowski
Najbardziej uwiodła mnie chyba postać Pana Kapitana, nudziarza. To irytujący typek, który stara się wszystko ustawić tak jak jemu się podoba i nagle dochodzi do wniosku, że wypadałoby się ożenić; chciałby siedzieć w ciepełku przy żonci, która mu będzie usługiwać. Czy mu się udało swoimi umizgami zjednać bogatą wdowę? Inne opowiadanie "Bale na wsi" są obrazem zakłamania warstwy szlacheckiej i dowodem na to, że kobiety to jednak potrafią być wobec siebie wredne, zazdrosne, kłótliwe i nieustępliwe. Warto sięgnąć do reszty opowiadań, bo są interesujące i nietendencyjne. Sympatycznie się czytało, widać, że Dzierzkowskiemu musiało sprawiać frajdę to pisanie, a nie wyrzygiwał z bólami w przełyku kolejnych treści, jak to u niektórych autorów bywa.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
