Zbiór najważniejszych dramatów jednego z kluczowych polskich i światowych dramaturgów przełomu XX i XXI wieku. Mam OGROMNĄ przyjemność posiadać wersję z autografem.

Więcej opinii o literaturze, filmie i muzyce w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".

Zbiór najważniejszych dramatów jednego z kluczowych polskich i światowych dramaturgów przełomu XX i XXI wieku. Mam OGROMNĄ przyjemność posiadać wersję z autografem.

Więcej opinii o literaturze, filmie i muzyce w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".

Znałem pana Janusza z widzenia. W sensie takim, że widywałem go tu i ówdzie w mediach i biorąc pod uwagę to co mówił było naprawdę duże prawdopodobieństwo że mamy podobne spojrzenie na świat i podejście do niego. Był to po prostu człowiek z mojej bajki i to było przyczyną sięgnięcia po tę książkę. Pozostawało jeszcze pytanie czy ów człowiek z mojej bajki miał pióro i pomysły na pisanie czegoś co odróżniało go od armii innych osób które wydają swoje książki. Tu miałem pewne obawy. Czas pokazał że szczęśliwie zupełnie niepotrzebne.

Rzadko zdarza mi się pisać takie rzeczy ale zawsze robię to z przyjemnością i tutaj mogę to zrobić z czystym sumieniem. Jeżeli ktoś chce wiedzieć czego szukam w literaturze różnego rodzaju to odpowiadam, właśnie tego. Niebanalnego pomysłu, przenikliwości w analizowaniu ludzkich postaw, odwagi do przelewania spostrzeżeń na papier i rzeczy najważniejszej, czyli talentu. Bo powyższe przymioty bez niego niestety w tej dziedzinie nie wystarczą.

Tutaj jest wszystko i dzięki temu miałem niewątpliwą przyjemność obcowania z czymś wyjątkowym. Słabych punktów tutaj brak, choć mnie osobiście najmniej zachwyciła "Antygona". Za to dramatami które wbiły mnie w fotel były "Choinka strachu" i "Fortynbras". Cóż za pomysł, realizacja, znajomość ludzkiej natury i talent do prześmiewczego wyciągania jej często wątpliwych przymiotów na światło dzienne. Te dwa teksty uważam za godne mistrza tego gatunku Samuela Becketta.

Podsumowując całość napisze tylko, że po tym wstępniaku ruszam zgłębiać kolejne teksty pana Janusza, tymi kupił mnie bez reszty.

Znałem pana Janusza z widzenia. W sensie takim, że widywałem go tu i ówdzie w mediach i biorąc pod uwagę to co mówił było naprawdę duże prawdopodobieństwo że mamy podobne spojrzenie na świat i podejście do niego. Był to po prostu człowiek z mojej bajki i to było przyczyną sięgnięcia po tę książkę. Pozostawało jeszcze pytanie czy ów człowiek z mojej bajki miał pióro i...

Dramaty pisarza, które są bardzo mocne w wyrazie. Nie ma miejsca na półśrodki. Wszystko opisane dosadnie i bez krążenia wokół tematu. Najbardziej w pamięć zapadła mi sztuka pt. Kopciuch. Jest nożem dla systemu totalitarnego. Bardzo prowokująca, ciekawa, nie pozostawia czytelnika obojętnym. O to przecież chodzi.

Dramaty pisarza, które są bardzo mocne w wyrazie. Nie ma miejsca na półśrodki. Wszystko opisane dosadnie i bez krążenia wokół tematu. Najbardziej w pamięć zapadła mi sztuka pt. Kopciuch. Jest nożem dla systemu totalitarnego. Bardzo prowokująca, ciekawa, nie pozostawia czytelnika obojętnym. O to przecież chodzi.

http://kasandra-85.blogspot.com/2012/12/piec-i-po-5-12-janusz-gowacki.html

http://kasandra-85.blogspot.com/2012/12/piec-i-po-5-12-janusz-gowacki.html

Powrót po wielu latach (ostatnie w LO) do czytania dramatów bardzo udany. Świetne te utwory, jeden lepszy od drugiego. A udało mi się tę książkę kupić za całe 9,99 zł :) Świetny interes zrobiłem :D

Powrót po wielu latach (ostatnie w LO) do czytania dramatów bardzo udany. Świetne te utwory, jeden lepszy od drugiego. A udało mi się tę książkę kupić za całe 9,99 zł :) Świetny interes zrobiłem :D

Nie mogę oceniać autora, bo jak na razie przeczytałem pięć (i pół) jego tekstów, ale mogę za to z czystym sercem powiedzieć, że Głowacki zaczyna zajmować coraz ważniejsze miejsce w moim teatralnym kanonie.

Jak każdy zbiór, książka ta ma słabsze momenty, nie wszystkie ogniwa tego emigracyjnego łańcucha wydarzeń i postaci są równie silne, ale jako czytelnik podświadomie czuję, że łańcuch ów jest wystarczająco mocny i mogę mu zaufać, nie bojąc się, że cokolwiek spadnie mi na głowę.

Te dramaty mówią o emigrantach, ale przede wszystkim mówią o człowieku zagubionym, który wyrwany z otoczenia będącego jego środowiskiem naturalnym musi stawić czoło nowej rzeczywistości, sypiącym się w gruzy marzeniom a co za tym idzie rozczarowaniom.

Głowacki we wspaniały sposób łączy humor z tragedią, najzabawniejszy nawet żart doprawiony jest nutką goryczy, a najsmutniejsze zdarzenie kroplą uśmiechu. Śmiech przez łzy i płacz ze śmiechu. Ot cały Głowacki. Bardzo mocno polecam!

Nie mogę oceniać autora, bo jak na razie przeczytałem pięć (i pół) jego tekstów, ale mogę za to z czystym sercem powiedzieć, że Głowacki zaczyna zajmować coraz ważniejsze miejsce w moim teatralnym kanonie.

Jak każdy zbiór, książka ta ma słabsze momenty, nie wszystkie ogniwa tego emigracyjnego łańcucha wydarzeń i postaci są równie silne, ale jako czytelnik podświadomie...

Czwarta siostra 6/10
Kopciuch 5/10

Czwarta siostra 6/10
Kopciuch 5/10

Genialne dramaty: Kopciuch, Czwarta Siostra, Polowanie na karaluchy. Trochę gorzej czytało mi się Antygonę w Nowym Jorku. Antygona dostałaby 4 gwiazdki, gdybym mogła to rozdzielić.

Genialne dramaty: Kopciuch, Czwarta Siostra, Polowanie na karaluchy. Trochę gorzej czytało mi się Antygonę w Nowym Jorku. Antygona dostałaby 4 gwiazdki, gdybym mogła to rozdzielić.