Gra pozorów

Początek książki nie był dla mnie trudny. Aleksandrę Wilk tak naprawdę poznajemy z dziwnych okolicznościach. Kobieta przepadła gdzieś na tydzień zostawiając bez opieki dwójkę swoich dzieci. Z biegiem czasu sytuacja zaczynała się w miarę wyjaśniać. Do samego końca jednak nie było wiadomo komu Pani Wilk może zaufać. Przez książkę przewinęło się sporo wątków dzięki czemu można było się trochę zgubić w treści, ale w pewnym momencie wszystko wskoczyło na właściwe miejsca. Nie mniej jednak jak dla mnie trochę dziwna była ta historia, no ale czego to ludzie nie robią dla pieniędzy. Tak naprawdę to wszystko toczyło się z ich powodu.

Początek książki nie był dla mnie trudny. Aleksandrę Wilk tak naprawdę poznajemy z dziwnych okolicznościach. Kobieta przepadła gdzieś na tydzień zostawiając bez opieki dwójkę swoich dzieci. Z biegiem czasu sytuacja zaczynała się w miarę wyjaśniać. Do samego końca jednak nie było wiadomo komu Pani Wilk może zaufać. Przez książkę przewinęło się sporo wątków dzięki czemu można...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Męcząca książka, naciągana fabuła, irytująca bohaterka, ale... przeczytałam, i to w miarę szybko, bo ciekawiło mnie, jak autorka zakończy tę intrygę.
Minął miesiąc i po spojrzeniu na okładkę nie pamiętałam kompletnie, co to była za książka, o czym traktowała. Przypomniałam sobie, jak przeczytałam opis na okładce. Ale... i tak nie potrafię sobie przypomnieć, jak się zakończyła ta historia :-D
Bawi mnie to (i jest to śmiech przez łzy), bo gdy czytałam powieść kilka tygodni temu, to właśnie po kilku stronach zorientowałam się, że ja to już kiedyś czytałam! Coś mi świtało. Coś. Tylko tyle, więc musiałam doczytać do końca. A teraz znów nie pamiętam.
Odnoszę wrażenie, że niepotrzebnie kupuję/pożyczam wciąż nowe kryminały, bo chyba mogłabym w kółko czytać kilka tych samych, skoro tak łatwo wylatują mi z pamięci ich fabuły.
Albo może czas porzucić słabe książki i sięgać tylko po takie, których się zapomnieć nie da...? Hmmm...

Męcząca książka, naciągana fabuła, irytująca bohaterka, ale... przeczytałam, i to w miarę szybko, bo ciekawiło mnie, jak autorka zakończy tę intrygę.
Minął miesiąc i po spojrzeniu na okładkę nie pamiętałam kompletnie, co to była za książka, o czym traktowała. Przypomniałam sobie, jak przeczytałam opis na okładce. Ale... i tak nie potrafię sobie przypomnieć, jak się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Po przeczytaniu pierwszego rozdziału chciałam książkę odłożyć, cos mi w niej nie pasowało ale sama nie wiem cco to było. Stwierdziłam jednak, że powinnam dać szansę pani Joannie i to była dobra decyzja. Książkę czytało się lekko, przyjemnie i nie mogłam doczekać się zakończenia. Uwielbiam wątki psychologiczne w różnych książkach i często to one najbardziej zachęcają mnie do czytania. Tutaj opisane uczucia Aleksandry mogły wydawać się nielogiczne i abstrakcyjne ale moim zdaniem autorka dobrze tu opisala osobę, która ma niełatwe doświadczenia życiowe i chce wyjść na prostą. Mam nadzieję, że następne książki pani Joanny również mnie wciągną, tak jak ta.

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Po przeczytaniu pierwszego rozdziału chciałam książkę odłożyć, cos mi w niej nie pasowało ale sama nie wiem cco to było. Stwierdziłam jednak, że powinnam dać szansę pani Joannie i to była dobra decyzja. Książkę czytało się lekko, przyjemnie i nie mogłam doczekać się zakończenia. Uwielbiam wątki psychologiczne w różnych książkach i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gdy zaczynałem czytać tą książkę -Joanna Opiat Bojarska napisała mi, że szybko pójdzie. No i kurczę miała racje:) Poszło błyskawicznie! I to nie dlatego, że jest mało treści czy coś w tym stylu, ale dlatego, że akcja tak wciąga czytelnika ,że zapomina o wszystkim innym. Nie ma czasu aby odłożyć książkę i sięgnąć po herbatę:) Świetna robota :)

Gdy zaczynałem czytać tą książkę -Joanna Opiat Bojarska napisała mi, że szybko pójdzie. No i kurczę miała racje:) Poszło błyskawicznie! I to nie dlatego, że jest mało treści czy coś w tym stylu, ale dlatego, że akcja tak wciąga czytelnika ,że zapomina o wszystkim innym. Nie ma czasu aby odłożyć książkę i sięgnąć po herbatę:) Świetna robota :)

Pokaż mimo to

Bardzo dobry thriller, kryminał. Czyta się ją jednym tchem.

Bardzo dobry thriller, kryminał. Czyta się ją jednym tchem.

