Winny

"Jedna chwila może zmienić wszystko. Wznieść człowieka lub zniszczyć".
"Winny" to świetnie skonstruowana intryga, która trzyma w niepewności i pochłania od samego początku.
Autorka świetnie wyprowadza czytelnika w błąd. Kiedy już mamy swój typ, kto jest winny, nagle następuje nieoczekiwany zwrot akcji.
Główny bohater Marcin Rybacki ma za sobą traumatyczne przeżycia z dzieciństwa. Oskarżony o zabójstwo, trafił do poprawczaka. Jednak jak się okazuje, był on niewinny, myślał że zabójcą był jego brat, dlatego odsiedział swoją karę i nie szukał sprawiedliwości. Dopiero jako dorosły, próbuje znaleźć prawdziwego winnego. Czy mu się to uda zanim dojdzie do tragedii?
"Jedna chwila może zmienić wszystko. Sprawić, że przed człowiekiem pojawią się perspektywy lub zniweczyć jego plany".
Jest to bardzo dobra książka, którą z pewnością mogę wam polecić. Na pewno nie będziecie się z nią nudzić.

"Jedna chwila może zmienić wszystko. Wznieść człowieka lub zniszczyć".
"Winny" to świetnie skonstruowana intryga, która trzyma w niepewności i pochłania od samego początku.
Autorka świetnie wyprowadza czytelnika w błąd. Kiedy już mamy swój typ, kto jest winny, nagle następuje nieoczekiwany zwrot akcji.
Główny bohater Marcin Rybacki ma za sobą traumatyczne przeżycia z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Tłumaczysz się, jesteś winny. Nie tłumaczysz się, też jesteś winny". Mroczny thriller autorstwa Joanny Opiat-Bojarskiej. Doskonale skonstruowana fabuła, pochłaniająca intryga oraz niewyjaśniona przeszłość. Zbrodnia, za którą odpowiedziało niewinne dziecko. Czy po latach prawdziwy winny zostanie odnaleziony i skazany ? Wciągająca książka, której akcja dzieje się w Inowrocławiu. Lubię dzięki książką poznawać mniej znane mi miejscowości, w których jeszcze nie byłem.
Za egzemplarz i możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Słowne.

"Tłumaczysz się, jesteś winny. Nie tłumaczysz się, też jesteś winny". Mroczny thriller autorstwa Joanny Opiat-Bojarskiej. Doskonale skonstruowana fabuła, pochłaniająca intryga oraz niewyjaśniona przeszłość. Zbrodnia, za którą odpowiedziało niewinne dziecko. Czy po latach prawdziwy winny zostanie odnaleziony i skazany ? Wciągająca książka, której akcja dzieje się w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Winny" autorstwa Joanny Opiat-Bojarskiej jest książką dla osób cierpliwych. Początek książki ciągnął mi się strasznie i gdyby nie to, że akurat był weekend i nie miałam nic innego do roboty poza czytaniem, przebrnięcie przez niego mogłoby mi zająć nawet tydzień. Uparcie zagłębiałam się w historię, która na początku była dla mnie mocno niezrozumiała i trochę chaotyczna, aż w końcu całkiem przepadłam. Bo kiedy akcja ruszyła z kopyta, zrobiło się nagle niesamowicie ciekawie i wręcz hipnotyzująco.

Głównym bohaterem, z którego punktu widzenia śledzimy cały akcję, jest Marcin Rybacki. Młody mężczyzna świeżo po rozstaniu z żoną rozpoczyna nowe życie w Inowrocławiu, gdzie przeprowadza się z większego miasta. Próbuje odnaleźć się w nowym miejscu i nowej sytuacji, czego nie ułatwia mu jego choroba oraz kryminalna przeszłość. Marcin, próbując umożliwić sobie powrót do rodziny, prosi przyjaciela o pomoc w rozwiązaniu zagadki z przeszłości. Po przyjeździe do Inowrocławia odkrywa jednak, że nie otrzyma pomocy, na którą liczył, i że teraz sam musi zmierzyć się z osobą, która zniszczyła mu życie.

Autorka oszczędnie dawkuje nam informacje o Marcinie i jego przeszłości. Dowiadujemy się wszystkiego stopniowo z rozmów i strzępów wspomnień. Akcja przez to wlecze się i nuży, bo czyta się i do końca nie wie o czym. Chociaż to może również zależeć od spostrzegawczości czytelnika i jego kreatywności. Od pewnego momentu zaczęłam domyślać się niektórych rzeczy, które nie były podane wprost na tacy, więc ktoś sprytniejszy ode mnie mógł już z niezrozumiałego dla mnie początku wyczytać więcej.

