Książka dla przyjaciółek w której razem można robić wiele rzeczy aby rozwijać swoją pomysłowość,kreatywność i aby poznać się lepiej. Polecam

Książka dla przyjaciółek w której razem można robić wiele rzeczy aby rozwijać swoją pomysłowość,kreatywność i aby poznać się lepiej. Polecam

Jak "Zniszcz ten dziennik" tylko, że rozbudowane i dwustronne. I może trochę lepsze ;).

Jak "Zniszcz ten dziennik" tylko, że rozbudowane i dwustronne. I może trochę lepsze ;).

Nie tak dawno olbrzymie poruszenie wywołała publikacja „Zniszcz ten dziennik”. Celowo używam tu słowa publikacja, bo tego typu wydania nie nazwałabym jednak książką. Idea destrukcji zupełnie do mnie nie przemawia, choć w przypadku wielu ludzi okazało się, że pewne formy niszczenia pełnią terapeutyczną rolę, odblokowują emocje, wyzwalają, leczą stres. Dla innych, którzy nie mogli znieść literalnego polecenia zniszczenia książki, dziennik ów okazał się katalizatorem kreatywności – poszukiwania nieszablonowej interpretacji dla wspólnego z dziennikiem prysznica czy wysmarowania jego stronic jakąś podejrzaną substancją. W tę stronę zdaje się iść także „Dziennik Przyjaciółek„, którego podtytuł brzmi „Twórz! Niszcz! Działaj!„, choć destrukcja jest tu raczej symboliczna, a może nawet stanowi pewien chwyt marketingowy – w każdym razie cieszy mnie zastanawiające zamazanie tego drugiego słowa podtytułu w projekcie graficznym okładki.

Nie jest to książeczka dla każdego. Adresatkami są przyjaciółki, raczej osoby w wieku szkolnym, które chcą pogłębić swoją relację, spędzić czas kreatywnie, tworząc wspólne „dziełko”. Struktura tegoż dzieli się na dwie części, co oznacza, że każda z przyjaciółek ma pół dziennika dla siebie. Zadania, polecenia, wyzwania, zabawy, które znajdziemy w dzienniku, są zdublowane tak, by każda z dwóch przyjaciółek mogła się wykazać. Często też poszczególne polecenia wymagają współpracy, np. jedna z czytelniczek ma za zadanie opisać drugą, podczas gdy tamta robi dokładnie to samo, a dzieli ich świetnie zaprojektowana strona-przegródka, by nie podglądać. Przyznam, że gdybym znów znalazła się w szkolnej ławce, z pewnością na którymś z mniej porywających przedmiotów – albo, po namyśle, w czasie długiej przerwy – zajmowałabym się uzupełnianiem tego dziennika z przyjaciółką. Odkrywam tu namiastkę popularnych kiedyś złotych myśli, kajecika do rozmów pisemnych na matematyce (ta analogowa wersja komunikatorów zdradza, że wiele od tej ławki szkolnej mnie już dzieli),różnorakich list i rankingów szkolnych przystojniaków tworzonych między podręcznikiem a zeszytem czy popularnych gier dla zabicia czasu, np. gry w statki. I ta analogowość jest fajna!

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/dziennik-przyjaciolek-sebastian-kuffel-ewa-jarocka/

Nie tak dawno olbrzymie poruszenie wywołała publikacja „Zniszcz ten dziennik”. Celowo używam tu słowa publikacja, bo tego typu wydania nie nazwałabym jednak książką. Idea destrukcji zupełnie do mnie nie przemawia, choć w przypadku wielu ludzi okazało się, że pewne formy niszczenia pełnią terapeutyczną rolę, odblokowują emocje, wyzwalają, leczą stres. Dla innych, którzy nie...