Tragedia w trzech aktach

Świetna pozycja Agaty Christie! Kolejny niezwykły przypadek, doskonale przemyślany i super wykonany pomysł! Ciekawi bohaterowie, na prawdę dający się lubić oraz niezastąpiony Poirot. Rozwiązanie zagadki tak trudne, a jednak banalne. Polecam miłośnikom kryminałów!

Świetna pozycja Agaty Christie! Kolejny niezwykły przypadek, doskonale przemyślany i super wykonany pomysł! Ciekawi bohaterowie, na prawdę dający się lubić oraz niezastąpiony Poirot. Rozwiązanie zagadki tak trudne, a jednak banalne. Polecam miłośnikom kryminałów!

Pokaż mimo to

Kryminał przeczytany dobre 10 lat temu i do dziś pamiętam, że był bardzo dobry, zresztą jak większość powieści "Królowej kryminału" Agaty Christie. Polecam :) Pozycję mam nadal na półce i pewnie niedługo do niej powrócę.

Kryminał przeczytany dobre 10 lat temu i do dziś pamiętam, że był bardzo dobry, zresztą jak większość powieści "Królowej kryminału" Agaty Christie. Polecam :) Pozycję mam nadal na półce i pewnie niedługo do niej powrócę.

Pokaż mimo to

Książka bardzo nijaka i raczej nie zapadająca w pamięć. Typowy motyw zbrodni sprawia, że zakończenie jest mało zaskakujące jak na Christie. Postaci również nie przykuwają uwagi. Kryminał czyta się szybko, ale bez większych emocji.

Książka bardzo nijaka i raczej nie zapadająca w pamięć. Typowy motyw zbrodni sprawia, że zakończenie jest mało zaskakujące jak na Christie. Postaci również nie przykuwają uwagi. Kryminał czyta się szybko, ale bez większych emocji.

Pokaż mimo to

Christie raczej nie zawodzi :)

Christie raczej nie zawodzi :)

Pokaż mimo to

Po lekturze "Tragedii w trzech aktach" stwierdzam, iż jest to jeden z trudniejszych kryminałów Agathy Christie. Przede wszystkim, inaczej niż w większości jej powieści, zdecydowanie mniej tutaj samego Poirot'a, co nie każdemu czytelnikowi może się spodobać (dla mnie to ciekawe, gdy "sprawę" prowadzą pojawiające się postaci). Ogólnie książkę odbieram jako dobrą, nawet bardzo dobrą pod względem samego "kryminału". Bohaterowie, najbardziej ci główni, dosyć dobrze rozbudowani, jednak jak dla mnie nie na tyle, by móc od razu zmierzyć się z rozwiązaniem, mimo licznych wskazówek autorki. Powieść ciekawa, bo trochę inna niż wszystkie poprzednie dzieła Christie, które miałam okazję czytać. Zdecydowanie nie jest to, mimo niewielkiej objętości, kryminał na jeden wieczór, ale pobudza do używania małych szarych komórek - myślenia i kombinowania.

Po lekturze "Tragedii w trzech aktach" stwierdzam, iż jest to jeden z trudniejszych kryminałów Agathy Christie. Przede wszystkim, inaczej niż w większości jej powieści, zdecydowanie mniej tutaj samego Poirot'a, co nie każdemu czytelnikowi może się spodobać (dla mnie to ciekawe, gdy "sprawę" prowadzą pojawiające się postaci). Ogólnie książkę odbieram jako dobrą, nawet bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

zakończenie zdecydowanie zaniżyło ocenę

zakończenie zdecydowanie zaniżyło ocenę

Pokaż mimo to

Druga powieść Christie przeczytana w dość krótkim odstępie czasu, która mnie rozczarowała i zawiodła moje oczekiwania. "Tragedia w trzech aktach" bowiem tragedią się okazała i to dosłownie.

Słaba intryga, mało ciekawe postaci, dość płaskie, fabuła sprawiała wrażenie niedopracowanej i po łebkach, napięcia brak, zakończenie rozczarowujące. Zabrakło też dwóch istotnych dla Christie elementów - jej poczucia humoru i Herculesa Poirota samego w sobie. Może i Poirot okazał się kluczową postacią ale koniec końców, jak na powieść z nim jako bohaterem głównym, to przewinął się przez jej karty wręcz epizodycznie.

Bardzo płaski kryminał, niczym szczególnym się nie wyróżnia przy innych pozycjach w dorobku Agathy. Ja osobiście nie polecam, lektura mnie wynudziła.

Druga powieść Christie przeczytana w dość krótkim odstępie czasu, która mnie rozczarowała i zawiodła moje oczekiwania. "Tragedia w trzech aktach" bowiem tragedią się okazała i to dosłownie.

