Tragedia w trzech aktach

Ta pozycja z pewnością będzie należała do moich ulubionych kryminałów Agaty Christie. Mamy tu ciekawy sposób rozwiązywania zagadki dwóch zabójstw ponieważ oprócz Herculesa Poirot są w to zaangażowane jeszcze trzy osoby i podążamy z nimi różnymi tropami. Od początku książki dominuje wątek detektywistyczny a inne okoliczności i postaci są opisywane o tyle o ile bezpośrednio lub pośrednio dotyczą obu zabójstw. Agata Christie wykorzystuje tu swój ulubiony motyw mylenia czytelnika i "szachowania ukrytą figurą".

Ta pozycja z pewnością będzie należała do moich ulubionych kryminałów Agaty Christie. Mamy tu ciekawy sposób rozwiązywania zagadki dwóch zabójstw ponieważ oprócz Herculesa Poirot są w to zaangażowane jeszcze trzy osoby i podążamy z nimi różnymi tropami. Od początku książki dominuje wątek detektywistyczny a inne okoliczności i postaci są opisywane o tyle o ile bezpośrednio...

Dawno nie czytałam nic Agathy Christie, a jej książki zawsze są dla mnie źródłem najlepszej rozrywki i lubię od czasu do czasu po nie sięgać.
"Tragedia w trzech aktach" to bardzo udany kryminał i typowy Agathy Christie. Mamy tutaj dwa morderstwa i wąskie grono podejrzanych. Na scenie pojawia się Herkules Poirot, za którym nie przepadam, ale w tej książce nie gra pierwszych skrzypiec i nie jest tak denerwujący i narcystyczny jak zwykle. Nie odgadłam kto jest mordercą, a zakończenie mnie w pełni usatysfakcjonowało. Polecam.

Dawno nie czytałam nic Agathy Christie, a jej książki zawsze są dla mnie źródłem najlepszej rozrywki i lubię od czasu do czasu po nie sięgać.
"Tragedia w trzech aktach" to bardzo udany kryminał i typowy Agathy Christie. Mamy tutaj dwa morderstwa i wąskie grono podejrzanych. Na scenie pojawia się Herkules Poirot, za którym nie przepadam, ale w tej książce nie gra pierwszych...

Kolejna historia bez udziału Kapitana Hastingsa.
Aż dziwię się, że o tym wspominam, ale zaczyna mi brakować jego postaci.
Inni pomocnicy nie pasują aż tak bardzo do Poirota.
Rozwiązanie sprawy chociaż ciekawe w ogóle mnie nie usatysfakcjonowało.
Częściowy tylko udział Poirota w sprawie też nie przypadł mi do gustu. Detektyw co prawda jest, ale bardzo w cieniu.

Kolejna historia bez udziału Kapitana Hastingsa.
Aż dziwię się, że o tym wspominam, ale zaczyna mi brakować jego postaci.
Inni pomocnicy nie pasują aż tak bardzo do Poirota.
Rozwiązanie sprawy chociaż ciekawe w ogóle mnie nie usatysfakcjonowało.
Częściowy tylko udział Poirota w sprawie też nie przypadł mi do gustu. Detektyw co prawda jest, ale bardzo w cieniu.

Idealna pozycja na kryzys czytelniczy. Zwięzła a jednak bogata w szczegóły. Dobry styl i jak zwykle u Christie świetna znajomość osobowości ludzi.

Idealna pozycja na kryzys czytelniczy. Zwięzła a jednak bogata w szczegóły. Dobry styl i jak zwykle u Christie świetna znajomość osobowości ludzi.

Mimo, że akcja zagmatwana i sporo bohaterów, to jednak byłem ciekaw końcówki. A ostatnie zdanie genialne.

Mimo, że akcja zagmatwana i sporo bohaterów, to jednak byłem ciekaw końcówki. A ostatnie zdanie genialne.

To nie będzie moja ulubiona książka Christie. Za mało w niej naszego nieustraszonego i pomysłowego belgijskiego detektywa. Herkules Poirot niby pojawia się na pierwszych stronach tej historii, ale przez większą część akcji stoi w cieniu, gdyż inni bohaterowie próbują dojść do tego, co wydarzyło się na dwóch zorganizowanych przyjęciach. Mamy zatem nietypowe zgony, dość specyficzne i zamknięte grono bohaterów i złoczyńcę, którego trzeba wytropić. Co z tego wyniknie? Tego przekonajcie się sami.

