bardzo trudna lektura

bardzo trudna lektura

niepokojąca, nieprzewidywalna - zakończenie wstrząsające ; czytałam ją ponad 20 lat temu, ale nadal budzi emocje;

niepokojąca, nieprzewidywalna - zakończenie wstrząsające ; czytałam ją ponad 20 lat temu, ale nadal budzi emocje;

Thriller psychologiczny. Maria i Jakub są kochającym małżeństwem. Starają się o dziecko. Kiedy Maria zachodzi w ciążę zapada w letarg. Co jest jego przyczyną? Nikt nie jest w stanie tego stwierdzić. Kobieta staję się ciekawym medycznym przypadkiem porównywanym do eksperymentu niemieckiego, kiedy to płód poprawnie rozwijał się w ciele martwej kobiety. Lekarze zaczynają przeprowadzać na niej różnego rodzaju eksperymenty, proponują aborcję. Jakub desperacko stara się znaleźć wyjście z sytuacji i rozwiązać zagadkę tajemniczej śpiączki. Chce ocalić żonę i dziecko. Odkopując stare dokumenty dociera do nieznanych faktów z życia rodziny Auderskich. Dowiaduję się, że jego żona zapadła już w taki letarg w przeszłości, mając 6 lat.

Książka napisana jest w niezwykły sposób. Mamy do czynienia z trzema narratorami, którzy momentami wywracają akcję do góry nogami. Przy czytaniu książki sama próbowałam rozwikłać zagadkę, jednak zakończenie mnie zaskoczyło, czytałam je z zapartym tchem, złością i ogromnym zdziwieniem.

Właściwie książka ani mi się podobała, ani nie podobała. Ale jest to raczej typ książki, która nie ma się podobać, tylko ma oburzyć, szokować.

Nie jest lekturą lekką. Polecam ją szczególnie tym, którzy lubią książki psychologiczne.

Thriller psychologiczny. Maria i Jakub są kochającym małżeństwem. Starają się o dziecko. Kiedy Maria zachodzi w ciążę zapada w letarg. Co jest jego przyczyną? Nikt nie jest w stanie tego stwierdzić. Kobieta staję się ciekawym medycznym przypadkiem porównywanym do eksperymentu niemieckiego, kiedy to płód poprawnie rozwijał się w ciele martwej kobiety. Lekarze zaczynają...

Przeczytałam tę książkę dwanaście lat temu i nie potrafię o niej zapomnieć. Dziwna, niepokojąca, bolesna, straszna, ale nie nazwałabym jej horrorem. Thrillerem? Też nie. Raczej pułapką dziecinnych lęków, niemożnością pogodzenia się z samą sobą... mało precyzyjne i mało książkowe określenia. Ale taki jest ten utwór - mało konkretny, ale pozostaje na długo.

Przeczytałam tę książkę dwanaście lat temu i nie potrafię o niej zapomnieć. Dziwna, niepokojąca, bolesna, straszna, ale nie nazwałabym jej horrorem. Thrillerem? Też nie. Raczej pułapką dziecinnych lęków, niemożnością pogodzenia się z samą sobą... mało precyzyjne i mało książkowe określenia. Ale taki jest ten utwór - mało konkretny, ale pozostaje na długo.

Wszystko w tej książce do mnie nie przemawiało. Nie polecam

Wszystko w tej książce do mnie nie przemawiało. Nie polecam

Mądie, ależ wspaniała książka ! Przypominająca nieco psychologiczne powieści grozy Kathe Koja (Urazy Mózgu) ale, w mojej ocenie, znacznie od nich lepsza.

Maria, po zajściu w ciążę zapada w śpiączkę. Wyniki badań medycznych nie wykazują żadnej choroby, katatonia zatem musi być efektem ukrytej choroby psychicznej.
Mąż usiłując dowiedzieć się o przyczynach ewentualnej choroby, bada przeszłość żony. Okazuje się, że sytuacja taka miała już miejsce w jej życiu - jako 6latka zapadła na 3 miesiące w śpiączkę. Przez całe dzieciństwo często chorowała, bardzo tęskniła za często nieobecnym w domu ojcem. Mając lat 16 próbowała popełnić samobójstwo. Gdy umiera jej matka, a starszy brat emigruje do USA, jej życie z ojcem trwa bez większych przygód aż do małżeństwa.
Początkowo jej obecny letarg wydaje się efektem spóźnionej reakcji na niedawną śmierć kochanego ojca, ale sprawa jest o wiele bardziej mroczna i tajemnicza. Mąż dociera do pracy doktorskiej chorej, okazuje się, że zamiast traktatu historycznego o Casanovie i Cagliostrze studiowała ona obsesyjnie życie i biologię karaluchów oraz motywy zamiany w robaka w literaturze. Jako, że chora obsesyjnie bała się i brzydziła wszelkich robaków, wydaje się, że jej nagłe zainteresowanie tematem to próba oswojenia się z tym strachenm.
W tle zaczynają mnożyć się tajemnicze wypadki. W domu umiera w nagłym ataku alergii, lekarz prowadzący chorą, który, chcąc leczyć, nalegał na przeprowadzenie aborcji. W katastrofie autobusu ginie z kolei pani psycholog, diagnozująca problemy psychiczne śpiącej. Nowy prowadzący lekarz, w tajemnicy przed mężem, usiłuje wybudzić ją z letargu terapią szokową, przynosząc do jej pokoju karaluchy. Rozwścieczony mąż po awanturze zabiera żonę do domu - by samemu dalej się nią opiekować.
Śledztwo odkrywa coraz mroczniejsze tajemnice z przeszłości, dodatkowe światło na sprawę dorzuca przybyła z USA bratowa. Mnożą się również śmiertelne wypadki, w których giną kolejne zamieszane w sprawę osoby.
Ostatecznie upiorna prawda wychodzi na jaw, prowadząc do niezwykłego, budzącego autentyczną grozę, depresyjnego finału.