Słaba intryga, mało ciekawe postaci, dość płaskie, fabuła sprawiała wrażenie niedopracowanej i po łebkach, napięcia brak, zakończenie rozczarowujące. Zabrakło też dwóch istotnych dla...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna znakomita, ciekawa, wciągająca i trzymająca w napięciu powieść z cyklu z Herkulesem Poirotem, który rozwiążę każdą zagadkę, nawet najtrudniejszą z możliwych.

Kolejna znakomita, ciekawa, wciągająca i trzymająca w napięciu powieść z cyklu z Herkulesem Poirotem, który rozwiążę każdą zagadkę, nawet najtrudniejszą z możliwych.

Pokaż mimo to

Jak to Agatha Christie. Ciekawa zagadka i największa zabawa to samemu odkrywać, kto jest mordercą. Trochę mało Herkulesa Poirot, ale i tak na koniec zaznaczył koncertowo swoją obecność.

Jak to Agatha Christie. Ciekawa zagadka i największa zabawa to samemu odkrywać, kto jest mordercą. Trochę mało Herkulesa Poirot, ale i tak na koniec zaznaczył koncertowo swoją obecność.

Pokaż mimo to

Agatha Christie nie żyje od ponad 40 lat, ale mimo to udało jej się mnie, jak to młodzież mawia, strollować. W jej dorobku są książki lepsze i gorsze, ale trzeba przyznać, że lektura większości z nich kończy się dla odbiorcy kompletnym zaskoczeniem. Tak też jest w przypadku "Tragedii w trzech aktach". Mamy ofiarę, która teoretycznie nie miała z nikim zatargów i która umiera podczas przyjęcia, otoczona przez masę osób. Nie byle jakich zresztą - to śmietanka towarzyska z kręgów teatralnych oraz ich znajomi. Kto mógłby chcieć się pozbyć Bogu ducha winnego pastora (gra słów niezamierzona)? I czy w ogóle to jest morderstwo? Wszak na ciele ofiary nie zostają znalezione żadne ślady...

Oczywiście, że to morderstwo - w kryminale pani Christie nie może być inaczej. Odpowiedzi na wszelkie związane z nim pytania (z tym najważniejszym na czele: kto zabił?) poszukuje gromadka barwnych postaci. Są wśród nich podstarzały aktor, ambitny detektyw-amator i energiczna młoda dama, a nad wszystkim czuwa - rzecz jasna - Herkules Poirot. Choć trzeba przyznać, że obecność słynnego Belga nie jest w "Tragedii..." aż tak wielka. Fabuła rozwija się w odpowiednim tempie, ani nie nudząc ani nie przytłaczając nadmiarem informacji. Co rusz pojawiają się nowe wskazówki, które często zbijają z tropu. Nie jest łatwo przewidzieć, kto może być sprawcą i to praktycznie do samego końca.

Bodaj po raz pierwszy w wypadku książek Christie sięgnęłam po wersję audio zamiast papierowej. I muszę przyznać, że nie żałuję. Audiobooki wydawnictwa Omega mają tę przydatną cechę, że początkowi oraz końcowi każdego rozdziału towarzyszy motyw muzyczny, co zdecydowanie ułatwia zorientowanie się w treści. Poza tym dźwiękowej wersji "Tragedii..." słucha się niebywale przyjemnie ze względu na lektora. Marcin Hycnar interpretuje tekst z dużym wyczuciem, wiedząc, kiedy może sobie pozwolić na subtelną modulację głosu, a kiedy niekoniecznie. Minimalna, acz słyszalna zmiana tembru i sposobu mówienia przy kwestiach bohaterek kobiecych (które w dodatku wcale nie brzmią piskliwe czy zniewieściale) są czymś absolutnie uroczym, a jednocześnie nie odwracającym uwagi od treści. Dodatkowo wdzięczny, jasny, chłopięcy głos aktora idealnie pasuje do - nie oszukujmy się - dosyć lekkiej i w gruncie rzeczy rozrywkowej natury powieści.

Hycnar przeczytał jeszcze parę innych książek Christie na potrzeby audiobooków. Chyba wiem, za co się zabieram w najbliższej przyszłości.

Agatha Christie nie żyje od ponad 40 lat, ale mimo to udało jej się mnie, jak to młodzież mawia, strollować. W jej dorobku są książki lepsze i gorsze, ale trzeba przyznać, że lektura większości z nich kończy się dla odbiorcy kompletnym zaskoczeniem. Tak też jest w przypadku "Tragedii w trzech aktach". Mamy ofiarę, która teoretycznie nie miała z nikim zatargów i która umiera...

więcej

mniej

Pokaż mimo to