W ogóle nie wiem, czy to kwestia tłumaczenia (u mnie przekład Anny Mencwel), czy czegoś innego, ale ja nie mogłam się w ogóle wciągnąć w tę książkę. Drażnił mnie humor, jakieś aluzje w stosunku do kobiet, zupełnie jakbym czytała książkę innego autora/autorki. Ciężkie to było. Druga część historii zdecydowanie lepiej wypadła w moich oczach.

To nie będzie moja ulubiona książka Christie. Za mało w niej naszego nieustraszonego i pomysłowego belgijskiego detektywa. Herkules Poirot niby pojawia się na pierwszych stronach tej historii, ale przez większą część akcji stoi w cieniu, gdyż inni bohaterowie próbują dojść do tego, co wydarzyło się na dwóch zorganizowanych przyjęciach. Mamy zatem nietypowe zgony, dość...

Sir Charles urządza przyjęcie, na które m.in. zaprasza detektywa Herkulesa Poirota. Po wypiciu koktajlu na tej imprezie umiera wielebny Stephen Babbington. Jest to śmierć z przyczyn naturalnych.. jednak po jakimś czasie na innym przyjęciu dochodzi do kolejnej śmierci, której przebieg był bardzo podobny do tej pierwszej. Herkules Poirot postanawia się temu bliżej przyjrzeć.

Uwielbiam powieści z Herkulesem i im jest go więcej, tym lepiej się bawię. W tej książce pojawia się dość późno i pozostaje w tle, analizując i myśląc, kiedy wszystkie rozmowy z gośćmi przyjęcia przeprowadzają inne osoby. Przez ten brak Poirota książka jakoś straciła na lekkości. Nie czytało się jej aż tak płynnie, jak większość pozostałych pozycji z tej serii. Rozwiązanie zagadki bardzo mi się podobało, chociaż domyślałam się kto jest mordercą, tylko nie wiedziałam dlaczego to zrobił. Cała zagadka, jak to bywa u Christie, została logicznie wyjaśniona. Myślę, że jest to taka pozycja, która daje rozrywkę podczas czytania, a po jakimś czasie się o niej zapomina.
https://www.instagram.com/p/CTjqq4TsDpi/

Sir Charles urządza przyjęcie, na które m.in. zaprasza detektywa Herkulesa Poirota. Po wypiciu koktajlu na tej imprezie umiera wielebny Stephen Babbington. Jest to śmierć z przyczyn naturalnych.. jednak po jakimś czasie na innym przyjęciu dochodzi do kolejnej śmierci, której przebieg był bardzo podobny do tej pierwszej. Herkules Poirot postanawia się temu bliżej przyjrzeć....

Najgorsza jak do tej pory książka z Herculesem, chociaż i on pojawią się tutaj dosyc sporadycznie. Dużo opisow które nic nie wnoszą, czytało się przez to ciężko. Sir Charles tez od razu po zmianie zachowania kiedy już ustawił się z Egg dosyc szybko stał się moim głównym podejrzanym także i pod tym względem książka mnie jako pierwsza z serii nie zaskoczyla

Najgorsza jak do tej pory książka z Herculesem, chociaż i on pojawią się tutaj dosyc sporadycznie. Dużo opisow które nic nie wnoszą, czytało się przez to ciężko. Sir Charles tez od razu po zmianie zachowania kiedy już ustawił się z Egg dosyc szybko stał się moim głównym podejrzanym także i pod tym względem książka mnie jako pierwsza z serii nie zaskoczyla

Agatha znowu mnie pokonala. Dosc szybka, ale jakos ciezko sie czytalo. Dziwnie napisane i nie podoba mi sie oderwania Poirota od zagadki.

Agatha znowu mnie pokonala. Dosc szybka, ale jakos ciezko sie czytalo. Dziwnie napisane i nie podoba mi sie oderwania Poirota od zagadki.

Kolejna moja przygoda z tą autorka i z tym detektywem. No książka po prostu boska ! :) Do samego końca nie wiedziałam kto jest mordercą i czytałam ja z zapartym tchem nie mogłam sie od niej oderwać i w ciągu jednego wieczoru ją przeczytałam. Ale w tej książce zaskoczyło mnie to że nie tylko watek kryminalny mi sie podobał ale miłość w tle dwóch bohaterów książki i do nie mogłam się doczekać jak zakończy się ten wątek . Polecam bardzo mocno !

Kolejna moja przygoda z tą autorka i z tym detektywem. No książka po prostu boska ! :) Do samego końca nie wiedziałam kto jest mordercą i czytałam ja z zapartym tchem nie mogłam sie od niej oderwać i w ciągu jednego wieczoru ją przeczytałam. Ale w tej książce zaskoczyło mnie to że nie tylko watek kryminalny mi sie podobał ale miłość w tle dwóch bohaterów książki i do nie...