Kolejna przeciętna książka, napisana w sposób, który sprawia tylko pogarsza jej odbieranie.
Przeskakiwanie co rozdział do innego bohatera tworzy warkoczyk opowieści, który niestety niepotrzebnie komplikuje narrację.
Mnóstwo myśli i przemyśleń poszczególnych bohaterów wypełnia kolejne strony, ale ponieważ są to przemyślenia strasznie naiwne, to ma się wrażenie, że lepiej gdyby ich nie było.
Opisy walk i potyczek brzmią jakby powstawały w generatorze o dość ograniczonym zasobie słów.
Utrzymuję zdanie, że pisane to jest niczym scenariusz brazylijskiej telenoweli z lat 90-tych, tylko trochę gorzej.

Kolejna przeciętna książka, napisana w sposób, który sprawia tylko pogarsza jej odbieranie.
Przeskakiwanie co rozdział do innego bohatera tworzy warkoczyk opowieści, który niestety niepotrzebnie komplikuje narrację.
Mnóstwo myśli i przemyśleń poszczególnych bohaterów wypełnia kolejne strony, ale ponieważ są to przemyślenia strasznie naiwne, to ma się wrażenie, że lepiej...

Nie lubię porównywać serii różnych autorów do siebie, lecz tym razem pokuszę się, żeby wspomnieć o serii „Zwiadowcy” Johna Flanagana, która z początku wydała mi się bardzo podobna do tej Morgan Rice lub odwrotnie.

Pierwsza różnica to język. John Flanagan jest mężczyzną, a więc uchodzi on za lepszego znawcę sztuki wojennej i tego wszystkiego, co związane jest z bitwami, rycerzami i zamkami. Czytając jego książki czytelnik wie, iż autor zna się na rzeczy. Opisy bitew i walk Johna Flanagana dostarczają wiele emocji oraz zawierają ciekawe zwroty akcji oraz momenty, które zapadają w pamięć. Tego wszystkiego nie znajdziemy niestety u Morgan Rice.

Kolejna kwestia to fabuła. Mimo tego, że fabuła „Zwiadowców” jest mało skomplikowana, to jednak jest ona oryginalna i interesująca. Na fabułę całej serii składa się kilka pomniejszych historii i przygód Willa, podczas których czytelnik może obserwować zmianę bohatera. Do Willa czytelnik czuje sympatię już od pierwszych stron serii. Inaczej jest w przypadku Thora z „Kręgu czarnoksiężnika”, który nie został zbyt dobrze wykreowany.

Ostatnią kwestią, którą chciałabym poruszyć jest humor, który w „Zwiadowcach” obecny jest w każdym tomie. Nie jest on skomplikowany, ale wyważony i pomyślany w idealnym miejscu. U Morgan Rice tego nie ma, co nie ułatwia, ani nie umila czytania serii.

Nie lubię porównywać serii różnych autorów do siebie, lecz tym razem pokuszę się, żeby wspomnieć o serii „Zwiadowcy” Johna Flanagana, która z początku wydała mi się bardzo podobna do tej Morgan Rice lub odwrotnie.

Pierwsza różnica to język. John Flanagan jest mężczyzną, a więc uchodzi on za lepszego znawcę sztuki wojennej i tego wszystkiego, co związane jest z bitwami,...

Każdy kolejny tom jak kolejny rozdział...

Każdy kolejny tom jak kolejny rozdział...

Jeszcze żadna z książek z tej serii mnie tak mocno nie irytowała jak ta. Wszystko było tak oczywiste, że aż bolało. I wszystko działo się jak po przysłowiowym sznurku. Niestety autorka upewniła mnie, że nie mam po co czytać opisów walk z potworami, opisów bitew (które stają się coraz nudniejsze),bo wiadomo jest, że wszyscy przeżyją (oczywiście główni, dobrzy bohaterowie).
Za kolejny tom biorę się tylko dlatego, żeby dowiedzieć się co się będzie działo z Thorem i kiedy w końcu Gwen zacznie tyć ;) bo to niezwykle ciekawy przypadek jest ;)

Jeszcze żadna z książek z tej serii mnie tak mocno nie irytowała jak ta. Wszystko było tak oczywiste, że aż bolało. I wszystko działo się jak po przysłowiowym sznurku. Niestety autorka upewniła mnie, że nie mam po co czytać opisów walk z potworami, opisów bitew (które stają się coraz nudniejsze),bo wiadomo jest, że wszyscy przeżyją (oczywiście główni, dobrzy...

Książkę czyta się szybko i jest ciekawa. Zdecydowanie lepsza od poprzednich tomów. Polecam

Książkę czyta się szybko i jest ciekawa. Zdecydowanie lepsza od poprzednich tomów. Polecam

Ta książka jest dobra,ale trochę za dużo mówią o tym honorze np. zaatakujemy ,ale zginiemy w honorze. Ta książka jest trochę przewidywalna jak walczą z potworami to wiesz że nie zginą.

Ta książka jest dobra,ale trochę za dużo mówią o tym honorze np. zaatakujemy ,ale zginiemy w honorze. Ta książka jest trochę przewidywalna jak walczą z potworami to wiesz że nie zginą.