Bardzo dobrze spędziłam czas czytając tę fantazyjną książkę , skłaniającą do refleksji i niejednokrotnie zaskakującą. Ciekawy moment gdy bohater porównuje to czym się zajmuje do konstrukcji biblii.

„ A każdy powinien się wystrzegać zbytniego oddalenia od rzeczywistości , do której tak naprawdę należy. „

Bardzo dobrze spędziłam czas czytając tę fantazyjną książkę , skłaniającą do refleksji i niejednokrotnie zaskakującą. Ciekawy moment gdy bohater porównuje to czym się zajmuje do konstrukcji biblii.

„ A każdy powinien się wystrzegać zbytniego oddalenia od rzeczywistości , do której tak naprawdę należy. „

Okładka: 7,25/10
Treść: 6/10

Wymęczyła mnie ta książka. Ciężko się ją czytało i niestety, ale nie oceniam jej najlepiej. Z pewnością jedna rzecz udała się autorowi wyśmienicie – wcielenie się w postać głównego bohatera, który niewątpliwie cierpi na szereg psychicznych dolegliwości. Chyba właśnie fakt, że narracja jest pierwszoosobowa właśnie z jego perspektywy sprawił, że brnęłam przez całość z takim trudem. Książka ma 300 stron, a 1/3 można by zwyczajnie wywalić z powodu nieznośnych dla mnie powtórzeń. Gdy po raz pięćdziesiąty czytałam o tym, jak to główny bohater nie zniósłby i nie mógłby wydać czegokolwiek pod własnym nazwiskiem, miałam ochotę zacząć krzyczeć: NO JUŻ DOBRA, MÓWIŁEŚ TO, DOTARŁO! Niestety, zmuszona byłam o tym przeczytać jeszcze co najmniej drugie tyle razy ;-/

Początek zapowiadał jakiś zalążek akcji i wątku sensacyjnego – co niestety nie nastąpiło. Nie ma w tej książce nic poza przedstawieniem postaci głównego bohatera, jego historii, dzieciństwa, pomysłów, działalności, ogólnie życia – gdzie wszystko to kręci wokół jedynego motywu jakim jest jego nieograniczona wyobraźnia, bo sam bohater jest skrajnie nudną i mało interesującą postacią, mającą problemy osobowościowe oraz przerost własnego ego. Snute przez niego historie nie wywołały u mnie żadnych emocji, były zwyczajnie słabe. Co miała wnieść postać towarzyszącego mu Metra – do tej pory nie udało mi się tego ustalić.

Pomysł na powieść był bardzo fajny, przyznaję. Ale przedstawienie go w taki sposób, jak w tej książce – to zwyczajna nuda :( Gdy doszłam w końcu do utworzenia Pogotowia Autorskiego nabrałam nadziei, że akcja trochę się rozkręci – no niestety, nic bardziej mylnego. Akcja nie rozkręciła się ani wtedy, ani nawet później, gdy nasz bohater musiał uciekać z powodu zdemaskowania jego działalności (mam nawet wątpliwości, czy on aby na pewno musiał uciekać, czy też zwyczajnie nie rozwinęła się u niego jakaś mania prześladowcza). Motyw nawiązania przez niego kolejnego romansu i ujawnienia tożsamości Beate (której, swoją drogą, domyśliłam się od razu) tylko całą powieść jeszcze bardziej pogrążyły. Puenty nie było żadnej, zakończenia w sumie też nie.

Może czegoś w tej powieści nie zrozumiałam. Może czytałam ją w złym momencie. Może odebrałam ją niezbyt dobrze, bo w chwili sięgania po nią nastawiłam się na coś innego. Ale niestety, dla mnie ta książka to zwyczajne rozczarowanie. Ocenę daję za pomysł i przedstawienie pierwszoplanowej postaci.

Bardzo szkoda.

Okładka: 7,25/10
Treść: 6/10

Wymęczyła mnie ta książka. Ciężko się ją czytało i niestety, ale nie oceniam jej najlepiej. Z pewnością jedna rzecz udała się autorowi wyśmienicie – wcielenie się w postać głównego bohatera, który niewątpliwie cierpi na szereg psychicznych dolegliwości. Chyba właśnie fakt, że narracja jest pierwszoosobowa właśnie z jego perspektywy sprawił, że...

Na kartach powieści dorasta chłopiec i staje się mężczyzną. Jego dziwne zachowanie wzbudzało we mnie niepokój. Ten niepokój w miarę czytania nie znikał. Autor zręcznie tkał pajęczynę, w którą dałam się złapać. Koniec jest zaskakujący.
Nieuniknione, fatum i grecka tragedia - takie skojarzenia przychodzą mi do głowy po przeczytaniu książki.

Na kartach powieści dorasta chłopiec i staje się mężczyzną. Jego dziwne zachowanie wzbudzało we mnie niepokój. Ten niepokój w miarę czytania nie znikał. Autor zręcznie tkał pajęczynę, w którą dałam się złapać. Koniec jest zaskakujący.
Nieuniknione, fatum i grecka tragedia - takie skojarzenia przychodzą mi do głowy po przeczytaniu książki.