Po przeczytaniu książki, kiedy tak patrzę na całą fabułę i zagadkę kryminalną, nie wydaje mi się ona bardzo skomplikowana. Jest prosta, brutalna i bardzo życiowa. Takie tragedie zapewne zdarzyły się wiele razy, a osoby charyzmatyczne i potrafiące manipulować innymi potrafiły uniknąć odpowiedzialności. Bohaterowie książki są bardzo realistyczni, nieidealizowani, i przez to jeszcze mocniej odbiera się brzydotę świata, w którym przyszło im żyć i mierzyć się z jego niesprawiedliwością. Cieszę się, że rozwiązanie zagadki nie okazało się przekombinowane i oryginalne na siłę. Historia od początku do końca była spójna i taka bardzo polska. Wszystko tu jest znajome - miejsca, zachowania bohaterów, ich domy, realia życia w początkach lat dwutysięcznych. Może nie do końca ładne, może bohaterowie mogli być mądrzejsi, silniejsi, mogli wykazać się większym bohaterstwem. Ale po co? Chociaż "Winny" to książka o nieprawdziwych wydarzenia, to jednak o prawdziwym życiu.

Marcin Rybacki jest postacią obecną przez całą książkę. Mimo że narracja jest trzecioosobowa, to miałam wrażenie, że nie wychodzę z jego głowy. Przez swoją chorobę Marcin odbiera świat trochę inaczej niż większość ludzi, inaczej też reaguje. Nie jest to postać, która od pierwszej strony się kocha. To postać trudna, która najpierw mocno irytuje, trochę wkurza i popełnia błędy, aż chciałoby się ją potrząsnąć i krzyknąć "co ty robisz?!". Kiedy jednak poznałam lepiej historię Marcina, zaczęłam go rozumieć i lubić. Miał ciężko w życiu i mnóstwo przeszedł. Najgorzej, że rodzina nigdy nie dała mu wsparcia. Nawet matka, która nie zapomniała o nim, utrzymywała kontakt i zapewniała materialne rzeczy potrzebne by przetrwał, zawsze była jego oprawcą. Faworyzowała starszego syna a Marcinowi nigdy nie dała prawdziwego wsparcia. Czytając fragmenty o tej kobiecie miałam łzy w oczach - najpierw jej współczułam, a później czułam coraz większą złość na jej wyrachowanie.

Mimo ciężkiego początku książka okazała się wciągająca i poruszająca. Wyzwoliła we mnie sporo negatywnych emocji - złość na niesprawiedliwość systemu karnego, na brak skrupułów i egoizm niektórych postaci i na to jak bardzo ta historia mogła się potoczyć inaczej, gdyby rodzice bardziej kochali swoje dzieci i poświęcali im więcej uwagi. Przytłaczająca była świadomość, że takie rzeczy się zdarzają i w prawdziwych świecie zachodzą te same mechanizmy przemilczenia, ukrywania, zamiatania pod dywan, unikania tematu.

Na koniec nie mogę nie wspomnieć o rewelacyjnym wydaniu książki. Nie jestem pewna z czego to wynika, ale książkę czytało się niesamowicie wygodnie. Nie musiałam zaginać grzbietu, żeby widzieć całą stronę, nawet czytając w łóżku wygodnie trzymało mi się książkę jedną ręką, nie upuszczając jej na twarz. Do tego niemęcząca oczu czcionka i kolor papieru. Wydawnictwo albo drukarnia wykonała świetną robotę.