Niech jeszcze ktoś napisze o "zapaści polskiej grozy" na przełomie XX i XXI wieku ! (bo "Siostra" to oczywiście, groza i pełnokrwisty horror - wydawca wstydząc się zakazanego słowa na "h" pisze o "thrillerze psychologicznym"). "Siostra" jest obłędnie dobrą książką. To przykład, jak korzystając z utartych motywów literackich (wszechobecni w powieści Kafka i Schulz wraz z ich karaluszymi opowiadaniami) utkać bardzo świeżą, nowatorską powieść grozy. Powieść, która autentycznie przeraża - choć raczej dusznym nastrojem, gdyż przemoc i groza przez większość czasu są zupełnie na marginesie głównej akcji (poszczególne śmierci występują zupełnie w tle, jako informacja prasowa czy głos z radia). Na pochwałę zasługuje też wyrafinowana forma narracji - obok wątku głównego mamy do czynienia z wewnętrznymi głosami śpiącej- samej bohaterki (ten był najbardziej enigmatyczny) i tajemniczej postaci - Rycerza W Czarnej Zbroi.
Momentami, zwłaszcza w środkowej części, Autorkę ponosiła nieco erudycyjna pasja, chwilami tekst jest "przemądrzony", usiany zbędnymi odwołaniami i litaniami nazwisk myślicieli, twórców i filozofów, ale na odbiór całości nie ma to żadnego wpływu.

Wspaniałe, wspaniałe, wspaniałe - w pełni zasłużone 10/10. Bardzo ciekaw jestem innych powieści grozy Saramonowicz - Luster i Sanatorium.

PS. Warto zauważyć genialny cytat fabularny z ewersowskiego "Pająka" w zakończeniu.

Mądie, ależ wspaniała książka ! Przypominająca nieco psychologiczne powieści grozy Kathe Koja (Urazy Mózgu) ale, w mojej ocenie, znacznie od nich lepsza.

Maria, po zajściu w ciążę zapada w śpiączkę. Wyniki badań medycznych nie wykazują żadnej choroby, katatonia zatem musi być efektem ukrytej choroby psychicznej.
Mąż usiłując dowiedzieć się o przyczynach ewentualnej...

To było dziwne doświadczenie. Po prostu.

To było dziwne doświadczenie. Po prostu.

Zaintrygowała mnie i przeczytałam ją w jedno popołudnie, ale zostawiła po sobie niesmak na dwa dni. Dziwaczna, wydumana. I nie wiem czy mam ochotę zapoznawać się z pozostałą twórczością autorki.

Zaintrygowała mnie i przeczytałam ją w jedno popołudnie, ale zostawiła po sobie niesmak na dwa dni. Dziwaczna, wydumana. I nie wiem czy mam ochotę zapoznawać się z pozostałą twórczością autorki.

Niepokojąca choć króciutka książka Saramonowicz z pewnością zasługuje na uwagę. Jest to bowiem świetnie skonstruowany horror z karaluchami w tle:)
Mroczną fabułę powieści poznajemy mając za przewodników aż trzech narratorów. Marię- młodą kobietę, która na wieść o tym, iż znajduje się w stanie błogosławionym zapada w letarg, jej męża Jakuba oraz tajemniczą istotę tytułującą się Mrocznym Rycerzem.
Każdy z wyżej wymienionych ma inny stosunek do rozwijającego się w łonie Marii dziecka: Jakub chce za wszelka cenę ratować dziecko i żonę, Maria mimo ogromnej miłości do Maleństwa życzy mu śmierci ("Śmierć jest lepsza"...),Mroczny Rycerz skupia się tylko na ratowaniu dziecka.
Jakub miota się szukając przyczyny nagłej choroby żony. I chociaż nowo poznane fakty z życia żony budzą jeszcze więcej niewiadomych, a w jego otoczeniu dochodzi do serii dziwnych zdarzeń wyniku których giną związani z nim ludzie (lekarz, terapeutka, kochanka...) uparcie zmierza do rozwiązania zagadki.
Ciekawa mroczna historia z rodziną tajemnicą w tle oraz wszechobecnymi karaluchami WRRRR:))Polecam

Niepokojąca choć króciutka książka Saramonowicz z pewnością zasługuje na uwagę. Jest to bowiem świetnie skonstruowany horror z karaluchami w tle:)
Mroczną fabułę powieści poznajemy mając za przewodników aż trzech narratorów. Marię- młodą kobietę, która na wieść o tym, iż znajduje się w stanie błogosławionym zapada w letarg, jej męża Jakuba oraz tajemniczą istotę tytułującą...

Dwadzieścia lat czekałam na tę książkę. Pamiętam do dziś, jak bardzo chciałam ją mieć. Może to i lepiej, że przeczytałam ją teraz, choć uczucia mam mieszane. Rozczarowana nie jestem, zachwycona też nie.

Dwadzieścia lat czekałam na tę książkę. Pamiętam do dziś, jak bardzo chciałam ją mieć. Może to i lepiej, że przeczytałam ją teraz, choć uczucia mam mieszane. Rozczarowana nie jestem, zachwycona też nie.