Pokaż mimo to

Książki, które poznałem, o których pisałem, które również w ten lub inny sposób promowałem. Projekt w aplikacji Instagram odnajduje swoje odbicie również w tym miejscu. W kolejności niezobowiązującej, wśród tekstów pisanych i napisanych na przestrzeni dwóch dekad, a czasem znacznie dalej.
https://internetowacela.blogspot.com/p/1001-ksiazek-ktore-musisz-przeczytac.html

Książki, które poznałem, o których pisałem, które również w ten lub inny sposób promowałem. Projekt w aplikacji Instagram odnajduje swoje odbicie również w tym miejscu. W kolejności niezobowiązującej, wśród tekstów pisanych i napisanych na przestrzeni dwóch dekad, a czasem znacznie dalej.
https://internetowacela.blogspot.com/p/1001-ksiazek-ktore-musisz-przeczytac.html

Pokaż mimo to

Po prostu przeciętny kryminał . Koniec z p. psycholog Wilk hehe . Dalej nie czytam .

Po prostu przeciętny kryminał . Koniec z p. psycholog Wilk hehe . Dalej nie czytam .

Pokaż mimo to

Za styl - 2*
Za intrygę - 4*
Za zakończenie (z d*py) - 1*
Uśredniając 2,3* czyli dwie gwiazdki.

Nie wiem dlaczego Pani Opiat-Bojarska postanowiła zrobić z Aleksandry lep na męzczyzn, w sumię nie tylko z niej bo również na widok Ilony mężczyznom miękły kolana... Hanka z kolei była przedstawiona jako taka typowa kura domowa i kura (przez w) w sypialni, więc też wpisuje się w schemat męskich fantazji (przynajmniej niektórych). I co ja mam z tym zrobić? Z jednej strony lubię "męskie" kryminały, a z drugiej nie mogę wybaczyć kiedy kobieta-autorka tak uprzedmiatawia swoje bohaterki... Idąc dalej Aleksandra jest straszna! Nie da się jej polubić po prostu. Zachowuje się jak sprawca, a nie jak ofiara. Jej zachowanie jest nielogiczne, neurotyczne i momentami niedorzeczne. Jej dialogi wewnętrzne są torturą dla czytelnika. Z kolei narracja z różnych perspektyw wprowadza jedynie niepotrzebny chaos. I muszę, ale to muszę wspomnieć o tym, iż w podziekowaniach pani autorka dziękuje pani z banku za objaśnienie jak działa instytucja skrytki bankowej. Ej, serio? Nie mogę znaleźć informacji ile lat ma pani autorka, ale strzelam, że mieści się w przedziale 30-40 i dziwi mnie, że aby napisać w książce, że do otwarcia skrytki bankowej potrzeba dwóch kluczy, że klient dostaje kasetę z zawartością i ma udać się do osobnego pomieszczenia, pani autorka musiała się z kimś konsultować... Może jestem dziwna, ale tak na logikę... SERIO?
Nie podobała mi się ta książka.. Naprawdę, spróbuję jeszcze raz, bo jestem twardym zawodnikiem i nie poddaję się bez walki, ale myślałam, że dostanę coś lepszego? ciekawszego? nowatorskiego? Cokolwiek, byle nie to co dostałam...

Za styl - 2*
Za intrygę - 4*
Za zakończenie (z d*py) - 1*
Uśredniając 2,3* czyli dwie gwiazdki.

Nie wiem dlaczego Pani Opiat-Bojarska postanowiła zrobić z Aleksandry lep na męzczyzn, w sumię nie tylko z niej bo również na widok Ilony mężczyznom miękły kolana... Hanka z kolei była przedstawiona jako taka typowa kura domowa i kura (przez w) w sypialni, więc też wpisuje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mimo wielkiego szacunku do autorki moja opinia jest negatywna. Przeczytałam tylko fragment i dalej nie dałam rady. Dlaczego? Nie z powodu stylu czy fabuły, ale z powodu błędów, rażących błędów, których ani redaktor, ani korektor nie raczyli zauważyć. Na szczęście książkę pożyczyłam z biblioteki, bo gdybym kupiła, to z pewnością (pierwszy raz w życiu!) chciałabym ją zwrócić. Nie ma tu winy autorki, winne jest wydawnictwo. Przyznam, że trochę mnie to dziwi, bo wiele innych książek, które wydali, jest całkiem, całkiem. Tej nie polecam!

Mimo wielkiego szacunku do autorki moja opinia jest negatywna. Przeczytałam tylko fragment i dalej nie dałam rady. Dlaczego? Nie z powodu stylu czy fabuły, ale z powodu błędów, rażących błędów, których ani redaktor, ani korektor nie raczyli zauważyć. Na szczęście książkę pożyczyłam z biblioteki, bo gdybym kupiła, to z pewnością (pierwszy raz w życiu!) chciałabym ją zwrócić....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

siegnelam po te ksiazke tylko dlatego ze juz w mojej bibliotece wiekszosc tytulow ktore mnie interesowaly juz przeczytalam.... milo sie zaskoczylam ta ksiazka. czyta sie ja dobrze, zacheca , fabula nie jest nudna cos innego

siegnelam po te ksiazke tylko dlatego ze juz w mojej bibliotece wiekszosc tytulow ktore mnie interesowaly juz przeczytalam.... milo sie zaskoczylam ta ksiazka. czyta sie ja dobrze, zacheca , fabula nie jest nudna cos innego

Pokaż mimo to