Książkę miałam okazję przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwu Słowne i akcji recenzenckiej organizowanej na portalu lubimyczytac.pl

"Winny" autorstwa Joanny Opiat-Bojarskiej jest książką dla osób cierpliwych. Początek książki ciągnął mi się strasznie i gdyby nie to, że akurat był weekend i nie miałam nic innego do roboty poza czytaniem, przebrnięcie przez niego mogłoby mi zająć nawet tydzień. Uparcie zagłębiałam się w historię, która na początku była dla mnie mocno niezrozumiała i trochę chaotyczna, aż...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Marcin Rybacki jako 14-latek trafił do poprawczaka. Popełnił błąd podejmując jedną złą decyzję, za którą zapłacił bardzo wysoką cenę. Stał się winny i takim miał pozostać.
Po 17 latach, kiedy po wielu nieudanych próbach udało mu się w końcu poukładać swoje życie i założyć rodzinę, przeszłość powraca w najmniej oczekiwanym momencie.. Opuszczony przez żonę i odseparowany od synka traci grunt pod nogami. Naznaczony piętnem winnego postanawia za wszelką cenę odkryć prawdę o tym, co stało się w 2002 roku. Co tak naprawdę wydarzyło się na obozie harcerskim przed laty? Kto jest winny?
I komu najbardziej zależy na tym, żeby prawda nigdy nie ujrzała światła dziennego?

„Winny” to ciekawie skonstruowany thriller, fabuła rozpięta jest na dwóch osiach czasowych, chwilami z teraźniejszości cofamy się w czasie o kilka miesięcy, by za moment przeskoczyć w tył o kilkanaście lat. Jest to jednak zabieg celowy i dzięki temu możemy układać cały obraz jak puzzle, kawałek po kawałku. Akcja rozkręca się powoli, z początku może nawet lekko nużyć, lecz nie dajcie się zwieść, kiedy zacznie przyspieszać trzyma już tempo do samego końca. Całość napisana jest lekkim, przyjemnym w odbiorze językiem, co sprawia że książkę czyta się szybko. Fabuła jest ciekawa i dobrze poprowadzona.
W książce oprócz intrygującej zagadki do rozwiązania znajdziemy jednak coś jeszcze. Poruszony został w niej ważny wątek jakim jest napiętnowanie osób po wyroku, z góry osądzonych przez społeczeństwo i skazanych na ostracyzm. Jak łatwo przypiąć komuś łatkę „winny” na całe życie i jak często niemożliwym jest pozbycie się jej. Polecam na długi wieczór.
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Słowne.

Marcin Rybacki jako 14-latek trafił do poprawczaka. Popełnił błąd podejmując jedną złą decyzję, za którą zapłacił bardzo wysoką cenę. Stał się winny i takim miał pozostać.
Po 17 latach, kiedy po wielu nieudanych próbach udało mu się w końcu poukładać swoje życie i założyć rodzinę, przeszłość powraca w najmniej oczekiwanym momencie.. Opuszczony przez żonę i odseparowany od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dzisiaj przychodzę do Was z książką, która wczoraj miała swoją premierę - "Winny" od Pani Joanny Opiat-Bojarskiej @opiatbojarska_official
.
Kiedy dostałam przesyłkę od @wydawnictwo_slowne wiedziałam już, że rzucam wszystkie inne książki na bok i zabieram się za tą, ponieważ szczególnie mnie ciekawiła. A to wszystko za sprawą akcji dziejącej się w moim Inowrocławiu @miasto_inowroclaw
.
Główny bohater, w konsekwencji pewnych spraw sprzed lat, kiedy to był jeszcze młodym chłopakiem, zostaje zmuszony wyprowadzić się z Poznania i jedzie do Inowrocławia. Głównym celem jego wyprawy jest dojście do prawdy co takiego wydarzyło się na obozie wakacyjnym, w którym uczestniczył. W tak zwanym międzyczasie zapoznaje się z sąsiadem Bartoszem i jego znajomą Jolką.
.
Kto jest WINNY śmierci chłopaka z obozu? I jak powiązani są z tą sprawą ludzie dookoła niego?
.
Powiem tak... Ta pozycja bardzo mnie wciągnęła. Pewnie przede wszystkim dlatego, że sytuacja działa się na ulicach i w miejscach, które bardzo dobrze znam i mogłam sobie idealnie wyobrazić Marcina chodzącego przy Kauli, spacerującego pod tężniami w Solankach czy przerażonego w Mątwach.
[Swoją drogą, Pani Autorko, świetnie porównałaś mątewską Biedronkę jako "celebrytkę na imprezie Klubu Gospodyń Wiejskich". 😅]
.
Lektura trzymała mnie cały czas w napięciu i powodowała, że nie chciałam odkładać książki, bo byłam ciekawa jak to wszystko dalej się potoczy. Bardzo fajnie, że przeplatały się tu czasy obecne oraz wydarzenia z przeszłości, bo dzięki temu mogłam sobie w głowie typować WINNEGO. Poza tym akcja dzieje się tu cały czas i kiedy myślałam, że niby już jest wszystko jasne nagle... bum 🤯.
Nie chcę też zdradzać fabuły, ale akurat końcówka to taka trochę fantastyczna była, ponieważ nagle sąsiad okazuje się być... No właśnie... 😅 Że też udało się temu Marcinowi z mieszkaniem akurat w takim otoczeniu.
.
Ogólnie jestem miło zaskoczona, ponieważ to moje pierwsze spotkanie z autorką i muszę przyznać, że było całkiem symatycznie. ☺️ W bibliotece już czeka na mnie "Chodź za mną", a widziałam, że ma opinie jeszcze lepsze od "Winnego", więc... can't wait!

