Całując ul

Carroll, a jakby niezupełnie Carroll - klimat i humor wskazują na jego autorstwo, ale tematyka i akcja już mniej. Trochę kryminał, trochę thriller, z solidną dawką nostalgii, wspomnień o młodości i przemyśleń głównego bohatera. Zakończenie moim zdaniem nieco naciągane i niedopracowane, ale w ogólnym rozrachunku książka wypadła nieźle, głównie ze względu na klimat małego miasta zagubionego gdzieś w Ameryce. Czytadełko odpowiednie na długie jesienne wieczory.

Carroll, a jakby niezupełnie Carroll - klimat i humor wskazują na jego autorstwo, ale tematyka i akcja już mniej. Trochę kryminał, trochę thriller, z solidną dawką nostalgii, wspomnień o młodości i przemyśleń głównego bohatera. Zakończenie moim zdaniem nieco naciągane i niedopracowane, ale w ogólnym rozrachunku książka wypadła nieźle, głównie ze względu na klimat małego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsza część trylogii, którą łączy miejsce akcji- miasteczko Crane's View i narrator. "Całując Ul" jest klasycznym kryminałem, trochę nudnym i przewidywalnym. Brak w nim zupełnie magii typowej dla Carrolla- może miał zły czas, kiedy to pisał. Trylogię można czytać w dowolnej konfiguracji (podobny zabieg zastosował Zafon w swojej trylogii zapoczątkowanej Cieniem wiatru). Nie polecam - bo Carrolla tu tyle co kot napłakał.

Pierwsza część trylogii, którą łączy miejsce akcji- miasteczko Crane's View i narrator. "Całując Ul" jest klasycznym kryminałem, trochę nudnym i przewidywalnym. Brak w nim zupełnie magii typowej dla Carrolla- może miał zły czas, kiedy to pisał. Trylogię można czytać w dowolnej konfiguracji (podobny zabieg zastosował Zafon w swojej trylogii zapoczątkowanej Cieniem wiatru)....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytając Całując ul, zwłaszcza na początku, miałam wrażenie, że czytam którąś z książek Stephena Kinga...
Wolę tego Carrolla z Krainy chichów.

Czytając Całując ul, zwłaszcza na początku, miałam wrażenie, że czytam którąś z książek Stephena Kinga...
Wolę tego Carrolla z Krainy chichów.

Pokaż mimo to

Bardzo dobry kryminał. Zwyczajna, dobrze napisana opowieść, bez urozmaiceń typu duchy czy gadające zwierzęta, czyli zupełnie nietypowy Carroll. Uwielbiam w dziełach tego autora właśnie obecność realizmu magicznego, którego tu zabrakło. Mimo to utwór bardzo przypadł mi do gustu i z czystym sumieniem polecam go :)

Bardzo dobry kryminał. Zwyczajna, dobrze napisana opowieść, bez urozmaiceń typu duchy czy gadające zwierzęta, czyli zupełnie nietypowy Carroll. Uwielbiam w dziełach tego autora właśnie obecność realizmu magicznego, którego tu zabrakło. Mimo to utwór bardzo przypadł mi do gustu i z czystym sumieniem polecam go :)

Pokaż mimo to

Dla mnie trochę zbyt sporo rozmyślań głównego bohatera.
Niemniej ładne to dziełko, zgrabne, miejscami zabawne.
I człowiek się zastanawia kto tu kogo tworzy i czy można by w końcu pozdejmować maski?
Zasadniczo całkiem niezła.

Dla mnie trochę zbyt sporo rozmyślań głównego bohatera.
Niemniej ładne to dziełko, zgrabne, miejscami zabawne.
I człowiek się zastanawia kto tu kogo tworzy i czy można by w końcu pozdejmować maski?
Zasadniczo całkiem niezła.

Pokaż mimo to

Wieść gminna niesie, ze to najbardziej realistyczna powieść Jonathana Carrolla. A to po prostu zaserwowany z typowym dla tego autora wdziękiem kryminał z bardzo zgrabną puentą. Nie ma co prawda znaku firmowego J.C., to jest oniryzmu i magii wplatającej się w życie bohaterów, ale jest ta sama lekkość pióra, dowcip i tajemnica .