Książka o pisaniu, o pomysłach, o opowieściach i życiu. Pierwszy raz zetknęłam się z tym autorem, ale na pewno do niego wrócę, bo znalazłam tutaj dużo rzeczy do przemyślenia. Trochę denerwował mnie Metr, ale poza tym z niecierpliwością czekałam na kolejne wersje opowieści i nowe przygody.

Książka o pisaniu, o pomysłach, o opowieściach i życiu. Pierwszy raz zetknęłam się z tym autorem, ale na pewno do niego wrócę, bo znalazłam tutaj dużo rzeczy do przemyślenia. Trochę denerwował mnie Metr, ale poza tym z niecierpliwością czekałam na kolejne wersje opowieści i nowe przygody.

#5/15
Po rozgrzewce poprzednimi tytułami przeszedł czas na to, „co tygryski lubią najbardziej”. Gaardera pokochałam jako nastolatka, „Świat Zofii” był moją biblią przez długie lata. Każda kolejna jego książka wydawała się lepsza od poprzedniej, a ja zastanawiałam się, jak to możliwe, że ktoś może mieć taką wyobraźnię. Tym razem również się nie zawiodłam. Czytałam jedną książkę, a miałam wrażenie jakby było ich jednocześnie kilka. Opowieść o mężczyźnie, który tworzy „pogotowie autorskie” i zaopatruje w pomysły na nowe powieści większość pisarzy norweskich. Książka o książkach, historia o historiach. Genialne! Z całą pewnością mogę stwierdzić, że nie jest to ostatnia pozycja Gaardera w tym roku😀

#5/15
Po rozgrzewce poprzednimi tytułami przeszedł czas na to, „co tygryski lubią najbardziej”. Gaardera pokochałam jako nastolatka, „Świat Zofii” był moją biblią przez długie lata. Każda kolejna jego książka wydawała się lepsza od poprzedniej, a ja zastanawiałam się, jak to możliwe, że ktoś może mieć taką wyobraźnię. Tym razem również się nie zawiodłam. Czytałam jedną...

Niezwykła historia niesamowicie płodnego pisarza, który wpada na genialny pomysł dzielenia się swoją fantazją z innymi. Do czego sprowadza go nadmiar wyobraźni? Takich scenariuszy nikt nie mógł się spodziewać, włącznie z głównym bohaterem. Wciągająca, bardzo zakręcona powieść.

Niezwykła historia niesamowicie płodnego pisarza, który wpada na genialny pomysł dzielenia się swoją fantazją z innymi. Do czego sprowadza go nadmiar wyobraźni? Takich scenariuszy nikt nie mógł się spodziewać, włącznie z głównym bohaterem. Wciągająca, bardzo zakręcona powieść.

Dzięki tej książce można doświadczyć całego spektrum emocji - irytację, rozbawienie, niedowierzanie, złość, zaciekawienie, ekscytację...

Mamy tutaj do czynienia z wieloma fabułami, które mają mniejszy lub większy sens i prowadzą do głębszego poznania (tudzież zaciemnienia?) wątku zasadniczego.

Trudno określić czy ta książka mi się podobała czy też nie. Na pewno przez cały czas byłam ciekawa zakończenia i przez cały czas zaskakiwały mnie kolejne umieszczone w niej opowiadania.

Dzięki tej książce można doświadczyć całego spektrum emocji - irytację, rozbawienie, niedowierzanie, złość, zaciekawienie, ekscytację...

Mamy tutaj do czynienia z wieloma fabułami, które mają mniejszy lub większy sens i prowadzą do głębszego poznania (tudzież zaciemnienia?) wątku zasadniczego.

Trudno określić czy ta książka mi się podobała czy też nie. Na pewno przez cały...

Wciągająca, w niczym nie przypomina "Świata Zofii".

Wciągająca, w niczym nie przypomina "Świata Zofii".

Książka intrygująco się zaczyna, dużo obiecuje, ale tak, jak "przeauotoreklamowane" opowieści snute przez głównego bohatera, tak sama nie niesie ani niezwykle ciekawej historii, ani odkrywczych spostrzeżeń. Można przeczytać.

Książka intrygująco się zaczyna, dużo obiecuje, ale tak, jak "przeauotoreklamowane" opowieści snute przez głównego bohatera, tak sama nie niesie ani niezwykle ciekawej historii, ani odkrywczych spostrzeżeń. Można przeczytać.

Bardzo interesujący pomysł na powieść. Opowieść głównego bohatera wciąga i zaskakuje. Duża dawka tajemniczości plus nierozwiązywalne moralne dylematy.

Polecam.

Bardzo interesujący pomysł na powieść. Opowieść głównego bohatera wciąga i zaskakuje. Duża dawka tajemniczości plus nierozwiązywalne moralne dylematy.

Polecam.