Dzisiaj przychodzę do Was z książką, która wczoraj miała swoją premierę - "Winny" od Pani Joanny Opiat-Bojarskiej @opiatbojarska_official
.
Kiedy dostałam przesyłkę od @wydawnictwo_slowne wiedziałam już, że rzucam wszystkie inne książki na bok i zabieram się za tą, ponieważ szczególnie mnie ciekawiła. A to wszystko za sprawą akcji dziejącej się w moim Inowrocławiu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Skończyłem słuchać audiobooka najnowszej książki @opiatbojarska_official "Winny". Do dzisiaj mam w głowię historię "Chodź za mną", która według mnie była bardzo dobra! Stąd przed przystąpieniem do słuchania nowości spod pióra Pani Joanny miałem ogromne oczekiwania.

"Winny" to powieść, która jest ciekawa, ale niestety bardzo długo się rozkręca. Do połowy książki miałem wrażenie, że będzie to bardzo lekka książka i dużo się nie pomyliłem. Spoglądając na historię bez zakończenia była ona dość nudna jak na thriller. Jako powieść z gatunku literatury obyczajowej wypadła dużo lepiej, a zakończenie było bardzo dynamicznie pociągnięte. I tego zabrakło mi w całości, bo nie da się ukryć, że dużo zostało tam przegadane. Jednak książka sama w sobie wcale nie jest zła. Dużą "robotę: zrobił też lektor, który fajnie zinterpretował książkę. Myślę, że gdybym czytał to podobałaby mi się mniej.

Historia dzieje się w Inowrocławiu i to do mnie też w dużym stopniu przemówiło jako duży plus tej powieści. W końcu nie miasto, które jest w co drugiej książce polskiego autora. :)
Pod koniec historii duże napięcie, ale cała historia jest przewidywalna niemal od połowy.

Skończyłem słuchać audiobooka najnowszej książki @opiatbojarska_official "Winny". Do dzisiaj mam w głowię historię "Chodź za mną", która według mnie była bardzo dobra! Stąd przed przystąpieniem do słuchania nowości spod pióra Pani Joanny miałem ogromne oczekiwania.

"Winny" to powieść, która jest ciekawa, ale niestety bardzo długo się rozkręca. Do połowy książki miałem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy kiedykolwiek po opublikowaniu recenzji mieliście poczucie winy?
Dlaczego?
Czy dlatego, że nieco naciągnęliście rzeczywistość, żeby nie urazić autora i wydawnictwa, od którego dostaliście książkę za darmo?
A może dlatego, że książka Wam się nie podobała i pod wpływem impulsu postanowiliście przelać swój jad na autora bądź wydawnictwo? (Znane gównoburze pod tytułem „jak można było coś takiego napisać, a w ogóle jak można było to wydać?”).

Po takim wstępie pewnie zastanawiacie się, jakimi piorunami zacznie rzucać Dzikuska?
Czuję, że kilka osób już pobiegło po popcorn.
Chyba trochę Was rozczaruję.

Jakiś czas temu miałam szansę przeczytać i zrecenzować poprzednią książkę Joanny Opiat-Bojarskiej „Chodź za mną”.
Spodobał mi się jej styl pisania, więc kiedy tylko zobaczyłam tę piękną, soczystą okładkę „Winnego”, od razu napisałam maila do wydawnictwa z prośbą „dej mi”.

W sobotę razem z @loving_suspense_books i @jasminowaksiazka zaczęłyśmy buddy read. Uwielbiam taką formę wspólnego czytania książek, niezapomniane przeżycia. Bardzo polecam i dziękuję Wam dziewczyny!

Ok, dość bicia piany – przechodzę do sedna.