Głównego bohatera powieści, pisarza i autora popularnych thrillerów Sama Bayera poznajemy w środku jego życia, w momencie gdy kryzys twórczy i pragnienie wewnętrznej odnowy sprowadzają go do rodzinnego miasteczka Crane's View, gdzie będzie musiał skonfrontować się z demonami przeszłości. Jest z nim jego nowa miłość, dziwna i pełna tajemnic Veronica Lake. Niepokojące towarzystwo tej kobiety wniesie bardzo dużo do tej powieści. Zresztą tok tego romansu jest bardzo powikłany. Rozwiązanie zagadki morderstwa sprzed 30 lat dla Sama to tylko pretekst do odnalezienia siebie w swym skomplikowanym życiu.

Mimo rzeczonego realizmu, to typowo carrollowski klimat i humor, powieść wchodzi łatwo- mnie zajęło jedno popołudnie i wieczór. Bardzo miła w odbiorze literacka rozrywka. No i zakończenie - jak zwykle u Carrolla zaskakujące.

Wieść gminna niesie, ze to najbardziej realistyczna powieść Jonathana Carrolla. A to po prostu zaserwowany z typowym dla tego autora wdziękiem kryminał z bardzo zgrabną puentą. Nie ma co prawda znaku firmowego J.C., to jest oniryzmu i magii wplatającej się w życie bohaterów, ale jest ta sama lekkość pióra, dowcip i tajemnica .

Głównego bohatera powieści, pisarza i autora...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawie się czytało. Ale czegoś mi zabrakło.

Ciekawie się czytało. Ale czegoś mi zabrakło.

Pokaż mimo to

"...Niewielu jest ludzi, z którymi chcemy przebywać i z którymi jest nam dobrze przez większość czasu. Jeśli uda ci się kogoś takiego znaleźć, pamiętaj: walcz o niego. Walcz, żeby uratować związek..."
Sam Bayer to powieściopisarz,który przechodzi chwilowy kryzys zawodowy,brakuje mu weny twórczej.Postanawia wyjechać do rodzinnej miejscowości Crane's View,gdzie liczy na przypływ energii i natchnienie...zagadka kryminalna sprzed 30 lat,burzliwy romans z tajemniczą fanką,oraz wiele wspomnień z dzieciństwa.
Jest to pierwsza część trylogii "Crane's View" i powiem tylko,że czyta się świetnie od pierwszej strony.Bardzo lubię styl Carrolla,z przyjemnością przeczytam kolejne jego powieści.POLECAM.

"...Niewielu jest ludzi, z którymi chcemy przebywać i z którymi jest nam dobrze przez większość czasu. Jeśli uda ci się kogoś takiego znaleźć, pamiętaj: walcz o niego. Walcz, żeby uratować związek..."
Sam Bayer to powieściopisarz,który przechodzi chwilowy kryzys zawodowy,brakuje mu weny twórczej.Postanawia wyjechać do rodzinnej miejscowości Crane's View,gdzie liczy na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

JAK TO CYKL, jak to pierwsza część??? Nie, to tragiczne, wystarczy, że musiałam się męczyć z tym tomem, to jeszcze przede mną dwa kolejne, a zatem to nie koniec z twórczością Jonathana Carrolla, po którym spodziewałam się jakiegoś przygniatającego wręcz poziomu, talentu na wyżynach możliwości literackich, a dostałam przeciętny kryminał, który dał się znieść dopiero w warstwie toczonego przez głównego bohatera śledztwa. Dedykacja dla m. in. Kinga (Maine) tylko pogrąża autora tej powieści, której końca nie mogłam się doczekać. Nie porywa mnie kompletnie, niestety. Nie przewiduję najbliższego uporania się z koniecznością poznania dalszych losów Crane's View.

JAK TO CYKL, jak to pierwsza część??? Nie, to tragiczne, wystarczy, że musiałam się męczyć z tym tomem, to jeszcze przede mną dwa kolejne, a zatem to nie koniec z twórczością Jonathana Carrolla, po którym spodziewałam się jakiegoś przygniatającego wręcz poziomu, talentu na wyżynach możliwości literackich, a dostałam przeciętny kryminał, który dał się znieść dopiero w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po Krainie Chichów chyba zbyt wiele oczekiwałam od tej książki. Przeciętny kryminał, ostatnie strony to już kartkowałam.

Po Krainie Chichów chyba zbyt wiele oczekiwałam od tej książki. Przeciętny kryminał, ostatnie strony to już kartkowałam.

Pokaż mimo to