Akcja „Winnego” toczy się głównie w Inowrocławiu. Już na samym początku autorka zdobyła u mnie za to dużego plusa. Jak wszyscy wiemy, stolica naszego kraju jest cudowna ale... Oklepana.
Klimat małego, sennego miasteczka został tutaj świetnie przedstawiony.

Główny bohater, Marcin jest osobą nadwrażliwą na bodźce. Najlepiej wycisza się w wannie, ciepła woda i blask płomienia działa na niego niezwykle kojąco.
W Inowrocławiu jednak nie było mu jednak dane zaznać spokoju.
Błędy młodości ciągną się za nim jak smród. Żadna ilość lawendy nie jest w stanie zabić tego drażniącego zapachu winy.

Po raz kolejny w powieści pani Opiat-Bojarskiej pojawia się ciekawa postać, odbiegająca nieco od norm społecznych. Bardzo podobał mi się sposób, w jaki przedstawiony był Marcin i jego zmagania z codziennością.

Pomysł na fabułę był świetny. Mrocznie, niejasno, pełno drażniących pytań. Kilka elementów rzeczywiście wywoływało duże emocje ale...

No właśnie, w tym miejscu budzi się we mnie Dzikuska i jej żądza krwi.
Mam wrażenie, że niektóre wątki było mocno przeciągnięte. Nie mogłam skupić się na czytaniu, bo w przeciwności do Marcina, ja potrzebuję mocnej stymulacji i bodźców przez cały czas, a tutaj akcja toczyła się dość gładko. Tylko bez brudnych myśli proszę, mówię o stymulacji czysto czytelniczej.

Winnego wytypowałam dość szybko ale to zdarza mi się często. Może to dlatego, że myślę jak psychopata? Ten fakt nie zawsze jednak wpływa negatywnie na moją ostateczną ocenę. Czasami, mimo że jako tako udaje mi się przewidzieć zakończenie, to ciągłe zwroty akcji ratują sytuację.

Niestety w przypadku „Winnego” leżałam z Marcinem w wannie pełnej lawendowych bąbelków i czekałam na komfortowe zakończenie.

Jestem pewna, że wielu osobą ta książka się spodoba. Ja nie jestem totalnie na nie i z pewnością sięgnę po kolejne (jak i poprzednie) książki autorki ale akurat „Winny” mi nie pyknął.

Dziękuję za możliwość zrecenzowania książki @wydawnictwo_slowne

Czy kiedykolwiek po opublikowaniu recenzji mieliście poczucie winy?
Dlaczego?
Czy dlatego, że nieco naciągnęliście rzeczywistość, żeby nie urazić autora i wydawnictwa, od którego dostaliście książkę za darmo?
A może dlatego, że książka Wam się nie podobała i pod wpływem impulsu postanowiliście przelać swój jad na autora bądź wydawnictwo? (Znane gównoburze pod tytułem „jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka bardzo długo się "rozkręcała". Miałam wrażenie jakby to nie był thriller, a powieść obyczajowa, z elementami psychologii i wątkiem kryminalnym. Za mało napięcia jak na thriller. Natomiast nużących, często nic nie wnoszących opisów było bardzo dużo. To jednak skutkowało wnikliwą kreacją bohaterów, których dialogi były naturalne i swobodne. Miałam chęć odłożyć książkę, ale zdecydowałam się dać szansę ze względu na dobry styl literacki. Na późniejszych stronach akcja się rozkręciła, ale wtedy już wiedziałam kto stoi za całą intrygą. W powieść niestety wkradł się błąd. Na początku obozowe domki były drewniane potem murowane.
Rozdziały były długie, rozdzielone dodatkowo akapitami. Każdy miał nieduży, kilkugodzinny przeskok czasowy. Dodatkowo teraźniejszość przeplatała się z retrospekcjami.
Powieść mimo, że mnie nie porwała to wywołała refleksję nad tym, jak tak zwana resocjalizacja może zniszczyć całe dorosłe życie i osiągnięcie celów.

Książka bardzo długo się "rozkręcała". Miałam wrażenie jakby to nie był thriller, a powieść obyczajowa, z elementami psychologii i wątkiem kryminalnym. Za mało napięcia jak na thriller. Natomiast nużących, często nic nie wnoszących opisów było bardzo dużo. To jednak skutkowało wnikliwą kreacją bohaterów, których dialogi były naturalne i swobodne. Miałam chęć odłożyć...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przesłuchałam tę książkę i realizacja naprawdę przyjemna. Mogę tylko polecić :)

Moja przygoda z Joanną Opiat-Bojarską zaczęła się tak sobie. Potem jednak sięgnęłam po kolejną książkę i mi się spodobało. Teraz sięgnęłam po najnowszą i... mi się spodobała :)

Początek powieści jest dość niespieszny. Trochę się bałam, że tak będzie do końca, ale autorka nagle przyspieszyła i pognała z fabułą jak szalona. Przyjemnie zaskakujący obrót sprawy. Fabuła dobrze skonstruowana. Naprawdę trudno było mi jednoznacznie określić kto i dlaczego stoi za sprawą morderstwa. To było dobre. Lubię tajemnice z przeszłości, lubię klimat ponurego thrillera/kryminału, wreszcie lubię dobre pióro i to wszystko dostałam w „Winnym”. Polecam.

Przesłuchałam tę książkę i realizacja naprawdę przyjemna. Mogę tylko polecić :)

Moja przygoda z Joanną Opiat-Bojarską zaczęła się tak sobie. Potem jednak sięgnęłam po kolejną książkę i mi się spodobało. Teraz sięgnęłam po najnowszą i... mi się spodobała :)

Początek powieści jest dość niespieszny. Trochę się bałam, że tak będzie do końca, ale autorka nagle przyspieszyła i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

O mały włos a rzuciłabym tę książkę w kąt, ale ze względu na to, że już nie raz się pomyliłam i po trudnym starcie okazywało się, że powieść jest fantasyczna postanowiłam przetrwać. I bardzo dobrze, bo jest porywająca. Nawet nie potrafię zliczyć ile razy zmieniałam swojego podejrzanego. Ten zaszczyt dotknął prawie wszystkich bohaterów, zatoczył krąg i zaczął się od początku, by w finale mnie zaskoczyć.
Marcina Rybackiego poznajemy w dniu jego przeprowadzki do Inowrocławia. Właśnie żona Kasia wyrzuciła go z domu dowiedziawszy się o jego traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa. Mężczyzna odpokutował winy w poprawczaku, ale miało to druzgocący wpływ na jego psychikę. Ma problemy z kontrolowaniem gniewu. Chce odkryć mroczną tajemnicę i dowiedzieć się co tak naprawdę się wydarzyło w dwutysięcznym drugim roku na obozie harcerskim i kto odpowiada za jego zniszczone życie.

Bohaterowie zostali bardzo wnikliwie wykreowani. Marcin ma swoje natręctwa, które manifestują, gdy im się opiera. Znalazł środek na pozbywanie się agresji z głowy. Nauczył się je maskować, by w oczach innych uchodzić za "normalnego" i odnaleźć równowagę. Jest bardzo inteligentny, jednak destrukcyjna osobowość doprowadzała do tego, że Marcin niszczył wszystko co zbudował, tracił zaufanie. Oprócz świetnego zarysu postaci Marcina mamy tu jego starszego brata Kostka, któremu się powiodło, wżenił się w bogatą rodzinę. Sam też miał intratną posadę. Bracia mogli się kłócić, nawet pobić, ale na końcu i tak stawali za sobą. Kolejną ciekawą postacią jest przyjaciel z dzieciństwa Słonina, który miał talent do zjednywania sobie ludzi, łatwo nawiązywał kontakty, jak również sarkastyczna, bezpośrednia koleżanka z pracy Marcina, Jolka oraz tajemnicza żona kolegi Lidka, i wielu innych drugoplanowych postaci.

Pióro autorki jest bardzo przyjemne w odbiorze. Akcja pędzi więc książkę czyta się naprawdę szybko.
Polecam wszystkim lubiącym rozwiązywać zagadki kryminalne, a przy okazji czuć dreszczyk emocji i towarzyszący niepokój.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Słowne / Burda Media.

O mały włos a rzuciłabym tę książkę w kąt, ale ze względu na to, że już nie raz się pomyliłam i po trudnym starcie okazywało się, że powieść jest fantasyczna postanowiłam przetrwać. I bardzo dobrze, bo jest porywająca. Nawet nie potrafię zliczyć ile razy zmieniałam swojego podejrzanego. Ten zaszczyt dotknął prawie wszystkich bohaterów, zatoczył krąg i zaczął się od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to